37°2 le Matin (1986)

De directors cut van 'Betty Blue' duurt een beetje te lang. Jammer, want als iemand zijn eigen film zou moeten begrijpen dan is het toch wel de regisseur. Maar goed, verder een erg aardige film, met een sfeervol liefdesverhaal en vooral de uitbundige, dronken scènes zijn heerlijk. Moet er wel bij zeggen dat op narratief gebied iets teveel de geijkte paden wordt bewandeld. Helaas mondt dat uit in een belachelijk einde, dat een smet werpt op de rest van de film. Laten we er nog even wat antipsychiatrie instoppen, dat doet het altijd goed! Tsja, totaal ongeloofwaardig waarmee de hele ontknoping in elkaar zakt. Halve ster eraf.

Mooie film over de allesomvattende liefde tussen twee jonge mensen. Ik heb de dvd met de director's cut dus kennelijk en ik moet zeggen dat die wel te lang duurt. Je voelt dat het verhaal een wending moet gaan krijgen, dat is op zich heel knap gedaan. Maar het duurt dan vervolgens ruim twee uur voordat het eindelijk zo ver is. De gewone versie had waarschijnlijk een halve ster meer gekregen van me. Maar ja, die zit er niet bij op de dvd ....
Oh ja, dat lees ik hieronder ook. Ik moest ook vaak aan Turks Fruit denken, maar dan een Franse versie. Die muziek, die zomerse sfeer en het verhaal.

Knappe, alternatieve film over de liefde tussen een labiele vrouw en een rustige liefhebbende man.
Klein minpuntje : de "directors cut" van 'Betty Blue' duurt een beetje te lang. Had echt wel iets korter gemogen.

Het werd tijd om deze film te herzien. Deze film had ik ooit gezien in een tijd dat ik films die niet in het Engels of Nederlands waren, afschreef als alternatief en te experimenteel naar mijn smaak. Een onozel vooroordeel dat ondertussen gelukkig al ettelijke jaren uit de wereld is geholpen.

Betty Blue heeft alles in huis om (voor mij toch) een topper te worden. De combinatie van de muziek met de verliefde sfeer zorgt voor een rollway op wolkjes. Er zijn uiteraard films die visueel sterker zijn of memorabelere scènes. Maar hier past alles bij elkaar als gegoten. Sterke regie en acteerwerk met een lengte (heb de director's cut gezien) die in deze film zeker niet te lang is.

37°2 le matin is een zeer mooie film geworden die je doet meeslepen in een mix van zwoele passie, verliefdheid, carpe diem, levensgenieten, humor en veel meer. Het valt me trouwens op dat Betty Dalle hier in haar debuutrol met gemak de aandacht kan trekken. Niet per se vanwege het naakt, maar ze heeft toch een grote dosis sexappeal. Ze deed me wat denken aan actrices als Nastassja Kinski en Milla Jovovich.

Na herziening toch terecht gepromoveerd naar 5*. De kijkbeurt was een adembenemende filmavond. Lang geleden dat ik nog zo van een film genoten heb.

Het betreft originele muziek door Gabriel Yared voor de film geschreven. Het pianostuk heet C'est le Vent, Betty.

Ben de film nu aan het kijken maar daar kan ik je nu al antwoord op geven. Misschien ben je er zelf ondertussen ook wel achter.
Die vrouw heeft Borderline syndroom en is een psychische ziekte. Bredere uitleg vind je hier in het Nederlands,
Betty Blue 37°2 le matin (1986) - Fransefilms.nl

Het is een nogal al domme opmerking van Mickey, haar hysterie is nu net waar de hele film om draait. Samen met Turks Fruit en Gegen die Wand een prachtige film over gedoemde liefdes. Hartverscheurend mooi vind ik ze.

Heb ik gelijk met mijn antwoord ?

Ja, al weet ik niet zeker of het die betreffende stoornis is, maar in ieder geval iets wat daar sterk op lijkt. De titel slaat ook op haar temperatuur, die iets te hoog is om 'normaal' te kunnen functioneren.

Heb het er ook eens goed op na gelezen, wisselende stemmingen en heftig reageren en alles zwart / wit zien. zoals je zegt komt aardig in de buurt.

Wie weet waar deze film op dvd te koop is. Ik kan hem nergens vinden.
ruudbeertsen@gmail.com

Heb je een Pm gestuurd.

37°2 le Matin heeft in ieder geval een zwoel, zomers sfeertje en twee hoofdrolspelers, die geen moeite hebben om uit de kleren te gaan, zoveel is in ieder geval wel duidelijk. Er zitten best wat komische momenten in, maar ook stukken die tegenvallen en neigen naar saaiheid, een woord wat ik overigens niet graag gebruik. Ik heb de director’s cut gezien en heb wel sterk het idee, dat de originele versie beter moet zijn. Nu zitten er gewoon iets teveel momenten in, die de vaart er uit halen of niet boeiend genoeg zijn voor het totale plaatje.

Beatrice Dalle speelt wel leuk. Aan de ene kant is ze heel ontwapenend, aan de andere kant weet je dat ze ziek is, en dat komt er af en toe ook goed uit. Het agressieve gedrag van Betty is soms wat zielig, maar levert ook de meest komische momenten op. Even een vervelende klant neersteken met een vork, omdat Betty geïrriteerd door haar raakt. De uitbundige scenes tussen de twee, die bijna altijd uitdraaien op seks, zien er in ieder geval overtuigend uit, al begint dat op een gegeven moment ook wel wat vermoeiend en wat teveel van het goede te worden.

Dat hiervoor ook goed is gekeken naar Turks Fruit is duidelijk te zien, maar die vind ik toch wel een stuk sterker. Op het einde vliegt 37°2 le Matin ook echt wordt teveel uit de bocht en wordt de ongeloofwaardigheid toch te groot. Er zitten we wat hoogtepuntjes in, maar de dieptepunten zijn helaas iets te talrijk aanwezig, om dit echt goed te kunnen waarderen.

2,0*

Een hele goede avontuurlijke Franse film. Eigenwijs en eigenzinnig.

In 1988 pas in de bioscoop gezien, 3 of 4 keer. Ik was "mindblown". De passie, de liefde tussen die twee, en de tragiek. De directorscut jarenlang in het cellofaan gelaten om het met de juiste partner samen te kunnen kijken. Zij kende hem nog niet, en ook niet bijv. Turks Fruit. Gisterenavond eindelijk opgezet. Drie uur lang met stijgende verbazing moeten constateren dat ik het niet zo (her)beleefde als ik had verwacht. Hoewel door de extra scènes het gehele verhaal opeens een stuk begrijpbaarder word duurt de film nu te lang. De balans lijkt opeens weg, en opeens is het meer een mini-serie dan een "less is more" concept. Ik denk niet dat ik het nog een keer ga zien, ondanks de uitstekende acteerprestaties van de hoofdpersonen.