Lion of the Desert (1980)

Anthony Quinn als vrijheidstrijder tegen onderdrukking door de Italianen

Dit is een geweldige film. Vooral Westerlingendie weinig van de geschiedenis van het Imperialisme mee hebben gekregen op school... Prachtige rol van Anthony Quinn als Omar al-Mogtaar.

Prachtige film!

Anthony Quinn maakt eens te meer duidelijk wat voor fantastische acteur hij is en hoeveel diepgang hij een karakter kan meegeven.

Het is niet makkelijk om een legendarisch persoon uit de geschiedenis te spelen. Hij doet het fantastisch als Omar al Mukhtar. Alsof hij er zelf bij was.

De regisseur (wijlen Mustapha Akkad) heeft meerdere films gemaakt waarin belangrijke gebeurtenissen in de geschiedenis van de mens worden weergegeven die door de rest van de wereld worden doodgezwegen of genegeerd.

Een meester in het maken van Epossen....

erg saaie film

0,5 *

de genocide van de italianen op de libiers perfect in beeld gebracht...

5*

schitternd, prachtige opnames, en zeer realistisch neergezet

ademt de athmospfeer van de sahara

4****

Omar al-Mukhtar, de leeuw van de woestijn

Ter info

Hier ook:

Omar al-Mukhtar - Wikipedia - en.wikipedia.org

Met foto's en een duidelijk verhaal.

Een film die niet zwijgt over het verleden

Wat door sommigen nog weleens graag vergeten word

m.n. doelend op de westerlingen alias terroristenjagers of waren het zelf terroristen ik weet t niet meer

Hele mooie opnames die nog lang in je koppie blijven zitten. Verhaal is prachtig neergezet, en de acteerprestaties liegen er ook niet om. Iedereen zette zijn rol heel geloofwaardig neer. Verveelt geen enkele moment.

Wederom een meesterwerk van Moustapha Akkad. 5*****

ik geef deze film 5 sterren omdat hij me diep heeft geraakt vooral omar mokhtar die het met paard en geweer opneemt tegen stalen machines

en vanwege zijn enorme intelligentie heeft hij meer dan 20 jaar stand gehouden tegen de italiaanse onderdrukking

RESPECT.

meer weten!!!...surf dan naar wikipedia.org en type zijn naam in

Bijzonder goede film. De film ademt echt de sfeer van de woestijn uit. Dit zorgt ervoor dat je meeleeft en dat je ook helemaal meegaat in het verhaal. Ook geeft de film een mooi beeld van het kat en muis spel van de italianen en Mukhtar. De acteerprestaties zijn dik in orde, de muziek is sterk gekozen en de film ziet er ook nog redelijk goed uit. Vond vooral de paar zwart wit archiefbeelden erg mooi. Wat me echter het meest opviel aan de film was het lef. Er wordt geen moeite gedaan de beelden mooier voor te stellen dan ze waren. Nogmaals bijzonder mooie film over een vergeten stukje geschiedenis.

kleine 4,5 ster

Erg goede film, die een vergeten stuk van de (Italiaanse) geschiedenis belicht. Ik ben zelf half italiaans en was blij dat in deze film niet alle italianen als monsters worden neergezet. Bijvoorbeeld de luitenant die zijn bevelen weigert, de jongen die weigert omar mukhtar neer te schieten en de officier en advocaat die omar mukhtar van de galg willen redden. Niet alleen omdat ik half Italiaans ben maar ook omdat dat wel realistisch is voor een oorlogsfilm. Het kan niet zo zijn dat alle soldaten en officieren zo graag bloed willen vergieten. De echte fanatieke fascisten waren alleen de hoog geplaatsten en de rijkeren.

Ik vond de hoofdrolspeler niet echt overkomen als een leider en de muziek vond ik niet al te denderend. Voor mij is deze film een grote tegenvaller. Ik had veel meer van deze film verwacht, aangezien de hoge notering in de tiplijst. Bovendien vond ik deze film erg langdradig en vond ik het verloop van het verhaal erg voorspelbaar.

Het is dan ook gebaseerd op waargebeurde feiten

ik vind de muziek juist prachtig en er heel goed bij passen.

Het past er wel bij, maar het is (voor mij) niet goed.

Ja, maar dan alsnog had de filmmaker het wat spannender mogen maken. Dat deze film grotendeels historisch correct is, vind ik dan wel weer een pluspunt.

Waar is deze te koop? Heb namelijk wel interesse. Nooit van de film gehoord, van de acteur(S) wel..

ik kan dit ook beamen, met name de muziek die de italianen begeleid,

en ook bij de concentratiekampen...

Bedankt "FullMoon" voor de tip die je me meer dan een jaar geleden (op 5 januari 2008) gaf bij de film "ar-Risâlah". Deze film, die ik gistermiddag op DVD heb bekeken, is inderdaad een meesterwerk. Als het verhaal misschien op enkele punten gekleurd is, dan blijft het toch binnen het geloofwaardige (deze opmerking is niet negatief bedoeld).

Bij de goeden heb je Raf Vallone vergeten die de rol van kolonel Diodiece speelt. Zijn houding bij de onderhandelingen en later bij de gevangenschap van Omar al-Mukhtar tonen hem als een militair die wars is van politiek (althans, zo zie ik hem).

Opmerkelijk vind ik (met opzet door M. Akkad toegevoegd?) de fascistische groet die een van de twee bisschoppen bij de aankomst van generaal Graziani in Benghazi brengt terwijl de andere bisschop dat (strikt volgens de regels van het Vaticaan) achterwege laat.

Hoe goed iemand in zijn rol zit of daarin geïnstrueerd wordt is vaak in kleine dingen te zien, zoals de manier waarop Anthony Quinn tijdens zijn les in de Qor'aan iemand naderbij wenkt: met de handpalm naar de grond en de vingers naar onder gebogen. Dit is niet alleen in de Arabische wereld, maar ook verder naar het oosten (India, China, Japan, Indonesië) gebruikelijk, terwijl in het westen (Europa, Noord-Amerka, Australië) de vingers naar boven wijzen.

Overigens: wordt met "de laatste Senusi" die aanwezig is bij het gesprek tussen Omar al-Mukhtar en de sharif El Gariani (gespeeld door Sir John Gielgud) misschien de latere koning Idris I van Libië bedoeld?

Interessante opmerking van je. Dat hij in je ogen niet als een leider, kan ik begrijpen. Hij kwam niet zo over door het feit dat de mentaliteit van dat soort leiderschap zich kenmerkt door de bescheidenheid van de leider. In die cultuur is de leider letterlijk één van de mensen. Bewerkt ook het land. Hij heeft zelf geen geld en als hij dat heeft geeft hij dat de armen onder de bevolking. Daarom moet je het niet vanuit een westerse, maar vanuit een 'islamitische' oog bekijken.

Een link naar de biografie van Omar Al Mokhtar. Ook zie je daar een foto van hem toen hij gevangen werd:

Omar Mukhtar - Wikipedia - nl.wikipedia.org

Intrigerend omdat het een stuk geschiendenis in beeld brengt die wij doorgaans niet meekrijgen. Het gaat om de strijd tussen de oorspronkelijke Libische bewoners tegen de Italiaanse fascisten. Anthony Quinn speelt de sympathieke verzetsheld (type streng doch rechtvaardig) die de overheersing van de Italianen jarenlang weet af te slaan. Erg subtiel is het allemaal niet. Mussolini en de belangrijkste generaals worden neergezet als machtsgeile karikaturen die weinig menselijks meer hebben. Op een bepaald punt had ik het wel gehad met de aanzwellende, protserige muziek die de ijdelheid en het gemaakte van de fascisten nog dikker aanzet. Gelukkig geeft de film op enkele momenten wel enkele nuances die wat grijstinten aan de geschiedschrijving bieden, maar het blijft in zijn geheel een fractie te simplistische weergave van de gebeurtenissen.

Een uitstekende film over een bitter weinig bekende brok geschiedenis van het Italiaans fascistisch kolonialisme in de dertiger jaren. Briljante rollen voor Anthony Quinn, Oliver Reed en Rod Steiger. 4,5*.

Een verwarrende epische, historische David en Goliath oorlogsactiefilm over de Libische vrijheidsstrijder Omar Mukhtar, die er wel solide uitzag en gefilmd werd in schitterende kleuren. De film gaf bovendien een interessante blik op de Arabische cultuur. De cast overtuigde me niet echt. Deze productie schijnt destijds gefinancierd te zijn door ex-dictator Moammar al-Qadhafi en dat riekt naar propaganda; geheel accuraat zal hij zeker niet zijn geweest.

Hoe is de blu-ray van Anchor Bay?

Een imposante film, de enige die ik ken over de militaire kolonisatie van Italië om Libië te veroveren. Ze zijn zelfs in Libië geweest om scènes te gaan opnemen, en dan heb je een heel authentiek uitziende oorlogsfilm met grandioze oorlogsscènes in geweldige decors. De oorlogsscènes zijn trouwens zeer geloofwaardig en het gaat er best stevig aan toe in sommige scènes. Quinn zet de rebel teveel neer als een soort Gandhi figuur die wijsheid moet uitstralen (daar schuilt de propaganda dan) en de generaal Graziani van Reed is dan teveel de cliché militair. Maar ondanks de weinig genuanceerde personages is dit een film die vooral opvalt door de prachtige mise en scène en de zorg om alles zo getrouw mogelijk weer te geven.

Filmkriebel heeft het allemaal verwoord. Anthony Quinn speelt zijn rol ijzersterk. Quinn speelt ook goed in The Message (1976) een islamitisch epos.

Ik vond het een nogal verward historische spektakelfilm waar niet alle gebeurtenissen even duidelijk zijn. Ook staat in het plot vermeld dat Omar Mukhtar revolutionair is geworden omdat hij niet kon dulden dat zijn volk werd onderworpen aan een buitenlandse macht. Echter is dat nogal met een kanttekening want voordat Italië er in 1912 aan de macht kwamen was het land allang bezet door het Osmaanse Rijk (het latere Turkije) Hij kwam pas in opstand toen er een christelijke bezetter aan de macht kwam. Al neemt niet weg dat het Italië onder Mussolini er een schrikbewind heb gevoerd. Uiteraard paste dit verhaal dan ook erg goed bij de anti-westerse politiek van Moammar al-Qadhafi.

Al met al is het wel een aardig film, intrigerend maar wel met een ietwat gekleurd beeld. Gefilmd in Panavision en waarbij de locaties in de woestijn een goede achtergrond vormen voor de uitstekende actiescènes.

Redelijk historische spektakelfilm die prima wegkeek.

Natuurlijk inmiddels wel wat gedateerd, wat vooral in de gevechtsscenes te zien is. Verder vond ik het soms wat frappant dat Omar Mukhtar met slechts 20 ruiters complete itialiaanse eenheden wegvaagde met tanks, volgende scene op de vlucht met 15 ruiters, maar en seconde later valt Omar opeens met 100-en ruiters aan. De gevechten leken me niet altijd even waarheidsgetrouw.

Heel wat strijdgewoel in deze knap gemaakte film met een historische achtergrond - de archiefbeelden versterken de waarachtigheid van het gebeuren - , een gebeuren dat zich afspeelt onder het thema van de nooit aflatende expansiedrang van grote mogendheden en fanatieke heersers.

Film die in alles groots wil zijn, maar vooral op momenten een zwakke film is. Enerzijds doet de film denken aan die zondagmiddagklassiekers van een David Lean, maar anderzijds weet de film nooit die grootsheid en grandeur te benaderen. De film toont een groots verhaal en neemt de tijd (dat vooral), maar voelt vooral als een samenvatting die bestaat uit enkele sterke losse scènes en verder vooral invulling waardoor de film nooit echt onder de huid kruipt, niet constant imponeert of verwondert en uiteindelijk wat gaat slepen. De film toont het geweld vrij rauw, dat zijn sterke momenten. Net als de stukken met de veldslagen. Of halverwege met zware muziek als wordt overgegaan naar echte beelden van toen - het beste moment van de film.

Maar als film, als vertelling dus, faalt deze prent. Acteurs doen hun best maar krijgen een script dat te veel wil zeggen en eigenlijk van moment naar moment gaat en nooit een doorleefd verhaal vertelt. De film kruipt niet onder de huid, personages zijn niet doorleefd maar vooral pionnen om een verhaal van een vrijheidsstrijd te vertellen. Verder voelt de film wat gedateerd aan (en voelt alsof dit een 60s-product is, niet uit de jaren 80) en mis ik echt visuele kracht. Sommige beelden zijn wel oké, zeker de wat abstracte beelden met kale woestijnen en de prachtige blauwe luchten maar veel shots zijn statisch en saai - ik heb in 3 uur eigenlijk niets bijzonders gezien met de camera. 2,5*.

Gisteren zowaar op een Nederlandse TV zender (ONS) te zien.

Nog maar eens bekeken, al heb ik de DVD ook in huis.

Aan de beeldkwaliteit mankeerde niets, maar de ondertiteling liep soms wat mank.

.

Ik blijf het een mooie film vinden, met een ingetogen spelende Quinn (dat is niet vanzelfsprekend voor hem)

Reed is sterk in zijn rol.

Steiger had Mussolini best wat pompeuzer mogen neerzetten, want dat kun je moeilijk overdrijven.

Ik begrijp de iets minder positieve kritieken wel een beetje, maar mijn 4* blijven toch staan.