
Donnie Brasco (1997)
Verenigde Staten
Misdaad / Drama
127 minuten / 147 minuten (extended cut)
geregisseerd door Mike Newell
met Al Pacino, Johnny Depp en Michael Madsen
De op een waargebeurd verhaal gebaseerde film volgt FBI-agent Joe Pistone die de maffia van New York infiltreert. Onder de naam Donnie Brasco maakt hij diverse vrienden, en weet hij zich al gauw op te werken in de maffiafamilie van Sonny Black. Het undercoverwerk wordt Pistone echter langzaam teveel. Zijn huwelijk raakt op de klippen, en de maffia denkt dat er een mol aanwezig is.
- nummer 67 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=JxJrQyW9kr0
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,7 / 281108)trailer (YouTube)boek (BoekMeter)filmscore (MusicMeter)various artists cd (MusicMeter)kijk op NetflixiTunes: € 9,99 / huur € 3,99Google Play: € 10,99 / huur € 2,99Pathé Thuis: vanaf € 8,99 / huur € 2,99wat een goede film blijft dit, het niveau is uitermate hoog ,qua verhaal en acteerwerk
pacino en depp spelen geweldig ,maar dit geld eigenlijk voor alle hoofdrolspelers
deze film staat bij mij op nr 3 in mijn favoriete top 10.
dit is een film zoals ze vandaag de dag niet meer gemaakt worden!
5 sterren dik verdient.
maar hij viel mij iets of wat tegen,
Had eigenlijk verwacht dat Donnie Brasco een overgewaardeerde film zou zijn, misschien kwam dat wel door de nogal lelijke omslag op Netflix, maar niets is minder waar. Een van de beste films met Al Pacino.
Eind jaren '70, Joe Pistone van de FBI zit under-cover als Donnie Brasco. Hij weet bevriend te raken met Lefty en werkt zich langzaam steeds verder in de New Yorkse maffia. Zijn huwelijk lijd echter zwaar onder zijn under-cover werk en binnen de maffia beginnen de spanningen ook hoog op te lopen.
Goede rol van Johnny Depp, zowel de FBI-agent als de wise guy weet hij goed te spelen. Al Pacino vond ik helemaal geweldig, met z'n foute 70s jas en bril. Verder waren ook Michael Madsen en Bruno Kirby goed in hun rol.
De film voelde al vrij snel bekend aan. Deed me beetje denken aan The Departed, het aloude infiltratie verhaal. Toch onderscheid de film zich door de goede uitvoering en de personages. Vond Lefty erg sympathiek en je voelt mee in de tweestrijd van Donnie. Snapte alleen aan het einde niet helemaal waarom Lefty Donnie onder schot houd, terwel hij zegt dat hij niet gelooft dat hij een mol is.
Mooi opgenomen in Panavision, waardoor de film veel ouder aanvoelt dan hij eigenlijk is (positief, uiteraard). De cinematografie was ook wel sterk. De scène waar de vermoedelijke mollen helemaal kapot worden geschoten en het bloed op een gloeilamp spat, waardoor de hele kamer rood kleurt, vond ik ook bijzonder sterk. De Britse Mike Newell heeft toch wel een paar gave films gemaakt, naast Harry Potter and the Goblet of Fire, The Awakening nu ook deze Donnie Brasco. Niet vaak dat een Britse regisseur een misdaad-film maakt (die zich in Amerika afspeelt).
Goede soundtrack van Patrick Doyle, hetzij misschien vooral op de wat subtielere drama gericht. Leuk aangevuld met goede muziek van eind jaren '70.
Heb er trouwens spijt van dat ik niet de extended cut gezien heb. Waar de geweldige shoot-out scene nog veel bloederiger is.
Toch wel een van de beste misdaad-films. Net wat minder als The Godfather, Scarface en Goodfellas, en net iets beter of net zo goed als Carlito's Way en Pulp Fiction. Forget about it.
De acteurs waren ook goed op dreef en ook de muziek is het vermelden waard.
Verder nog leuk dat dit op een waar gebeurd verhaal is gebaseerd.
Toch de moeite om gezien te hebben.
Donnie Brasco is echt een film die langzaam onder je huid kruipt en je daarna niet meer loslaat. De film is wat minder "showy" dan andere maffiafilms zoals Goodfellas of Scarface maar neemt zijn tijd om alle personages te introduceren en hun intenties duidelijk te maken voordat het verhaal echt op stoom komt. Donnie Brasco is één groot schaakspel waarbij verschillende pionnen (de FBI, de Maffia, Donnie, Lefty) elkaar te slim af willen zijn. Gooi daar ook nog eens het problematische gezinsleven van een undercoveragent bij en je hebt een film die door de tegenstrijdige belangen en de spanning die dat oplevert, geen moment verveelt. En de actiescènes die erin zitten zijn keihard en spannend.
Johnny Depp is geweldig als undercoveragent Donnie en het is interessant om hem eens in een (redelijk) ingetogen rol te zien. Ook Al Pacino is weergaloos als Lefty en het is interessant om hem eens onder aan de ladder van een maffiasyndicaat te zien. Lefty blijft een natuurlijk een keiharde gangster maar door het spel van Pacino krijg je ook medelijden met hem. De manier waarop hij in een trainingspak op de stoel zit is fascinerend om te zien, alleen al om het feit dat je naar Pacino (Mr. Corleone, Mr. Montana) zit te kijken. Madsen doet zijn Madsen-ding en dat is stoer kijken en grommen. Maar dat doet hij dan ook als de beste. Heche is redelijk maar de rol van "zeurderige vrouw van" is wel een ondankbare. Het einde wordt voor mijn gevoel een beetje afgeraffeld en de film liet mij toch met een wat ontevreden gevoel achter. Donnie Brasco focust zich wat meer op het familie-element van de maffia en dat levert een degelijke, soms ijzingwekkende en bijna intieme film op. En met Depp en Pacino als blikvangers.
Daar gaan we weer, ik zit nu eventjes helemaal in een trans van de mafia films. Na mijn kijkbeurt van Legend heb ik er nog even geen genoeg van gehad en ook Donnie Brasco heb ik er nu maar eens voor gegooid. Ik blij dat ik in het vakantie huisje goed sterk internet heb daarbij, ook nog eens een maatje heb die was ingelogd op mijn PS3 met zijn PSN account dus ik ook nog eens mooi gebruik kon maken van Netflix. Ik wist ook dat Donnie Brasco laatst was toegevoegd op Netflix en dus had ik er erg veel zin in.
De film brengt het waargebeurde verhaal van Joseph Dominick "Joe" Pistone met zich mee, ook wel Donnie Brasco. Joseph is een FBI agent en ging in het geheim infiltreren bij de Bonanno familie. Brasco kwam hier via Lefty, oftewel Benjamin Ruggiero die ook in het echt bekend staat als 'Lefty', 'Lefty Guns', en 'Lefty Two Guns' zoals ook mooi werd benadrukt binnen de film. Nu kom ik er achter dat hij zelfs eventjes voor de Colombo familie heeft gewerkt, ook weer undercover. De families Bonanno en Colombo zijn nu allianties van elkaar en ik denk dat Joseph het daar niet lang heeft uitgehouden wanneer hij weer de Bonanno familie zag.
Nu is het niet zo dat ik Donnie Brasco de alle beste mafia film vind die er is. Toch kon de film je lekker mee nemen in zijn duister verhaaltje en was hij wat dat betreft prima te volgen, toch vervaagde je concentratie zo af en toe wat wel erg jammer was. Het verhaal was goed, Donnie Brasco infiltreerde in de Bonanna familie om daar zijn F.B.I. werk te doen, hij raakt alleen zo erg verstrikt in deze personage als Donnie Brasco dat hij begon te veranderen, werkend aan mafia praktijken luisterde de FBI mee en kon later wat aanklachten vallen tegen de Bonanna familie.
Johnny Depp en Al Pacino spelen prima hun rol en ik heb uitstekend kunnen genieten van beiden heren. Ondanks de wat langere introductie wat opzich ook weer nodig was om de personen goed te leren kennen valt de film soms nog vies tegen en, gebeurde er in mijn ogen soms bar weinig waardoor je toch met een wat ongeconcentreerde blik richting de televisie keek. Voor misdaad is de film te traag en niet boeiend en gebeurde er maar vrij weinig. Het sterke van de film en, iets wat de film ook sterk overeind houd zijn de heren Depp en Pacino die erg sterk spelen. Toch had ik er meer van verwacht maar, voor tijdverdrijf prima te doen. Wat mij betreft word de film te hoog geschat binnen moviemeter en vind ik het cijfer van 3.94 * (omgerekend een 7.9 is) te hoog geschat en vind ik hem zeker niet in die buurt passen, in mijn ogen zijn er betere mafia / gangster films.
3.0*
De kwaliteit zit hem met name in de solide vertolkingen van de main cast; met dit soort rollen bekoort Al Pacino me altijd wel, Madsen hoeft enkel z'n maniakale ik te zijn, Depp bevestigt maar eens dat 'ie vroeger capabeler was dan vandaag de dag. Tel op de constante spanning die Brasco's undercoverstatus met zich meebrengt, en ik kom nog steeds op een acceptabele 3,5* uit. Overigens zag ik de lange versie, wellicht is het daaraan te wijten dat het qua pacing niet overal even strak was.

wat kun je anders verwachten als je Depp en Pacino samen in een film zet?
sterke dialogen tussen meester en leerling.
4*
De echte ster is en blijft Pacino die met zijn flair iedereen naar huis speelt. Geen flamboyante charismatische maffiafiguur deze keer. Eerder een veredelde slecht geklede landloper die hunkert naar erkenning ondanks zijn staat van dienst. Ook Michael Madsen als Sonny Red doet het uitstekend met steeds de wederkerende rol van grote loebas met een grote mond. De mooie sfeerbeelden van het New York van de jaren 70-80, het uitstekende acteerwerk en de op waarheid berustte feiten zorgen voor een uitstekende film.

Het enige wat me een beetje eneveert - en dit zie je vaak in Amerikaanse films: Depp's transformatie van working stiff naar hyper-masculiene geweldenaar wordt nergens als discutabel voorgesteld (eg: weedrokende, chanterende, jailbait jagende Kevin Spacey in American Beauty is nog altijd minder antipathiek dan zijn vrouw 'die altijd zeurt'). Telkens wanneer Depp over de schreef gaat, duikt er weer één of andere lijzige psycholoog of hypocriete overste op die de kijker er moet aan herinneren dat vervelende burgermannetjes de echte smeerlappen van de maatschappij zijn. Fok 't rechte pad! Een wise guy is misschien bruut, maar wandelt met opgeheven hoofd, kijkt je recht in de ogen en heeft een stevige handdruk. Hysterische huisvrouwen, bureaucraten en verwijfde ventjes, dààr moet je pas voor uitkijken.
Voor de verandering een misdaaddrama dat me wel kon boeien. Na het saaie American Gangster dacht ik dat ik het genre wel beu was geworden, maar Donnie Brasco kon ik gek genoeg nog wel waarderen. De chemie tussen Pacino en Depp is er wel degelijk.
Visueel niet erg boeiend, maar het verhaal is nog wel vermakelijk om te volgen. Soms moest ik harder lachen dan bij de meeste komedies. Uiteindelijk is het weer zo'n waargebeurd verhaaltje maar tenminste een die wel een beetje blijft boeien.
Toch wel een tof filmpje, dat niet overdreven lang duurt.
En dan al dat coole "wise guy" gezwets... totaal ongeloofwaardig allemaal. De inspiratiebron lijkt me duidelijk, maar men blijft, net als bij Goodfellas, gewoon steken in de slechte typetjes.
The Godfather was een sfeervolle klassieker, misschien al vijf keer gezien, maar dit... snel wissen die handel.
Alwéér de clichémannetjes. Die super-baas met camel jas en gigantische sigaar was eigenlijk al een eerste waarschuwing. Na tien minuten "family life" van Lefty, toen hij, alweer zo voorspelbaar "Italian", begon te kokkerellen ben ik er maar snel mee gestopt.
En dan al dat coole "wise guy" gezwets... totaal ongeloofwaardig allemaal. De inspiratiebron lijkt me duidelijk, maar men blijft, net als bij Goodfellas, gewoon steken in de slechte typetjes.
The Godfather was een sfeervolle klassieker, misschien al vijf keer gezien, maar dit... snel wissen die handel.
Terwijl the Godfather juist de gangsterwereld verheerlijkt. Goodfellas en Donnie Brasco bieden beiden een op waarheid gebaseerd inkijkje. Bijzonder dat je dan degene die júist fictie is meer waardeert dan de 2 die vanuit waargebeurd oogpunt geschreven zijn.
Wat is er dan ongeloofwaardig.
Goodfellas en Donnie Brasco bieden beide een op waarheid gebaseerd inkijkje.
Dat doet er niet toe: we beoordelen hier het artistieke eindproduct genaamd "film".

Alwéér de clichémannetjes. Die super-baas met camel jas en gigantische sigaar was eigenlijk al een eerste waarschuwing. Na tien minuten "family life" van Lefty, toen hij, alweer zo voorspelbaar "Italian", begon te kokkerellen ben ik er maar snel mee gestopt.
En dan al dat coole "wise guy" gezwets... totaal ongeloofwaardig allemaal. De inspiratiebron lijkt me duidelijk, maar men blijft, net als bij Goodfellas, gewoon steken in de slechte typetjes.
The Godfather was een sfeervolle klassieker, misschien al vijf keer gezien, maar dit... snel wissen die handel.
dit soort vergelijkingen beginnen een beetje vermoeiend te worden. De corleone familie was een magnaat. de figuurtjes in donnie brasco/goodfellas zijn gewoon straatfiguren en zijn hierdoor perfect afgebeeld. The godfather en deze film vergelijken is net als appels en peren.
ooit reportage van joe pesci gezien? hij zei dat de 'whats so funny' scene in goodfellas een echte ervaring van hem was met een wise-guy die hij kende. dus ik weet niet wat je ongeloofwaardig vind, maar het zijn gewoon fragmenten uit het criminele leven. misschien lijkt het ongeloofwaardig doordat deze fragmenten snel achterelkaar zijn geplakt in een film.
... dit soort vergelijkingen beginnen een beetje vermoeiend te worden. De corleone familie was een magnaat. de figuurtjes in donnie brasco/goodfellas zijn gewoon straatfiguren ...
Heb je gelijk in, geen goede vergelijking van mij. Het overige blijft voor mij echter staan. De accentjes, de maniertjes... nee, ligt er voor mij allemaal te dik bovenop.
Zag nu wel de extended cut, toch 20 minuten langer dat het origineel.
Ik neem aan dat de regisseur destijds de extended cut wilde uitbrengen en dat één of ander onzalig figuur dat heeft verhinderd. Altijd wraakroepend zoiets; iemand anders die ingrijpt in de "kunst" (film in dit geval) van de maker......Stel je maar eens voor dat stukken van de nachtwacht van Rembrandt links en rechts werden bijgeknipt.....
De aanloop van de film is te lang, hoewel het natuurlijk wel geloofwaardig is want een dergelijke infiltratie kost tijd. Toch, ondanks een grappige kennismaking met Lefty, of die diamant een fugazi is zal wel bluf zijn, duurt het te lang voordat er echt wat gebeurt en neemt pas na anderhalf de spanning toe als men een snitch vermoed. Tot dan ligt de focus vooral heel erg op de falende thuis situatie en een hoogst irritante, doch lekkere, Anne Heche. De schietpartij en nasleep die op een gegeven moment volgt is dan wel weer aardig.
Depp in een voor zijn doen serieuze rol, Pacino bijna op de automatische piloot, Madsen fout als altijd. Het tijdsbeeld met de auto's en kleding is erg aardig maar behalve dat is Donnie Brasco voor mij een gevalletje te weinig en te laat. Aardig voor een keer maar verder niet verheffend.
- God is everywhere.
Wauw. Wauw. En jaa, wauw. Ik heb echt 0,01 procent iets met maffia en dergelijke zaken. Wat er in Italië en de wereld aan maffia rondloopt, waar het ophoudt en begint, het zal me kaas en vegetarische worst wezen.
Maar dit is wel echt heel cool.
Ik houd heel erg van de manier waarop Johnny en Al om elkaar heen draaien.
De dialogen tussen hen zijn om watertandend naar te kijken en ondertussen dromerig te hopen dat er meer komt van dit steekspel. Ze bieden op, zijn gewaagd aan elkaar. Daartoe leveren ze samen een soort van dansspel, waarin de een de ander lichtelijk probeert af te troeven.
Maar omdat ze tegelijkertijd aan het werk zijn en natuurlijk niet afzonderlijk van elkaar, komt het samen in een uitstekende finale. Alles komt tot zijn recht.
Ja, wat acteerwerk betreft is het een feest. De sfeertekening eromheen is natuurlijk alleen een beetje saai. De scenes met vrouw Maggie en kindjes haalt de opgebouwde spanning die in de meeste scenes voelbaar is aan alles, wel een beetje weg. Het houdt het tegelijkertijd wel in evenwicht, maar het had iets anders aangepakt moeten worden, vind ik. Hoe belangrijk het ook is om te laten zien wat het voor hen betekende dat hun man en vader er niet de hele tijd is geweest.