A Cure for Wellness (2016)

Vieze visjes.

Geen slechte film maar ook veel warrigheden....

Heerlijke sfeerfilm, ondanks de tijdsduur geen moment verveeld!

In mijn ogen een cultfilm in wording. Echt een lekker filmpje met bizarre scènes, afgewisseld met mooie beelden. Ook sterke acteer prestaties. Hulde!

Ik heb genoten. Lekker aparte film met een heerlijke sfeer en langzaam aan wordt puzzelstukje voor puzzelstukje naar de waarheid toe gewerkt. Het heeft inderdaad wel iets weg van Shutter island

in het begin dacht ik dat het een ingewikkelde film zou worden met hoe al die zakelijke relaties in elkaar zaten, en al die beurs overnames, maar dat bleek niet zo te zijn, en kan je weer los laten.
een man moet zijn baas overhalen om weer terig te komen uit een resort om een zaak af te handelen, maar die wil niet weg.

Vervolgens komt er inderdaad een mysterie naar boven, en word alles wat geheimzinnig en eigenaardig.
Alleen duurt het allemaal wat te lang, en uiteindelijk ook weer een beetje ingewikkeld waardoor ik weer uit mijn concentratie ging.

Het had wat korter gemogen, of met wat meer geheimzinnige taferelen en rituelen met meer Jip en janneke taal..

Leuke kastelen mystery wanneer een yup in de alpen een gek verklaarde ceo moet opsporen in een elitair kuuroord. Tussen de ouwe knarren en de arische zusters loopt een mooi meisje dat nogal ongebruikelijk wordt beschermd door de kasteelheer, een kwaadaardige arts. Daarnaast verdwijnen de patienten in de duistere krochten van het wagner kasteel. En wat is er toch met al die palingen? Genoeg vertier in deze dure ‘hammer’ horror.

Lekker onderhoudende film, geen moment verveeld maar ik ben bijzonder blij dat er vandaag geen paling op het kerstmenu stond.

Film doet denken aan Shutter Island, door de locatie, het mysterie en de acteur lijkt ook op Leo. Verhaal is echter heel anders. Pakkende film die soms in het grijze gebied van ziek afspeelt.

In ieder geval het kasteel ja. Burg Hohenzollern. Ik ben daar nog niet zo lang geleden geweest. Waanzinnig uitzicht.

De film duurt wel wat te lang. Ik vond het tot op de helft erg goed. Daarna weet de film je niet echt meer te pakken. Lol, ik dacht dat de film nog iets van vijf minuten zou duren. Bleek het nog een half uur te zijn. Daar heb ik de kracht niet meer voor.

De beelden zijn oogstrelend, de effecten zijn fenomenaal en het acteerwerk is dik in orde. Het verhaal is echter wat inconsistent en soms onbegrijpelijk. Bovendien hadden de gruwelijke beelden niet altijd een duidelijke functie en leken ze enkel en alleen bedoeld om de kijker de stuipen op het lijf te jagen.

Shots en setting zijn onovertroffen. En 't eerste half uur leek daardoor een verfrissende afwisseling van standaard Hollywood-meuk te worden. Toch is de film uiteindelijk, helaas, een allegaartje van cliché-elementen die te veel als los zand aan elkaar hangen. Het ballerinapopje met begeleidend kindermelodietje. Dat zonderlinge meisje dat als een spook in en om te kasteel waart. Experimenterende Duitse artsen. De cruciale rol van stoffige zwart-wit foto's in t oplossen van mysteries. De angst als psychotische patiënt weggezet te worden door een skeptische omgeving. Etc. Raakvlakken zijn er met o.a. Rosemary's Baby, Hostel, Shutter Island, Dracula. De palingen leken geïnspireerd door de dood van Mason Verger in de Hannibal serie - maar dit kan toeval zijn.
3 tot 3,5*

Het lijkt er op dat je op een complex verhaal wordt getrakteerd maar dat is het uiteindelijk niet. Om die reden alleen al is de film ook gewoon ongeveer een uur te lang. Er hangt gedurende de hele film wel een onheilspellende sfeer en er zijn enkele scènes die schokkend zijn vooral dan degene waarin de protagonist een dozijn van die alen of wat voor beesten het ook waren naar binnen krijgt.. Ik kan hier uiteindelijk niet zo veel mee.

Aardige mistery-thriller, vooral voor de liefhebbers van 'broodje paling'. Wie is hier nu gek ?

Leuke film, heeft wel wat weg van Shutter island.
De beelden en locaties zijn erg mooi, geen moment verveeld terwijl het toch een lange film is.

Ik vond het een heel fijne film. Spookachtige creepy sfeer, prachtige filmbeelden, door de bank genomen goed acteerwerk (zeker van de hoofdpersoon en dat meisje) en een verhaal dat je heen en weer slingert en je aandacht blijft behouden. Meen er ook wel een licht-maatschappij-kritische ondertoon in te mogen ontdekken.

Het viel me ook op hoe de beginscène eigenlijk een minisamenvatting van (een groot deel van) het plot is. Een succesvolle zakenman werkt tot laat door uit carrièredrift (is nog de enige op kantoor en is, blijkens de foto aan de muur, “verkoper van het jaar”). Hij ziet dan een enveloppe liggen uit het spa-resort. Hij raakt het zegel aan en komt daarmee, letterlijk, in aanraking met het resort. Hij begint zich vervolgens ziek te voelen (steek in zijn hart). Daarop besluit hij een glas water te drinken. Dit lijkt het even beter te maken, maar dan valt hij plots dood neer. Het water blijft uit de omgestoten tank gieten, waardoor de man in een plas met water ligt in een ruimte vol met computers die aan staan, die wel wat weg heeft van een lab. Ik hoef denk ik niet uit te leggen hoe dit perfect het duistere plot achter het spa-resort samenvat. Succesvolle zakenlui die met het resort in aanraking komen en daar denken dat het water hen beter maakt, terwijl ze er uiteindelijk aan doodgaan en eindigen in een grote tank met water in een lab.

Ook de dode vis op het bureau van het hoofdpersonage aan het begin van de film duidt hier eigenlijk al op. Hij pakt de dose vis uit het water en gooit deze argeloos in de vuilnisbak, net zoals dat in het Volmer Institut blijkt te gebeuren.

Meesterlijk gedaan zeg!

Wat ik niet helemaal begreep: hoe kwam het dat de overige patiënten dusdanig gehersenspoeld waren, dat ze de hoofdpersoon massaal overrompelden in de scène waarin hij in de eetzaal uitlegt hoe het allemaal zit? Ook vroeg ik me af hoe de baron destijds, 200 jaar geleden, de aanval van de bevolking heeft overleefd terwijl ze allemaal boos op hem waren vanwege de experimenten en zijn vrouw (tevens zus) al hadden verbrand? Heb ik dat gemist? In het verlengde daarvan: hoe kan het dat de prematuur-geboren Hannah destijds Is blijven leven nadat ze in het water werd gegooid, terwijl we nu weten dat het water giftig is en enkel in gezuiverde variant mensen in leven kan houden?

Mocht iemand me uitleg of een theorie hierover kunnen geven, dan heel graag

Edit: Een laatste (wild) idee over het plot:

Zou het niet zo kunnen zijn dat de hele film eigenlijk een laatste droom van de moeder van de hoofdpersoon is? Hij heeft haar verteld dat hij naar een kuuroord in Zwitserland moet gaan, en zij zegt tegen hem dat hij nooit zal terugkeren om haar in een beter verpleeghuis te plaatsen. Daarna zien we, in deze theorie, het “begin” van haar droom. Ze droomt dus over het bezoek van haar zoon aan het kuuroord, waarover hij haar verteld heeft, tot en met de taxi/hert-scène. Hiervan schrikt de moeder zo, dat ze hijgend uit haar slaap ontwaakt (zoals we te zien krijgen). Daarop flitsen scènes uit de hele film vliegensvlug voorbij, van de palingen tot het blauwe flesje, van de hoofdpersoon In paniek onder water tot het brandende schilderij en het brandende gebouw. Dit alles gemixt met beelden van de ballerina’s die de moeder zelf maakte, wat me extra op het spoor zet dat dit alles zich in haar hoofd heeft afgespeeld als een droom vlak voor haar dood. Vervolgens is de moeder dood. Het feit dat Hannah dat deuntje neuriet, wat typisch een deuntje van een dansende ballerina in een opwinddoosje is, lijkt met deze theorie te stroken. Waarom zou ze dit deuntje anders kennen, en niet aan de hoofdpersoon willen vertellen waar ze het van kent? Wat me ook op dit spoor zet, is dat de moeder met de uitspraak dat hij nooit meer naar haar zou terugkeren, wellicht bedoelde dat hij niet meer zou terugkomen voordat ze zou overlijden. Dit idee heeft ze in haar droom vervolgens gemixt met zijn opmerking dat hij naar Zwitserland moet, waardoor ze denkt dat hij daar gevaar loopt en er nooit meer van zal terugkeren. Wat me in het bijzonder ook op dit spoor zet, is dat de hoofdpersoon vervolgens aanwezig is op de crematie van zijn moeder, terwijl hij de dag na zijn bezoek aan haar naar Zwitserland zou vliegen. Hoe kan dat dan? Hij zou, als het verhaal echt had plaatsgevonden, toch helemaal niet bij die crematie aanwezig geweest kunnen zijn, althans, niet in de staat waarin we hem zien (als zijn koele zelf)? Ook dit wijst erop dat hij uiteindelijk niet echt naar het “horror-kuuroord” is gegaan en dat het fantasierijke horrorverhaal zich enkel en alleen in het hoofd van de moeder heeft afgespeeld (waaraan ze, naar aanleiding van de schok, is overleden). Misschien is hij wel degelijk naar Zwitserland geweest, maar was dat een normale trip die normaal is afgelopen. Daarom spookt tijdens de begrafenis door zijn hoofd dat hij tegen zijn moeder zei slechts een paar dagen weg te blijven. Precies in die dagen is ze waarschijnlijk overleden. Tevens: deze theorie zou de glimlach van de hoofdpersoon in de laatste scène verklaren: de laatste herinnering van zijn moeder aan hem is één in lachende pose, waarbij hij de protagonist van het verhaal (in haar droom) blijkt te zijn in plaats van de afstandelijke koele zakenjongen die we tijdens het bezoekuur zien. Last but not least: een sterke aanwijzing voor deze theorie is de uitspraak van zijn moeder dat de ballerina die ze gemaakt heeft tevreden danst, maar dat ze niet weet dat ze slechts droomt...

Hmm... Hoe meer ik erover typ, hoe meer ik ervan overtuigd begin te raken...

Gemengde gevoelens.

Visueel nochtans best de moeite. Best fraaie beelden, zowel binnen als buiten. Maar ik had achteraf een beetje een vervelend gevoel overgehouden. Er valt namelijk niet te duiden wat voor een soort film het is. Thriller? Drama? Mystery? Fantasy? Van alles een beetje, maar daardoor op geen enkel gebied goed uitgevoerd. En met dat einde kon ik echt helemaal niks.

2,5* voor de fraaie beelden.

Shutter island esque film,wel prachtig gefilmd en geacteerd........4 stars.

Zoals hier ook al meermaals aangehaald, heeft deze film wel wat weg van Scorsese's Shutter island. Niet dat de plotwendingen hier zo centraal staan, maar wel de goed neergezette sfeer en de zweem van mysterie zullen beide films wel aan elkaar kunnen linken. Het helpt ook wel dat de hoofdrolspeler Dane DeHaan - deed me niet direct een belletje rinkelen hoewel ik hem blijkbaar wel al een paar keer aan het werk zag - best wel wat fysische gelijkenissen heeft met (de jonge) DiCaprio.

Met zijn bijna 2 en een half uur best een vrij lange film, kon eventueel korter, maar Verbinski slaagt er toch in de spanning en sfeer vast te houden. Dit komt door de mysterieuze knappe locatie hoog in de Zwitserse Alpen. Een kuuroord dat er binnenin uitziet als een verouderde psychiatrische instellingen met zijn lange sobere gangenstelsel voeden de mysterieuze sfeer alleen maar. Het contrast met de vrije uitgerokken vergezichten is immens.
De film houdt ook van details en probeert zo het plot te voorzien van de nodige spanning. Zo was de ene bewaker - toen Lockhart in de silo lag - een boek aan het lezen van Thomas Mann, Der Zauberberg (De toverberg) aan het lezen over een soortgelijk plot.

Ik ervoer ook een maatschappijkritische ondertoon met de rat race waarmee we allemaal wat te maken hebben. De acteerprestaties waren goed en vooral ook filmtechnisch is er weinig aan te merken op de film. Het plot zelf is interessant en is gebaseerd op een legende. De onthulling zelf was misschien iets te vluchtig/makkelijk en het einde werd snel afgeraffeld, maar voor de rest een prima film. Niet alles was me even duidelijk, maar dat hoeft ook niet.

Prachtige beelden, prachtige muziek, heerlijke sfeer. Er is genoeg om over na te denken, de thema's en verschillende lagen liggen voor het oprapen en achteraf is er nog best wat te herkauwen terwijl het muzikale thema van de film door je hoofd blijft spoken.

Het tempo ligt laag, precies goed zou ik zeggen en de lengte geen enkel probleem. Ik zou maar weinig scenes willen schrappen om het nog beter te maken. Op het einde zijn de scenes met de experimenten misschien wat veel. Mooi aan deze film zijn de interessante korte scenes: Zelfs een kleine scene als de botsing met het hert is indrukwekkend. Een andere geweldig kort shot is het onder water zwemmen van de dikke dames in badpak, echt geniaal gedaan.
Dank je Patjée voor je review, hij gaf weer een extra dimensie aan het verhaal. Alleen die duivelse grijns van Lockart op het einde? Zou dat de wraak van zijn moeder zijn van het verlies van haar man?

Het meesterwerk van Thomas Mann - De Toverberg ligt absoluut aan het filmscript van Haythe en Verbinski ten grondslag. Ik ben het naar aanleiding van eerdere keren kijken (heb de film nu een keer of 4 gezien) gaan lezen en behalve dat het een zeer goed boek is, ga ik wéér met andere ogen naar de film kijken.

Best aardige film, maar bijzonder storend dat de Zwitsers hoog Duits spreken.

Ondanks het feit dat The Ring van Gore Verbinski mij na herziening wat tegenviel (en A Cure for Wellness min of meer een terugkeer naar zijn 'roots' zou zijn), was ik toch wel nieuwsgierig naar deze film. Ik ging puur op de poster en de plotomschrijving af, dus ik liet mij graag verrassen.

Gelukkig bleek mijn voorgevoel juist: dit is wel een film waar ik van houd. Ik houd van mysteries en deze film zit er barstensvol mee. Ik ben zo te lezen niet de enige die meermaals moest denken aan Shutter Island, al zou die film uiteindelijk wat meer indruk maken. A Cure for Wellness schiet namelijk op een aantal momenten uit de bocht. Tegen het einde gaat de film volledig over the top en daar heb ik gemengde gevoelens bij. Enerzijds zat ik met een glimlach op mijn gezicht, want de film toont wel lef. Anderzijds bekroop mij wel een 'too much' gevoel. Het sloeg wellicht iets te ver door en door de snelheid waarmee uiteindelijk belangrijke vraagstukken beantwoord worden zorgt ervoor dat de film een ietwat afgeraffelde indruk achterlaat en minder geloofwaardig is. Je kunt je dan ook afvragen of er niet iets beter met het lange speelduur omgegaan had kunnen worden.

De film laat dus in het laatste gedeelte wat steekjes vallen. Dat is jammer, want het betreft hier wel de laatste indruk die een film op je maakt. Driekwart van het lange speelduur wist de film mij namelijk in zijn greep te houden. Stukje bij beetje kom je als kijker meer te weten over wat er zich in het instituut voordoet. Bepaalde plottwisten kwamen niet als een verrassing (met name die omtrent Hannah), maar de film kent wel een zeker shockelement. Echt full-on horror zou ik de film niet meteen willen noemen, maar er was zeker sprake van een beklemmend gevoel. Alleen al die scène waar Lockhart zelf die glibberige vriendjes krijgt toegediend... Brrr. Overigens is het acteerwerk naar behoren. Dane DeHaan is een fijne protagonist, Mia Goth draagt op geslaagde wijze bij aan het mysterie en Jason Isaacs is fenomenaal als griezel.

En dan is er nog de vormgeving. De gekozen locaties zijn perfect: het resort oogt indrukwekkend en ademt vanbinnen de sombere sfeer uit die hier zo essentieel is. A Cure for Wellness wist mij in ieder geval moeiteloos te boeien. Het is enkel zonde dat aan het einde rit een volwaardig gevoel van overtuiging ontbrak en daardoor kan ik de film ook nét geen vier sterren toekennen. Dit lijkt me overigens wel een film om nog eens te herzien. Er komt inhoudelijk veel aan bod, waardoor ik geheid wat zaken gemist zal hebben. Verre van perfect, maar wel een goede film.

3,5*

Sterke mysterieuze thriller met wat horror elementen. Het verhaal zit goed in elkaar en wordt sterk uitgewerkt door Verbinski. Langzaam aan wordt duidelijk wat er precies speelt. Helaas is de ontknoping wat over the top en voelt een beetje als afgeraffeld aan. Het had best wat meer ingetogen gemogen. Maar dat drukt de pret niet. De film blijft heerlijk om naar te kijken en bevat veel spanning en bevat een paar aardige horror scènes. Verder ziet de film er visueel prachtig uit met verbluffend goed camerawerk. Ook het acteerwerk is dik in orde. Dehaan zet een prima rol neer en Isaacs is weer duivels goed. Redelijke topper. 4.0

Sinds ik 'Hotel California' (1976) van de Eagles leerde kennen, heb ik altijd een fascinatie gehad met verhalen over plekken waar je niet uit raakt wanneer je erin komt. Of zoals ze zelf zingen: ''You can check out any time you like. But you can never leave!" En laat het niet toevallig zijn dat ze het zo specifiek over een hotel hebben. Een plek die zo uitnodigend oogt omdat er voor je gezorgd wordt en je alledaagse beslommeringen en je levensbeslissingen worden uit handen genomen. Als je er echter te lang in blijft hangen ontstaat het unheimische besef dat je ook iets van jezelf aan het verliezen bent. Jouw leven is niet meer van jou.

Gore Verbinski's 'A Cure for Wellness' (2016) speelt effectief in op die dualiteit tussen een plek waar er voor je gezorgd wordt en de horror wanneer je je controle over lichaam en geest verliest. Ook zo mooi gekoppeld aan het water-thema, wat doorheen de prent steeds voelbaar wordt. Het is een fraai gestileerde film (in de geest van 't Duitse expressionisme) vol schitterende shots van spiegelingen, labyrintische paden en groepen mensen in perfecte synchronie. Helaas is 't in grote lijnen allemaal een beetje te voorspelbaar en de climax steekt wat gewoontjes af bij de surrealistische beelden. Het suggereert meer diepgang dan dat 't heeft.

Ik worstel mij er door heen. Kan mij niet pakken, boeien..al twee keer gestopt...Ach het is een bekend thema: sanatorium, ziekenhuis, internaat, zorginstelling waar rare dingen gebeuren. Niks nieuws onder de zon.Maar ik ga door hahaah ..ik weet wat...ik zap door naar het einde....Laatste half uur...lol

Klaar..gezien..>oervervelende film die geen seconde boeit. Wel mooie locatie, beelden. Acteur ook wel goed.
Ik begrijp die hoge cijfers niet hier.

Helemaal met je eens.. simpel iets erg gecompliceerd gebracht. het boeit niet , het verveelt stierlijk.

Misschien waren het Duitsers??/ Vlakbij...