Buiten de reeds benoemde inspiratiebronnen zoals
Re-Animator (1985) en
The Fly (1986) (die absoluut aan de basis stonden van het opnieuw populariseren van dit type
mad scientist / body horror ), deed het me ook sterk denken aan
Rejuvenatrix (1988) ... een film die uit hetzelfde vaatje tapt en evenals deze Metamorphosis draait om een verjongingsmedicijn / anti-verouder serum.
De film is duidelijk beter dan z'n reputatie doet denken. George Eastman, vooral bekend als schrijver van belangrijke Italiaanse horror/cult-klassiekers van o.a Joe D'Amato zoals
Antropophagus (1980) (4.5*) en
Rosso Sangue (1981), belandde zelf niet vaak in de regiestoel en ergens is dat ook wel te begrijpen. De film is verre van perfect, al is het scenario ijzersterk met een klassieke opbouw en weet Gene LeBrock prima te overtuigen tijdens zijn grotesque transformatie. Een onbekende naam (speelde nog wel een hoofdrol in Troma's
Fortress of Amerikkka (1989) ), maar boven verwachting goed gespeeld.
Ziet er verder ook prima uit, met cinematograaf Gianlorenzo Battaglia aan het werk (o.a voor Lamberto Bava de Demoni films geschoten) zit dat wel snor. Niet heel spectaculair verder, maar staat volledig in dienst van het verhaal. Grootste mankement is de
pacing, eerste uur is vrij stroef en richting het einde wil het -ondanks enkele knotsgekke twists & turns- niet echt vlotten. De soundtrack werkt op sommige momenten prima, maar het is naar mijn smaak té veel een mixed bag geworden. Van herkenbare synthesizer beats tot aan wat meer klassiek, orchestraal klinkende muziek.
Waar ik het dan wél over eens ben met PEN15:
Metamorphosis: The Alien Factor (1990) is zéker de betere van de twee naamgenoten
