Reign over Me (2007)

Big Dady, Mr Deeds, Anger Management en eigenlijk Chuck en Larry vond ik anders wel zeer vermakelijk en goede komedies

Ik heb alleen Anger Management gezien van die films, en die vond ik inderdaad zeker vermakelijk! Het is meer dat ik bij Sandler niet zozeer associeer met 'goede films', eerder met 'leuke films' (en laat ik eerlijk zijn: ook vaak met 'flauwe/slechte films'). Maar er zijn uitzonderingen. Punch/Drunk Love en deze komen zeker in aanmerking!

Na een lange tijd eens herzien en het blijft een goede film met een traan en een lach. Een goed verhaal met een leuke cast en een Sandler in één van zijn betere rollen, misschien zelfs wel zijn beste. Gewoon een prettige film met humor maar met ook ontroerende momenten, niet al te zwaar maar lekker luchtig. Top!

Tranentrekker zou een vreselijke draak van een film moeten zijn maar is 100% gered door rots in de branding Don Cheadle Die extreem grappig kan doen.

Reign over me is een indrukwekkende film over een man die zijn gezin heeft verloren en die een oude collegevriend tegenkomt die hem wil helpen.
Ik had hoge verwachtingen van de film, maar toch zijn deze niet helemaal waargemaakt. De film kruipt in een tergend langzaam tempo vooruit en uiteindelijk is er aan het eind van de film niet heel veel verandert in vergelijking met hoe het op het begin was. In het eerste driekwart van de film was er vrijwel geen verandering in het gedrag van Charlie, wat op een gegeven irritant begon te worden Positief hieraan is wel dat de introductie van Johnson niet direct een waanzinnig effect had op het gedrag van Charlie.
Hoe de relatie tussen Charlie en Donna precies in elkaar stak was voor mij ook een groot raadsel.
Acteerwerk, setting en soundtrack waren voor de rest uitmuntend, hoewel ik Adam Sandler toch liever in romantische komedies zie waar grappen worden gemaakt over zijn ei-hoofd.

3.5*

"I was stuck in Charlie world, I couldn't leave."

Het is jammer dat Adam Sandler niet vaker voor zulke rollen kiest i.p.v. zijn standaard komische rollen, want dit siert hem wel.

Vooropgesteld is het een opmerkelijke keus van Mike Binder om de film te linken aan de gebeurtenissen van 11 september; misschien is het de intentie geweest om hier een zwaardere lading aan mee te geven. Wat mij betreft zou er een andere dramatische gebeurtenis centraal kunnen staan die past bij de ingetogen sfeer van de film.

Desondanks is het mooi om te zien hoe de vriendschap tussen de twee lang verloren vrienden hervonden wordt en de manier waarop Alan Charlie probeert te helpen. Aan Don Cheadle heb je een solide acteur, maar ook Sandler komt prima uit de hoek. De chemie tussen deze twee is duidelijk aanwezig.

Qua verloop toont 'Reign over Me' de rouwverwerking van Charlie op een interessante wijze. Vooral de kleine details hebben wel wat, zoals de symboliek in het spelen van de game 'Shadow of the Colossus'. Helaas leiden een paar - geforceerde - subplotjes iets te veel af van de rode draad, waardoor je als kijker het gevoel hebt dat de fijne ontwikkeling min of meer teniet wordt gedaan.

Al met al best een onderhoudend drama waar toch net iets meer in had gezeten.

Kleine 3,0 sterren.

Wauw, dit is goed. Voor iemand die weinig heeft met drama heb ik behoorlijk genoten. Deze serieuze kant van Sandler bevalt me wel, hij speelt zijn rol met verve. Ontroerend met een komische noot, Binder krijgt het voor elkaar.

Reign Over Me

Een heel rustige, en mooie film die voor je het weet gedaan is. Elke keer als ik Reign Over Me heb bekeken zeg ik dat tegen me zelf.

Don Cheadle vond ik hier echt meesterlijk acteren, maar dat kunnen we allemaal gerust ook zeggen over Adam Sandler die we hier in een heel andere rol te zien krijgen waar ik wel de eerste keer toen ik de film zag echt versteld van stond!

Hier bewijst Sandler zeer zeker dat hij kan acteren, en eigenlijk wil ik Sandler in nog zo een films als deze te keer zien gaan. Dit sta hem beter dan die typische comedy's waar hij toch meestal het zelfde in bezig is dan al de andere happy madison comedy's.

Een echt mooi drama verhaal dat fantastisch is in beeld gebracht met hier en daar gezonde humor waar ik enkele keren goed mee kon lachen.

Dit is één van de beste drama films dat ik ooit al gezien heb.

4,0 sterren.

Een beetje langdradig, maar verder is Reign Over Me een prima film, met een goede Cheadle en nog betere Sandler. Geen tekortkomingen maar ook geen bijzondere sterktes, al was de scène waarin Charlie eindelijk vertelt over zijn familie behoorlijk emotioneel. Typische 3.5*.

Een tot nu toe voor mij onbekende film en een ongeziene rol van Adam Sandler, uiteraard vooral bekend voor zijn onbeduidende rollen in zeg maar gerust slechte C-comedyfilms zoals bvb The waterboy. Hier vertolkt hij de rol van Charlie Fineman die na de dood van zijn gezin door 9/11 lijdt een post traumatische stresstoornis. Hij functioneert amper in de veeleisende maatschappij en leidt zijn eigen teruggetrokken bestaan. Voor mij zijn beste rol tot op heden wat ik al van hem zag! Hier en daar er misschien een tikkeltje over, maar ik kan dat misschien te weinig inschatten.

Don Cheadle is met Alan Jonson een ideale tegenspeler. Hij zorgt voor de luchtige ontspannen noot (hoewel hij zeker niet grappig is). De scenes met Charlie zijn steeds erg beladen, Alan zorgt voor een perfect evenwicht van rust en beheersing. Liv Taylor vond ik minder geslaagd, iets aan haar houding of stem irriteert me voor haar personage.

Het duurt eventjes vooraleer de film echt op gang komt. Voor mij komt de film pas echt tot zijn recht vanaf het moment dat Charlie voor het eerst praat. Dan pas komt de film in een stroomversnelling terecht. Vanaf dan komen ook de écht ontroerende momenten. Naast de eerste 'outing' vond i ook de rechtbankscene erg pakkend. De contacten met de schoonfamilie tonen aan hoe eenieder zijn verdriet probeert te verwerken al dan niet op een foute manier. Het einde is vrij open, maar stuurt de film naar een bepaalde richting. Logisch, want zoiets los je niet op in 1-2-3.

De vriendschap tussen Charlie en Alan was boeiend. De grappige noot kwam voor mij vooral van de tandartsassistente met haar droge cynische commentaren. Beetje vreemd was 4-hoeksrelatie tussen Alan, Charlie, de beroepspsychologe en Donna. Jammer ook dat het personage van Janeane weinig was uitgediept. Ook hun relatie die met Charlie erbij onder druk kwam te staan, werd onderbelicht (behalve eventjes in het begin toen Alan het had dat hij in Charlie world zat, ook bij het overlijden van zijn vader werd aangetoond dat hij zijn eigen leven wat op de helling aan het zetten was). Voor de rest prima filmje. Twijfel tussen 3,5* of 4,0*. Al bij al een nipte 4,0*!

Surprising Sandler

Boeiende film met enkele goede acteerprestaties. Adam Sandler, die we kennen van slappe komedies en vervelende romantische filmpjes die normaliter niet meer krijgen dan een magere twee sterren, waagt zich in Reign over Me aan het genre drama. Ik durf te zeggen dat dat meer in zijn straatje past. Sandler is niet leuk en niet grappig, maar verbaasde mij met zijn rol als de gebroken Charlie Fineman.

Het is boeiend, zoals ik in bovengenoemde alinea al zei, maar het miste de absolute overtuiging om me echt te raken. Bepaalde aspecten waren totaal niet relevant en realistisch. Om maar een voorbeeld te noemen: de vervelende vrouw die in Johnson zijn tandartskamer een scene schopt. Je hoopt op een gegeven moment van dat mens af te zijn, maar aan het eind van de film papt ze met Charlie aan. Storend. Voor de rest gewoon een voldoende.

Een degelijke Don Cheadle en een uitstekende Sandler. De rest was niet denderend.

***

Een wat gezapig drama die opvalt door een sterke rol van Sandler en waarop PTSS voorgesteld wordt in de film, hoewel de meesten die daaronder leiden niet zo agressief zullen zijn met momenten. De film lijkt een paar keer uit de bocht te schieten maar doet dat dan gelukkig niet en het tempo zakt soms wat in, maar in het algemeen is het wel oké, en soms verschijnt er ook wel eens een lach op het gezicht, in wat anders een zwaar thema is om te verwerken in een film.

Goed.

Een Sandler die me weer eens goed kan bekoren, maar volgens mij ben ik nu wel door al zijn goed beoordeelde films heen. Als acteur kan hij alle richtingen op. In komedies uiteraard wat flauwer, ondanks dat deze film daar ook invloeden van gebruikt. Het is echter zo dat hij hier iemand speelt die compleet onherkenbaar is, op een aantal trekjes na.

Hij doet het in ieder geval naar behoren, ondanks dat zijn typerende trekjes altijd nog aanwezig blijven zijn. Dat kan soms storend overkomen, maar verder kon ik me wel sympathiseren met zijn type. Het is een uniek figuur. Cheadle staat daar tegenover ook zeker zijn mannetje. Misschien niet de meest onderscheidende rol, maar wel een overtuigend geacteerde aanwezigheid die me zeker kon bekoren.

Cinematografisch absoluut in orde. Niet dat er veel focus naar het visuele aspect gaat, maar ik kon wel kijken naar de mooie nachtelijke beelden. De stad wordt goed in beeld gebracht met een sterke focus waardoor het echt op een wereld lijkt en niet op een of ander stripboek. Verhaaltje zelf is ook aardig. Niet al te moeilijk, toegankelijk en vermakelijk. Weinig te klagen op dit gebied.

Het is dat de komedie binnen deze film wat minder goed werkt, ondanks dat de duidelijk een dramafilm wilde maken met een luchtige, humoristische toon. Ik vond het echter een vorm van humor die niet zo goed in de film past. Finale vond ik ook iets te zoetsappig om de film bevredigend te laten eindigen, maar het zijn uiteindelijk enkel factoren die de film ervan weerhouden een hogere voldoende te bemachtigen, want een ruim cijfer heeft het zeker te pakken.

Vermakelijk en vlot. Sandler en Cheadle vormen een goed duo. Het is toch altijd leuk om dit soort rollen van Sandler te ontdekken. Personages waarin je hem nooit zou verwachten. Dat dwingt hem om zijn ongemotiveerde houding een beetje te laten vallen en daar hou ik van. Reign over Me is een aanrader. Niet briljant, maar zeker goed.

Een kleine verrassing deze originele film op Netflix. Alhoewel het thema op papier loodzwaar klinkt, echtgenoot en vader moet het verlies van zijn gezin zien te verwerken, is dat het geenszins in de uitwerking. Ook wordt de nadruk niet al teveel op 9/11 gelegd, daar kom je als kijker later pas achter. Er zit veel humor in en onverwachtse momenten, zoals de vrouw die voor een behandeling bij de tandarts komt, maar hem liever een blow-job geeft. Goed dat klinkt ordinair, maar in deze film kwam het uitermate grappig over. Op het einde worden de clichés kundig vermeden en mag de kijker er zelf een happy in zien. Ik vraag me dan weer wel af of Adam Sandler na de opnames niet totaal van streek en volledig in de war naar huis is gecrost (op zijn bromstep).