Birdy (1984)

Erg goede film, die prachtig de intense vriendschap van Cage en Modine beschrijft. Heb me niet gestoord aan het abrupte einde, behalve dan dat de film over was en ik weer terug in mijn eigen werkelijkheid werd gezogen vanuit een dromerige en aparte film. De film is trouwens onder gewaardeerd en heeft nooit de aandacht gekregen die het verdiend.
Deze film is me ook altijd bij gebleven en staat dan ook op een plek in mijn top 10.

(TopFilm)

Puike, gevarieerde film over vriendschap, met symboliek en toch als hoofdthema "vrij zijn" al krijgen de gruwel van de oorlog en de natrauma's ervan zeker de nodige kritische belangstelling.
Eigenlijk de film van Alan Parker die me het best heeft bevallen. Mooie, de interesse gaande opbouw, camerawerk, vaak pittige dialogen of monologen en bovenal het schitterend acteren van Matthew Modine en Nicolas Cage (toch ook één van zijn topprestaties).
Indringende muziek van Peter Gabriel.

Prachtige fabel over twee jeugdvrienden die zwaar gehavend uit Vietnam terugkeren. Al heeft een verminkt gezicht dat met een verband is omzwachteld. Hij bezoekt in een militair hospitaal zijn vriend Birdy die weinig lichamelijke letsels heeft opgelopen maar psychisch zwaar toegetakeld is. In de houding van een vogel met gebroken vleugels zit hij naakt in zijn cel neergehurkt. Al probeert hem tot de realiteit terug te brengen...
Alan Parker graaft in flashbacks gelukkiger tijden op van twee kameraden uit een arbeidersbuurt in Philadelphia. We merken hoe ze samen duiven vangen, hoe Birdy smoorverliefd wordt op een goudgele kanarie en hoe hij met kunstvleugels over een vuilnisbelt probeert te vliegen. Hiermee stijgt hij natuurlijk boven de morele vuiligheid van een corrupte maatschappij. Op het einde krijgt de kijker nog een onverwachte anti-oorlogstirade voorgeschoteld.
Een aparte mooie film met veel symboliek, vreemd en fascinerend. Wel soms wat deprimerend. De karakterstudie is uniek. Stijlvol gefilmd door Alan Parker en voorzien van een mooie soundtrack van Peter Gabriel.

Zeer mooie film die je op twee niveaus kan bekijken. Ik vond de bijna onmogelijke vriendschap tussen Birdy en Al het best werken. Zo hartverwarmend dat een wat brutale vlegel als Al zo'n bijna passionele vriendschap onderhoudt met een jongen bij wie er duidelijk wat los zit, en dat hij het altijd voor hem opneemt. Ik weet niet welke ik het mooiste van de twee personages vond. Wie hier een anti-oorlogsboodschap achter wil zien zit evenzeer goed (vogel in een kooi, vrijheid, got it?) Prachtig gespeeld door Nicolas Cage en Matthew Modine, en zeker een ten onrechte onbekeken film. En ja, dat einde, hoe kan je er niet van houden?

Sterk coming of age / anti oorlogsdrama met een fantastische Cage en Modine. Strak geregisseerd door Parker. De blu ray van Indicator heeft echt een schitterende transfer. 4*

Derde Parker.

Erg interessante regisseur, maar ik heb nog te weinig van hem gezien om hem al echt in een hoekje te plaatsen. Bovendien denk ik ook dat hij steeds iets anders doet in zijn films, zolang het maar een beetje apart is. Ook deze Birdy is binnen zijn genre 1 van de apartere films.

Met een jonge Cage nog wel. Tegenwoordig vind ik hem beter acteren in slechtere films. Hier zitten wel enkele bekende trekjes van hem in, maar hier probeert hij wel subtieler te spelen en dat kan hij duidelijk minder goed. Doe dan maar een lekker gekke Cage. Dit smaakt me allemaal wat minder.

Modine vond ik nog minder. Veel lof over het en zijn acteerwerk, maar ik vond het allemaal maar gemaakt en nep. Nergens geloofde ik het ook echt. Het voelt wat mij betreft veel te veel aan als twee kerels die heel erg een type spelen maar er niet echt voeling mee hebben. Dat gaat er bij mij niet goed in.

Visueel is het wel redelijk. Pas in het laatste half uur worden de remmen losgegooid. Alles daarvoor is degelijk versierd en dromerig in elkaar gestoken, maar de echt goede stukjes zie je pas in het laatste gedeelte. De droom van Modine bijvoorbeeld, geweldige scene.

De traagheid van de film is in principe niet erg, maar de personages zijn gewoon erg saai. Hoe hard Parker ook probeert om ze interessant te maken, ze zijn gewoon niet zo interessant. Dat gaat het verhaal zelf ten koste. Het verhaal is namelijk apart genoeg om te volgen, met een goede onderliggende boodschap die niet moeilijk is om te ontcijferen.

Extra punten voor het laatste half uur, want alles daarvoor vond ik wat minder interessant. Zoals ik al aangaf, ik vind de personages gewoon niet interessant. Ook de visuele stoot mocht soms wat worden opgevoerd in de eerste 90 minuten, want dat kan Birdy soms best gebruiken. Net aan voldoende vanuit mijn kant.