The Next Karate Kid (1994)
mijn stem
718 stemmen
Verenigde Staten
Actie / Komedie
107 minuten
geregisseerd door Christopher Cain
met Pat Morita, Hilary Swank en Michael Ironside
Bij een herdenkingsdienst voor Japanse strijders die tijdens de Tweede Wereldoorlog in het Amerikaanse leger hebben gediend, ontmoet Kesuke Miyagi de weduwe Louisa Pierce. Haar kleindochter Julie is opstandig doordat de dood van haar ouders niet heeft kunnen verwerken. Miyagi besluit haar les te geven in karate.
- nummer 59 in de flop 100
0
geplaatst: 2 september 2017, 18:52 uur
Weer er iemand waar ik deze film kan kopen met Nederlandse ondertiteling?
Ik lees vaak dat hij nu op Netflix staat maar bij mij staat hij er niet op.
Ik lees vaak dat hij nu op Netflix staat maar bij mij staat hij er niet op.
0
geplaatst: 21 oktober 2018, 19:15 uur
Never trust spiritual leader who doesn't dance
Ik ben altijd wel fan van het completeren van franchises. De eerste Karate Kid had ik jaren eender al gezien en gereviewed en toen was ik van plan om de gehele reeks erdoor te jagen. Een plan dat schromelijk mislukte (er zat uiteindelijk 3 jaar tussen het kijken van deel 1 en deel 2) maar deze keer had ik me voorgenomen om de andere delen niet zo lang te laten liggen. In iets meer een maand dan ook de drie vervolgen gekeken en wat blijkt? The Karate Kid films is een erg wisselende reeks qua kwaliteit.
Maar niet in de zin dat je misschien zou verwachten aangezien ik het populaire eerste deel pas op een derde plaats zou zetten. Part II blijft naar mijn gevoel het beste deel in de reeks, maar ik heb me eerlijk gezegd ook kostelijk geamuseerd met dit vierde deel. Een ietwat atypische sequel doordat Daniel niet meespeelt, hij wordt wel even tussen pot en pint vernoemd door Mr. Myagi, maar de chemie tussen Myagi en Julie kent genoeg dynamiek om dit deel te rechtvaardigen. De switch naar de highschool setting werkt ook goed en met dat groepje tieners onder leiding van Dugan heb je nog een toffe slechterik. Verder nog veel ietwat van de pot gerukte scènes (onder andere bowlende monniken) die bewijzen dat regisseur Christopher Cain hier echt wel zijn eigen ding mee wou doen. De basis blijft echter behouden en dat betekent dus veel Oosterse wijsheden met hier en daar eens een gevechtje en uiteraard een romantisch subplot. Het zegt al veel dat de relatie tussen Julie en Eric geloofwaardiger overkomt dan eender welke relatie die Daniel in zijn films had.
Al ligt dat misschien ook wel eerder aan het feit dat Ralph Macchio een ietwat beroerd acteur is. Zo'n 5 jaar na de derde Karate Kid film had hij het echt wel gehad met het personage en wou zodoende niet meer terugkeren (naar eigen zeggen om niet de Sylvester Stallone van Karate Kid te worden, ironisch genoeg is hij dat ondertussen wel geworden met Cobra Kai) waardoor de zoektocht naar een andere hoofdrol werd gestart. Daar kwam uiteindelijk de 18-jarige Hilary Swank uit en die doet het eigenlijk best wel goed. Ze oogt in ieder geval een stuk geloofwaardiger dan Macchio en is niet zo'n schreeuwlelijk als hem. Ze heeft bovendien een leuke chemie met de altijd goede Pat Morita en met Michael Ironside heb je gewoon nog een erg degelijke slechterik ter beschikking. Zo'n acteur die altijd iets slechts uitstraalt, altijd fijn om te zien.
Ik had het verre van verwacht dat ik dit nog iets ging vinden. Snap al helemaal niet wat dit in de flop 100 staat te doen, maar dat zal dan wel eerder te wijten zijn aan de fanboys die een deel zonder Macchio niet kunnen verkroppen. Cain probeert hier zijn eigen film van te maken, maar tegelijkertijd toch in lijn te blijven met de andere Karate Kid films en doet dat goed. Die remake met Jackie Chan van een paar jaar geleden, dat is pas een verschrikking om naar te kijken.
Kleine 3.5*
Ik ben altijd wel fan van het completeren van franchises. De eerste Karate Kid had ik jaren eender al gezien en gereviewed en toen was ik van plan om de gehele reeks erdoor te jagen. Een plan dat schromelijk mislukte (er zat uiteindelijk 3 jaar tussen het kijken van deel 1 en deel 2) maar deze keer had ik me voorgenomen om de andere delen niet zo lang te laten liggen. In iets meer een maand dan ook de drie vervolgen gekeken en wat blijkt? The Karate Kid films is een erg wisselende reeks qua kwaliteit.
Maar niet in de zin dat je misschien zou verwachten aangezien ik het populaire eerste deel pas op een derde plaats zou zetten. Part II blijft naar mijn gevoel het beste deel in de reeks, maar ik heb me eerlijk gezegd ook kostelijk geamuseerd met dit vierde deel. Een ietwat atypische sequel doordat Daniel niet meespeelt, hij wordt wel even tussen pot en pint vernoemd door Mr. Myagi, maar de chemie tussen Myagi en Julie kent genoeg dynamiek om dit deel te rechtvaardigen. De switch naar de highschool setting werkt ook goed en met dat groepje tieners onder leiding van Dugan heb je nog een toffe slechterik. Verder nog veel ietwat van de pot gerukte scènes (onder andere bowlende monniken) die bewijzen dat regisseur Christopher Cain hier echt wel zijn eigen ding mee wou doen. De basis blijft echter behouden en dat betekent dus veel Oosterse wijsheden met hier en daar eens een gevechtje en uiteraard een romantisch subplot. Het zegt al veel dat de relatie tussen Julie en Eric geloofwaardiger overkomt dan eender welke relatie die Daniel in zijn films had.
Al ligt dat misschien ook wel eerder aan het feit dat Ralph Macchio een ietwat beroerd acteur is. Zo'n 5 jaar na de derde Karate Kid film had hij het echt wel gehad met het personage en wou zodoende niet meer terugkeren (naar eigen zeggen om niet de Sylvester Stallone van Karate Kid te worden, ironisch genoeg is hij dat ondertussen wel geworden met Cobra Kai) waardoor de zoektocht naar een andere hoofdrol werd gestart. Daar kwam uiteindelijk de 18-jarige Hilary Swank uit en die doet het eigenlijk best wel goed. Ze oogt in ieder geval een stuk geloofwaardiger dan Macchio en is niet zo'n schreeuwlelijk als hem. Ze heeft bovendien een leuke chemie met de altijd goede Pat Morita en met Michael Ironside heb je gewoon nog een erg degelijke slechterik ter beschikking. Zo'n acteur die altijd iets slechts uitstraalt, altijd fijn om te zien.
Ik had het verre van verwacht dat ik dit nog iets ging vinden. Snap al helemaal niet wat dit in de flop 100 staat te doen, maar dat zal dan wel eerder te wijten zijn aan de fanboys die een deel zonder Macchio niet kunnen verkroppen. Cain probeert hier zijn eigen film van te maken, maar tegelijkertijd toch in lijn te blijven met de andere Karate Kid films en doet dat goed. Die remake met Jackie Chan van een paar jaar geleden, dat is pas een verschrikking om naar te kijken.
Kleine 3.5*
0
geplaatst: 24 november 2018, 23:10 uur
Een redelijke film.gisteren even gezien op netflix.maar wel een voldoende.een redelijke cast.met nog een jonge hilary swank.maar er zitten erg weinig gevechten in de film.dat valt me een beetje tegen,maar verders een prima verhaal.maar hij hoort niet in de floplijst thuis,er zijn veel slechtere films dan deze film.
0
geplaatst: 15 januari, 18:05 uur
“Julie-san, fighting not good. But if must fight... win.”
Onzinnige en overbodige Karate Kid film die aanvoelt als een wel hele slechte remake. Alles wat het origineel zo vermakelijk maakte om naar te kijken wordt hier tenietgedaan, en zelfs Mr. Miyagi weet The Next Karate Kid niet te redden. Saai, amateuristisch en soms zelfs lachwekkend… Snel vergeten deze film. Ik denk dat Hilary Swank dat ook graag doet.
Onzinnige en overbodige Karate Kid film die aanvoelt als een wel hele slechte remake. Alles wat het origineel zo vermakelijk maakte om naar te kijken wordt hier tenietgedaan, en zelfs Mr. Miyagi weet The Next Karate Kid niet te redden. Saai, amateuristisch en soms zelfs lachwekkend… Snel vergeten deze film. Ik denk dat Hilary Swank dat ook graag doet.
* denotes required fields.
* denotes required fields.