The Conjuring 2 (2016)

Hereditary is ook niet zo toegankelijk. Dat maakt het niet een mindere film, maar minder mensen zullen het weten te waarderen.

Alle bekende trucs worden hier uit de kast gehaald om er een waar horror-feest van te maken en dat is prima gelukt. Originaliteit is ver te zoeken, maar de effectiviteit van de schrikmomenten mag er zeker wezen. Enkele daarvan waren behoorlijk creatief. Ook valt de film nauwelijks stil en blijven de creepy scenes zich maar opstapelen. Zoveel is er dus niet mis met The Conjuring 2, ware het niet dat je continu zit te denken aan films die dit al eerder brachten. Maar door de overtuigende uitvoering is dit er toch eentje uit het genre om niet te missen.

Goed vervolg, net als The Conjuring is het verhaal hier een beetje hetzelfde, familie geterroriseerd door geesten/demonen, en Ed en Lorraine die ze proberen te verdrijven. De toon van de film is hetzelfde gebleven, oude muziek en de ronddraaiende camera's zijn hier ook aanwezig, en wat eerst werkte werkt nu nog steeds. Het is allemaal net wat meer over the top, meer schrikeffecten, meer meubels die door het huis vliegen en het meisje (Penny heette ze?) word een aantal keer bezeten genomen. De non vond ik behoorlijk creepy, maar die kromme man kwam wel dicht tegen het belachelijke aan. En ook hier zit het weer vol met de nodige cliches. Persoonlijk vond ik het eerste deel beter, meer rechttoe rechtaan verhaal ligt mij wat beter.

Meer van hetzelfde, net wat extremer, maar desalniettemin een waardig vervolg, 3,5!

Best wel een griezelfilm, zeker in het begin. Halverwege de film kakt het wat in.

Troosteloos Engels interieur werkt goed, alleen daarvan krijg je al kippenvel.

indrukwekkend goed griezelig !!

mooie tijdsbeelden uit engeland

het huis was op zich al creepy

maar ''i started a joke'' gebruiken vond ik niet passen

en marilyn manson deed ook mee

Ik hou gewoon van het griezelwerk van James Wan denk ik. Van de eerste Conjuring, tot de twee eerste Insidious films en Dead Silence, de man weet hoe hij het publiek moet bespelen met een uitgekiend gevoel voor mise en scene, camerawerk en sound design. Ook deze Conjuring 2 is er ijzersterk in en wist erg te bekoren door veel minder te beroepen op jump scares en meer voor een aanhoudende onheilspellende sfeer te gaan. In de finale gaat het allemaal een klein beetje van de rails, maar de kleine twee uur er voor zijn heerlijke genre cinema. Ik hoop dat Wan even stopt met fast and furious en Auqua man achtige blockbusters te maken en terug grijpt naar waar zijn sterktes liggen...in mensen de stuipen op het lijf jagen.

Na een tweede maal bekeken te hebben, verhoog ik met een 0,5 *. Dus een 9 voor dit kunstwerkje!

Enkele weken geleden nog de eerste The Conjuring (2013) - FilmVandaag.nl gezien en nu vonden we uiteindelijk deze tweede toch iets beter. Misschien omdat het zich in good old England afspeelt? Aan de acteurs lag het niet, deze waren in de hoofdrollen gelijk maar de sfeer in England is toch anders.

Dit vervolg tipt bijna aan The Shining (1980) maar die blijft toch voor ons op een eerste plaats staan van de griezel- en/of horrorfilms! Die heeft trouwens het voordeel dat favoriete acteur Jack Nicholson er in speelt.

Dus voor de tweede Conjuring een 9!

Afgelopen week gekeken en wat blijft het een heerlijke horrorfilm. Deze keer overdag gekeken, omdat dit zo uitkwam met 2 andere mensen. Blijft toch nog akeligste om het in de avond te kijken dan alleen. ☺️ Enige wat ik niet zo akelig vond was die Bill Wilkins

De Warrens zijn wereldwijd bekend geworden door hun betrokkenheid bij het onderzoek naar de gebeurtenissen in het beruchte huis in Amityville en verschijnen regelmatig in de media om te spreken over hun ervaringen en inzichten. Ondertussen krijgt een Londens gezin te maken met hetzelfde gedoe als de familie Perron in The Conjuring. Meer van hetzelfde, maar technisch inferieur en vooral daardoor bij lange niet zo onheilspellend of angstaanjagend als zijn voorganger. Wan probeert het gebrek aan sfeer te verhullen met een overdadige muzikale score, maar dat werkt alleen maar averechts.

Net als deel 1 ook deel 2 nog eens opgezet en ook hier blijft de klasse van James Wan zichtbaar, al haalt de film het niet bij de voorganger. Maar de sfeer en de spanningsopbouw, oi oi oi. Dat eerste uur is weer zo gruwelijk goed, met de slaapkamermomenten, het tenthutje en vooral de scenes met The Nun. De rillingen liepen bij die eerste momenten in die kamer weer over mijn rug. Jammer dat The Nun in haar eigen spin-off film veel minder eng was dan hier. Ondanks dat ik Ed en Lorraine Warren erg boeiende personages vind in de film, neemt de spanning wel drastisch af als zij zich bij de familie melden, samen met nog twee onderzoekers.

Vanaf dan is het allemaal toch meer standaard en gericht op een aantal jump scares, de ene beter dan de andere. Het slot in de trein is wel tof, maar ik vond het einde in het huis met de boomspies buiten wel echt te makkelijk. Wat ik destijds al in mijn review hier schreef, daar blijf ik bij. Had een zwiep gegeven aan de dame die je vast hield en ze was 100 procent naast de boom terecht gekomen. Nouja, ik moet maar niet te hard zeuren want dit was weer een prima film die overigens wel echt te lang duurt. Had 20 minuten uitgesneden mogen worden. Overigens was Ed Warren die Falling in Love zong wel hilarisch Behoorlijk niet passend bij een film als deze, maar het was wel leuk.

3,5* (was 4*)

Deel 2 van deze horror reeks is in mijn ogen de beste, de creepy sfeer, schrikeffecten en wederom muziek en met een sterk spelende cast maken dit tot een horror meesterwerk.

Is sinds afgelopen week beschikbaar op Netflix, al staat dat hier niet aangegeven. Gebeurt wel vaker.

Het zal allemaal wel heel eng moeten zijn, op mij komt het niet echt over. Kinderen met stemmen van demonen en lelijke "enge" figuren doen het niet bij me. Film was op veel momenten vooral irritant en alles behalve spannend. Vond de Annabelle films beter.

Qua effectbejag is de film dik in orde – er zijn aldoor schrikmomenten en voorbij vliegende demonen waarbij de atonale muziek effectief spanning geeft, zelfs als er niets gebeurt – maar waar The Conjuring al een rip-off is van horrorklassiekers is deze film nog slechts een rip-off van The Conjuring zodat de horrorclichés nu wel erg afgezaagd en dus saai beginnen te worden. Omdat de film elke subtiliteit laat varen en er niet eens een spanningsboog wordt opgebouwd, al is er wel een daverende climax aan het einde, is de film meer een horrorcircus dan een horrorfilm.

Niet echt horror, de film moet het meer hebben van de schrikmomenten volgens mij. Leuk dat het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal.

The Conjuring 2 is heel erg dope!

Dit deel is een stuk "enger" dan het vorige deel. Qua spanning opbouw overtreft The Conjuring 2 zelfs alle Japanse bovennatuurlijke horrorfilms die ik gezien heb (toch aardig wat) terwijl ik de Japanners daar wel meesterlijk in vind. Het is ook een tijdje terug dat ik een bovennatuurlijke horrorfilm heb gezien waarvan ik kan zeggen dat ik het echt een "enge" film vind (The Grudge 2 en Ju-On 2 zijn bijvoorbeeld films waarvan ik dat ook kan zeggen).

Patrick Wilson speelt ook weer heel sterk (hij was naar mijn mening ook het enige lichtpuntje in Bone Tomahawk). Moet zeggen dat de hele cast ontzettend sterk en overtuigend speelt.

De jumpscares zijn niet geforceerd en niet vervelend.

James Wan zijn stijl van scenario's schrijven is ook duidelijk aanwezig. Een primaire verhaallijn en nog wat secundaire verhaallijnen door de film heen die uiteindelijk samen komen (dit zat ook veel in Saw wat uiteraard mijn favoriete filmreeks is met Saw III als mijn all time favorite film ooit!)

☆5,0

Goede spannende film. Vooral de non was echt eng. Goed acteerwerk van de cast. Het gezin komt echt over als een geloofwaardig gezin. Als kijker leefde ik met de personages mee. Door twee redenen is deze film wat mij betreft geen topper.

1 De film heeft een slechte opbouw. Er is geen sprake van een echt goede spanningsopbouw. Bijvoorbeeld de non zie je al in het begin van de film.

2 Het einde is een anticlimax. De demon werd met het roepen van de naam Valak wel heel makkelijk verslagen.

3,5*

Erg spannende en goed opgebouwde horror / thriller film. De warrens worden erg interessant gemaakt in het horror genre en zoal ook in deze film .

De film bouwt goed op qua spanning en heeft ook een interessant verhaal wat ik nog wel eens

Mis in horrors.

Ik vond hem spannend en goed in elkaar gezet die samen gaan met de geluidseffecten . Ik vond hem persoonlijk sterker als deel 1 . Ik vond de non als karakter gewoon angstaanjagender overkomen. Ook vond ik de andere identiteiten interessanter als ik deel 1.

Sterke en spannende horror /thriller.

Dit type horror, met de vele jumpscares, is niet echt mijn ding. Ik haat het gevoel dat ik de hele tijd kan schrikken door een hard geluid of figuur dat uit het niks, binnen een seconde, op me af kan stormen. Vrees dat ik deze franchise laat voor wat het is...

Dat stukje dat Janet in die andere kamer is, waarvan de deur met groot hangslot dicht zit. Die moeder helemaal in paniek en aan dat slot rukken. Terwijl ze meteen de sleutel had kunnen halen, wat ze pas doet wanneer iemand roept dat ze de sleutel moet halen. Raar stukje. Verder tof.

Heb me hier prima mee vermaakt. En ik vind hem beter dan deel 1.De setting is tof en de familie is zeer geloofwaardig. Ik kan het echt waarderen wanneer kinderen centraal staan in een horror en dat ze prima acteerwerk afleveren.

Eng is het allemaal niet, dat krijg je met ouder worden helaas, maar qua alles wat eromheen gebeurt is het prima.

Dit tweede deel doet niet veel onder aan het eerste deel. De spanning zit er goed in en het troosteloze Britse huis waarin een moeder op haar eentje voor haar gezinnetje moet instaan is een goede afwisseling in vergelijking met het typische Amerikaanse spookhuis dat we al zo goed kennen. Een half puntje omhoog!

Herzien, net als het eerste deel. Het vervolg van regisseur James Wan kan wat mij betreft niet tippen aan het eerste deel, maar blijft niettemin een erg sterke voortzetting. De formule is min of meer hetzelfde. Een familie komt terecht in een spookhuis waar Patrick Wilson en Vera Farmiga na enige tijd de boel moeten redden, maar de directe aanpak van Wan zorgt voor een onderscheidend extraatje. De film loopt lekker snel van stapel en slaat veel overbodige clichés over, zoals bijvoorbeeld dat er normaal gesproken altijd een familielid of vriend is die de slachtoffers niet geloven. Tijdverspilling naar mijn optiek en zo dacht Wan er klaarblijkelijk ook over. Het maakt ruimte voor veel meer sterk opgebouwde schrikeffecten, een knap ingekleurde look en een hoop plezierig gespook. Dat het gebeuren dan een speelduur kent van 134 minuten had ik geen last van, maar ik ben dan ook een liefhebber. Ten opzichte van het vorige deel grijpt The Conjuring 2 iets te makkelijk naar computereffecten en kan de finale niet voor een kers op de taart zorgen, maar het blijft kwaliteit en die wordt door Wan consistent geleverd.