Remember (2015)
mijn stem
465 stemmen
Canada / Zuid-Afrika / Mexico / Duitsland
Drama / Thriller
94 minuten
geregisseerd door Atom Egoyan
met Christopher Plummer, Martin Landau en Dean Norris
Zev en zijn beste vriend Max sluiten een pact om hun resterende dagen te wijden aan het oplossen van onafgemaakte zaken: het opsporen en wraak nemen op de nazi-commandant die verantwoordelijk is voor het doden van hun families tijdens de oorlog. Wanneer Zev zijn geheugen begint te verliezen door Alzheimer en Max te zwak is om het verpleegtehuis te verlaten, begint Zev aan een opmerkelijke reis om de vroegere beul te vinden, voordat het te laat is.
0
geplaatst: 17 januari, 13:15 uur
Vrij blank de film ingestapt en ik ben aangenaam verrast geweest. Remember is een atypische wraakfilm geworden waarbij een jood op zoek gaat naar de kampbeul van Auschwitz die verantwoordelijke wordt geacht voor de uitroeiing van zijn gezin.
In de hoofdrol een meer dan uitstekende Christopher Plummer, een acteur die zelden ontgoochelt als je er zijn (indrukwekkende) oeuvre op nahoudt. De verhaalopbouw is boeiend in die zin dat Zev Guttman aan dementie lijdt en als enige houvast een brief heeft met instructies. Zev creëert een zekere sympathie en goedkeuring bij de kijker. Enerzijds omwille van zijn wraakmotief dat het afschuwelijke verleden wil wegwissen uit vergelding. Hij wil rechtvaardigheid en strafuitvoering waar de overheid gefaald heeft. Je kan zeker begrip opbrengen voor zijn actie, hoewel goedkeuring niet kan uiteraard. Eén ding nam hij zich wel voor: hij start pas met zijn wraakactie na de dood van zijn vrouw Ruth. Maar ook anderzijds is er sympathie voor Lev omdat hij als oude meelijwekkende knar in contact komt met verschillende mensen en in deze contacten moeilijkheden ondervindt omwille van zijn ziekte en ouderdom. Hij komt over als een lieve opa die interesse betoont in andere (jongetje op de trein, meisje in het ziekenhuis, ...).
Doorheen de film merk je dat Zev een last of trauma met zich meesleurt. Hij is angstig voor honden en ook de douche riep verkeerde associaties bij hem op. Deze kleine elementen worden mooi ingewerkt door Egoyan zonder te overheersen. De scènes bij Rudy Kurlander III (eigenlijk bij diens zoon) waren erg intens. Berustend op een misverstand wordt de spanning opgedreven. Ook de scène bij (de aan het bed gekluisterde) Rudy II was emotioneel waarbij hij pas op het laatste moment besefte wie wiens vergeving moest vragen.
Het einde was erg verrassend en zag ik niet aankomen. Toch vond ik het net allemaal iets té makkelijk. Alsof Zev het zich ineens wél allemaal kon herinneren en tot inzicht kwam. Mooi is echter wel dat het net zijn dementie is die een verklaring geeft aan de plottwist zodat alles met elkaar verweven wordt.
In de hoofdrol een meer dan uitstekende Christopher Plummer, een acteur die zelden ontgoochelt als je er zijn (indrukwekkende) oeuvre op nahoudt. De verhaalopbouw is boeiend in die zin dat Zev Guttman aan dementie lijdt en als enige houvast een brief heeft met instructies. Zev creëert een zekere sympathie en goedkeuring bij de kijker. Enerzijds omwille van zijn wraakmotief dat het afschuwelijke verleden wil wegwissen uit vergelding. Hij wil rechtvaardigheid en strafuitvoering waar de overheid gefaald heeft. Je kan zeker begrip opbrengen voor zijn actie, hoewel goedkeuring niet kan uiteraard. Eén ding nam hij zich wel voor: hij start pas met zijn wraakactie na de dood van zijn vrouw Ruth. Maar ook anderzijds is er sympathie voor Lev omdat hij als oude meelijwekkende knar in contact komt met verschillende mensen en in deze contacten moeilijkheden ondervindt omwille van zijn ziekte en ouderdom. Hij komt over als een lieve opa die interesse betoont in andere (jongetje op de trein, meisje in het ziekenhuis, ...).
Doorheen de film merk je dat Zev een last of trauma met zich meesleurt. Hij is angstig voor honden en ook de douche riep verkeerde associaties bij hem op. Deze kleine elementen worden mooi ingewerkt door Egoyan zonder te overheersen. De scènes bij Rudy Kurlander III (eigenlijk bij diens zoon) waren erg intens. Berustend op een misverstand wordt de spanning opgedreven. Ook de scène bij (de aan het bed gekluisterde) Rudy II was emotioneel waarbij hij pas op het laatste moment besefte wie wiens vergeving moest vragen.
Het einde was erg verrassend en zag ik niet aankomen. Toch vond ik het net allemaal iets té makkelijk. Alsof Zev het zich ineens wél allemaal kon herinneren en tot inzicht kwam. Mooi is echter wel dat het net zijn dementie is die een verklaring geeft aan de plottwist zodat alles met elkaar verweven wordt.
0
geplaatst: 18 februari, 17:24 uur
Fisico schreef:
Vrij blank de film ingestapt en ik ben aangenaam verrast geweest. Remember is een atypische wraakfilm geworden waarbij een jood op zoek gaat naar de kampbeul van Auschwitz die verantwoordelijke wordt geacht voor de uitroeiing van zijn gezin.
In de hoofdrol een meer dan uitstekende Christopher Plummer, een acteur die zelden ontgoochelt als je er zijn (indrukwekkende) oeuvre op nahoudt. De verhaalopbouw is boeiend in die zin dat Zev Guttman aan dementie lijdt en als enige houvast een brief heeft met instructies. Zev creëert een zekere sympathie en goedkeuring bij de kijker. Enerzijds omwille van zijn wraakmotief dat het afschuwelijke verleden wil wegwissen uit vergelding. Hij wil rechtvaardigheid en strafuitvoering waar de overheid gefaald heeft. Je kan zeker begrip opbrengen voor zijn actie, hoewel goedkeuring niet kan uiteraard. Eén ding nam hij zich wel voor: hij start pas met zijn wraakactie na de dood van zijn vrouw Ruth. Maar ook anderzijds is er sympathie voor Lev omdat hij als oude meelijwekkende knar in contact komt met verschillende mensen en in deze contacten moeilijkheden ondervindt omwille van zijn ziekte en ouderdom. Hij komt over als een lieve opa die interesse betoont in andere (jongetje op de trein, meisje in het ziekenhuis, ...).
Doorheen de film merk je dat Zev een last of trauma met zich meesleurt. Hij is angstig voor honden en ook de douche riep verkeerde associaties bij hem op. Deze kleine elementen worden mooi ingewerkt door Egoyan zonder te overheersen. De scènes bij Rudy Kurlander III (eigenlijk bij diens zoon) waren erg intens. Berustend op een misverstand wordt de spanning opgedreven. Ook de scène bij (de aan het bed gekluisterde) Rudy II was emotioneel waarbij hij pas op het laatste moment besefte wie wiens vergeving moest vragen.
Het einde was erg verrassend en zag ik niet aankomen. Toch vond ik het net allemaal iets té makkelijk. Alsof Zev het zich ineens wél allemaal kon herinneren en tot inzicht kwam. Mooi is echter wel dat het net zijn dementie is die een verklaring geeft aan de plottwist zodat alles met elkaar verweven wordt.
Vrij blank de film ingestapt en ik ben aangenaam verrast geweest. Remember is een atypische wraakfilm geworden waarbij een jood op zoek gaat naar de kampbeul van Auschwitz die verantwoordelijke wordt geacht voor de uitroeiing van zijn gezin.
In de hoofdrol een meer dan uitstekende Christopher Plummer, een acteur die zelden ontgoochelt als je er zijn (indrukwekkende) oeuvre op nahoudt. De verhaalopbouw is boeiend in die zin dat Zev Guttman aan dementie lijdt en als enige houvast een brief heeft met instructies. Zev creëert een zekere sympathie en goedkeuring bij de kijker. Enerzijds omwille van zijn wraakmotief dat het afschuwelijke verleden wil wegwissen uit vergelding. Hij wil rechtvaardigheid en strafuitvoering waar de overheid gefaald heeft. Je kan zeker begrip opbrengen voor zijn actie, hoewel goedkeuring niet kan uiteraard. Eén ding nam hij zich wel voor: hij start pas met zijn wraakactie na de dood van zijn vrouw Ruth. Maar ook anderzijds is er sympathie voor Lev omdat hij als oude meelijwekkende knar in contact komt met verschillende mensen en in deze contacten moeilijkheden ondervindt omwille van zijn ziekte en ouderdom. Hij komt over als een lieve opa die interesse betoont in andere (jongetje op de trein, meisje in het ziekenhuis, ...).
Doorheen de film merk je dat Zev een last of trauma met zich meesleurt. Hij is angstig voor honden en ook de douche riep verkeerde associaties bij hem op. Deze kleine elementen worden mooi ingewerkt door Egoyan zonder te overheersen. De scènes bij Rudy Kurlander III (eigenlijk bij diens zoon) waren erg intens. Berustend op een misverstand wordt de spanning opgedreven. Ook de scène bij (de aan het bed gekluisterde) Rudy II was emotioneel waarbij hij pas op het laatste moment besefte wie wiens vergeving moest vragen.
Het einde was erg verrassend en zag ik niet aankomen. Toch vond ik het net allemaal iets té makkelijk. Alsof Zev het zich ineens wél allemaal kon herinneren en tot inzicht kwam. Mooi is echter wel dat het net zijn dementie is die een verklaring geeft aan de plottwist zodat alles met elkaar verweven wordt.
geheel met je eens Fisico.
ook ik was erg verrast door het einde.
en geheel eens met je waardering en je recensie
0
geplaatst: 6 mei, 23:36 uur
Ik twijfelde na een half uur nog steeds of deze film wel goed zou gaan worden .
Maar opeens zat ik er helemaal in en my god wat een film !
Waanzinnig goed inelkaar gezet dit verhaal en geweldig geacteerd. Ja dan krijg je een hele goeie film.
Wat heeft die man in die rolstoel dat slim uitgedokterd ook zeg ongelooflijk .
Maar opeens zat ik er helemaal in en my god wat een film !
Waanzinnig goed inelkaar gezet dit verhaal en geweldig geacteerd. Ja dan krijg je een hele goeie film.
Wat heeft die man in die rolstoel dat slim uitgedokterd ook zeg ongelooflijk .
* denotes required fields.
* denotes required fields.