The Karate Kid Part II (1986)

Kutfilm

Prullaria deel II

Hoe is het mogelijk een van de grootste film kaskrakers de karate kid films alle drie de delen hier zo laag scoort.

De karate kid films waren vroeger gigantische kas successen en geliefd bij vele.

Dikke 5 sterren

Daniel-san, lie become truth only if person want to believe it

Oorspronkelijk was ik een tijd geleden van plan om de volledige Karate Kid reeks te herzien. De aanleiding daarvan was de aanschaf van het 4e deel dat ik volgens mij nooit heb gezien, maar de eerste Karate Kid film sloeg me eerlijk gezegd een beetje tegen. De nostalgie spatte er vanaf, maar de speelduur en het onevenwichtige tempo nekte de film. De vervolgen gingen er qua gemiddelde op de site niet op vooruit en de reeks bleef een tijdje opzij liggen tot ik gisteren opeens terug zin had in de wijsheden van Mr. Miyagi. Meteen maar eens deel 2 opgezet.

Die start dan ook met een soort van korte recap van de gebeurtenissen uit het eerste deel (die winnende kick van Daniel blijft toch wel erg leuk om te zien) en nadien springen we 6 maanden vooruit. Had verwacht dat dit zich veel meer op de wraak van Kreese ging focussen maar het is een aangename verrassing dat het Miyagi is die meer wordt uitgediept. De verandering van setting doet de film goed en hoewel het plot(je) rond de eer van een stel slechteriken iets te min is voor een volledige film te dragen, zorgt het best nog wel voor een vermakelijk filmpje. Even lijkt de film compleet te ontsporen wanneer Sato zijn mening rond Miyagi compleet verandert, maar gelukkig is er nog altijd Chozen om de film de nodige climax te geven. Dit tweede deel is naar mijn gevoel dan ook net iets meer superieur aan zijn voorganger omdat het tempo hier gewoon heel wat beter is. Beetje jammer wel dat bepaalde zaken nogal abrupt worden afgesloten (onder andere Ali maar dat is blijkbaar te wijten aan Elisabeth Shue die niet meer wou terugkomen.. Liever dan deze manier dan een andere actrice te casten) maar eigenlijk stoort dat veel minder dan je in eerste instantie zou verwachten.

Vooral omdat de combinatie Pat Morita & Ralph Macchio nog altijd goed overeind blijft staan. De leraar/leerling verhouding blijft over de gehele lijn boeien en zeker Macchio lijkt nu veel beter in zijn rol te zitten. Grappig wel dat hij er nog altijd zo enorm snottig uitziet. Hij was hier al 24 jaar en kan met gemak voor een 15 à 16-jarige doorgaan. Ook Morita weet veel goeds te doen met zijn uitgebreide rol maar ook qua nieuwkomers zit het hier wel goed. Danny Kamekona is als Sato een goede tegenstander voor Morita (er schuilt ook een zeker venijn in de scènes die ze met hun twee hebben) en met Yuji Okumoto krijgt Macchio ook nog een goede tegenstander voorgeschoteld. Geen Elisabeth Shue dus deze keer en dat betekent ruimte voor een nieuw liefje voor Daniel-San en die komt er deze keer in de vorm van Tamlyn Tomita als Kumiko. De twee hebben een goede chemie waardoor de climax net dat beetje extra krijgt.

Aangenaam verrast in ieder geval. Ik denk dat ik de eerste 3 films ooit wel heb gezien, maar van deze was blijkbaar niet veel blijven hangen. Onterecht, want dit blijkt zowaar de betere te zijn. Oké, misschien net iets minder iconische scènes (je mist zo'n "Wax on, wax off" natuurlijk) maar over het algemeen aangenaam mee vermaakt. Zag als voorproefje gisteren ook een trailer van deel 3 passeren, daar lijkt Kreese terug veel meer de focus te hebben. Kan ook wel eens tof zijn.

3.5*

Als je klaar bent met alle 4 de delen, kun je gaan beginnen met de serie Cobra Kai. Een sequel van de drie delen.

Ik ben niet zo'n liefhebber van vervolgfilms, en zeker niet als het om de vervolgfilm van een blockbuster gaat. Soms belandt er echter wel eens eentje in mijn filmcollectie, en zo ook het vervolg van The Karate Kid (1984), waarvan ik ooit de verzamelbox op de kop tikte.

The Karate Kid, Part II kwam zo'n kleine twee jaar na het eerste deel uit en draait wederom om de wederwaardigheden van de jonge Daniel en zijn zwijgzame karateleraar Mr. Miyagi. Wanneer Mr. Miyagi bericht krijgt dat zijn oude vader op sterven ligt, reist hij samen met Daniel naar zijn geboortedorp op het Japanse eiland Okinawa. Daar aangekomen wordt hij geconfronteerd met een oude jeugdvriend die hij jaren geleden bedrogen heeft, en die dus nog een appeltje met hem te schillen heeft. Vervolgens krijgt Daniel het zelf aan de stok met zijn hufterige neefje, de karate-expert Chozen. Hoewel Miyagi en Daniel in eerste instantie weigeren om te vechten, kan een confrontatie uiteraard niet uitblijven.

The Karate Kid, Part II is een mooie actie/dramafilm, en ik vond hem eigenlijk beter dan het eerste deel. De film gaat niet zozeer over vechten, maar leert ons een paar mooie levenslessen: dat geweldloosheid meestal beter dan vechten, en dat vergeving beter is dan wraak. Ook het karakter van Mr. Miyagi wordt mooi uitgewerkt in de film, en ondertussen leren we veel over de Japanse gebruiken en de trieste geschiedenis van het eiland Okinawa. Ralph Macchio, inmiddels ver in de twintig, is nog steeds overtuigend als slungelige puber en hij levert een mooie acteerprestatie. Een prima vervolgfilm dus, die me alles meeviel. 4*

Tegenvaller.

Dat deze film in China zal plaatsvinden, was een goede maar tegelijkertijd ook slechte keuze. De landschappen en beelden van het land zijn natuurlijk prachtig, maar je kan een hoop houterige dialogen en andere dingen verwachtten.

Machhio doet het weer prima, evenals Pat Morita. Morita speelt hier nog steeds vrij sterk, al is het verhaal eigenlijk precies hetzelfde maar dan in China. Maar ook eigenlijk precies hetzelfde, waardoor het allemaal nog wat voorspelbaarder is geworden.

Bovendien vind ik dat Chinese meisje waar Machhio verliefd op wordt alles behalve een goede vervanger voor de toen snoezige Shue. Voor de rest blijft het lekker wegkijken, maar is de echte magie er wel zo'n beetje af gegaan.

Prima vervolg.

Wel heel anders.

Wel mooie beelden en prima geschoten

op locatie.Helaas minder dan het eerste deel.

Ja, alleen ligt er tussen China en Japan een aantal kilometers hoor. Een Japanner voor Chinees uitmaken of omgekeerd, is hetzelfde als een Nederlander voor Duitser uit gaan maken ?.

Als ik zo mijn eigen bericht terug lees, zie ik opeens dat je gelijk hebt.

Wie een lekkere knokfilm verwacht zal zich zowel bij deze als het eerste deel flink bedrogen voelen. Net als deel 1 is het meer een drama. Ergens is het wel prettig dat dit zich verplaatst van tienertreiterijen op een school naar een familievete met een heel cultureel gebonden erekwestie. Toch blijft het wat mager. De vriendschap en de daaropvolgende oude vete tussen Miyagi en Sato wordt niet genoeg uitgediept. Verder lijkt Macchio niets nieuws te leren. Op een gegeven moment moet hij iets leren ontwijken maar daar wordt daarna niets meer mee gedaan. Dan vanuit het niets dat ijs. De theeceremonie met dat Japanse schatje vond ik ook wat vreemd, het leek wel alsof hij de hele kom leegslurpte.

Er was ergens in het begin ook al een rare scene waarin de zoon van Sato aan een vorm van oplichting deed maar het kwam helemaal niet duidelijk over.

De scene in de modder waarin Sato opeens naar buiten rent sloeg ook nergens op. Ze hadden zijn hulp helemaal niet nodig, dat meisje was gewoon even gevallen.

Dan de laatste scene...die zoon van Sato toch veel sterker...

Grootste pluspunt blijven het enorme charisma van Pat Morita. Verder is Macchio ook weer prima. De boodschap tegen aggressie mag voor die tijd ook best opmerkelijk genoemd worden tussen al het actiegeweld in die tijd. Reken maar dat ook nu nog steeds maar wat jongens karate willen leren om de stoerste te zijn op het plein en iedereen in elkaar te kunnen schoppen en slaan. En dat er helaas nog steeds genoeg mongolen zijn die wat ze op de mat leren ook op straat toepassen, ondanks het credo om dit enkel uit zelfverdediging te doen.

Misschien toch maar op schietles gaan. Een 9mm pistool lijkt me wel wat. Of biochemische wapens.

Oh ja, BD Wong uit Mr Robot was heel even te zien als homo die dat dansmeisje een vraag stelt, halverwege de film zo'n beetje.

Na het succesvolle Karate Kid uit 1984 verscheen in 1986 het vervolg. Hierin volgen we Mr Miyagi en Daniel op hun reis naar Okinawa omdat de vader van Mr Miyagi op sterven ligt. Miyagi is 40 jaar geleden Okinawa ontvlucht omdat hij tot een duel was uitgedaagd door zijn beste vriend Sato(Danny Kamekona) na een ruzie om een meisje Yukie(Nobu McCarthy). Daar aangekomen laat Sato weten dat de bloodfued nog steeds niet voorbij is. Ook diens neefje Chozen(Yuji Okumoto) mengt zich in de vete en neemt zichzelf voor om Miyagi's pupil Daniel te vernederen. Ondertussen krijgt Daniel ook verkering met Yukie's nichtje Kumiko(Tamlyn Tomita). Karate Kid II is in alle op zichten beter dan zijn voorganger maar heeft hetzelfde probleem als Godfather II. Beide films zijn beter dan hun voorganger maar je kan ze nooit los zien van hun voorgangers om ze volledig te kunnen waarderen.

Kort terug had ik de eerste Karate Kid opnieuw gekeken na tientallen jaren en dat werd een bijzonder aangename zit. Dan verwacht je dat ze dat niveau bij een vervolg twee jaar later ook vast kunnen houden, maar dat valt tegen. Wat ik goed vind is dat ze gewoon niet de vorige film kopiëren, maar gaan voor een geheel nieuwe setting en een gewijzigd verhaal dat nu veel meer om Mr. Miyagi draait. Tot zover geen problemen. Maar het boeit gewoon een stuk minder. Daniel die getraind werd door Mr. Miyagi en zijn toernooi won was een stuk aansprekender dan dit wraakverhaal in Japan. Het is allemaal wat serieuzer. Ook miste ik Ali, het vriendinnetje uit de eerste film. Dat is schijnbaar uit (de actrice wilde niet meer mee doen) en nu is er een Japanse love story. Dat voelde wel weer als copy and paste. Gelukkig is de chemie tussen Daniel en Miyagi nog steeds prima, waardoor dit allemaal goed te kijken viel. Het mag dan wel fors minder leuk dan de eerste film zijn, maar nog steeds voldoende.

3*

Een grote voorspelbare poppenkast maar wel met mooie beelden en muziek.

Film bekeken naar aanleiding v Cobra Kai serie die ik onlangs gezien heb.

Vroeger als kind had ik de karate kidfilms al eens gezien.
Ik vond ze toen nogal zwak en herinner me dat ik tegen mn pa zei dat Daniel geen vechter is en niet sterk over komt. Ik was toen 5 jaar oud of zo.

Na Cobra Kai deze films nog eens een kans gegeven, het valt me op dat ik de film meer een jeugdfilm vind.
Als kind kun je dit misschien goed vinden, maar als volwassene is het een beetje te simplistisch imo.
Krap voldoende. Het was goed te zien dat ze het dorp terug opbouwden (happy end)

In film 2 gaat de Karate Kid mee met zijn mentor Mr Miyagi naar Okinawa om er zijn stervende vader nog een laatste keer te zien. Eenmaal aangekomen in Tomi Village blijkt dat Mr. Miyagi er niet vergeten is. Zeker de vete met zijn oude, beste vriend Sato is nog niet beslecht en daar wijst Sato hem dubbel en dik op. Hij wilt met hem vechten tot de dood.
Daniel zelf komt in dit deel er vaak wat minder aan te pas. We krijgen hier vooral meer achtergrond van Mr. Miyagi die in deel 1 overkwam als een bescheiden man. Je zag dat hij gekweld was door zijn verleden maar hij sprak er niet over. In dit deel dus geen Elisabeth Shue meer wat ik persoonlijk wel jammer vond. Zij krijgt wel een goede vervanging want Daniel valt in dit deel voor een Japanse schoonheid.
Qua film is deel 2 duidelijk wat anders ingevuld dan deel 1. Het uitgangspunt van Mr. Miyagi blijft echter hetzelfde in beide delen: karate dient ter verdediging. Hij gebruikt het alleen als enkel vechten nog helpt. De films zijn niet slecht maar het geweldige van wat Cobra Kai hopelijk zal brengen heb ik nu ook nog niet gezien erin.

Redelijke film waarin Daniel en Mr. Miyagi afreizen naar Okinawa omdat de vader van Miyagi op sterven ligt. Het verhaal van Miyagi is wat minder boeiend en de romantiek in zijn geheel had best wat terug geschroefd mogen worden. Wel mooie locaties en de wisselwerking tussen Ralph Macchio en Pat Morita als leerling en leraar is opnieuw goed. Een kleine 3.0 sterren.

Een film die minder past bij de andere twee delen met Daniel, maar kijkt toch wel erg lekker weg. Deze was lange tijd iets minder nodig voor de serie, maar inmiddels komen de personen uit deze film ook langs in Cobra Kai. Zeker aan te raden deze dus mee te nemen als je daar nog aan moet beginnen.

The Karate Kid 2 een film die op zichzelf prima staat maar bij mensen die opgroeide in de 80s natuurlijk een begrip is zonder enige twijfel. Ik vind de reeks ontzettend goed en vooral de eerste twee delen heb ik dan ook werkelijk niets aan toe te voegen. Het derde deel in de reeks van Macchio en Morita laat het iets afweten tav de eerste twee maar nog steeds een heerlijke film. Het is allemaal sappig en over de top maar dat maakt het nu juist zo heerlijk.

Wat een ongelofelijke troep is dit zeg. Er klopt gewoon geen enkele dr*l van de hele film. Waarom luistert men naar 80s muziek in een Aziatisch dorp? Waarom praat iedereen Amerikaans? Slecht acteerwerk zonder dat het nostalgische waarde heeft zoals bij enkele andere klassiekers. Een film die gebouwd is zonder fundament. Bagger van de bovenste plank.