
Mama (2013)
Canada / Spanje
Horror / Thriller
100 minuten
geregisseerd door Andy Muschietti
met Jessica Chastain, Nikolaj Coster-Waldau en Megan Charpentier
'Mama' is een bovennatuurlijke thriller over twee jonge meisjes die verdwenen op de dag dat hun moeder werd vermoord. Als de meisjes vijf jaar later worden teruggevonden in een verlaten hut beginnen ze een nieuw leven bij hun oom Lucas (Nikolaj Coster-Waldau) en zijn vriendin Annabel (Jessica Chastain). Maar hoe hebben ze al die jaren overleefd en wie hoort Annabel iedere nacht fluisteren in hun slaapkamer?
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=ZYPn7kVJnQI
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (6,2 / 169209)trailer (YouTube, ondertiteld)iTunes: € 9,99 / huur € 3,99Pathé Thuis: vanaf € 6,99 / huur € 2,99Ik zou graag tegen de regisseur willen zeggen: "Stop er maar mee!".
Echt goed vind ik het allemaal niet. Desalniettemin is zeker het eerste uur zeer degelijk. De spanning is behoorlijk aanwezig door het trage tempo en de meisjes die nog 'onvoorspelbaar' zijn. Naarmate de speelduur vordert wordt het mij net iets te plat. Vanaf het moment dat die vent uit het verhaal verdwijnt, wordt het paniekeriger. Met dat meer fantasy-achtige einde doet men wellicht iets origineels, maar dat is mij net te over-the-top gezien het rauwere eerste deel.
Absoluut pluspunt is de cast. Zowel de volwassenen – toppers Nikolaj Coster-Waldau en Jessica Chastain – als de kinderen – vooral de jongste dan – doen het erg goed. Dit moet de eerste horrorfilm zijn waarbij ik zo’n goed gevoel had wat betreft casting.
Maar ook de regie verdient pluimen op de hoed. Het tempo is heerlijk traag, de sfeer zit er goed in – het is niet echt ‘leeg eng’ maar eerder ‘gezellig eng’ en dat heeft meer impact, vind ik. De jongste komt uitstekend tot haar recht als engerd van het gezelschap – paar toffe momentjes ook, door snelle blikken, stiekeme grijnzen, etc. Enkel Mama vind ik – ondanks een behoorlijk design in de wereld der horrorgedrochten – niet zo uit de verf komen. Misschien komt dat door de digitale gloed die zij altijd met zich meebrengt in een nochtans grauwe omgeving.
3
De cast en het script zijn in mijn ogen een correcte match, het acteerwerk wat
afgeleverd wordt is meer dan prima en de sfeer in de film wordt naar mijn
mening uitermate goed vastgelegd.
Ik ben helemaal gek van dit soort genre films, dus mijn tevredenheid is groot.
Zelf zal ik dan ook totaal geen moeite hebben met een herziening.
Vier sterren van mijn kant voor Mama (2013).
In het begin had de film een zeer knap shot: Als Lilly aan het deken trok met de mama dat we alleen een schaduw van zagen met daarnaast de zus en de stiefmoeder.
Ook helemaal in het begin de kruip momenten van de kinders, en de sprong in het donker op het aanrecht was creepy en zeer knap gedaan, maar eenmaal meer de film vordert wordt het te lang dradig. Krijgen we mama te zien dat niet meteen heel eng er uit ziet.
Special effecten waren zeer zeer mooi gedaan, en het verhaal was zeker goed bedacht maar alles bleef een matige uitwerking.
3,0
Met heeeel veel moeite deze film af gekeken. Kon me geen moment boeien en ik vond het ontzettend ongeloofwaardig..
Ongeloofwaardig...tja dat heb je met supernatural horror films

Hoe heb ik deze film over het hoofd kunnen zien met de regisseur van Pan's L? Ik lees hieronder veel negatieve recenties terwijl ik het tegendeel denk. Deze film moet ik binnenkort zien.
(mijn reactie volgt binnenkort op deze film)
Zoiets valt toch niet serieus te nemen, ik moest er gewoon om lachen.
Hoe vaker Mama in beeld komt, hoe slechter 't wordt.
Het einde zag er te gehaast, dramatisch en fantasierijk uit. Wel goed geacteerd maar dat helpt de film niet. Ook een goede soundtrack, zonder dit was mijn stem nog lager geweest. Gewoon een prima uitgewerkte film ondanks Mama en Annabel.
Dat Chastain een aanvankelijk soort van alternatieve rockchick speelt kwam als een verrassing voor mij, maar dat was ook gelijk wel het laatste waarin de film van het boekje afwijkt. Zoveel clichés of herkenbare momenten. En het zijn vrij vaak niet eens de clichés die al bijna vast onderdeel van het genre genoemd kunnen worden, maar de meer opvallende kleine dingetjes uit andere films, zoals de spider walk uit The Exorcist. Ik vind de film er vaak ook wel lelijk uitzien, en je merkt toch wel een beetje aan de sprookjesachtige muziek en toon dat Del Toro betrokken is geweest bij deze film.
Ook vond ik zoveel in de film zo willekeurig overkomen. Waarom lopen Dr. Dreyfuss (een onsympathieke rol van Kash, die me sowieso al niet bevalt met zijn uitstraling) en later ook Lucas op een gegeven moment alleen ergens de speurneus uit te hangen? Waarom zouden de adoptieouders ermee akkoord gaan iemand de meisjes te laten observeren? Waarom ineens die scène met de flitsen van het fototoestel? Waarom die tante die de meisjes ook wil adopteren? Op het einde wordt ook teveel getoond van het wezen en zie je die de raarste stunts uithalen, wat een beetje op de lachspieren werkt, en neemt het drama wellicht ook wat te nadrukkelijk de overhand. 2.5*.
Want de film moet het om te beginnen hebben van de fraaie visuele aspecten. Donker... soms een beetje een grimmig sprookje en een soms benauwend sfeertje. Al leunt het wel vaak tegen het drama-gedeelte aan.
Nicolaj Coster Waldau en Jessica Christian vormen hierin een erg sterk duo... Een stelletje die wordt gevraagd om op te passen op hun twee nichtjes die worden getroffen in een blokhut... Het mooie hiervan is de omslag; Eerst zou je zeggen dat de meisjes niet menselijk en doodeng zijn... maar dat veranderd vrij snel... Althans.... tot zover dan.
Want op het moment dat het stelletje moet passen op de meisjes gebeuren er... zoals je al kan bedenken... vreemde dingen in het huis. En dan die ene schim die steeds opduikt en vaak nog wel erg eng uit de hoek wilt komen. Ja, voor sfeervol griezelen zit je hier wel goed en de paranormale snufjes ontbreken er ook niet aan. Echter is het einde wel een beetje een tranentrekker... Al dan niet zo slecht... Wel iets anders.
Ja, ik vond dit een geslaagde film. Lag lang op de ongeziene stapel. Maar nadat ik It heb gezien van dezelfde regisseur werd het een keertje tijd...

4,0*
Ik zat echter geen enkel moment in de film en dat met 2 acteurs die ik graag bezig zie. Jaime Lannister en Jessica Chastain. De ingrediënten voor een sterke film. Misschien is horror niet zo hun genre maar ik vond het niet hun fout. De fout ligt duidelijk bij het script en ook bij andere elementen die nodig zijn om sfeer op te wekken. Die missen hun doel compleet want de film is dodelijk saai.
Het einde trok dan in alle eerlijkheid op helemaal niks. Ook bijvoorbeeld Jaime Lannister die daar even opeens langs de weg staat. Ja hij had het bericht gekregen. Oké kan allemaal goed zijn maar hoe komt hij daar? Dusja, beetje zonde van de tijd want deze horror is eigenlijk ook totaal niet eng. Dat belooft voor It waar ik al geen fan ben van het origineel. 1.5*
Er hangt altijd wel een luguber sfeertje in deze film, en als het om kinderen gaat is dat net iets meer.
Prima vertolkingen trouwens, vooral van Jessica Chastain en de beide kids.
Had niet verwacht dat dit zo'n goede film zou zijn, heb er plezier aan beleefd.
Maar deze film zwakte voor mij richting het einde helemaal af..
Ik had zelf hoge verwachten van de film, maar hij viel me toch helaas tegen...
Ik wil daarom de film zelf niet hoger waarderen dan maximaal 2 sterretjes..
Van de man die later het veel betere It: Chapter One maakte komt hier met een prima horrorfilm. Geproduceerd door Del Toro, wat al helemaal mijn aandacht trok. Hier en daar merk je zijn insteek ook wel een beetje.
De film begint vrij sterk, maar zwakt al snel een beetje af. Chastain met dat zwarte haar, brrr. Kan echt niet. Die 2 meisjes waren vrij creepy maar dat wezen Mama (Gespeeld door Botet) was wat tegenvallend. Ze was vrij eng op sommige momenten maar kwam ook nogal grappig over eigenlijk.
Uiteindelijke resultaat is een best spannend en origineel filmpje, dat op sommige momenten uit de bocht vliegt. Vooral naar het einde toe is het minder interessant om te volgen. Maar ja. Voor beginnende horrorkijkers is dit wel een aanrader.
Sfeervolle horrorfilm van Andy Muschietti. Dat Guillermo del Toro als één van de producers staat vermeld komt niet als een verassing, en vooral het fantasierijke laatste gedeelte draagt duidelijk het stempel van Del Toro. Maar dit is de film van Muschietti, en vooral qua sfeer en bepaalde schrikmomenten laat hij zijn vakmanschap zien. Het probleem van Mama is dat de film na een sterk begin dat hoge niveau niet weet vast te houden. Het verhaal ontvouwt zich als een standaard ‘ghost story’ en naar het einde toe zijn er ook nog wat onlogische en warrige plotontwikkelingen. Door het acteerwerk en de sfeer blijft het wel boeiend om naar te kijken.
3,5*
3* voor de begin scène die je meesleurt de film in.
De band tussen Victoria en de vrouw ben even haar naam vergeten, die langzaam opbloeit en de kinderen spelen zo goed! zaten goede stukken in maar verder vond ik de film redelijk standaard.