
A Cure for Wellness (2016)
Verenigde Staten / Duitsland
Mystery / Thriller
146 minuten
geregisseerd door Gore Verbinski
met Dane DeHaan, Jason Isaacs en Mia Goth
Een man reist af naar de Zwitserse Alpen om zijn baas op te halen uit een therapeutisch instituut. Daar aangekomen blijkt dat zijn baas is verdwenen. Gedwongen tot een langer verblijf komt de man erachter dat er iets kwaadaardigs gaande is.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=Fl16uFv7Fj8
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (6,4 / 86264)trailer (YouTube, ondertiteld)filmscore (MusicMeter)iTunes: € 9,99 / huur € 3,99Google Play: € 14,99 / huur € 3,99Pathé Thuis: vanaf € 10,99 / huur € 2,99kijk op Amazon PrimeGeen slechte film maar ook veel warrigheden....
een man moet zijn baas overhalen om weer terig te komen uit een resort om een zaak af te handelen, maar die wil niet weg.
Vervolgens komt er inderdaad een mysterie naar boven, en word alles wat geheimzinnig en eigenaardig.
Alleen duurt het allemaal wat te lang, en uiteindelijk ook weer een beetje ingewikkeld waardoor ik weer uit mijn concentratie ging.
Het had wat korter gemogen, of met wat meer geheimzinnige taferelen en rituelen met meer Jip en janneke taal..
Het is niet in Zwitserland gefilmd maar in Duitsland
In ieder geval het kasteel ja. Burg Hohenzollern. Ik ben daar nog niet zo lang geleden geweest. Waanzinnig uitzicht.
De film duurt wel wat te lang. Ik vond het tot op de helft erg goed. Daarna weet de film je niet echt meer te pakken. Lol, ik dacht dat de film nog iets van vijf minuten zou duren. Bleek het nog een half uur te zijn. Daar heb ik de kracht niet meer voor.
3 tot 3,5*
De beelden en locaties zijn erg mooi, geen moment verveeld terwijl het toch een lange film is.
Het viel me ook op hoe de beginscène eigenlijk een minisamenvatting van (een groot deel van) het plot is. Een succesvolle zakenman werkt tot laat door uit carrièredrift (is nog de enige op kantoor en is, blijkens de foto aan de muur, “verkoper van het jaar”). Hij ziet dan een enveloppe liggen uit het spa-resort. Hij raakt het zegel aan en komt daarmee, letterlijk, in aanraking met het resort. Hij begint zich vervolgens ziek te voelen (steek in zijn hart). Daarop besluit hij een glas water te drinken. Dit lijkt het even beter te maken, maar dan valt hij plots dood neer. Het water blijft uit de omgestoten tank gieten, waardoor de man in een plas met water ligt in een ruimte vol met computers die aan staan, die wel wat weg heeft van een lab. Ik hoef denk ik niet uit te leggen hoe dit perfect het duistere plot achter het spa-resort samenvat. Succesvolle zakenlui die met het resort in aanraking komen en daar denken dat het water hen beter maakt, terwijl ze er uiteindelijk aan doodgaan en eindigen in een grote tank met water in een lab.
Ook de dode vis op het bureau van het hoofdpersonage aan het begin van de film duidt hier eigenlijk al op. Hij pakt de dose vis uit het water en gooit deze argeloos in de vuilnisbak, net zoals dat in het Volmer Institut blijkt te gebeuren.
Meesterlijk gedaan zeg!

Wat ik niet helemaal begreep: hoe kwam het dat de overige patiënten dusdanig gehersenspoeld waren, dat ze de hoofdpersoon massaal overrompelden in de scène waarin hij in de eetzaal uitlegt hoe het allemaal zit? Ook vroeg ik me af hoe de baron destijds, 200 jaar geleden, de aanval van de bevolking heeft overleefd terwijl ze allemaal boos op hem waren vanwege de experimenten en zijn vrouw (tevens zus) al hadden verbrand? Heb ik dat gemist? In het verlengde daarvan: hoe kan het dat de prematuur-geboren Hannah destijds Is blijven leven nadat ze in het water werd gegooid, terwijl we nu weten dat het water giftig is en enkel in gezuiverde variant mensen in leven kan houden?
Mocht iemand me uitleg of een theorie hierover kunnen geven, dan heel graag

Edit: Een laatste (wild) idee over het plot:
Zou het niet zo kunnen zijn dat de hele film eigenlijk een laatste droom van de moeder van de hoofdpersoon is? Hij heeft haar verteld dat hij naar een kuuroord in Zwitserland moet gaan, en zij zegt tegen hem dat hij nooit zal terugkeren om haar in een beter verpleeghuis te plaatsen. Daarna zien we, in deze theorie, het “begin” van haar droom. Ze droomt dus over het bezoek van haar zoon aan het kuuroord, waarover hij haar verteld heeft, tot en met de taxi/hert-scène. Hiervan schrikt de moeder zo, dat ze hijgend uit haar slaap ontwaakt (zoals we te zien krijgen). Daarop flitsen scènes uit de hele film vliegensvlug voorbij, van de palingen tot het blauwe flesje, van de hoofdpersoon In paniek onder water tot het brandende schilderij en het brandende gebouw. Dit alles gemixt met beelden van de ballerina’s die de moeder zelf maakte, wat me extra op het spoor zet dat dit alles zich in haar hoofd heeft afgespeeld als een droom vlak voor haar dood. Vervolgens is de moeder dood. Het feit dat Hannah dat deuntje neuriet, wat typisch een deuntje van een dansende ballerina in een opwinddoosje is, lijkt met deze theorie te stroken. Waarom zou ze dit deuntje anders kennen, en niet aan de hoofdpersoon willen vertellen waar ze het van kent? Wat me ook op dit spoor zet, is dat de moeder met de uitspraak dat hij nooit meer naar haar zou terugkeren, wellicht bedoelde dat hij niet meer zou terugkomen voordat ze zou overlijden. Dit idee heeft ze in haar droom vervolgens gemixt met zijn opmerking dat hij naar Zwitserland moet, waardoor ze denkt dat hij daar gevaar loopt en er nooit meer van zal terugkeren. Wat me in het bijzonder ook op dit spoor zet, is dat de hoofdpersoon vervolgens aanwezig is op de crematie van zijn moeder, terwijl hij de dag na zijn bezoek aan haar naar Zwitserland zou vliegen. Hoe kan dat dan? Hij zou, als het verhaal echt had plaatsgevonden, toch helemaal niet bij die crematie aanwezig geweest kunnen zijn, althans, niet in de staat waarin we hem zien (als zijn koele zelf)? Ook dit wijst erop dat hij uiteindelijk niet echt naar het “horror-kuuroord” is gegaan en dat het fantasierijke horrorverhaal zich enkel en alleen in het hoofd van de moeder heeft afgespeeld (waaraan ze, naar aanleiding van de schok, is overleden). Misschien is hij wel degelijk naar Zwitserland geweest, maar was dat een normale trip die normaal is afgelopen. Daarom spookt tijdens de begrafenis door zijn hoofd dat hij tegen zijn moeder zei slechts een paar dagen weg te blijven. Precies in die dagen is ze waarschijnlijk overleden. Tevens: deze theorie zou de glimlach van de hoofdpersoon in de laatste scène verklaren: de laatste herinnering van zijn moeder aan hem is één in lachende pose, waarbij hij de protagonist van het verhaal (in haar droom) blijkt te zijn in plaats van de afstandelijke koele zakenjongen die we tijdens het bezoekuur zien. Last but not least: een sterke aanwijzing voor deze theorie is de uitspraak van zijn moeder dat de ballerina die ze gemaakt heeft tevreden danst, maar dat ze niet weet dat ze slechts droomt...
Hmm... Hoe meer ik erover typ, hoe meer ik ervan overtuigd begin te raken...
Visueel nochtans best de moeite. Best fraaie beelden, zowel binnen als buiten. Maar ik had achteraf een beetje een vervelend gevoel overgehouden. Er valt namelijk niet te duiden wat voor een soort film het is. Thriller? Drama? Mystery? Fantasy? Van alles een beetje, maar daardoor op geen enkel gebied goed uitgevoerd. En met dat einde kon ik echt helemaal niks.
2,5* voor de fraaie beelden.
Met zijn bijna 2 en een half uur best een vrij lange film, kon eventueel korter, maar Verbinski slaagt er toch in de spanning en sfeer vast te houden. Dit komt door de mysterieuze knappe locatie hoog in de Zwitserse Alpen. Een kuuroord dat er binnenin uitziet als een verouderde psychiatrische instellingen met zijn lange sobere gangenstelsel voeden de mysterieuze sfeer alleen maar. Het contrast met de vrije uitgerokken vergezichten is immens.
De film houdt ook van details en probeert zo het plot te voorzien van de nodige spanning. Zo was de ene bewaker - toen Lockhart in de silo lag - een boek aan het lezen van Thomas Mann, Der Zauberberg (De toverberg) aan het lezen over een soortgelijk plot.
Ik ervoer ook een maatschappijkritische ondertoon met de rat race waarmee we allemaal wat te maken hebben. De acteerprestaties waren goed en vooral ook filmtechnisch is er weinig aan te merken op de film. Het plot zelf is interessant en is gebaseerd op een legende. De onthulling zelf was misschien iets te vluchtig/makkelijk en het einde werd snel afgeraffeld, maar voor de rest een prima film. Niet alles was me even duidelijk, maar dat hoeft ook niet.
Het tempo ligt laag, precies goed zou ik zeggen en de lengte geen enkel probleem. Ik zou maar weinig scenes willen schrappen om het nog beter te maken. Op het einde zijn de scenes met de experimenten misschien wat veel. Mooi aan deze film zijn de interessante korte scenes: Zelfs een kleine scene als de botsing met het hert is indrukwekkend. Een andere geweldig kort shot is het onder water zwemmen van de dikke dames in badpak, echt geniaal gedaan.
Dank je Patjée voor je review, hij gaf weer een extra dimensie aan het verhaal. Alleen die duivelse grijns van Lockart op het einde? Zou dat de wraak van zijn moeder zijn van het verlies van haar man?
Het meesterwerk van Thomas Mann - De Toverberg ligt absoluut aan het filmscript van Haythe en Verbinski ten grondslag. Ik ben het naar aanleiding van eerdere keren kijken (heb de film nu een keer of 4 gezien) gaan lezen en behalve dat het een zeer goed boek is, ga ik wéér met andere ogen naar de film kijken.
Gelukkig bleek mijn voorgevoel juist: dit is wel een film waar ik van houd. Ik houd van mysteries en deze film zit er barstensvol mee. Ik ben zo te lezen niet de enige die meermaals moest denken aan Shutter Island, al zou die film uiteindelijk wat meer indruk maken. A Cure for Wellness schiet namelijk op een aantal momenten uit de bocht. Tegen het einde gaat de film volledig over the top en daar heb ik gemengde gevoelens bij. Enerzijds zat ik met een glimlach op mijn gezicht, want de film toont wel lef. Anderzijds bekroop mij wel een 'too much' gevoel. Het sloeg wellicht iets te ver door en door de snelheid waarmee uiteindelijk belangrijke vraagstukken beantwoord worden zorgt ervoor dat de film een ietwat afgeraffelde indruk achterlaat en minder geloofwaardig is. Je kunt je dan ook afvragen of er niet iets beter met het lange speelduur omgegaan had kunnen worden.
De film laat dus in het laatste gedeelte wat steekjes vallen. Dat is jammer, want het betreft hier wel de laatste indruk die een film op je maakt. Driekwart van het lange speelduur wist de film mij namelijk in zijn greep te houden. Stukje bij beetje kom je als kijker meer te weten over wat er zich in het instituut voordoet. Bepaalde plottwisten kwamen niet als een verrassing (met name die omtrent Hannah), maar de film kent wel een zeker shockelement. Echt full-on horror zou ik de film niet meteen willen noemen, maar er was zeker sprake van een beklemmend gevoel. Alleen al die scène waar Lockhart zelf die glibberige vriendjes krijgt toegediend... Brrr. Overigens is het acteerwerk naar behoren. Dane DeHaan is een fijne protagonist, Mia Goth draagt op geslaagde wijze bij aan het mysterie en Jason Isaacs is fenomenaal als griezel.
En dan is er nog de vormgeving. De gekozen locaties zijn perfect: het resort oogt indrukwekkend en ademt vanbinnen de sombere sfeer uit die hier zo essentieel is. A Cure for Wellness wist mij in ieder geval moeiteloos te boeien. Het is enkel zonde dat aan het einde rit een volwaardig gevoel van overtuiging ontbrak en daardoor kan ik de film ook nét geen vier sterren toekennen. Dit lijkt me overigens wel een film om nog eens te herzien. Er komt inhoudelijk veel aan bod, waardoor ik geheid wat zaken gemist zal hebben. Verre van perfect, maar wel een goede film.
3,5*
Gore Verbinski's 'A Cure for Wellness' (2016) speelt effectief in op die dualiteit tussen een plek waar er voor je gezorgd wordt en de horror wanneer je je controle over lichaam en geest verliest. Ook zo mooi gekoppeld aan het water-thema, wat doorheen de prent steeds voelbaar wordt. Het is een fraai gestileerde film (in de geest van 't Duitse expressionisme) vol schitterende shots van spiegelingen, labyrintische paden en groepen mensen in perfecte synchronie. Helaas is 't in grote lijnen allemaal een beetje te voorspelbaar en de climax steekt wat gewoontjes af bij de surrealistische beelden. Het suggereert meer diepgang dan dat 't heeft.
Klaar..gezien..>oervervelende film die geen seconde boeit. Wel mooie locatie, beelden. Acteur ook wel goed.
Ik begrijp die hoge cijfers niet hier.
Helemaal met je eens.. simpel iets erg gecompliceerd gebracht. het boeit niet , het verveelt stierlijk.
Best aardige film, maar bijzonder storend dat de Zwitsers hoog Duits spreken.
Misschien waren het Duitsers??/ Vlakbij...