Django Unchained (2012)
mijn stem
4774 stemmen
Verenigde Staten
Western / Actie
165 minuten
geregisseerd door Quentin Tarantino
met Jamie Foxx, Christoph Waltz en Leonardo DiCaprio
Jackson, Mississippi. Het is de 19de eeuw en slavenhandel is volop aan de gang in Amerika. Twee geliefden, Django en Broomhilda, worden onder deze gruwelijke omstandigheden uit elkaar gedreven en verkocht aan verschillende eigenaren. Terwijl Broomhilda haar nieuwe situatie leefbaar probeert te maken wordt Django ondertussen bevrijd door een eigenaardige premiejager, genaamd Dr. King Schultz. Deze ziet wel potentie in Django en besluit hem onder zijn vleugels te nemen en hem de fijne kneepjes van het vak bij te brengen. Samen gaan ze op zoek naar Broomhilda.
- nummer 42 in de top 250
0
geplaatst: 21 november 2016, 00:21 uur
Meh, overmatig gebruik van het woord ngger wat zo vaak gebeurt dat je je gaat irriteren en afvraagt wie het script heeft geschreven. Ook weer teveel onnodig bloed, geweld en zinloze gesprekken. Allemaal té. Maar ja, Tarantino gaat vaak voor goedkoop effectbejag, wat in is, geen moralisme, en is weinig subtiel te noemen.
0
geplaatst: 21 november 2016, 07:12 uur
royals schreef:
Maar ja, Tarantino gaat vaak voor goedkoop effectbejag, wat in is
Maar ja, Tarantino gaat vaak voor goedkoop effectbejag, wat in is
Dat is niet altijd zo geweest. Met Reservoir Dogs en Pulp Fiction was hij trendsetter. Als ik leraar wiskunde was, zou ik aan de hand van het werk van Tarantino aan de klas uitleggen wat een neergaande lijn was...
0
geplaatst: 21 november 2016, 12:23 uur
En als ik leraar economie was, zou ik aan de hand van Tarantino uitleggen wat inflatie was...
0
geplaatst: 21 november 2016, 16:08 uur
Capablanca schreef:
Dat is niet altijd zo geweest. Met Reservoir Dogs en Pulp Fiction was hij trendsetter. Als ik leraar wiskunde was, zou ik aan de hand van het werk van Tarantino aan de klas uitleggen wat een neergaande lijn was...
(quote)
Dat is niet altijd zo geweest. Met Reservoir Dogs en Pulp Fiction was hij trendsetter. Als ik leraar wiskunde was, zou ik aan de hand van het werk van Tarantino aan de klas uitleggen wat een neergaande lijn was...
Nou ja, hij begon al met te geweldadige films. En dat is vanaf het begin al inspelen op wat de consument wil en of leuk vindt. Aktie, de bad guys. Voor mij heeft hij nooit echt een mooie poëtische film gemaakt. Allemaal teveel overkill. Aan teveel geweld is niets subtiels. Dus hij is gewoonweg niet mijn soort regisseur
0
geplaatst: 21 november 2016, 19:17 uur
en als ik leraar aardrijkskunde was zou ik aan de hand van Tarantino uitleggen wat global warming is
0
geplaatst: 22 november 2016, 20:30 uur
Er zijn van die films waar je geen moment op de klok kijkt hoe lang een film nog duurt, ook al is dat ruim tweeëneenhalf uur. Westerns en films over de slavernij zijn niet echt mijn favoriete films, maar Tarantino is wel een erg goede regisseur. En ook met deze film bewijst hij weer wat een kwaliteit hij in huis heeft. En ook deze film is weer inclusief de leuke dialogen. En een hoop bloed, dat hoort er bij hem ook bij. Dat wel.
0
geplaatst: 4 december 2016, 22:28 uur
Prachtige film die de Western eer aan doet, veel actie, spanning en af en toe ook humor. De acteurs zijn allemaal goed en DiCaprio, Hultz, Foxx en Jackson zijn fantastisch. Hoewel de film lang duurt heb ik hem in een ruk uitgekeken.
1
geplaatst: 10 december 2016, 16:44 uur
De leukste Tarantino in tijden! Heel lang heb ik geen behoefte gehad om deze film te kijken. Ik was Tarantino-moe, ben geen fan van zowel Jamie Foxx als Christoph Waltz en had sowieso erg lage verwachtingen van deze film. Neemt niet weg dat deze film nog altijd hoog in de toplijstjes en tussen de aanbevelingen staat. Gelukkig is daar dan Netflix en hoef je daarmee er verder geen cent meer aan te besteden.
Naja, over dat laatste hoef ik me dan geen zorgen meer te maken. Van deze film heb ik weer ouderwets genoten. De seventies referenties hoeven van mij nog steeds niet, maar het verhaal is eindelijk weer eens een heerlijk wild avontuur geworden, zonder uit de bocht te vliegen. Het acteerwerk is boven verwachting goed. Foxx doet het degelijk. Waltz blinkt onder de vleugels van Tarantino sowieso nog wel een beetje uit. Elders vind ik hem altijd verschrikkelijk overschat. Leo speelde weer eens een goede rol. De cameo van de oude Django, Franco Nero is leuk en respectvol, maar de beste acteur van deze prent is Samual L. Jackson. Al is het alleen maar omdat hij eindelijk eens een andere rol neerzet, maar als oude, norse butler is hij echt op dreef.
Aan het vele ge-nigger, heb ik me trouwens niet gestoord. In de meeste films over Amerika's slavernijverleden, kom je dat woord veel tegen. Bovendien blijf ik het vreemd vinden dat zwarte Amerikanen het volop gebruiken, maar uit de mond van een blanke het ineens racistisch is. De film draait dan wel om rassen- en racistische kwesties, maar Django Unchained heeft geen negatieve invloeden. Ik heb er geen enkele moeite mee dat de held van het verhaal een neger is en dat zijn liefje een Duitse naam heeft. Het zorgt voor een ontspannen sfeer en een humoristische noot. De scene met de discussie over de kappen van de Ku Klux Klan is zelfs hilarisch en doet erg Monty Python aan.
Django Unchained is een fijne western gebleken met mooi camerawerk, (vaak) goede muziek en toffe actie. Een absolute meevaller, waarbij ik nu twijfel of ik niet 4,5* moet geven. Die verhoging bewaar ik wel voor de tweede keer.
Naja, over dat laatste hoef ik me dan geen zorgen meer te maken. Van deze film heb ik weer ouderwets genoten. De seventies referenties hoeven van mij nog steeds niet, maar het verhaal is eindelijk weer eens een heerlijk wild avontuur geworden, zonder uit de bocht te vliegen. Het acteerwerk is boven verwachting goed. Foxx doet het degelijk. Waltz blinkt onder de vleugels van Tarantino sowieso nog wel een beetje uit. Elders vind ik hem altijd verschrikkelijk overschat. Leo speelde weer eens een goede rol. De cameo van de oude Django, Franco Nero is leuk en respectvol, maar de beste acteur van deze prent is Samual L. Jackson. Al is het alleen maar omdat hij eindelijk eens een andere rol neerzet, maar als oude, norse butler is hij echt op dreef.
Aan het vele ge-nigger, heb ik me trouwens niet gestoord. In de meeste films over Amerika's slavernijverleden, kom je dat woord veel tegen. Bovendien blijf ik het vreemd vinden dat zwarte Amerikanen het volop gebruiken, maar uit de mond van een blanke het ineens racistisch is. De film draait dan wel om rassen- en racistische kwesties, maar Django Unchained heeft geen negatieve invloeden. Ik heb er geen enkele moeite mee dat de held van het verhaal een neger is en dat zijn liefje een Duitse naam heeft. Het zorgt voor een ontspannen sfeer en een humoristische noot. De scene met de discussie over de kappen van de Ku Klux Klan is zelfs hilarisch en doet erg Monty Python aan.
Django Unchained is een fijne western gebleken met mooi camerawerk, (vaak) goede muziek en toffe actie. Een absolute meevaller, waarbij ik nu twijfel of ik niet 4,5* moet geven. Die verhoging bewaar ik wel voor de tweede keer.
0
geplaatst: 10 december 2016, 17:01 uur
En niemand heeft het over het groffe racistische taalgebruik en het overmatig bloedige gebruik van geweld? Dat zien we door de vingers?
0
geplaatst: 10 december 2016, 17:10 uur
royals schreef:
En niemand heeft het over het groffe racistische taalgebruik en het overmatig bloedige gebruik van geweld? Dat zien we door de vingers?
Hoe kom je daarbij?En niemand heeft het over het groffe racistische taalgebruik en het overmatig bloedige gebruik van geweld? Dat zien we door de vingers?
2
geplaatst: 11 december 2016, 10:09 uur
Ik heb een soort haat-liefde verhouding met Quentin Tarantino. Aan de ene kant vind ik zijn films cinematografisch erg sterk en waardeer ik de knipoogjes naar oude cultfilms. Aan de andere kant vind ik zijn films veel te traag, inhoudsloos en erger ik me eraan dat hij soundtracks van andere films steelt. Vandaar dat ik lang heb gewacht om mijn volgende Tarantino-film te bekijken. Aangezien Django Unchained zo wordt gewaardeerd en de originele Django me pas goed was bevallen heb ik hem nu dan toch een kans gegeven.
Op de naam, de geweldige titelsong, de leuke cameo van Franco Nero en de gemaskerde bende na heeft de film eigenlijk helemaal niets met Django te maken. Django is hier een negerslaaf die door de excentrieke Duitse Tandarts/Premiejager Dr. King Schultz wordt vrijgekocht. Schultz wil de premie op de oude meester van Django verzamelen. Django blijkt talent voor het premiejager te hebben. Uiteindelijk gaan Schultz en Django samen opzoek naar Django's geliefde Broomhilda.
Christoph Waltz was wel leuk in zijn rol en Jamie Foxx was vele male beter dan ik had verwacht. Samuel L. Jackson speelt eindelijk eens niet de stoere neger, maar heeft een geinige rol als de norse oude huisslaaf.
Het leek er op dat we eindelijk eens een normaal verhaal voorgeschoteld kregen van Tarantino, en dat was grotendeels ook zo. Maar helaas, hij kan het weer niet laten, ondanks het serieuze thema zit de film boordevol met ongelovelijk misplaatste en flauwe humor. En dat is nog niet alles, naast de flauwe humor is er ook weer Tarantino's absurd bloederige geweld. Volgens mij heeft de beste man ook een soort Blaxploitation-fetisj want dit is nu al de zoveelste film van hem waar ik negers en racistische hillbillies het tegen elkaar zie opnemen. De historische incorrectheden waren ook ergerlijk in deze Western. Mothafucka's hadden ze nog nier in de 19e eeuw, Tarantino.
De film is wel erg mooi opgenomen, maar het is jammer dat niet de hele film een jaren '60 uitstraling heeft zoals in het begin. De rare zooms hadden ook niet gehoeven, erg fout. De film heeft erg mooie muziek in de soundtrack, alleen jammer dat het allemaal gejat is. Ik kan toch geen Western kijken met de themesong van Under Fire eronder ge-edit (erg mooie muziek van Jerry Goldsmith overigens) en ik kan me goed voorstellen dat Ennio Morricone boos was over de manier waarop Tarantino zijn muziek gebruikt. De mooie muziek van de Meastro past namelijk meestal totaal niet bij de scènes waar het vluchtig onder is ge-edit. En die rapmuziek... in een Western, Tarantino daarvoor ga je gegarandeerd naar de hel.
Ok, Django Unchained is net als Pulp Fiction, Reservoir Dogs en The Hateful Eight een vermakelijke film die mooi is opgenomen, goed acteerwerk heeft en een aantal gave actiescènes. Maar net als eerder genoemde wordt de film belachelijk overgewaardeerd door iedereen. Top 250? Gemiddelde van meer dan 4 van de 5 sterren? Ik zal nooit begrijpen wat de elite ziet in de films van Tarantino. Het is zo storend dat de film gedeeltelijk het niveau heeft van een flauwe komedie en dat Tarantino niet weet dat hij zijn scènes veel te lang uitrekt. Ik geef Django Unchained toch een ruime voldoende, ik wil niet oneerlijk zijn. Het is inderdaad een van Tarantino's beste werken, maar het is absoluut geen meesterwerk.
Op de naam, de geweldige titelsong, de leuke cameo van Franco Nero en de gemaskerde bende na heeft de film eigenlijk helemaal niets met Django te maken. Django is hier een negerslaaf die door de excentrieke Duitse Tandarts/Premiejager Dr. King Schultz wordt vrijgekocht. Schultz wil de premie op de oude meester van Django verzamelen. Django blijkt talent voor het premiejager te hebben. Uiteindelijk gaan Schultz en Django samen opzoek naar Django's geliefde Broomhilda.
Christoph Waltz was wel leuk in zijn rol en Jamie Foxx was vele male beter dan ik had verwacht. Samuel L. Jackson speelt eindelijk eens niet de stoere neger, maar heeft een geinige rol als de norse oude huisslaaf.
Het leek er op dat we eindelijk eens een normaal verhaal voorgeschoteld kregen van Tarantino, en dat was grotendeels ook zo. Maar helaas, hij kan het weer niet laten, ondanks het serieuze thema zit de film boordevol met ongelovelijk misplaatste en flauwe humor. En dat is nog niet alles, naast de flauwe humor is er ook weer Tarantino's absurd bloederige geweld. Volgens mij heeft de beste man ook een soort Blaxploitation-fetisj want dit is nu al de zoveelste film van hem waar ik negers en racistische hillbillies het tegen elkaar zie opnemen. De historische incorrectheden waren ook ergerlijk in deze Western. Mothafucka's hadden ze nog nier in de 19e eeuw, Tarantino.
De film is wel erg mooi opgenomen, maar het is jammer dat niet de hele film een jaren '60 uitstraling heeft zoals in het begin. De rare zooms hadden ook niet gehoeven, erg fout. De film heeft erg mooie muziek in de soundtrack, alleen jammer dat het allemaal gejat is. Ik kan toch geen Western kijken met de themesong van Under Fire eronder ge-edit (erg mooie muziek van Jerry Goldsmith overigens) en ik kan me goed voorstellen dat Ennio Morricone boos was over de manier waarop Tarantino zijn muziek gebruikt. De mooie muziek van de Meastro past namelijk meestal totaal niet bij de scènes waar het vluchtig onder is ge-edit. En die rapmuziek... in een Western, Tarantino daarvoor ga je gegarandeerd naar de hel.
Ok, Django Unchained is net als Pulp Fiction, Reservoir Dogs en The Hateful Eight een vermakelijke film die mooi is opgenomen, goed acteerwerk heeft en een aantal gave actiescènes. Maar net als eerder genoemde wordt de film belachelijk overgewaardeerd door iedereen. Top 250? Gemiddelde van meer dan 4 van de 5 sterren? Ik zal nooit begrijpen wat de elite ziet in de films van Tarantino. Het is zo storend dat de film gedeeltelijk het niveau heeft van een flauwe komedie en dat Tarantino niet weet dat hij zijn scènes veel te lang uitrekt. Ik geef Django Unchained toch een ruime voldoende, ik wil niet oneerlijk zijn. Het is inderdaad een van Tarantino's beste werken, maar het is absoluut geen meesterwerk.
0
geplaatst: 11 december 2016, 11:05 uur
baspls eens met veel van je kritiek, voor mij was vooral het laatste gedeelte van de film té destijds (dat is ook alweer even geleden trouwens). Wat ik wel denk, is dat veel scènes regelrechte parodieën zijn, waarbij je niet te veel moet inzoomen op het muziekgebruik, de historiciteit of de humor. Denk bijv. aan die witte lakens, en Inglorious Bastards heeft hier nog veel meer een handje van... Good job, als je die op historisch vlak wilt gaan bekritiseren 
0
geplaatst: 11 december 2016, 11:11 uur
tbouwh schreef:
baspls eens met veel van je kritiek, voor mij was vooral het laatste gedeelte van de film té destijds (dat is ook alweer even geleden trouwens). Wat ik wel denk, is dat veel scènes regelrechte parodieën zijn, waarbij je niet te veel moet inzoomen op het muziekgebruik, de historiciteit of de humor. Denk bijv. aan die witte lakens, en Inglorious Bastards heeft hier nog veel meer een handje van... Good job, als je die op historisch vlak wilt gaan bekritiseren
baspls eens met veel van je kritiek, voor mij was vooral het laatste gedeelte van de film té destijds (dat is ook alweer even geleden trouwens). Wat ik wel denk, is dat veel scènes regelrechte parodieën zijn, waarbij je niet te veel moet inzoomen op het muziekgebruik, de historiciteit of de humor. Denk bijv. aan die witte lakens, en Inglorious Bastards heeft hier nog veel meer een handje van... Good job, als je die op historisch vlak wilt gaan bekritiseren
Ja daar zit denk ik wel wat in. Nu ik erover na denk voelt de hele film eigenlijk als een soort Parodie aan. Maarja, ik heb een hekel aan parodieën
0
geplaatst: 11 december 2016, 18:17 uur
baspls schreef:
Ik heb een soort haat-liefde verhouding met Quentin Tarantino. Aan de ene kant vind ik zijn films cinematografisch erg sterk en waardeer ik de knipoogjes naar oude cultfilms. Aan de andere kant vind ik zijn films veel te traag, inhoudsloos en erger ik me eraan dat hij soundtracks van andere films steelt. Vandaar dat ik lang heb gewacht om mijn volgende Tarantino-film te bekijken. Aangezien Django Unchained zo wordt gewaardeerd en de originele Django me pas goed was bevallen heb ik hem nu dan toch een kans gegeven.
Op de naam, de geweldige titelsong, de leuke cameo van Franco Nero en de gemaskerde bende na heeft de film eigenlijk helemaal niets met Django te maken. Django is hier een negerslaaf die door de excentrieke Duitse Tandarts/Premiejager Dr. King Schultz wordt vrijgekocht. Schultz wil de premie op de oude meester van Django verzamelen. Django blijkt talent voor het premiejager te hebben. Uiteindelijk gaan Schultz en Django samen opzoek naar Django's geliefde Broomhilda.
Christoph Waltz was wel leuk in zijn rol en Jamie Foxx was vele male beter dan ik had verwacht. Samuel L. Jackson speelt eindelijk eens niet de stoere neger, maar heeft een geinige rol als de norse oude huisslaaf.
Het leek er op dat we eindelijk eens een normaal verhaal voorgeschoteld kregen van Tarantino, en dat was grotendeels ook zo. Maar helaas, hij kan het weer niet laten, ondanks het serieuze thema zit de film boordevol met ongelovelijk misplaatste en flauwe humor. En dat is nog niet alles, naast de flauwe humor is er ook weer Tarantino's absurd bloederige geweld. Volgens mij heeft de beste man ook een soort Blaxploitation-fetisj want dit is nu al de zoveelste film van hem waar ik negers en racistische hillbillies het tegen elkaar zie opnemen. De historische incorrectheden waren ook ergerlijk in deze Western. Mothafucka's hadden ze nog nier in de 19e eeuw, Tarantino.
De film is wel erg mooi opgenomen, maar het is jammer dat niet de hele film een jaren '60 uitstraling heeft zoals in het begin. De rare zooms hadden ook niet gehoeven, erg fout. De film heeft erg mooie muziek in de soundtrack, alleen jammer dat het allemaal gejat is. Ik kan toch geen Western kijken met de themesong van Under Fire eronder ge-edit (erg mooie muziek van Jerry Goldsmith overigens) en ik kan me goed voorstellen dat Ennio Morricone boos was over de manier waarop Tarantino zijn muziek gebruikt. De mooie muziek van de Meastro past namelijk meestal totaal niet bij de scènes waar het vluchtig onder is ge-edit. En die rapmuziek... in een Western, Tarantino daarvoor ga je gegarandeerd naar de hel.
Ok, Django Unchained is net als Pulp Fiction, Reservoir Dogs en The Hateful Eight een vermakelijke film die mooi is opgenomen, goed acteerwerk heeft en een aantal gave actiescènes. Maar net als eerder genoemde wordt de film belachelijk overgewaardeerd door iedereen. Top 250? Gemiddelde van meer dan 4 van de 5 sterren? Ik zal nooit begrijpen wat de elite ziet in de films van Tarantino. Het is zo storend dat de film gedeeltelijk het niveau heeft van een flauwe komedie en dat Tarantino niet weet dat hij zijn scènes veel te lang uitrekt. Ik geef Django Unchained toch een ruime voldoende, ik wil niet oneerlijk zijn. Het is inderdaad een van Tarantino's beste werken, maar het is absoluut geen meesterwerk.
Ik heb een soort haat-liefde verhouding met Quentin Tarantino. Aan de ene kant vind ik zijn films cinematografisch erg sterk en waardeer ik de knipoogjes naar oude cultfilms. Aan de andere kant vind ik zijn films veel te traag, inhoudsloos en erger ik me eraan dat hij soundtracks van andere films steelt. Vandaar dat ik lang heb gewacht om mijn volgende Tarantino-film te bekijken. Aangezien Django Unchained zo wordt gewaardeerd en de originele Django me pas goed was bevallen heb ik hem nu dan toch een kans gegeven.
Op de naam, de geweldige titelsong, de leuke cameo van Franco Nero en de gemaskerde bende na heeft de film eigenlijk helemaal niets met Django te maken. Django is hier een negerslaaf die door de excentrieke Duitse Tandarts/Premiejager Dr. King Schultz wordt vrijgekocht. Schultz wil de premie op de oude meester van Django verzamelen. Django blijkt talent voor het premiejager te hebben. Uiteindelijk gaan Schultz en Django samen opzoek naar Django's geliefde Broomhilda.
Christoph Waltz was wel leuk in zijn rol en Jamie Foxx was vele male beter dan ik had verwacht. Samuel L. Jackson speelt eindelijk eens niet de stoere neger, maar heeft een geinige rol als de norse oude huisslaaf.
Het leek er op dat we eindelijk eens een normaal verhaal voorgeschoteld kregen van Tarantino, en dat was grotendeels ook zo. Maar helaas, hij kan het weer niet laten, ondanks het serieuze thema zit de film boordevol met ongelovelijk misplaatste en flauwe humor. En dat is nog niet alles, naast de flauwe humor is er ook weer Tarantino's absurd bloederige geweld. Volgens mij heeft de beste man ook een soort Blaxploitation-fetisj want dit is nu al de zoveelste film van hem waar ik negers en racistische hillbillies het tegen elkaar zie opnemen. De historische incorrectheden waren ook ergerlijk in deze Western. Mothafucka's hadden ze nog nier in de 19e eeuw, Tarantino.
De film is wel erg mooi opgenomen, maar het is jammer dat niet de hele film een jaren '60 uitstraling heeft zoals in het begin. De rare zooms hadden ook niet gehoeven, erg fout. De film heeft erg mooie muziek in de soundtrack, alleen jammer dat het allemaal gejat is. Ik kan toch geen Western kijken met de themesong van Under Fire eronder ge-edit (erg mooie muziek van Jerry Goldsmith overigens) en ik kan me goed voorstellen dat Ennio Morricone boos was over de manier waarop Tarantino zijn muziek gebruikt. De mooie muziek van de Meastro past namelijk meestal totaal niet bij de scènes waar het vluchtig onder is ge-edit. En die rapmuziek... in een Western, Tarantino daarvoor ga je gegarandeerd naar de hel.
Ok, Django Unchained is net als Pulp Fiction, Reservoir Dogs en The Hateful Eight een vermakelijke film die mooi is opgenomen, goed acteerwerk heeft en een aantal gave actiescènes. Maar net als eerder genoemde wordt de film belachelijk overgewaardeerd door iedereen. Top 250? Gemiddelde van meer dan 4 van de 5 sterren? Ik zal nooit begrijpen wat de elite ziet in de films van Tarantino. Het is zo storend dat de film gedeeltelijk het niveau heeft van een flauwe komedie en dat Tarantino niet weet dat hij zijn scènes veel te lang uitrekt. Ik geef Django Unchained toch een ruime voldoende, ik wil niet oneerlijk zijn. Het is inderdaad een van Tarantino's beste werken, maar het is absoluut geen meesterwerk.
Ik vind dat je dat goed hebt gezegd over die misplaatse humor. Ik bedoel je kunt racisme, bevoordeling, generalisatie, of bloederig geweld nog zo goed inpakken en afdoen als onschuldige humor en vermaak, het blijft racisme en geweld. Na de zoveelste film van dit soort 'goedkoop effectbejag' gaat Tarantino me irriteren en vervelen. Na ja, dat had ik eerlijk gezegd al na Reservoir Dogs. Die vond ik al veel te geweldadig.
0
geplaatst: 11 december 2016, 18:20 uur
royals schreef:
Ik vind dat je dat goed hebt gezegd over die misplaatse humor. Ik bedoel je kunt racisme, bevoordeling, generalisatie, of bloederig geweld nog zo goed inpakken en afdoen als onschuldige humor en vermaak, het blijft racisme en geweld. Na de zoveelste film van dit soort 'goedkoop effectbejag' gaat Tarantino me irriteren en vervelen. Na ja, dat had ik eerlijk gezegd al na Reservoir Dogs. Die vond ik al veel te geweldadig.
(quote)
Ik vind dat je dat goed hebt gezegd over die misplaatse humor. Ik bedoel je kunt racisme, bevoordeling, generalisatie, of bloederig geweld nog zo goed inpakken en afdoen als onschuldige humor en vermaak, het blijft racisme en geweld. Na de zoveelste film van dit soort 'goedkoop effectbejag' gaat Tarantino me irriteren en vervelen. Na ja, dat had ik eerlijk gezegd al na Reservoir Dogs. Die vond ik al veel te geweldadig.
Tarantino is niet voor sneeuwvlokken
0
geplaatst: 31 januari 2017, 11:59 uur
Terug naar een 3,5 en misschien nog wel lager. Het is best een vette film. Er zitten wel gave scenes in, maar voor mijn gevoel klopt er geen reet van het verhaal. Erg onlogisch Als je naar een boer gaat en zegt dat je zijn paard gaat kopen zegt hij: Nee.
Ja hoor.. en wat als hij ja zegt?
En het laatste uur.. na ik weet niet. Ik vond het niet supersterk allemaal.
Ja hoor.. en wat als hij ja zegt?
En het laatste uur.. na ik weet niet. Ik vond het niet supersterk allemaal.
0
geplaatst: 1 maart 2017, 16:33 uur
ik dacht eerst dit is niks voor mij.maar mijn man zei deze film moet je zien daarna heb ik de film ook gezien met mijn man en ben blij verrast.wat een leuke film is dit.ja heb genoten.alweer zo'n vette tarantino film.
0
geplaatst: 31 maart 2017, 21:32 uur
Aparte en het bekijken waard deze film die volgens mij niet clicheematig is. Een verrassing. Wel wat lang(dradig) maar het einde was dan weer zeer apart.
0
geplaatst: 23 april 2017, 14:24 uur
Ik wilde bij deze film een recensie maken vanuit de persoonlijke ik vorm om op deze manier mijn waarneming over de film en over de regisseur te omschrijven.
Ondanks dat de film een diepgaand verhaal had en er veel meer waarover gesproken kon worden vond ik dit wat lastiger om te omschrijven. Vandaar op deze manier.
Na alle films (op Grindhouse na) was Django Unchained de laatste film die ik gisteren gezien heb van Quentin Tarantino. De film overtuigde mij enorm door de casting en het acteerwerk (zoals als bij alle films van deze regisseur) vooral Christoph Waltz vond ik geweldig!! Eerder zag ik hem ook al in Trantino's Ininglorious Bastards waar ik tevens kennis maakte met deze geweldige acteur. De rol van Samual L. Jackson was daar en tegen weer verrassend goed, zo heb ik hem nog niet eerder gezien. De twee andere hoofdrolspelers, Jamie Foxx en Leonardo DiCaprio vond ik ook erg sterk in hun rol zitten.
Heel de cast speelt goed op elkaar in en de personage's zijn op de typische (traditionele) Tarantino manier neergezet. Dat geeft de film wat extra sterke punten, even goed als het verhaal wat op een bijzondere manier word neergezet. Met andere woorden komt het er eigenlijk op neer dat dit de Tarantino-formule is. Ofwel de kwaliteiten en eigenschappen van de regisseur zelf waar de kijker steeds weer verrast mee word. Zo zou ik dat nu wel willen verworden. En dat bevalt mij eigenlijk wel, die bepaalde filmstijl en de manier waarop de acteurs neergezet worden.
De speelduur van zijn films zijn ook wel bekend en altijd wel avond vullend. Scenes zijn langdradig, uitgerekt en tot in de kleinste details gefilmd. Bij Django Unchained viel mij het toch even tegen. Het eerste anderhalf uur vond ik erg sterk, maar eenmaal de laatste vijfenzeventig minuten viel het mij tegen qua langdradigheid. Laat de soundtrack daar nou ook op in hebben gespeeld, dit klassieke oude verhaal kreeg namelijk vrij moderne muziek in de tweede helft van het verhaal. Helaas stoorde ik mij daar aan en kon ik die beslissing van inbreng niet echt bevatten. Daar niet van vond ik de tweede helft ook gewoon erg goed, maar het zal wel de vermoeidheid zijn die mijn aandacht wat verminderde.
Uiteindelijk kan ik zeggen dat ik de laatste drie Tarantino films sterker en beter vind dan zijn oudere (debuut) films. Zijn beste film vind ik nog altijd Inglourious Basterds (2009) en de minste van allemaal vind ik dan toch weer Death Proof (2007)
4,0*
Ondanks dat de film een diepgaand verhaal had en er veel meer waarover gesproken kon worden vond ik dit wat lastiger om te omschrijven. Vandaar op deze manier.
Na alle films (op Grindhouse na) was Django Unchained de laatste film die ik gisteren gezien heb van Quentin Tarantino. De film overtuigde mij enorm door de casting en het acteerwerk (zoals als bij alle films van deze regisseur) vooral Christoph Waltz vond ik geweldig!! Eerder zag ik hem ook al in Trantino's Ininglorious Bastards waar ik tevens kennis maakte met deze geweldige acteur. De rol van Samual L. Jackson was daar en tegen weer verrassend goed, zo heb ik hem nog niet eerder gezien. De twee andere hoofdrolspelers, Jamie Foxx en Leonardo DiCaprio vond ik ook erg sterk in hun rol zitten.
Heel de cast speelt goed op elkaar in en de personage's zijn op de typische (traditionele) Tarantino manier neergezet. Dat geeft de film wat extra sterke punten, even goed als het verhaal wat op een bijzondere manier word neergezet. Met andere woorden komt het er eigenlijk op neer dat dit de Tarantino-formule is. Ofwel de kwaliteiten en eigenschappen van de regisseur zelf waar de kijker steeds weer verrast mee word. Zo zou ik dat nu wel willen verworden. En dat bevalt mij eigenlijk wel, die bepaalde filmstijl en de manier waarop de acteurs neergezet worden.
De speelduur van zijn films zijn ook wel bekend en altijd wel avond vullend. Scenes zijn langdradig, uitgerekt en tot in de kleinste details gefilmd. Bij Django Unchained viel mij het toch even tegen. Het eerste anderhalf uur vond ik erg sterk, maar eenmaal de laatste vijfenzeventig minuten viel het mij tegen qua langdradigheid. Laat de soundtrack daar nou ook op in hebben gespeeld, dit klassieke oude verhaal kreeg namelijk vrij moderne muziek in de tweede helft van het verhaal. Helaas stoorde ik mij daar aan en kon ik die beslissing van inbreng niet echt bevatten. Daar niet van vond ik de tweede helft ook gewoon erg goed, maar het zal wel de vermoeidheid zijn die mijn aandacht wat verminderde.
Uiteindelijk kan ik zeggen dat ik de laatste drie Tarantino films sterker en beter vind dan zijn oudere (debuut) films. Zijn beste film vind ik nog altijd Inglourious Basterds (2009) en de minste van allemaal vind ik dan toch weer Death Proof (2007)
4,0*
1
Gijs2
geplaatst: 23 april 2017, 15:29 uur
Eens met hierboven. Inglourious Basterds (2009) vind ik veruit het beste werk van hem en daarna kill bill. Death proof was erg slecht.
Waar Tarantino zich vooral schuldig aan maakt is dat zijn films ten op zichte van de voorgaande nooit uit de toon valt en altijd weer typisch tarantino is. De films lijken vaak erg op elkaar. Hij zou nooit een avonturen, thriller of drama maken.
Waar Tarantino zich vooral schuldig aan maakt is dat zijn films ten op zichte van de voorgaande nooit uit de toon valt en altijd weer typisch tarantino is. De films lijken vaak erg op elkaar. Hij zou nooit een avonturen, thriller of drama maken.
0
geplaatst: 9 juni 2017, 14:12 uur
Gisteravond opnieuw bekeken en mijn waardering een half puntje verhoogd. Vooral het begin van deze film is subliem. De soundtrack is top! en de opbouw is zeer goed verzorgd. Natuurlijk is de film bij tijd en wijle hard, maar door het speciale tintje dat je altijd krijgt van Tarantino weet je dat er altijd een "komisch" randje aanzit. Maar de beelden liegen er soms niet om. De hondenverscheuring is daar zo eentje van brrr. Beste rol in deze film is Christoph Waltz. Wat kan die vent toch goed acteren. Zijn dialogen zijn een lust voor het oor. Toch wel een van zijn beste films ooit.
De cast ziet er verder goed uit met de bloedmooie Nichole Galicia (Sheba) die we helaas wat te weinig zagen.
Het eind was iets te langdradig, maar verder wel goed verzorgd. Prima vermaakt en beter dan zijn vervolg.
De cast ziet er verder goed uit met de bloedmooie Nichole Galicia (Sheba) die we helaas wat te weinig zagen.
Het eind was iets te langdradig, maar verder wel goed verzorgd. Prima vermaakt en beter dan zijn vervolg.
0
geplaatst: 16 augustus 2017, 19:34 uur
Goeie film, alleen jammer van het einde, erg voorspelbaar, natuurlijk is dit geen realistische film, maar toch stoort het dat één kerel een heel bewapend huis met gemak afknalt, haalt ook de spanning eruit, en er zijn al veels te veel van dat soort films, maar op het laatste halfuur na is het een zeer sterke film Het geweld is niet storend, en tja dat nigger nigger nigger zo praatten ze nou eenmaal toendertijd, tegenwoordig ook nog wel
1
geplaatst: 21 september 2017, 11:59 uur
Toch raar wat Tarantino kan doen. Natuurlijk is het een erg goede film, op zn minst een 4/5 waard en het verdient zeker een plek in de top 250, Tarantino is een super regisseur, toch stoort het mij hoe commercieel de film is. De film is een spektakel, maar nogal onrealistisch, en dan is het ook wel makkelijk om er een spektakel van te maken. Dan zijn er op andere momenten natuurlijk weer scenes die hard aankomen en reëel zijn. Wat mij persoonlijk kan storen is ook dat een film 'te perfect' is, te gemaakt, alle acteurs moeten er tip-top uitzien. Chris Walz en Leonardo DiCaprio spelen super.
0
geplaatst: 29 september 2017, 08:59 uur
Mwa.
Aan de ene kant is dit best een vermakelijke film, ondanks de lange speelduur. Acteurs spelen sterk, waardoor dialogen goed tot hun recht komen. Met name DiCaprio vond ik grandioos.
Het probleem is echter dat het hier bij blijft. Van een film van Tarantino verwacht ik gewoon zó veel meer, vooral met een dergelijk gemiddelde. De film is uiteraard groots en spectaculair opgezet, maar zo voelt het geen moment. Het verhaal boeit verder eigenlijk ook niet. Wanneer DiCaprio in beeld verschijnt wordt het nog wel interessant, maar dan zit er al zo'n anderhalf uur op (?). Overigens hadden de laatste 20 minuten ook wel geskipt mogen worden, erg langdradig.
2,5*
Aan de ene kant is dit best een vermakelijke film, ondanks de lange speelduur. Acteurs spelen sterk, waardoor dialogen goed tot hun recht komen. Met name DiCaprio vond ik grandioos.
Het probleem is echter dat het hier bij blijft. Van een film van Tarantino verwacht ik gewoon zó veel meer, vooral met een dergelijk gemiddelde. De film is uiteraard groots en spectaculair opgezet, maar zo voelt het geen moment. Het verhaal boeit verder eigenlijk ook niet. Wanneer DiCaprio in beeld verschijnt wordt het nog wel interessant, maar dan zit er al zo'n anderhalf uur op (?). Overigens hadden de laatste 20 minuten ook wel geskipt mogen worden, erg langdradig.
2,5*
0
geplaatst: 15 oktober 2017, 22:54 uur
Ook een zwaar beladen thema als de zwarte slavernij weet Tarantino om te buigen tot een vermakelijke film waarbij hier en daar een vleugje humor binnen het surrealitsiche (bloedig) geweld niet ontbreekt. Het blijft ongelooflijk hoe hij steeds al deze genres tot een aangenaam kijkstuk breit.
Echt geweldige scènes die bijvoorbeeld talloos zijn in zijn andere films heb je niet of nauwelijks in Django unchained (behoudens mss de openingsscène). Uiteraard zijn er momenten waarbij de film je echt naar je strot grijpt. Zo denk ik bvb aan de afschuwelijke voerpartij aan de honden van Candie of de kist waarin Broomhilda opgesloten zit.
Daar het verhaal een simpel wraakscenario kent, is de grootste sterkte de geweldige cast. Schultz (eveneens top in Inglourious bastards) springt er echt uit als premiejager kort gevolgd door de alweer geweldige DiCaprio. Ook SL Jackson als geniepige opportunistische wezel doet het super als gepriviligeerde slaaf van Candie. Foxx is ok, maar niet mijn meest favoriete acteur.
Verder besteedt Tarantino zoals steeds veel aandacht aan het camerawerk, de montage en catchy muziekdeuntjes. De typische stijl van Tarantino komt hierbij opnieuw boven drijven. De fans zullen op ieuw plezier beleven aan deze film. Weinig vernieuwend, dat wel (ondanks een ander genre), maar puur Tarantino-entertainment!
Echt geweldige scènes die bijvoorbeeld talloos zijn in zijn andere films heb je niet of nauwelijks in Django unchained (behoudens mss de openingsscène). Uiteraard zijn er momenten waarbij de film je echt naar je strot grijpt. Zo denk ik bvb aan de afschuwelijke voerpartij aan de honden van Candie of de kist waarin Broomhilda opgesloten zit.
Daar het verhaal een simpel wraakscenario kent, is de grootste sterkte de geweldige cast. Schultz (eveneens top in Inglourious bastards) springt er echt uit als premiejager kort gevolgd door de alweer geweldige DiCaprio. Ook SL Jackson als geniepige opportunistische wezel doet het super als gepriviligeerde slaaf van Candie. Foxx is ok, maar niet mijn meest favoriete acteur.
Verder besteedt Tarantino zoals steeds veel aandacht aan het camerawerk, de montage en catchy muziekdeuntjes. De typische stijl van Tarantino komt hierbij opnieuw boven drijven. De fans zullen op ieuw plezier beleven aan deze film. Weinig vernieuwend, dat wel (ondanks een ander genre), maar puur Tarantino-entertainment!
0
geplaatst: 5 januari 2018, 11:07 uur
Goede western.
Django Unchained is een western met goed en veel dialoog. Veel opbouw en spanning en mist ook niet het nodige actie. Hierin zien we ook een beeld in slavernij. Een rol die Foxx goed vertoond. En Waltz is natuurlijk ook een geweldig acteur.
De dialogen zijn natuurlijk weer lang in Tarantino stijl. Gelukkig zijn ze niet zo saai. Ondanks een flinke speelduur is dus deze film erg goed uit te kijken. Met zo af en toe en hele spannende scene die dan ook weer heel goed opgebouwd is.
Naar mijn mening is dit de beste western die ik heb gezien, ik heb er dan ook maar 4 gezien
. Maarja, helaas zijn nog steeds Western niet echt mijn ding en heb ik er ook niet zo erg van kunnen genieten.
Django Unchained is een western met goed en veel dialoog. Veel opbouw en spanning en mist ook niet het nodige actie. Hierin zien we ook een beeld in slavernij. Een rol die Foxx goed vertoond. En Waltz is natuurlijk ook een geweldig acteur.
De dialogen zijn natuurlijk weer lang in Tarantino stijl. Gelukkig zijn ze niet zo saai. Ondanks een flinke speelduur is dus deze film erg goed uit te kijken. Met zo af en toe en hele spannende scene die dan ook weer heel goed opgebouwd is.
Naar mijn mening is dit de beste western die ik heb gezien, ik heb er dan ook maar 4 gezien
. Maarja, helaas zijn nog steeds Western niet echt mijn ding en heb ik er ook niet zo erg van kunnen genieten.
1
geplaatst: 5 januari 2018, 20:10 uur
Door een technische storing op rtl 7 komt nu watchmen , ook goed .
0
geplaatst: 7 januari 2018, 23:24 uur
topfilm!
verveeld nergens, blijft altijd boeiend
echt een aanrader..
het is wel soms een enorm bloedbad, maar daar stoor ik me niet aan
verveeld nergens, blijft altijd boeiend
echt een aanrader..
het is wel soms een enorm bloedbad, maar daar stoor ik me niet aan
* denotes required fields.