Den 12. Mann (2017)

Een mooie film,

Zeer mooi natuur,

Geloofwaardig gefilmd

Inderdaad wist je dat ie het ging halen,dit vond ik een minpuntje !!

(dit is geen spoiler want daar begint de film mee)

verder de SS'ers spelen perfect op z'n Duits en spreken Duits,ook heel belangrijk

Zeer goed!

Goed acteerwerk, aardig verhaal, maar waarom zo lang en traag...

Een echte parel, hoe langer de film duurt hoe heftiger het gaat.

Het begint trouwens heftig met de moord aan de kust met het afschieten van enkele vrienden van Jan door de Duitsers. Vervolgens wordt een groot deel van de groep opgepakt en staat Jan er alleen voor.

En daarmee begint een lange zwerftocht van hem door een groot deel van Noorwegen, geconfronteerd met een hoge officier die hem koste wat kost, te pakken wil nemen. Een Duitser die zijn eer en naam hoog wil houden want er is nog nooit iemand aan hem ontsnapt!

Een onderhoudende en spannende film die van mij een 8 krijgt.

Mooie film.

Zeer sterke Noorse oorlogsfilm. Gebaseerd op ware feiten. Sterk acteerwerk, goede sound track, sterk verhaal. Maar de grootste kwaliteit is toch wel het besef dat deze opeenvolging van gebeurtenissen een waargebeurd verhaal is. Het doorzettingsvermogen, de gedrevenheid, het kunnen verdragen van de pijn.... Het is bijna niet te bevatten. Verwacht geen geromantiseerd oorlogsverhaal met de nodige ontploffingen aangevuld met een aardig liefdesverhaal. De film ademt realiteit en is rauw gefilmd. Als je geen sterke maag hebt, zul je soms wellicht even weg moeten kijken. Je gaat steeds meer meeleven met de hoofdpersoon en zit zelf nagelbijtend en ingehouden adem zijn avontuur te herbeleven. Als je deze film kon waarderen is de 4 delige miniserie 'Kampen om Tungtvannet (2015)' zeker een aarader. Een dikke 4,5 sterren!

Was nog niet zo lang geleden in de stad en streek, het is er altijd oogverblindend mooi. Voor corona, dat wel. Omdat ik ook Noors spreek, heb ik af en toe gesprekken met hoogbejaarde Noren die deze ellende aan den lijve hebben meegemaakt, het is er barbaars geweest. Ook vindt men nogal wat musea over de oorlog in deze streek soms hele kleine, ook in dorpjes alsof de oorlog nooit ver weg is, lijkt het wel. Groot geluk om van lang ná de oorlog te zijn, denk ik weleens dan.

Hoe Noordelijker men komt, richting Noordkaap, hoe erger het nazi-geweld was tot en met gedwongen evacuaties omdat SS'ers veel "voordelen" zagen in deze regio's en Zweden z.g. neutraal was.

Deze film komt dus enigszins waarheidsgetrouw over, meeslepend en vooral heftig. Nederlands/Noorse regisseur Harald Zwart! Geboren in Ned. ,opgegroeid in Fredriksstad, Norge. Laat ik een gok doen: Ned. vader, Noorse moeder (want zwart is svart in het Noors en Zwart is nogal Nederlands).

Prachtig Noors uiteraard, onze lievelingstaal.

Interessant om een 2e WO film te zien die zich afspeelt in Noorwegen. Het verhaal gaat over saamhorigheid en het groeiende verzet van de bevolking tegen de Duitsers. Een verzetsstrijder wordt geholpen om te ontsnappen aan de vasthoudendheid van een Duitse SS-er. De ontberingen in de winterse kou worden zorgvuldig in beeld gebracht en het waargebeurde verhaal op een boeiende manier verteld. Met een beetje empathie voel je de pijn van de verzetsstrijder met een bovenmenselijk doorzettingsvermogen. Een minpunt is dat de film behoorlijk traag over komt en wie zit te wachten op veel schietwerk komt er bekaaid van af. Heldenmoed wordt hier op een realistische manier belicht.

Spannende, intense oorlogsfilm met een simpel maar doeltreffend verhaal. Prachtig in beeld gebracht; het desolate noorse landschap ziet er imposant uit en draagt oneindig bij aan de sfeer van het geheel. De cast is ook prima, met zowel aan de geallieerde als de duitse kant interessante personages. Hoofdpersoon Thomas Gullestad krijgt het zwaar te verduren: ik heb zelden iemand zo zien afzien in een film.

Een film als het Noorse landschap: met hoge toppen en diepe dalen. Top, de vaak prachtige beelden van datzelfde landschap en de haast voelbare lijdensweg van de protagonist. Kennelijk een Noorse held maar ook een voorbeeld van de menselijke overlevingsdrift.

Minder was de Duitse verhaallijn, sowieso was de obsessie van Stage voor de eigenlijk ongevaarlijke vluchteling moeilijk te vatten. Daar win je geen oorlogen mee. Opvallend zwak vond ik de soundtrack, inspiratieloos en totaal niet passend, vooral als er spanning moest worden opgeroepen kreeg ik “slechte televisie”-vibes.”

Ik vind deze film een stuk beter dan Max Manus waar ik m voor het gemak maar mee vergelijk als Noorse 2e wereldoorlog helden film.

Bij deze film leefde ik intens mee met alle ontberingen.

Die ondanks dat het eigenlijk allemaal te bizar is om te geloven toch geloofwaardig op mij over kwamen.

Ook hoe de Noren hun landgenoot steunden vond ik prachtig om te zien...

Bijzonder dat ze een Ier gebruikt hebben als 'Her obersturn fuhrer' terwijl alle personages hun eigen taal spraken en hij dus Duits.....

Een ijskoud kat-en-muisspel tussen de verzetsheld Jan Baalsrud en de ambitieuze Nazi Kurt Stage. Wat Baalsrud allemaal te doorstaan krijgt overstijgt het geloofwaardige steeds verder maar het is wel echt zo gebeurd, en hoever dat ging wordt misschien een beetje duidelijk als je naleest dat hij na zijn beproeving ruim een halfjaar in het ziekenhuis doorgebracht heeft. Of toch zoals de film meldt drie maanden - alsof dat ook niet al ongekend lang is.

Zoals je zou verwachten van een film die in die streek speelt - en grotendeels in de buitenlucht - zijn de beelden overdonderend mooi. Ook hier en daar wel wat beangstigend, ik kreeg het er zelf ook gewoon koud van.

Mooi ook dat iedereen de goede taal spreekt, al moet ik wel zeggen dat het accent van Rhys Meyers af en toe wat vreemd klinkt. Erger is dat zijn dialogen kennelijk ook niet zijn geschreven door iemand die het Duits als Muttersprache geleerd heeft - er komen nogal wat zinnen langs die een échte Duitser nooit zou uitspreken. Toch stoort het nauwelijks, en komt het veel beter over dan wanneer hij ‘gewoon’ Engels gesproken had. En ja, een Duitse acteur had natuurlijk ook gekund, maar Rhys Meyers heeft dan wel weer precies de goede sinistere uitstraling - en daarmee eigenlijk een interessantere rol dan Thomas Gullestad, die haast alleen fysiek acteerwerk te doen krijgt. Afzien als werkwoord en gelaatsuitdrukking.

Als mogelijke uitleg voor het fanatisme van Stage om de 12e man ten koste van alles te pakken te krijgen, valt mij te binnen dat kort voor dit stukje geschiedenis de welbekende overval op de zwaar-water fabriek in Vemork gebeurd was. Maar dat is mijn eigen uitleg, ik zie daar zo direct geen verwijzingen naar in de wat meer ingewijde bronnen.

Niet de eerste film die ik zie over Noorwegen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Onlangs ook Kampen om Narvik - Hitlers Første Nederlag (Film, 2022) gezien en dan heb je ook nog de meer gekende zombies meet nazi's in Død Snø (Film, 2009). Fijn, zo bekijk je WOII toch ook eens vanop een andere plaats waar dus ook bikkelhard is gevochten.

Hallucinant wat opgejaagd wild Jan Baalsrud allemaal heeft moeten doorstaan van ontbering en koude. Ondanks dat je weet hoe het min of meer afloopt, slaagt de film erin de spanning hoog te houden. Ik zat geregeld op het puntje van mijn stoel. Van diegenen die allemaal hebben geholpen, wisten we natuurlijk niet hoe zij het er vanaf brachten. Maar de risico's en soms offers waren groot, voor iedereen.

Het verhaal klinkt inderdaad erg ongeloofwaardig, maar is ongelooflijk. Er is niet alleen aandacht voor de fysieke uitputtingsslag, maar ook voor het mentale aspect. De onzekerheid, de angst, de afhankelijkheid om geholpen te worden... Zeer goed in beeld gebracht allemaal, net als de fascinerende niets ontziende natuur(pracht). Prima casting ook, zeker bvb van Meyers als commandant Stage.