- Home
- Films
- Cosmopolis
- Filtered
Cosmopolis (2012)
Genre: Drama
Speelduur: 108 minuten
Oorsprong:
Frankrijk / Canada / Portugal / Italië
Geregisseerd door: David Cronenberg
Met onder meer: Robert Pattinson, Jay Baruchel en Paul Giamatti
IMDb beoordeling: 5,1 (49.937)
Gesproken taal: Engels
Releasedatum: 7 juni 2012
On Demand:
- Bekijk via Pathé Thuis
- Bekijk via MUBI
- Bekijk via CineMember
- Bekijk via Viaplay
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Cosmopolis
"How far can he go before he goes too far?"
Eric Packer is een 28-jarige ‘golden boy’ die wordt rondgereden door de straten van Manhattan. Eric is op weg naar de oude kapper van zijn vader, waar hij zijn haar wil laten knippen. Hij heeft zojuist, als één van de grootste zakenmannen van Wall Street, zijn totale vermogen ingezet op de daling van de Chinese yuan. Een verkeerde beslissing blijkt: terwijl de minuten wegtikken, stort zijn imperium langzaam in. Hij beseft dat hij daarmee zijn hele leven op het spel heeft gezet. Onderweg komt hij terecht in enkele bizarre situaties en verliest hij, overweldigd door de gebeurtenissen, langzaam zijn greep op de realiteit.
Externe links
Acteurs en actrices
Eric Packer
Didi Fancher
Benno Levin
Elise Shifrin
Vija Kinsky
Shiner
Torval
André Petrescu
Kendra Hays
Jane Melman
Video's en trailers
Reviews & comments
Inland Rabbit
-
- 3286 berichten
- 2159 stemmen
De film komt net fris van Cannes en een "gelukkige" groep op de filmbeurs Den Bosch mocht al een preview zien van deze film. Een spreker van Entertainment One distributie (het vernieuwde RCV, dus een goede dvd kunnen we vergeten? Naja dat zal inmiddels wel verbeterd zijn toch?) komt op en houdt een verhaal over de film en de verdeelde kritieken in de pers.
Die kritieken zijn te begrijpen en ook deze zaal liep aardig leeg.
Een erg dialoog gerichte, nihilistisch en lege film. Leeg in de zin dat de film "leegte" als emotie ziet en daar heel veel sfeer en kracht uit put. De kenners weten genoeg als ik zeg dat de film mij sterk deed denken aan een Bret Easton Ellis verfilming (vooral The Informers). De dialoog is niet dom, zelfs vrij slim geschreven. Echter iedereen luistert liever zijn eigen verhaal en is maar sporadisch geïnteresseerd in wat de ander zegt..Ondertussen komt er commentaar voorbij over de economie, de media en een hoop sociale kritiek. Niemand in de film lijkt het ook maar 1 moment te interesseren, ze zijn veel liever bezig met materialisme en eigenbelang.
Giamatti lijkt de film nog te willen voorzien van echte emotie, maar dat gaat er bij Pattinson's karakter niet in. Zo eindigt de film dus alsnog "leeg"
Aangezien de film vraagt om een vrij koude, emotieloze hoofdrol, is Pattinson helemaal op zn plek. Met zijn gezicht op standje standbeeld en een manier van praten die zelfs de meest hyperactieve ADHDer nog in slaap kan brengen is hij gewoon geknipt voor de rol. Geen idee of de jongen ook anders kan dan dit standbeeld gezicht.
Audiovisueel contrasteert de film best met de algehele sfeer, maar dat pakt positief uit. Traag voorbij glijdende shots en een soundtrack die zou passen bij een Lynch film. Het geeft de film een surrealistisch tintje mee en het past bij deze vervreemdende film.
Zeker niet aan iedereen aan te raden, maar als je in bent voor een nihilistische en dialoog gerichte film, probeer het eens.
Goodfella
-
- 5091 berichten
- 4875 stemmen
Dat gemiddelde is natuurlijk absurd. De eerste film over de economische crisis die z'n hele vorm gebruikt om de chaos van het hele gebeuren te vertalen. De beste Cronenberg sinds jaren.
jipt
-
- 3414 berichten
- 3149 stemmen
Briljante psychologische film over een jonge machtige Wall Street yup dit z'n gehele kapitaal verliest en zichzelf zo machtig voelt dat hij zelfs de gene die hem willen omleggen het kijken na geeft. Snap dat de nihilistische en desolate houding van de hoofdpersoon de meeste kijkers afschrikt, maar ik vond het ijzersterk! Een instant cult klassieker. dikke 4,5*
Drs. DAJA
-
- 4341 berichten
- 4441 stemmen
Zeer pijnlijke kijkervaring. Cronenberg lijkt de laatste tijd weer te neigen naar de films waar hij mee begonnen is. Net als Stereo en Crimes of the Future zijn z'n huidige films, werkjes waarin de gesproken tekst vrijwel enkel bestaat uit theorieen en filosofieen. Bij A Dangerous Method leek dit nog te werken omdat we het hadden over baanbrekende psychologen met interessante carrieres soepel vervlochten met hun persoonlijke levens. Met Cosmopolis slaat Cronenberg de plank echter volledig mis. Geen zinnetje lijkt er natuurlijk uit te komen en zelfs de meest oppervlakkige personages spreken in intelligente monologen. Denk overigens ook maar niet dat er zich op het scherm ook maar iets anders afspeelt dan een reeks dialogen. Het taalgebruik is onuitstaanbaar en er wordt geen moment gepoogd om de hersenen laat staan het gevoel te bereiken. Cosmopolis heeft een waanzinnig interessante setting maar heeft een pijnlijk en pretentieus scenario wat alles vloert tot een geestdodend saai werkje.
Ithildin
-
- 183 berichten
- 3274 stemmen
Cosmopolis is de beste verfilming van de tijdgeest waarin de westerse wereld verkeert sinds Eyes Wide Shut.
Het lijkt het magnum opus van Cronenberg, die uit al zijn voorgaande films put om deze prestatie op het doek te zetten.
Cosmopolis heeft het paranoide van eXistenZ, de neerwaartse spiraal van a History of Violence en The Fly, de abstractie van Naked Lunch, het psychotische van Spider, de zogenoemde 'cyberpunk' en horror van The Fly, eXistenZ, Scanners en vooral Videodrome, de freudiaanse seks van A Dangerous Method.
Maar Cosmopolis is zo veel méér; het is een analogie voor het zelfdestructieve kapitalisme, een aanklacht tegen vervlakking en snobisme, een ode aan de duoloog en de symboliek en een diepgaande ontrafeling van een verloren ziel. Het bijzonderste is dat ondanks dit alles Cosmopolis zo uniek, stijlvast en solide is als een rots.
Laat je niet misleiden door de beteuterde Twilight fans hier op MM en ga dit zien!
4,5*
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Echt zo'n film die de kijkers lijkt te verdelen en dat is eigenlijk wel terecht wat mij betreft. Hij is namelijk tegelijkertijd briljant en slecht. Het duurde eigenlijk erg lang voordat ik überhaupt echt in de film zat. De gesloten persoonlijkheid van de hoofdpersoon, de vreemde toon, de bijzonder onnatuurlijke dialogen (kennelijk een kenmerk van DeLillo, de schrijver van het boek waarop Cosmopolis gebaseerd is, letterlijk overgenomen door Cronenberg) en het zware onderwerp wisten mij niet gemakkelijk mee te krijgen. Ik had een duistere praatfilm verwacht die zich vooral afspeelde in een limousine. Dat klopte ook wel, maar het heeft een surrealistisch gevoel, ondanks dat er nauwelijks echt surrealisme inzit. Mede ook door die dialogen, maar ook door de muziek en het net wat afwijkende camerawerk.
Daardoor werd het een film die voor mij met momenten werkte. De scènes met Packers vrouw waren erg goed, die met Giamatti vond ik zelfs heel sterk, maar vooral de momenten in de limousine, waarin eigenlijk alle zakelijke gesprekken zitten, vond ik maar zozo. Ligt ook gedeeltelijk aan mezelf, want het gaat nogal diep in op de werking van economie, iets dieper dan ik soms kan volgen (in tegenstelling tot in Cronenbergs vorige praatfilm, A Dangerous Method, is dit niet mijn type onderwerp). Ik kan je geen woord navertellen van wat Samantha Morton gezegd heeft, hoewel ik vermoed dat de woorden 'the', 'a' en 'and' vast wel een keer langs gekomen zijn. Ik vond de limoscènes ook een stuk lelijker en sfeerlozer dan die daarbuiten. Het was dan ook vooral hier dat de film nog trager leek voort te slepen dan Packers vervoermiddel.
De scènes buiten de limousine lijken meer te gaan om persoonlijke verhoudingen, o.a. bij de kapper, met zijn vrouw en bij Giamatti, hoewel die laatste een beetje een balans slaat tussen beide onderwerpen. Wat ik het sterkste vond was hoe het gevoel van onbalans dat ontstaat door deze hele economische crisis wordt omgezet in een gevoel van emotionele en intellectuele onbalans in de hoofdpersoon (overigens verrassend goed gespeeld door Robert Pattinson). Dat onveilige gevoel dat de crisis achterlaat is hier goed gevangen en de film wordt uiteindelijk dan ook toepasselijk spannend en zelfs een tikkeltje verontrustend. Dat Cronenberg een gevoel voor vreemde humor heeft komt trouwens ook wel van pas.
Ik blijf met een dubbel gevoel achter, dus. Het beste dat ik kan zeggen is dat de film wel echt blijft hangen, dus wellicht zit er meer in bij een eventuele herziening. Maar misschien had Cronenberg een wat interessantere vorm voor dit kunnen vinden, al weet ik zo ook niet wat precies.
3*
Naomi Watts
-
- 54554 berichten
- 3155 stemmen
Superlatieven schieten tekort natuurlijk. Cronenberg die het werk van DeLillo aanpakt, Cronenberg een regisseur die ook als auteur meer dan zijn mannetje staat. Allemaal voorbodes voor een succes en dat wordt het dan ook. Zoals verwacht wordt dit dus het hoogtepunt van dit jaar. Ook toevallig wordt er een thema aangehaald die dit jaar bij veel films aanwezig lijkt te zijn.
DeLillo is perfect materiaal. De thematiek van Cosmopolis is interessant maar ook zijn dialogen zijn gemaakt voor een film als deze. Blij dat Cronenberg die overneemt. Abrupt, abstract en cryptisch en dat zorgt voor een zeer aangename surreële sfeer. Ook erg blij met de keuze dat Cronenberg veel open houdt en weinig voorkauwt. Zo haalt hij The Burning Man er min of meer uit en legt hij veel meer nadruk op de openbaring die voortkomt uit Packer's gesprek met Kinski. Ook zeer verrast hoe Cronenberg het gesprek tussen Packer en Melman naar beeld weet over te brengen. Echt een knap staaltje cinema. Maar elk conversatie, monologen en gedachtegang is intrigerend. Al zorgt de taal van DeLillo hier ook wel voor, al zullen juist veel hier afhaken. Cronenberg's keuze om veel toch te beperken tot de limo is ook een goede move geweest, hier krijg je toch een veel beklemmendere atmosfeer omdat Packer in zijn limo volledig afgesloten is van de "realiteit". Een typisch Cronenberg element. Zowel qua stilering als inhoud zeer constant en in de juiste vorm gepresenteerd.
De "key" in Cronenberg's verfilming van Cosmopolis zit 'm vooral in de mogelijkheid tot open interpretatie. Door fans van DeLillo wordt ie ervan beticht een te lichtelijke opvatting te hebben over het boek maar ik ben toch een tegenovergestelde mening toegedaan. Cronenberg snapt het al te goed maar snapt dat de doorgewinterde filmkijker niet bij de hand genomen wil worden, waar DeLillo dat wel doet. Cronenberg laat de subtiele cues er wel in en door Packer's gesprek met Kinski kan je niet stellen dat The Burning Man er uit is gelaten. De theorie dat Packer het "cyber capital" bewust heeft laten instorten is in deze vorm verre van uitgesloten.
Het einde met Giamatti is dan een prachtig slotstuk en ook alles wat ik ervan gehoopt had. Waar Cronenberg nog kiest voor een open eind, wat ook een betere beslissing is geweest. Geweldige cast ook, Pattinson is werkelijk breathtaking als Packer, hij benadert de essentie van zijn personage perfect. Dat geldt voor ieder castlid, één voor één subliem. Cinematografisch ook erg sterk en formidabel geregisseerd. Shore's muziek was ook onherkenbaar. Puik werk. Cronenberg weet veel scenes echt sterk naar beeld over te brengen en weet het qua vorm mystieker te maken, weinig uit te leggen en d.m.v. cues het aan de kijker over te laten. Hier gaan wel wat herzieningen overheen. Met de huidige economische toestand had Cronenberg geen betere timing kunnen hebben deze film te maken.
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Hé, de film is afgelopen. Waar ging het nu over.
Dit was dus mijn reactie toen ik de bioscoopzaal verliet. Zelden zo'n leeg gevoel gehad bij het zien van deze film, maar misschien was het wel de bedoeling van Cronenberg dat je met een leeg gevoel de zaal verliet. Tja, het leven van "golden boys" zoals Eric Packer is nu eenmaal leeg. De gesprekken waar ik mij te veel op focuste gingen ook werkelijk nergens over. Een hoop slap geouwehoer, niet meer dan dat. Nou ja, op visueel vlak was deze film best ok en Robert Pattison was best wel goed gecast als de multimiljonair Eric Packer maar dat was het dan wel zo'n beetje. Deze film raakte mij dus niet in het minst en mij niet alleen. Sinds deze film in Lux draait heb ik al heel veel mensen vroegtijdig de zaal zien verlaten. Een typische "you love it or you hate it" film dus deze nieuwste van Cronenberg.
2,0*
dutchtuga
-
- 16970 berichten
- 4100 stemmen
Tegenvaller. Had al een vermoeden dat de trailer weleens misleidend kon zijn en dat bleek uiteindelijk ook. Thematisch gezien is Cosmopolis geheel Cronenberg, maar visueel vond ik het maar armoedig eigenlijk. Erg jammer.
Kleine 3*
Langere recensie:
Cult Movies Reviewed: Cosmopolis - recensie - cultmoviesreviewed.com
NYSe
-
- 1749 berichten
- 1611 stemmen
Bij het verlaten van de zaal twijfelde ik over mijn mening. Ik was enerzijds blij dat de film voorbij was, maar anderzijds had ik gemerkt hoe ik hoe langer hoe meer gefascineerd raakte door de gekunstelde dialogen en het statische camerawerk: het voelde af en toe aan als een theaterstuk. Wat niet per se slecht is, het vereist alleen wat gewenning.
Want, en love it or hate it, het is overduidelijk dat Cronenberg precies de film gemaakt heeft die hij heeft willen maken. Het resultaat is een kille, onmenselijke en ronduit surrealistische film zonder duidelijk plot maar mét DeLillo's schitterende dialogen die het verhaal voortstuwen. Niet zonder moeite, maar toch... de actie is schaars: achteraf gezien waren de filosofische mijmeringen erg welkom.
Bijzonder boeiend.
Knisper
-
- 12992 berichten
- 1250 stemmen
Zware kost, nochtans goed gemaakt, maar uiteindelijk toch net het type film waar ik niet zoveel mee kan. Mijn smaak heeft zich in de loop der jaren steeds meer ontwikkeld in de richting van films waar de inhoud vooral tussen de regels doorsijpelt, bijv. door stiltes (zonder kurk), blikken van acteurs etc. Dat is bij deze film soms ook zo, wat mij betreft ook de sterkste momenten. Wat echter opvalt zijn de vele dia-/monologen, die allemaal op zichzelf best interessant zijn (het gaat er ook niet om om elk woord op de weegschaal te leggen), maar samen toch te ondoordringbaar zijn om er van te kunnen genieten.
Jammer, want de vervreemende sfeer, fantastische acteurs etc., het is allemaal heel goed gemaakt. Helaas niet mijn kopje thee.
Montorsi
-
- 9618 berichten
- 2268 stemmen
Geweldige bevreemdende film.
Het is eigenlijk een hele simpele film over een jongen die alles heeft maar tegelijkertijd niks. Het is alleen verpakt in een hoop metaforen, maatschappijleer, vreemde gesprekken en niet-alledaagse situaties, waarmee het erg interessant is. Aan de andere kant snap ik volledig dat dit volledig niet-boeiend gevonden wordt. Maar ik vind het nooit zo boeiend als ik bepaalde details niet begrijp, lijkt me ook onmogelijk in een film als deze. De rode lijn lijkt me namelijk wel duidelijk, en ook al heb ik dat verkeerd begrepen, dan heb ik alsnog er zelf wel iets uit kunnen halen.
Ik vind ook dat het weinig zin heeft dit tot in den treure te interpreteren, ik vond het vooral prachtig hoe ongrijpbaar alles was. De locaties, de setting, de personages. Met name Pattinson is geweldig op dreef, als jonkie wordt hij gelukkig omringt door grote acteurs waar hij zich duidelijk aan heeft op weten te trekken. De fantastische dialogen niet te vergeten, waarbij je bij vlaen moet denken aan een iets toegankelijkere variant van Rabbits van Lynch. Mensen praten met elkaar, maar eigenlijk doet elk ego vooral zijn eigen verhaal. Eigen interesses prevaleren boven de interactie lijkt het wel, maar ondertussen wordt er toch om vanalles heen op de ander gereageerd en is er toch sprake van een gesprek.
Na verloop van de film blijkt dat het op de een of andere manier voor zorgt dat Packer flink de weg kwijt raakt, en gaat het tegen het einde met korte geweldsuitbarstingen flink los. Prachtig geslaagd einde ook, net zo lekker abstract als de rest van de film.
Audiovisueel ook zeker geslaagd, vond de soundtrack ook heel fijn en bedwelmend op een bepaalde manier, en visueel benadrukt het vooral de vorm van de strechter heel goed als je er op let, goed gedaan.
Vrijwel onge-evenaard dit, hoogst unieke film, met een begrijpelijk maar evenwel onterecht laag gemiddelde.
4.5*
james_cameron
-
- 5945 berichten
- 9096 stemmen
Tweede tegenvaller van regisseur David Cronenberg op rij, na het eveneens saaie A Dangerous Method. Dit keer is het materiaal en de visuele benadering wel puur Cronenberg, maar het resultaat is pretentieus, overdadig praterig en vooral vaag. Robert Pattinson is uitstekend in de hoofdrol, dat moet gezegd worden, maar verder valt er weinig positiefs te melden. De film sleept zich voort met een slakkengang en er valt weinig brood te bakken van de abstracte en vooral vervreemdende dialogen.
Leland Palmer
-
- 23739 berichten
- 4695 stemmen
Een asymmetrische prostaat; wat houdt dat in? Luidt de vraag van Packer. Wat houdt deze film nou precies in? Luidt de vraag van mij. Vraagtekens, na het zien van deze rustige, dialoog-rijke, bevreemdende en afstandelijke film. Ik had na het zien van de teaser echt wat anders verwacht.
Vooral wat meer bombast, misschien wat meer 80's style en synth. Wat we krijgen is een film die zich grotendeels in een geluidsdichte limousine afspeelt; scénes daarbuiten kennen weinig tot geen muziek. Toch is de zeer minimalistische score van Shore sterk. Past bij de film. Pattinson is goud waard voor Cronenberg, sterke rol. De dialogen wisten me weinig te trekken, qua sfeer en op audio-visueel vlak doet deze film meer met me. Owh ja, er mag ook gelachen worden. Vage film dit.
En één die je bezig houdt.. en dat is goed. De verwarring rond Packer zijn persoon is lastig te grijpen, maar intrigerend. De scéne dat Packer Torval neerschoot was werkerlijk een klap die me rechtstreeks naar de realiteit terugschoot. Waarom? Vraagtekens alom. Het einde met Giamatti is zowel geinig als verontrustend. Packer lijkt net zo afgetakeld als z'n limousine. Voldoende, misschien later meer.
Ataloona
-
- 734 berichten
- 3920 stemmen
En gisteravond was het dan eindelijk zover: het project dat ik vanaf het prille begin vol enthousiasme heb gevolgd, kon ik eindelijk eens zien op m'n scherm thuis. Helaas niet in de bioscoop, dat kwam destijds niet uit, maar het boeit me niet zo. Dit was goed zo, ik ben overtuigd. Met afstand de beste film van 2012!
Al kan ik dit later pas bevestigen en zie ik waarschijnlijk pas in 2013 de festivalfilms van 2012 en in 2014+ de kleinere projecten, dan nog is dit een instant classic. Het boek van DeLilo vond ik goed. Niet geniaal, maar gewoon goed. Echter toen ik hoorde dat Cronenberg dit verhaal zou gaan verfilmen, werd ik dol-enthousiast. Maar weinig cineasten kunnen dit verhaal zo doeltreffend vastleggen en het eindresultaat mag er zijn!
Cronenberg is al tijden één van mijn favoriete regisseurs en zijn werk is telkens weer anders, maar ook telkens weer goed. Toch werd mijn vertrouwen in Cosmopolis teruggebracht naar slechts 300% door die drol van een A Dangerous Mind. Cronenberg leverde een klotefilm af, dat was toch even schrikken. Gelukkig heeft hij me toch weer helemaal tevreden mogen stellen. De film ziet er prachtig uit en ik had ook gehoopt dat hij deze film digitaal zou schieten, het is daar het ideale concept voor. Ik ben alles behalve een expert op gebied van camera's en cinematografische termen (al kan ik heus, prima zien wanneer een film er briljant uit ziet), maar dit kan niet anders uitgelegd worden dan uniek en magnificent.
De casting is subliem en mijn hoop dat iemand als Pattinson de hoofdrol zou spelen, is uiteindelijk ook uitgekomen. Farrell had ik (ook al vind ik het een uitstekend acteur) niet in de hoofdrol willen zien. Te oud en ook nog eens te emotioneel qua presence.(Niet iets negatief dus, maar wel voor deze rol) Pattinson is wat mij betreft een fantastisch acteur en de beste persoon voor de rol van Eric Packer. Hij heeft perfect een persoon neergezet met een zelf-ingenomen attitude en intellectualiteit op gebied van informatie en culturele aspecten (alleen al die dialoog met Binoche over de Rothko Chapels, om het even later in de film over die rapper - met muziek van K'naan - te hebben, van elitair naar relatief eenvoudige muziek!) Tevens bezit hij een fantastisch ego en een klinische en kille air die hij als een soort beschermlaag over zich heen draagt.
Hij is het toppunt van irrationaliteit en rationaliteit tegelijk. Hij bevreemd zichzelf en anderen. Hij schermt zich in zijn hyper deluxe cyberlimo af van de buitenwereld om zich alleen in te laten met zichzelf. In principe voert hij het liefst discussies met zichzelf en anderen stellen hem eigenlijk alleen maar teleur in zijn zoektocht naar antwoorden. Antwoorden op zijn persoonlijke filosofische vraagstukken. Hij is eigenlijk ontdaan over zichzelf en is eigenlijk vooral opzoek naar zijn eigen menselijkheid en hij heeft zelf ook maar al te goed in de gaten dat hij eigenlijk vooral leeft in een klinische omgeving, alsof hij een surrealistisch leven leidt. Op deze ene dag weet hij dat hij smacht naar zijn eigen escapisme. Hij zet zijn leven op het spel (daar geeft hij toch geen fuck meer om) en eigenlijk ook zijn hele bedrijf en daarmee zijn werknemers. Het is duidelijk een historische dag waarop meerdere dingen samenvallen (die ook heden ten dag zich afspelen).
De stad is in rep en roer omdat de financiële markt op zijn gat zal gaan, de president juist op dat moment een belangrijk bezoek brengt, er rellen tegen het kapitalisme en tegen de momentele machshebbers zijn en Eric Packer niet alleen zichzelf en zijn bedrijf (kapitaal) op het spel zet, maar ook gewoon de toekomst van speculanten en beurzen. Niet alleen Eric is bezig met zijn afbraak, maar de hele wereld wordt meegesleurd. Een indringend en adembenemend schouwspel begint zich dan voor te doen met een Eric die met de minuut gekker lijkt te worden, maar ook steeds humaner lijkt te worden. Hij weet eindelijk door zijn eigen bubbel te prikken dankzij de steeds verdergaande gebeurtenissen. Zijn eigen downfall, in werking gezet door een verkeerde assumptie (de gok op de Yuan), wordt uiteindelijk zijn ontvluchting uit zijn huidige leven en daarmee is deze vlucht ook zijn laatste ontwikkeling en vooruitgang in zijn eigen menselijkheid en zijn eigen filosofische vraagstuk. Niet alles is daarmee opgelost en hij gaat de confrontatie aan met zijn jeugd (de kapper waar hij vroeger toen hij klein was kwam) die waarschijnlijk ook niet al te prettig was en met zijn huidige verleden: zijn imperium en dus met Giamatti als ex-werknemer.
De conversaties met zijn voorbijgangers zijn geweldig. Ze trachten discussies te houden, maar iedereen praat straal langs elkaar heen. Het zijn allemaal intellectuele personen, maar met een (het lijkt erop alsof dat er maar bij komt) ontzettend groot ego. Sommigen zijn gewoon niet geïnteresseerd, sommigen zijn ontzettend idealistisch, maar uiteindelijk komt het erop neer dat ze stilstaan in hun ontwikkeling. De limo doet zich perfect voor als een surrealistische plek met een ongemakkelijke atmosfeer, maar waar een ieder zich wel veilig voelt. Eric leeft er haast in. Elk dialoog werkt treffend en vreemd genoeg hadden deze gesprekken ook een rare ''sense'' van realisme en herkenbaarheid over zich heen. Heerlijk!
In sfeer, ideeën, concept, cybertechnologie, futuristisch en kapitalistisch beeld qua uitstraling (ook het gebruik van de kleur blauw in beiden films) haast hetzelfde als Soutland Tales, maar echter op precies de andere manier uitgewerkt. Waar Southland Tales groots opgezette bombast en haast parodiërende cinema is vol humor én daarnaast scherpe observaties bevat, is Cosmopolis vooral een scherpe intellectuele film, die uitblinkt in minimalisme en menselijkheid. Uiteraard met heerlijk droge Cronenberg humor. Southland Tales is weliswaar mijn favoriet, maar uiteindelijk ga ik ook weer niet zo ver om ze echt met elkaar te vergelijken. Daarvoor zijn het toch wel twee verschillende films. Maar dat Cronenberg een kijkje heeft genomen naar Kelly's film, dat lijkt me evident.
Ik kan wel uren doorlullen over deze film (ik heb het nog niet eens uitgebreid over andere aspecten gehad), maar voorlopig laat ik het hierbij en sluit ik me verder aan bij de stukken van Mochizuki Rokuro, Naomi Watts en Beavis. Voor nu een 4,5*/8,5, maar deze film gaat (snel) in de herziening vast nóg beter scoren. Fantastisch spectakel!
kos
-
- 46064 berichten
- 8443 stemmen
Wat een ramp zeg.. Vreselijk opgebouwd.. pretentieus kapitalismefabeltje. Ook nog eens vreselijk lelijk geschoten en simpelweg enorm saai.
Zware tegenvaller. Kan me niet voorstellen dat het boek ook zo suf is.
Onderhond
-
- 87206 berichten
- 11960 stemmen
Die David toch.
Deed inderdaad wat denken aan z'n eerste films, maar waar daarin nog een zekere abstractie en enthusiasme naar voren kwam, lijkt Cosmopolis wel levensmoe. Cronenberg is ondertussen zelf ook een pak ouder en dat merk je eigenlijk wel aan alles in deze film.
Ik ben er nog niet helemaal uit of de dialogen geweldig oninteressant zijn of dat de acteurs ze gewoon compleet niet weten te brengen. Behalve dan in Pattinson's geval, volgens mij echt de miscast van de eeuw. Een nihilistisch personage is toch echt wat anders dan er een strakke kop op nahouden, echt een complete non-acteur. Verder vond ik het storend dat de dialogen gewoon erg direct waren. Het heeft een beetje het effect van naar het gezeur van een oude vent luisteren.
Visueel is het echt drie keer niks. Ik heb absoluut niks tegen digitaal, ik vond het gewoon erg slordig en lelijk geschoten. Weinig tot geen visie, makkelijke keuzes en onverzorgd. Erger is de soundtrack, die meermaals tot plaatsvervangende schaamte leidde (leed). Tijdens die discotheekscene heb ik me weer helemaal zitten opvreten, ik begrijp dat het buiten Cronenberg's leefwereld valt maar kan die vent dan echt niet even iemand onder de arm nemen?
Rest er eigenlijk helemaal niks. Ik heb geen flauw idee waar ik punten aan kwijt zou kunnen. Ik zie Lynch passeren, Ellis ... wat experimentelere films? Serieus? Zoutzakkencinema vind ik het, onkundig en zonder passie in elkaar gestoken. Ik ben dan blijkbaar voor een ander type nihilistische cinema, want normaal gezien trekt mij dat wel ...
Eén van Cronenberg's absoluut slechtste films, tijd voor die man om een rustige villa op te zoeken en z'n buren lastig te vallen met z'n praatjes.
0.5*
Karl van H.
-
- 2808 berichten
- 2101 stemmen
Had best wel wat verwachtingen van deze film - was zelfs teleurgesteld dat ik niet de kans had gehad 'm in de bioscoop te zien -, maar het blijkt niet zo heel veel meer dan veel blabla te zijn. Daarmee bedoel ik: veruit het merendeel van de film bestaat uit pretentieus gelul. Niet eens pretentieus gelul dat interessant in beeld is gebracht, maar gewoon pretentieus gelul. Dat doet de film enorm slepen en na afloop voel je je drie jaar ouder. Betere dialogen, een meer doordachte opzet en een minder lelijke look hadden het geheel een stuk interessanter kunnen maken. Leuke momentjes zijn er ook, bijvoorbeeld als Pattinson en Samantha Morton rustig de economie bespreken terwijl hun limo wordt beklad door boze demonstranten: het toont perfect hoe weinig 'het systeem' (om maar met een vieze term te smijten) zich aantrekt van bewegingen als Occupy of weet ik het. En inderdaad: twee uur later is iedereen het toch al vergeten. Ook de einddialoog met Paul Giamatti heeft zo zijn momentjes, maar duurt veel te lang waardoor de aandacht regelmatig verslapt. Cronenberg doet hier en daar wel iets goed, maar ik denk dat een andere regisseur hier iets mooiers van had kunnen maken.
Zinema (crew films)
-
- 10116 berichten
- 6891 stemmen
Bizar en boeiend.
David Cronenberg, de beroemde regisseur met de Nederlandse moeder, laat veel van zijn vaste thema's voorbijkomen in deze interessante film, die doet rieken naar vroeger werk zoals bijvoorbeeld The Naked Lunch. Zo fantasierijk en surrealistisch als het er daar aan toe gaat lijkt in eerste instantie hier niet het geval. Ook de dialogen zijn van een ander kaliber. Toch moet een ieder erkennen dat dit een behoorlijk vreemde film is geworden. Met dank aan de regisseur zijn fetisj voor lichamelijke ongemakken en seks. Er zit bijvoorbeeld een gesprek in waarbij het hoofdpersonage anaal wordt onderzocht. Het weerhoudt hem er niet van rustig door te kletsen met een derde.
En gekletst wordt er. Tot in den treuren. Soms schitterend, dan weer schommelend naar arty-farty geneuzel. De vraag waar de film heen wil blijft continu opspelen omdat Cronenberg een aantal bizarre ervaringen voor de kijker in petto heeft. Zijn meer nieuwere thema, geweld, krijgt hierin een ereplaats. Het is een van de spaarzame hoogtepunten die de film kent, waarbij de kijker eventjes van zijn sokken wordt geblazen. De meeste dialogen doen dat namelijk niet, hoe aardig ze ook in elkaar steken. Een paar prachtige onderonsjes daargelaten. Daar kan zelfs een Giamatti weinig aan veranderen. Cosmopolis is evengoed een boeiend werkje dat je eigenlijk gezien moet hebben.
Goed.
Met dank aan Entertainment One voor het recensie-exemplaar.
K. V.
-
- 4099 berichten
- 3590 stemmen
Al wat wisselende kritieken gehoord en me er ook maar eens aan gewaagd. 'k vond het nogal een langdradige film, maar gelukkig was het tweede deel toch iets boeiender. Jammer genoeg komt het verhaal nooit echt van de grond en wist het me maar matig te boeien. 'k vond het ook meer losse stukjes zonder een echt vloeiend verhaal.
Robert Pattinson deed het zeker niet slecht.
Tja, 'k heb hem eens gezien, maar een tweede kijkbeurt zal er niet meer inzitten.
starbright boy (moderator films)
-
- 21266 berichten
- 4450 stemmen
Het was lang geleden dat ik nog eens een Cronenberg zag en ik heb er sowieso veel te weinig gezien. Deze maakt dat ik wel weer eens zin in heb om er wat dieper in te duiken, want dit is een van de betere films die ik dit jaar zag.
Geweldige setting, waarin de hoofdpersoon in een soort afgesloten cocon naar de chaotische wereld kijkt vanuit zij eigen chaotische state of mind. Heerlijke, hoekige dialogen die soms verwarden, dan weer uitdaagden en meer een stroom gedachten weergaven dan een realistisch gesprek en één zijn met de vorm. Het boek mag verbazingwekkend genoeg uit 2003 zijn, maar het is ook nog een film die heel erg van nu is.
En hoewel ik Pattinson alleen zag in drie Twilight-films (waar hij niet zoveel in bewijst als acteur) en ik ook na deze film niet weet hoe ik 'm moet zien, was hij hier geniaal gecast. Prachtige soundtrack ook. Echt van genoten.
Ruim 4.0*
scorsese
-
- 11767 berichten
- 10178 stemmen
Matige film waarin een jonge multimiljonair in zijn limousine op weg is naar zijn kapper, maar onderweg heel wat stops maakt. Eentonig en afstandelijk en daardoor vrij moeizaam door te komen. Dialoog-gedreven die bij vlagen interessant zijn. Visueel strak in beeld gebracht waarbij veel scenes zich in de limousine zelf afspelen. Niet helemaal aan mij besteed dit, daarom slechts 2.5 sterren.
Decec
-
- 6626 berichten
- 8338 stemmen
Een matige dramafilm...
Matig verhaal, geen spannend verhaal...
Redelijk acteerwerk...
Bekende acteur Robert Pattinson...
Perfect achtergrond geluid/muziek
(Dolby Digital)...
Mooi HD kwaliteit...
Geen aanrader...
sinterklaas
-
- 11634 berichten
- 3220 stemmen
Erg strakke film van Cronenberg. En inderdaad, grotendeels speelt hij zich af in de futuristische limousine van Eric Packer (die hier nog wel goed werd neergezet door Twilight (ugh) ster Robert Pattinson. De mensen die uit de bioscoop zijn gelopen zaten zeker op een actiefilm te wachten omdat er te veel pistolen worden vertoont in de trailer.
Eric Packer is een succesvol zakenman die in zijn limousine (met de vele futuristische high tech stuffjes) door New York sukkelt. Met nadruk op sukkelen want op de straten is de economische pleuris uitgebroken en protesten, rellen en bekogelingen van onder andere dode ratten zijn de orde van de dag. Packer lijkt zich er maar weinig van aan te trekken en gaat van zijn ene meeting naar de andere (met soms ook de gekste personen), om zo de zaken te bespreken en zijn succes voort te zetten. Alleen heeft hij nu wel een erg slechte beslissing gemaakt wat ten koste ging van de Chinezen en komt erachter dat hij er in geluisd is, en dat zijn leven zelfs op het spel staat.
Cosmopolis zou je in principe over het algemeen een saaie film kunnen noemen, maar voor mij was het vanaf het begin tot het einde erg meeslepend. Met behulp van de fraaie montage en vele futuristisch ogende plaatjes en het idee zelf. Er komt ook wel een klein beetje actie in voor maar grotendeels draait het om Packer die de uitdaging aangaat tegen het economische systeem, met alle gevolgen van dien. De laatste 20 minuten vond ik de film al helemaal overtreffen en de film bevat weer een einde zoals we die van Cronenberg mogen verwachten.
Weer een erg fraaie vertoefing van Cronenberg. Na 5 jaar stilte. Gelukkig zet hij zijn talenten weer voort en mogen we volgend jaar weer een nieuwe film van hem verwachten.
4,0*
leeu7851
-
- 33 berichten
- 449 stemmen
Ik moet me bij MacHop aansluiten wat een bagger slaat kant noch wal.
Dit moet zomaar een van mijn slechtste Blu _ Ray zijn waar ik überhaupt geld voor betaald heb.
0.5 ook voor mij.
Serpicos
-
- 1063 berichten
- 3459 stemmen
Hm.. een absurde, maar wat saaie film omdat ik veel tijd voor nodig had om erin te komen, maar wanneer ik er eenmaal was bleek het bijna briljant te zijn, en daardoor blijf ik nu met gemengde gevoelens achter. Opvallend: de dialogen in de auto waren niet interessant, erbuiten wel (vooral die met zijn vrouw en met Giamatti vond ik sterk). Verder een verrassend sterke rol van Pattinson, die over genoeg charisma beschikt.
Robert Jansen
-
- 27 berichten
- 2 stemmen
WAT EEN KULFILM !!!! Een thriller zei de recencie. Ik zou werkelijk niet weten waarom dit een thriller zou moeten zijn. Anderhalf uur oeverloos gelul in een limosine over.. Ja, over wat eigenlijk? Tussendoor een beetje neuken en dan op het einde een beetje onsamenhangend pief paf poef en dan weer leuteren. Maar ja, David Cronenberg,.. ik had het kunnen weten. Ik had het moeten weten! Ik zal het allemaal wel weer niet begrepen hebben, zoals een van zijn andere films waarin een videorecorder in iemands buik huisde.... ik bedoel maar. Nee, Cronenberg is duidelijk niet my cup of tee ! Was er niets te genieten in deze film? Jawel, Paul Giamatti op het eind. Interigerend wie immer. En de bloedmooie echtgenote die, zelfs zwijgend -ja, liefst zwijgend- een genot was om te aanschouwen. ( Ook gaf de rolprent mij een antwoord op wat zich nou eigenlijk aan de binnenkant bevindt van die uitgerekte limo's die je in de films ziet. Onder andere dus een pissoir als je dat wil. ) Wel, ik ben benieuwd naar jullie reactie's dus schiet maar raak..
Lavrot
-
- 656 berichten
- 0 stemmen
Drie dagen geleden was het Goede Vrijdag, een dag waarop de Mattheus Passion van Bach traditiegetrouw op het menu staat, én de uitgelezen gelegenheid om Cosmopolis eens langs de Kruisiging te leggen. Het getal 14 speelt een niet onopgemerkte rol. Zo heeft Eric Packer zijn zinnen gezet op de aankoop van The Chapel van Mark Rothko, waarin 14 doeken hangen die op een magische manier een interactie aangaan met de bezoeker; alsof de dood dwarsdoor de verf het laatste woord probeert te bemachtigen, maar dat is uiteraard een eigen interpretatie.
De totale Kruistocht doet 14 Statiën aan, momentopnamen die voldoende onderscheidend zijn om benoemd en herinnerd te worden. De 15e is de wederopstanding en is min of meer een buitenbeentje.
De eerste Statie. De onttroning, de ontmanteling, of de neergang, begint met de ter dood veroordeling. In de financiële wereld heeft de term “to take a haircut” de betekenis van “zijn verlies accepteren.” Het ritje naar de kapper ontaardt in een levenswandel naar het einde.
De tweede Statie. Het kruis op de schouders nemen. Eric Packer stapt in zijn ultrta witte “stretched limousine” op weg naar … de kapper.
De derde. Het gewicht van het kruis leidt tot een eerste val. De limo wordt zowat bedolven onder de mega rat van betogers tegen het kapitalisme.
De vierde. De ontmoeting met zijn moeder. Packer bedrijft de liefde in de limo met de 41 jarige Didi Fancher, enig Oedipus-complex insinuatie is Cronenberg niet vreemd, die hem wijst op de mogelijkheid om een schilderij van Rothko te kopen, maar tevens laat weten dat zijn “Chapel” buiten Packers bereik valt. Ergens tussendoor wordt Arthur Rapp vermoord, die daarbij een oog wordt uitgestoken.
De vijfde. Simon van Cyrene helpt het kruis te dragen. Torval, de trouwe beveiligingsdienaar houdt in looppas gelijke tred met de limo.
De zesde. Veronica droogt zijn gezicht af. De betekenis van haar naam luidt: “brengster van de zege,” maar via een vrijelijk mengsel van Grieks en Latijn werd ’t in de Middeleeuwen gezien als een samentrekking van “verus” waar en “icon” beeld; Vera-iconica het ware beeld. Packer werd niet bepaald liefdevol afgedroogd in letterlijke zin, maar de taart van André Petrescu, “the cream pie action painter” komt in de buurt van een onvergetelijke “indruk.”
De zevende. Het gewicht van ’t kruis leidt tot een tweede val. De hagelwitte limo wordt beklad en besmeurd als ware het een doek onder handen van Jackson Pollock.
De achtste. Het troosten van de wenende vrouwen. Packer bezoekt samen met Danko, zijn beveiligingsbeambte een disco en vraagt zich af hoeveel pijn er op de dansvloer verzacht wordt.
De negende. De derde val. Packer ontdoet zich van zijn laatste navelstreng met het complex en schiet Torval dood. Als hij urineert in zijn eigen limo, is de bestemming bereikt: de kapper.
De tiende. Zijn kleren worden beroofd. Packer verschijnt met steeds minder kleren aan. Zijn geliefde, echtgenote sinds 22 dagen, merkt ook op :”Where is your jacket?”
De elfde. De Kruisiging. Packer schiet zichzelf door zijn hand, waarmee hij in de meest letterlijke zin het “stigma” van Christus kopieert. Benno/Richard spreekt over “mutton” schapenvlees, het Lam Gods, Agnus Dei.
De twaalfde. Hij sterft aan het Kruis. Packer gaat de confrontatie aan en staat oog in oog met Benno of Richard of de Onnoembare (God, Allah of JHWH), die hem laat weten: “I wanted you to heal me. Save me. I wanted you to save me.” Dit kan gezien worden als God die zijn naam meer aanzien wil geven door ’t offeren van zijn eigen Zoon. God was immers dood verklaard, en, een God die geen vinger uitstak naar Bangladesh, zoals Packer terecht opmerkt.
De dertiende. Hij wordt van het Kruis genomen. De limo verdwijnt in de garage.
De veertiende. Hij wordt in het graf gelegd. De schilderijen van Rothko kleuren de aftiteling als waren zij een gewaarwording binnen de muren van de “Rothko’s Chapel.”
Uiteraard mag het bovenstaande met een korreltje zout genomen worden.
hvdriel
-
- 303 berichten
- 298 stemmen
Het boek van Don DeLillo uit 2003 was voorspellend. Aan de hand van een dag uit het leven van een jonge yup zien we deze stijlvol afdalen en zien we in tegenstellingen de crisis aan ons voorbijtrekken.
1. Tegenstellingen:
* cosmos [ruimte] versus polis [stad]
* de witte super de luxe limo's versus de groezelige stad
* de informatieyuppies versus de occupybeweging en de taartgooiers
De cosmos behoeft geld, seks en beeldschermen; de polis protesteert.
2. Het afdalen:
Packert zelf daalt af, op verschillende wijzen:
* in kleding: eerst geen stropdas, dan geen jasje,
* van ontbijt, via lunch naar take away diner van aubergines
* terug naar zijn jeugd: kapperszaak, zijn pa
en wel pas nadat de limo voor 'even' is geparkeerd.
In de film worden de [te vele] teksten alsmaar minder abstract. Naar het einde toe wil hij weten wat de betekenis is van alles wat hij doet en van wat er gebeurt. Tevergeefs overigens, het antwoord komt niet.
mrklm
-
- 8128 berichten
- 8164 stemmen
Veel gepraat maar vrij weinig actie in deze weinig meeslepende verfilming van de gelijknamige roman van Don DeLillo over een emotieloze multimiljardair [Robert Pattinson] die tijdens een limousinerit naar zijn kapper verschillende ontmoetingen heeft die vooral bestaan uit seks en pseudo-filosofische gesprekken. De cinematografie van Peter Suschitzky is een pluspunt maar Cronenberg slaagt er geen moment in om de kijker betrokken te voelen bij het hoofdpersonage of de gebeurtenissen. Alleen Binoche en Paul Giamatti brengen wat leven in de brouwerij. Verder is dit moeilijk door te komen.
Shadowed
-
- 8313 berichten
- 5234 stemmen
Merkwaardig gebeuren.
Die Cronenberg is toch wel een bijzonder regisseur geworden. Ging in de latere films binnen zijn regiecarriere een andere richting op dan horror met een sterke basis in effecten. Cosmopolis lijkt te voelen als een film die zijn intelligentie moet tonen, maar uiteindelijk vond ik het vooral een aardig dwaze film die nergens echt overkomt.
Wel zijn er audiovisueel wat nette keuzes, zeker wanneer het aankomt op interieur en locatiekeuze. De film voelt wel degelijk modern aan ondanks de toch wel ouderwetse inhoudelijke kwaliteit. Die valt vooral te merken in termen van dialoog en houding. De personages gedragen zich vooral alsof ze vast zitten in de jaren 80 met een nogal een opvallend mekkerende toon die de hele film lang aanhoudt.
Verder maakt de film regelmatig merkwaardige keuzes, die vooral worden versterkt door het aardig idiote en storende personage van Pattinson. Ondertussen maakt hij betere keuzes voor filmrollen, dit was namelijk echt een misser. Hij past er totaal niet in, maar ook de overige castleden bakken er weinig van. Veel rollen zitten de film in de weg, de enige die ik vond uitblinken was Giamatti.
Soms aardig op visueel vlak, maar verder een film die vooral een merkwaardige en vervelende indruk maakt. Nadat de film was afgelopen heb ik me even op mijn achterhoofd gekrabd over wat de bedoeling precies was. Neem aan dat een liefhebber het vast beter zal zien dan ik, maar ik kan hier maar weinig mee. Mag hopen dat Cronenberg, mocht hij nog een film maken, het gewoon lekker bij horrorfilms houdt.
Het laatste nieuws
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Sterfdag Natasha Richardson (1963): Haar tien best beoordeelde films
Avontuurlijke thriller 'The Grey' met Liam Neeson dinsdagavond te zien op televisie
Netflix-drama 'Pieces of a Woman' wordt geprezen op MovieMeter: 'Werkelijk van ongekende klasse'
Bekijk ook
Le Procès
Drama / Fantasy, 1962
174 reacties
Eastern Promises
Misdaad / Thriller, 2007
608 reacties
Thief
Misdaad / Thriller, 1981
91 reacties
The Dead Zone
Horror / Thriller, 1983
142 reacties
Tôkyô Nagaremono
Actie / Misdaad, 1966
44 reacties
Mammoth
Drama, 2009
147 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.