Re-Animator (1985)

Genieten!! Een cult classic in zijn beste vorm, Herbert West is geweldig om naar te kijken als een bezeten student en de heerlijke practical effects en gore zien we helaas niet veel meer in films tegenwoordig..

Verrassend veel ranzigheid, een goede portie slapstick en soms wel wat geweldige overacting.

Re-Animator begint met een geniale opening credits met idem score. Daarna volgt een ‘van kwaad naar erger’-verhaal die steeds interessant blijft. Het einde was iets te warrig, maar wel spannend genoeg. Barbara Crampton bewijst nog maar eens dat ze een horror-icoon is.

Een mooie 3,5*

Ik had het bijna niet in de smiezen maar Schocktober is volop bezig. Nu ja, Mijn affiniteit met horror is echter niet zo groot. Eindeloze Halloween reeksen, formule slashers, monsters in de kast ... het zegt me even weinig als de State of the Union van onze premier. Maar ik had nog Re-animator in de kast liggen en waarom niet, laat ik dan toch even op de trein springen met de gedachte om reeds bij de volgende halte weer af te stappen. Been there, done that. Zo iets.

Ik heb ooit 'Beyond re-animator' gezien tijdens Cultnight met de heerlijke presentatie van Jan Verheyen op de toen nog Kanaal 2 zender. De zwarte humor kon ik wel appreciëren, de film zelf zozo, niet slecht , niet goed. Ook Re-animator ligt in dezelfde lijn. Zwarte humor bij wijlen erg leuk (vooral op het einde) en het formidabele eindshot (met enkel die gele fluo vloeistof die langzaam uitdooft om aan te geven dat de prik wordt toegevoegd) tikt de film af als een tragisch liefdesverhaal (wil zijn geliefde weer tot leven wekken ook al weet hij de gevolgen)

Collins gaf het al aan maar ik wil het nog eens aanstippen want die knipoogjes maken deel uit van de charme. De opening score is een variatie op Hermann's Psycho en er zijn nog verwijzingen naar de score van Pyscho (die 'iet iet iet' zit er ook in). Re-animator is misschien niet tergend spannen of dreigend maar juist die luchtige pretentieloze toon vind ik een meerwaarde. Ik heb dit week-end drie films gezien (Everybody knows, Parasite en deze) en ik quoteer die alle drie met een 6/10 maar ik moet zeggen dat ik het meeste kijkplezier aan Re-animator heb beleefd. Misschien toch nog even wachten met uitstappen van die trein ...

Best vermakelijk. Het heeft natuurlijk veel meer met camp dan met horror te maken. De make-up verdient zeker een pluim en verder vind ik het goed in beeld gebracht. Wel vond ik het jammer dat de muziekscore Psycho van Bernard Herrmann volledig ript. En zonder creditering? Die muziek associeer ik met een andere (en veel betere) film. Beter hadden ze voor een originele soundtrack met eigen smoel gekozen.
Het Carl Hill typetje (gespeeld door David Gale) leek me wel wat geïnspireerd op Boris Karloff in The Mummy, telkens met dat hypnose gedoe en zijn algemene uitstraling. Het is ook Boris Karloff die in Black Sabbath zonder hoofd optreedt dacht ik. Verder heeft Karloff zichzelf uiteraard vereeuwigd als het monster van Frankenstein. Ook Carl Hill zal uit de doden opstaan. En tenslotte zit de voornaam Carl gevat in de achternaam van Karloff.
Is het trouwens iemand opgevallen dat er een poster van Talking Heads aan de muur hangt in één van de liefdesscènes tussen Bruce Abbott en Barbara Crampton aan het begin van de film? Een duidelijke knipoog naar wat komen zal.

Cultfilm dus en met zijn flamboyant karakter duidelijk eentje van de eighties.

Erg leuke film waarbij de ideale combinatie wordt gevonden tussen gore en comedy. Lekker ouderwets ook met theatraal acteren en een oubollig plot, maar het is zo aanstekelijk dat het allemaal werkt. Zeer vermakelijke horror dus waarbij lijken opnieuw tot leven worden gewekt. Alleen met dit kleine probleempje dat de levende doden een agressieprobleem krijgen door het helgroene serum.

Totaal nep, maar toch een dikke chapeau voor de make-up en de aankleding, want het heeft zo zijn charmes dit soort eighties gore horror, zeker met zombies. Een leuke Crampton ook, lekker cliché personage ook met wat functioneel naakt.

Een vermakelijke horror dus die dus alles bevat voor een fijne gezellige avond. Eng wordt het nooit. Wel wat bloed hier en daar, maar vooral pure fun. Een aanrader.

Toen ik afgelopen zomer naar Praag was gegaan met wat vrienden, kwamen we er achter dat aan de overkant van ons hotel de Horror Bar zat. Aangezien ik en nog één maat van me best grote horrorfans zijn moesten we hier wel heen, en eigenlijk praktisch de eerste avond dat we er waren zijn we er gelijk heen geweest en weer dronken terug naar het hotel gewandeld. Hele coole bar voor de horrorfans onder ons, aangezien het ook aangekleed is met allerlei cultklassiekers, waaronder dus ook Herbert West die er staat, samen met zijn serum.

Toen ik op de menu-kaart keek zag ik de Re-Animator cocktail staan, een heerlijke cocktail en er zat daadwerkelijk een spuit in met een groen middel, het gaf nog net geen licht. Heel leuk gedaan, en eigenlijk sindsdien wou ik deze film(s) weer eens heel graag zien. Nu met de horrorchallenge nog gaande, leek het me een leuk moment, en het was een waanzinnige herziening. Ik heb echt genoten, en gooi er nog een puntje boven op. Dit is één van mijn favoriete horrorfilms die ik heb gezien, van begin tot eind was het boeiend, en Jeffrey speelt een waanzinnige rol als Herbert West. Maar, de hele cast was goed, gore genoeg, echt genieten. Tijd vliegt voorbij voordat je het door hebt.

Weinig bijzonder deze film. Door velen omarmd als een leuke horrorkomedie, maar ik zie het niet. Misschien als je dit in de 80s zag het allemaal anders herinnerd wordt. Veel stukken waren gewoon saai en weinig bijzonder. Gelukkig is er nog wel wat verhaal zodat het niet helemaal als een foute VHS-film voelt. En het is soms leuk over de top, maar toch te weinig.

Weinig bijzonder? Hoe vaak heb jij een man met onthoofd hoofd orale sex zien bedrijven? Of sowieso met zijn hoofd in een bakje zien rond bazuinen? Ik hop ook dat jouw vriendin geet kat heeft aangezien je dat allemaal ‘weinig bijzonder’ vind.

Tel daar bij op de geweldige muziek, fantastische special effects en glansrol van West, dan vraag ik me af welke films dit nog meer bieden als het zo ‘weinig bijzonder’ is….

Ik kan me de muziek zelfs niet herinneren, West is ongelofelijk irritant (wat de kunst is van de acteur natuurlijk) en de special effects zijn toch wat gedateerd. Maar kan me voorstellen dat het een cultfilm is. Helaas niet echt mijn ding.

Dan vooral dat laatste. Ik vond West echt enorm geestig. Special effects zijn natuurlijk gedateerd, maar toch vol leuke creative vondsten.

Maar goed het zal veel schelen of je m toen of nu voor het eerst zag . Toen hij uitkwam was dit behoorlijk baanbrekend qua splatter.