
Jesus Camp (2006)
Verenigde Staten
Documentaire
84 minuten
geregisseerd door Heidi Ewing en Rachel Grady
Deze documentaire volgt het 'Kids on Fire' zomerkamp dat georganiseerd wordt voor een groep 'Born Again' Christelijke kinderen in North-Dakota. In het bijzonder drie kinderen worden gevolgd als zij dit kamp van Dominee Becky Fischer bezoeken en daar training krijgen in hoe ze Amerika 'terug in handen moeten krijgen' voor Christus en de religieuze kant al snel gecombineerd blijkt met een politieke missie.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=sC_yzUWIfzs
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.



Ik heb zelf 8 jaar lang bijbelverhalen aan moeten horen.
Of ik daarmee schade heb opgelopen weet ik niet, maar dit slaat alles

Er valt geen discussie te voeren met zulke schepsels.
Als God wel zou bestaan schaamt hij zich vast dood voor wat hij de mensheid indirect heeft gedaan.
En die volwassenen zouden niet misstaan in een inrichting.
De docu op zich vind ik moeilijk te beoordelen.
50% zal later vast ook overtuigd het evangelie uitdragen, de andere helft zit dan waarschijnlijk in de psychiatrie.
Schokkend ook hoe hier doodleuk verteld wordt wie de goede politici zijn en wie de slechte.
Bless George W. Bush!!
Wie van jullie is bereid te sterven voor Jezus!! dacht je al dat het vervelend was dat je geen Harry Potter meer mag kijken of lezen.
We zien wel meteen het meest uiterste geval want dat gezinnetje met dat kleine prekertje die zijn met z'n allen de hele dag aan het prediken...en als je je eigen kinderen dan ook nog zelf les gaat geven weet je zeker dat ze niet blootgesteld worden aan onwelvallige opinies.
We gunnen ze een puberteit met veel sex (liefst de wat minder christelijke varianten) en een stuk of wat ongewenste zwangerschappen.
Hopeloos volk, maar ja de VS is helaas niet alleen maar rock 'n' roll, Hollywood en Junkfood, 25% is inderdaad aartsconservatief reborn christian (en compleet zelfverzorgend met eigen radiostations, muziek (ook gewoon Christian Metal), videotheken (vol verknipte Hollywoodfilms), TV-zenders e.d.
Ietsje enger nog dan de EO-jongerendag - en zonder enig gevoel van liefde, empathie of openheid.
Maar hoe angstaanjagend en geestig deze documentaire ook is, het is boven alles vooral ontzettend zielig. Zielig dat die kinderen zo worden gehersenspoeld. Leuke ouders heb je dan. Natuurlijk zie je wel vaker documentaires over kortzichtige redneck- Amerikanen (zie een willekeurige docu van Michael Moore), maar hier komt het toch net ietjes harder aan. Want die beelden van die talloze huilende kinderen met hun handen in de lucht vergeet je toch niet snel. Als er een God is, laat hem die kinderen vooral helpen om nog een beetje een fatsoenlijke toekomst te krijgen.
3,5 sterren.
Na het zien van deze docu is het vrij duidelijk dat er nogal wat fanatiekelingen zijn onder de christelijken. Dat ze zichzelf deze mate van geloofsovertuiging opleggen is tot daar aan toe maar om onschuldige en vooral onwetende kinderen van 5 jaar dat door de strot te duwen (ik heb er geen andere woorden voor) is je reinste kindermishandeling.
Jesus Camp laat je getuige zijn van een door de 'organisatie' georganiseerd jeugdkamp waarbij op slinkse wijze de kinderen worden gehersenspoeld. De documentaire omvat enkel de registratie ervan en wat standaard interviews waarbij de personen in kwestie niet echt geconfronteerd worden met hun werkwijze. Enkel de dj van het radioprogramma weet er (op het eind) nog een redelijke discussie uit te halen. Verder is het allemaal wat simpel en weinig interessant. Had had gemakkelijk in een verteld kunnen worden namelijk.
Zeker een must-see maar verwacht geen Michael Moore aanpak.
3*
Of de documentaire gekleurd is zou ik niet kunnen zeggen, ik krijg nu niet direct het idee dat de kinderen en volwassenen gedwongen zijn teksten op te lezen of zichzelf belachelijk te maken met rare activiteiten, maar het zou best kunnen dat men de eventuele positievere kanten van zo'n kamp (als die er al zijn) niet aan bod heeft laten komen. Aan de andere kant heb ik van de kant van de mensen uit het kamp zelf nergens gelezen dat de documentaire een oneerlijke weergave is van de gang van zaken, dus dat pleit in ieder geval nog in het voordeel van de documentaire.
Dat nu in de tussentijd blijkt dat Ted Haggart uit de kast is gekomen, is niet minder dan hilarisch. Dat het kamp daarnaast gesloten is omdat er doodsbedreigingen en vernielingen aan de orde van de dag waren, vind ik daarnaast wel weer een beetje jammer, hoezeer mijn onderbuik gevoelens me ook vertellen dat mevrouw Becky Fischer ondersteboven hangend overgoten mag worden met gloeiendhete pindakaas. Ik hoop dat mevrouw ook begrijpt waar deze gevoelens vandaan komen, nadat ze als een hypocriet vertelde dat ze de kinderen niet inzet voor politieke doeleinden, of nadat ze kinderen aan het huilen krijgt door ze te vertellen dat ze slecht zijn en dat Satan achter hen aan zit. Ik hoop dat de kinderen uit deze documentaire uiteindelijk nog normaal op zullen groeien, of dat religieus is of niet maakt me dan niet uit, zolang ze maar inzien dat dit je reinste kindermisbruik was.
En hoe gaat het nu met Levi, de prekende jongen uit de film een jaar of zes later: YouTube - Jesus Camp Kid All Grown Up

Religie wordt je aangeleerd. Iedereen met Atheïstische, of ouders die niet compleet geobsedeerd zijn met godsdienst, weten allemaal dat elke vorm van geloof, al is het Islam, Christendom of Jodendom complete bullshit is. Kinderen zijn naïef, ze geloven allemaal dat op 5 December een oude man met een paard op het dak staat en vervolgens een "zwarte piet" via de schouw naar beneden komt om een cadeautje in hun schoentje te zetten. Rond je 7/8 jaar wordt je verteld dat er helemaal geen Sinterklaas is. Die is verzonnen, eigenlijk trekken de volwassenen massaal naar de speelgoedwinkel om 2 uur 's middags om 20 minuten in de rij te staan voor een nieuwe barbiepop of Lego doos af te rekenen. Maar wat is het resultaat als niemand je verteld dat de Sint niet écht bestaat rond die leeftijd? Wat gebeurd er als je rond die leeftijd, wanneer je je vragen begint te stellen, naar een radicaal kamp wordt gestuurd en daar allemaal dingen in je hoofd worden gestopt. Tja, je kan al wel raden. De emotie die deze documentaire hoofdzakelijk bij me oproept is medelijden. Kinderen zijn voor altijd getekend door zo'n gebeurtenissen in hun jeugd. Soort van een trauma, het blijft hun voor altijd bij, ook al vergeten ze het voor een moment. Ze blijven geloven dat ze écht naar de hemel gaan, maakt niet uit wat iemand hen zegt, of dat Jezus écht een plan voor hun heeft en mensen zal straffen voor hun zonden. Maar wel pas als ze dood zijn, want bewijzen dat mensen effectief gestraft worden voor hun zonden tijdens hun leven kunnen ze niet.
Blijkt dat kinderen de meest beïnvloedbare doelgroep is van allemaal, en dat heeft Becky Fischer heel goed door, zoals ze zelfs laat blijken in haar persoonlijke interviews. Doeltreffende documentaire waar ik toch even stil van werd. Blij dat het kamp ondertussen is stopgezet.
Ik ben wel te spreken over deze documentaire. Het laat gewoon zien wat het is, zonder dat de docu-makers commentaar leveren. De kijker is aan zet om zelf een oordeel te vellen over deze bij tijd en wijlen volslagen idioterie. Op zich wel prettig, want dat commentaar zou toch alleen maar overbodig zijn. De beelden spreken namelijk voor zich

Elke god is door de mensen bedacht.
En hoe kun je de gewelddadige kant van islam en kinderen bewonderen ?
Kont weinig goeds van.
Maar ook wel echt Amerikaans .( hoop ik , en neem ik aan ) deze manier van beïnvloeden .
deze quote kan wat mij betreft verplicht worden!!
Religion is like a penis. It's fine to have one and it's fine to be proud of it, but please don't whip it out in public and start waving it around... and PLEASE don't try to shove it down my child's throat.
Sincerely, tired of hearing your religious guff
amen