Den 12. Mann (2017)

Een mooie film,

Zeer mooi natuur,

Geloofwaardig gefilmd

Inderdaad wist je dat ie het ging halen,dit vond ik een minpuntje !!

(dit is geen spoiler want daar begint de film mee)

verder de SS'ers spelen perfect op z'n Duits en spreken Duits,ook heel belangrijk

Zeer goed!

Goed acteerwerk, aardig verhaal, maar waarom zo lang en traag...

Een echte parel, hoe langer de film duurt hoe heftiger het gaat.

Het begint trouwens heftig met de moord aan de kust met het afschieten van enkele vrienden van Jan door de Duitsers. Vervolgens wordt een groot deel van de groep opgepakt en staat Jan er alleen voor.

En daarmee begint een lange zwerftocht van hem door een groot deel van Noorwegen, geconfronteerd met een hoge officier die hem koste wat kost, te pakken wil nemen. Een Duitser die zijn eer en naam hoog wil houden want er is nog nooit iemand aan hem ontsnapt!

Een onderhoudende en spannende film die van mij een 8 krijgt.

Mooie film.

Zeer sterke Noorse oorlogsfilm. Gebaseerd op ware feiten. Sterk acteerwerk, goede sound track, sterk verhaal. Maar de grootste kwaliteit is toch wel het besef dat deze opeenvolging van gebeurtenissen een waargebeurd verhaal is. Het doorzettingsvermogen, de gedrevenheid, het kunnen verdragen van de pijn.... Het is bijna niet te bevatten. Verwacht geen geromantiseerd oorlogsverhaal met de nodige ontploffingen aangevuld met een aardig liefdesverhaal. De film ademt realiteit en is rauw gefilmd. Als je geen sterke maag hebt, zul je soms wellicht even weg moeten kijken. Je gaat steeds meer meeleven met de hoofdpersoon en zit zelf nagelbijtend en ingehouden adem zijn avontuur te herbeleven. Als je deze film kon waarderen is de 4 delige miniserie 'Kampen om Tungtvannet (2015)' zeker een aarader. Een dikke 4,5 sterren!

Was nog niet zo lang geleden in de stad en streek, het is er altijd oogverblindend mooi. Voor corona, dat wel. Omdat ik ook Noors spreek, heb ik af en toe gesprekken met hoogbejaarde Noren die deze ellende aan den lijve hebben meegemaakt, het is er barbaars geweest. Ook vindt men nogal wat musea over de oorlog in deze streek soms hele kleine, ook in dorpjes alsof de oorlog nooit ver weg is, lijkt het wel. Groot geluk om van lang ná de oorlog te zijn, denk ik weleens dan.

Hoe Noordelijker men komt, richting Noordkaap, hoe erger het nazi-geweld was tot en met gedwongen evacuaties omdat SS'ers veel "voordelen" zagen in deze regio's en Zweden z.g. neutraal was.

Deze film komt dus enigszins waarheidsgetrouw over, meeslepend en vooral heftig. Nederlands/Noorse regisseur Harald Zwart! Geboren in Ned. ,opgegroeid in Fredriksstad, Norge. Laat ik een gok doen: Ned. vader, Noorse moeder (want zwart is svart in het Noors en Zwart is nogal Nederlands).

Prachtig Noors uiteraard, onze lievelingstaal.

Interessant om een 2e WO film te zien die zich afspeelt in Noorwegen. Het verhaal gaat over saamhorigheid en het groeiende verzet van de bevolking tegen de Duitsers. Een verzetsstrijder wordt geholpen om te ontsnappen aan de vasthoudendheid van een Duitse SS-er. De ontberingen in de winterse kou worden zorgvuldig in beeld gebracht en het waargebeurde verhaal op een boeiende manier verteld. Met een beetje empathie voel je de pijn van de verzetsstrijder met een bovenmenselijk doorzettingsvermogen. Een minpunt is dat de film behoorlijk traag over komt en wie zit te wachten op veel schietwerk komt er bekaaid van af. Heldenmoed wordt hier op een realistische manier belicht.

Spannende, intense oorlogsfilm met een simpel maar doeltreffend verhaal. Prachtig in beeld gebracht; het desolate noorse landschap ziet er imposant uit en draagt oneindig bij aan de sfeer van het geheel. De cast is ook prima, met zowel aan de geallieerde als de duitse kant interessante personages. Hoofdpersoon Thomas Gullestad krijgt het zwaar te verduren: ik heb zelden iemand zo zien afzien in een film.

Een film als het Noorse landschap: met hoge toppen en diepe dalen. Top, de vaak prachtige beelden van datzelfde landschap en de haast voelbare lijdensweg van de protagonist. Kennelijk een Noorse held maar ook een voorbeeld van de menselijke overlevingsdrift.

Minder was de Duitse verhaallijn, sowieso was de obsessie van Stage voor de eigenlijk ongevaarlijke vluchteling moeilijk te vatten. Daar win je geen oorlogen mee. Opvallend zwak vond ik de soundtrack, inspiratieloos en totaal niet passend, vooral als er spanning moest worden opgeroepen kreeg ik “slechte televisie”-vibes.”

Ik vind deze film een stuk beter dan Max Manus waar ik m voor het gemak maar mee vergelijk als Noorse 2e wereldoorlog helden film.

Bij deze film leefde ik intens mee met alle ontberingen.

Die ondanks dat het eigenlijk allemaal te bizar is om te geloven toch geloofwaardig op mij over kwamen.

Ook hoe de Noren hun landgenoot steunden vond ik prachtig om te zien...

Bijzonder dat ze een Ier gebruikt hebben als 'Her obersturn fuhrer' terwijl alle personages hun eigen taal spraken en hij dus Duits.....