Hereditary (2018)

Ben blij, dat ik deze film heb gezien. Maar of ik de film nou niet goed vind of goed vind weet ik niet. Aan de ene kant best wel overtuigend goed gespeelt, maar aan de andere kant ook weer aan bepaalde dingen lopen ergeren. Was zeker geen horror. Ik ga de film in een paar jaar zeker nog een keer kijken.

Herzien

De film is echt ontzettend goed geregisseerd en kent een paar prachtige scenes. Overall is het ook spannend en steekt het goed in elkaar.

Maar aan de andere kant toont de film weinig nieuws en heb ik alles al eens eerder gezien. Met dik twee uur us het ook aan de wat lange kant voor een horrorthriller/gezinsdrama. Maar Ari neemt graag zijn tijd, zo blijkt wel met het langere (en mindere) Midsommar en schijnt zijn volgende film de drie uur aan te tikken. Een vakman, maar het zou nog iets rauwer mogen.

Dikke 4* blijft staan.

Laatste uur niet uitgekeken, was voor mij veel te traag. en kon mijn aandacht niet vast houden. Ik heb een 2.5 gegeven omdat er goed werd geacteerd. maar het verhaal voor mij niet tot zijn recht kwam.

Dit dus. Misschien moet ik hem opnieuw kijken maar het einde was het net niet voor mij en haalde alles onderuit.

Wow, wat is dit een fantastische horrorfilm!

Deze film is als je het mij vraagt bijna perfect. Collette speelt ge-wel-dig als gestoord wordende moeder, de scène aan de eettafel is een prachtig voorbeeld, verschrikkelijk knappe scène. En dan Steve als vader die zijn gezin bij elkaar probeert te houden, de puberale Peter en het ongelukkige lot van Charlie dat niemand zag aankomen, ik heb me het leplazerus geschrokken!

Ook heel fijn dat deze film het niet hoeft te hebben van de jumpscares. Dit is by far een van de beste horrorfilms ( Na The Shining natuurlijk, duh ) die ik heb gezien en ik was dus erg blij dat ik het gemiddelde van 3.24 naar een 3.25 kon brengen, maar toen kwam jackie die het weer naar beneden hielp, dus daar heeft de film weinig aan gehad.

Jezus,

Het is lang geleden dat ik me zo aan een film (lees: personages) geërgerd heb. Onderhond noemde al Toni Collette, maar Alex Wolff is nog veul erger. En dan iedereen de acteerprestaties maar prijzen nou schiet mij maar lek. Mijn hemel. Het begint allemaal nog vrij aardig: Beetje creepy meisje, grommend sounddesign, maar eigenlijk na Charlie de pijp uit ging (wel een tof moment overigens) werd het echt vreselijk.

Nu heb ik sowieso een hekel aan huiselijk drama (elkaar de schuld geven van dingen/onzinnig discussiëren) maar wat Ari Aster hier neerzet spant de kroon. Toni Collette janken/schreeuwen (vooral die scène wanneer ze met z'n drieën avond eten is echt schrijnend) maar Alex weet zelfs daar nog doodleuk een schepje bovenop te doen tijdens de droomscene "you trieed to killl me whyyyyyyyy oh whyyyyyy" jank jank (tis een droom maar tyf op zeg) maar daarna tijdens de seance is hij (net als Collette) ook vreselijk met z'n "Staaaaawwppp staaaawwwpp it noooowwwww pleeeeeeasseee" en zelfs mensen die deze film slecht beoordelen komen dan nog met "goede acteerprestaties".

Naja zal wel aan mij liggen, maar trek dit errug slecht. Midsommar was erg fijn in ieder geval, hopelijk gaat Ari Aster in Beau is Afraid meer op die tour verder want dit was echt vreselijk. Overigens wel jammer, want Ann Dowd vind ik (met name) door haar rol in The Leftovers echt geweldig. Speelt hier overigens ook prima.

1*

Waar Donnie Darko een meesterlijke balans vindt tussen donker en licht, komt dit drama nergens uit de duisternis, waarmee het een zware beproeving wordt om de verknipte personages te blijven volgen, als kijker. Neemt niet weg dat er erg goed geacteerd wordt, dat de geluidseffecten pico bello zijn, en dat er beeldtechnisch evenmin iets op aan te merken valt.

Het einde (ontknoping?) vond ik wat tegenvallen, maar al met al een uitermate boeiende kijkbelevenis.

Flauw.

Wat begint als een volbloed drama (met hier en daar wat naargeestige dingetjes zoals dat dochtertje dat duiven de kop afknipt), verandert slechts geleidelijk aan in horror. Niet bepaald horror van de bovenste plank, want die slechte entiteiten heb ik intussen wel gezien, en dan ben ik nog geeneens iemand die vaak horror kijkt.

Hereditary, best kundig geregisseerd met een traag tempo, komt niet verder dan overgenomen lichamen die ergens in een donker hoekje tegen het plafond in een gymnastenpose wachten om iemand uit z'n vel te doen schrikken. Op deze manier had het beter dat bevreemdend rouwdrama gebleven. De horror valt m.i. door de mand. Ari Aster heeft zich daar later met Midsommar wél mee getoond. Deze poging is simpelweg te flauw.

2

Absurde drama,zeker en absoluut geen horror movie.en maar wachten en wachten tot er wat gebeurd.en eng word het ook al niet.wat een vreselijke tegen valer.door de te lange speelduur nauwelijks vol te houden tot het eind.en dan het geluid euvel wat bij splendid wel vaker voor komt,praten nauwelijks te verstaan,en als er dan actie is ,dan moet je de volume 4 tandjes terug zetten.nee meer als 2 ster zit er echt niet in.vreselijke prut film.

Vandaag herzien. Vind het echt heel moeilijk om sterren te geven want het is een triomf van regie. De laatste vijf minuten blijf ik echter een let down vinden en dat maakt met terugwerkende kracht de rest ook minder goed. Maar ook de tweede keer bleef ik tot het zwevende lijk zonder hoofd het allemaal extreem spannend, goed gemaakt en goed geacteerd vinden. Ik ging weer helemaal mee. Tot het onbevredigende en teleurstellende einde.

Begrijp ik niet helemaal (letterlijk). Waarom zou de rest van de film aan kracht inboeten, door het einde? Ik neig al lang naar een hogere beoordeling, een van de betere horrorfilms van de laatste jaren.

De hele film vraag je je af hoe het zit en dat is een lekker, spannend gevoel. Maar daar er niet echt een geweldige verklaring komt, die geloofwaardig en bevredigend is, blijkt het hele eerste deel dus gedoe om niks (met terugwerkende kracht).

Ik vraag me af bij deze film waarom het buiten licht is wanneer iedereen probeert te slapen.