The Holiday (2006)
mijn stem
2212 stemmen
Verenigde Staten
Komedie / Romantiek
138 minuten
geregisseerd door Nancy Meyers
met Cameron Diaz, Kate Winslet en Jude Law
Amanda (Cameron Diaz) is een Amerikaanse die de nodige problemen in haar relatie ondervindt. Om even weg te zijn van al dit gezeur, ruilt ze gedurende de vakantie haar huis tegen die van een onbekende Engelse. Hierdoor komt ze in het leven van Iris (Kate Winslet) en nemen ze tijdelijk elkaars leven over.
2
geplaatst: 16 december 2016, 11:22 uur
Leuke film. Zo leuk dat ik deze vandaag gekocht heb bij de AH. Uit de koopjesbak.
Het leukste vind ik toch wel het verschil in woningen van beide dames waarbij mijn voorkeur toch uitgaat naar het pittoreske huisje van Kate.
De villa in LA is wel mooi, maar iets te patserig naar mijn smaak.
Echt een typische kerstfilm. Er wordt geen probleem gemaakt van het feit dat de dames elkaar niet kennen en toch geheel blindelings elkaar huizen toevertrouwen.
Ik ben bang dat, wanneer ik zoiets zou doen, ik terecht zou komen in een kring van mensen die hersens of baarmoeders op sterk water zetten.
Als je begrijpt wat ik bedoel...
Maar, het is Kerstmis dus het moet makkelijk te verteren zijn, nou dat doet deze film echt wel.
En, sterker, hij blijft niet zwaar op de maag liggen, het is gewoon een leuk feelgood verhaaltje, met het verplichte happy-end.
Dus ik catalogiseer deze film onder het genre sprookjes.
En ze leefden nog lang en gelukkig....
Zucht....
Het leukste vind ik toch wel het verschil in woningen van beide dames waarbij mijn voorkeur toch uitgaat naar het pittoreske huisje van Kate.
De villa in LA is wel mooi, maar iets te patserig naar mijn smaak.
Echt een typische kerstfilm. Er wordt geen probleem gemaakt van het feit dat de dames elkaar niet kennen en toch geheel blindelings elkaar huizen toevertrouwen.
Ik ben bang dat, wanneer ik zoiets zou doen, ik terecht zou komen in een kring van mensen die hersens of baarmoeders op sterk water zetten.
Als je begrijpt wat ik bedoel...
Maar, het is Kerstmis dus het moet makkelijk te verteren zijn, nou dat doet deze film echt wel.
En, sterker, hij blijft niet zwaar op de maag liggen, het is gewoon een leuk feelgood verhaaltje, met het verplichte happy-end.
Dus ik catalogiseer deze film onder het genre sprookjes.
En ze leefden nog lang en gelukkig....
Zucht....
2
geplaatst: 24 december 2016, 19:58 uur
Jaren geleden was ik eens aan deze film begonnen, maar heb 'm voortijdig afgezet. Nu snap ik weer waarom, want het is gewoon helemaal niks. Met name Cameron Diaz is echt next level irritant, en haar hele arc met Jude Law is niet te harden. Ongemakkelijke, oninteressante scenes die maar aanslepen, zwak geschreven, met gedrag van Diaz dat gewoon te ergerlijk is. Ze mocht dan in haar dagen een populaire actrice zijn, mij is het eigenlijk altijd een raadsel waarom. Jude Law doet het goed als eyecandy, maar is als extreem perfecte en zielige huisvader natuurlijk eigenlijk ook te saai en te gezapig voor woorden. Die scene met die meisjes in die tent, wat een ellende.
De verhaallijn van Winslet is dan iets beter te doen- zij kan weinig fout doen- maar ook dat verdient allemaal geen schoonheidsprijs. Het verhaallijntje met de oude baas Arthur is dan ergens nog wel amusant, maar is als je erover nadenkt nauwelijks van belang en dient slechts als een soort filler. Het is me trouwens een raadsel waarom Jack Black gecast is in deze ubergezapige rol. Als je hem cast, gebruik hem dan ook. Slechts 2 korte scenes waarin hij eventjes kort wat gek doet en zingt, maar laten we eerlijk zijn, dat had iedereen wel gekund.
En dan dat einde. One big happy end, en hoe ze het gaan doen met de long distance relaties? Ach, aan die vraag wagen ze zich maar niet, roll the credits maar.
Man man man. Zonde van je tijd dit.
2*
De verhaallijn van Winslet is dan iets beter te doen- zij kan weinig fout doen- maar ook dat verdient allemaal geen schoonheidsprijs. Het verhaallijntje met de oude baas Arthur is dan ergens nog wel amusant, maar is als je erover nadenkt nauwelijks van belang en dient slechts als een soort filler. Het is me trouwens een raadsel waarom Jack Black gecast is in deze ubergezapige rol. Als je hem cast, gebruik hem dan ook. Slechts 2 korte scenes waarin hij eventjes kort wat gek doet en zingt, maar laten we eerlijk zijn, dat had iedereen wel gekund.
En dan dat einde. One big happy end, en hoe ze het gaan doen met de long distance relaties? Ach, aan die vraag wagen ze zich maar niet, roll the credits maar.
Man man man. Zonde van je tijd dit.
2*
1
geplaatst: 24 december 2016, 20:01 uur
Ik heb zelden zo'n duffe romantische film gezien als The Holiday. Het talent van uitstekende acteurs en actrices worden misbruikt om een geforceerd en zoetsappig liefdesverhaal te vertellen.
Films als Love Actually en The Notebook mogen dan ook zoetsappig uit de hoek komen, maar die hebben nog leuke, relatable personages en humor om het op te leuken.
Cameron Diaz is vanaf het eerste moment al niet te harden; haar personage is ronduit irritant en kluchterig geschreven. Jude Law wordt gemakzuchtig neergezet als de perfecte vader en gentleman (en ach, nog weduwnaar ook, dan moét ie wel perfect zijn), maar Cameron Diaz heeft werkelijk geen één kwaliteit die haar sympathiek maakt. De ontmoeting met Jude Law is niet alleen ongeloofwaardig maar ook nog eens tenenkrommend slecht geschreven. Waar de meeste romantische films nog een beetje pit en humor gebruiken om de zoetsappigheid te doorbreken, is het hier alleen maar een hoop gezapigheid.
Kate Winslet is een stuk beter te pruimen en wordt in haar verhaallijn wordt nog bijgestaan door een prima Eli Wallach. Maar er wordt zo weinig leuks mee gedaan. Zelfs Jack Black (in zijn meeste rollen humoristisch en uitbundig op zijn 'eigen' manier) werd in deze film gereduceerd tot een saaie, humorloze daap.
Als kijker zit je dan ruim twee uur te kijken naar een film over mensen die not the least bit interesting zijn. Wat een drama.
Films als Love Actually en The Notebook mogen dan ook zoetsappig uit de hoek komen, maar die hebben nog leuke, relatable personages en humor om het op te leuken.
Cameron Diaz is vanaf het eerste moment al niet te harden; haar personage is ronduit irritant en kluchterig geschreven. Jude Law wordt gemakzuchtig neergezet als de perfecte vader en gentleman (en ach, nog weduwnaar ook, dan moét ie wel perfect zijn), maar Cameron Diaz heeft werkelijk geen één kwaliteit die haar sympathiek maakt. De ontmoeting met Jude Law is niet alleen ongeloofwaardig maar ook nog eens tenenkrommend slecht geschreven. Waar de meeste romantische films nog een beetje pit en humor gebruiken om de zoetsappigheid te doorbreken, is het hier alleen maar een hoop gezapigheid.
Kate Winslet is een stuk beter te pruimen en wordt in haar verhaallijn wordt nog bijgestaan door een prima Eli Wallach. Maar er wordt zo weinig leuks mee gedaan. Zelfs Jack Black (in zijn meeste rollen humoristisch en uitbundig op zijn 'eigen' manier) werd in deze film gereduceerd tot een saaie, humorloze daap.
Als kijker zit je dan ruim twee uur te kijken naar een film over mensen die not the least bit interesting zijn. Wat een drama.
0
neo (crew)
geplaatst: 19 november 2017, 18:45 uur
Als romantische komedie is The Holiday op zich best geslaagd. De clichématige verwikkelingen werken best aardig en de acteurs zijn prima op hun plek.
De toevoeging van een een karakter die een film componist speelt was daarentegen wel een fijne toevoeging. Voor het resultaat van de film maakt het weinig uit, maar een reeks duidelijke en enkele minder duidelijk referenties naar filmmuziek zijn wel bijzonder aangenaam. Ook in de score van Hans Zimmer zitten enkele zeer duidelijke odes aan Morricone, wat hij trouwens wel vaker heeft gedaan.
De beste grap van de film is vrees ik geen grap. Bij de introductie van Jack Black (de componist) legt hij uit dat de muziek (Nuovo Cinema Paradiso) die hij draait van Ennio Morricone is. Hij was inderdaad de (hoofd)componist,maar zijn zoon Andrea verantwoordelijk voor het liefdesthema. Dat thema is juist in die scene duidelijk te horen, waardoor het eigenlijk niet kan om Andrea onvermeld te laten. Normaal zou dat enkel incorrect zijn, maar met een Morricone liefhebber als Zimmer aan boord eerder pijnlijk.
De toevoeging van een een karakter die een film componist speelt was daarentegen wel een fijne toevoeging. Voor het resultaat van de film maakt het weinig uit, maar een reeks duidelijke en enkele minder duidelijk referenties naar filmmuziek zijn wel bijzonder aangenaam. Ook in de score van Hans Zimmer zitten enkele zeer duidelijke odes aan Morricone, wat hij trouwens wel vaker heeft gedaan.
De beste grap van de film is vrees ik geen grap. Bij de introductie van Jack Black (de componist) legt hij uit dat de muziek (Nuovo Cinema Paradiso) die hij draait van Ennio Morricone is. Hij was inderdaad de (hoofd)componist,maar zijn zoon Andrea verantwoordelijk voor het liefdesthema. Dat thema is juist in die scene duidelijk te horen, waardoor het eigenlijk niet kan om Andrea onvermeld te laten. Normaal zou dat enkel incorrect zijn, maar met een Morricone liefhebber als Zimmer aan boord eerder pijnlijk.
2
geplaatst: 24 november 2017, 21:57 uur
Als ik The holiday zie moet ik altijd denken aan wat de Amerikaanse filmcriticus Marvin Kitman zei toen hij vertelde dat hij van zijn dokter niet naar films met Doris Day mocht kijken: "I have a family history of diabetes." Zelden heb ik zó'n mierzoete film gezien waarin bijna iedereen aardig is en het beste met de ander voorheeft, mensen hun deur opendoen voor totaal onbekenden om hen van hun toilet gebruik te laten maken, kleine meisjes potentiële nieuwe moeders meteen aardig vinden in plaats van ze te benaderen als de stiefmoeder van Sneeuwwitje, en een 90-jarige kluizenaar weer leert lopen. En dan heb het er nog niet eens over gehad dat in het script dat aan Jack Black werd gezonden kennelijk de pagina met zijn karaktertekening ontbrak, want zijn personage is werkelijk totaal leeg en gewichtloos.
Is er dan niets goed aan deze film? Jawel : het is een eer om de oude Eli Wallach nog aan het werk te mogen zien, er zitten wat aardige bijrollen (van de ex-minnaars) in alsmede een grappige cameo (in de videotheek), en ondanks mezelf werd ik toch ontroerd door de relatie tussen Diaz en Law. Ach, ik ben en blijf een sentimentele snotteraar – die scène waarin Diaz ontdekt wie er schuilgaan achter de namen van de meisjes door wie Law steeds wordt gebeld... Zo ongeveer the most guilty pleasure in mijn videokast.
Overigens is Cameron Diaz niet alleen een uitstekende comedienne, maar ken ik ook niemand die zo elegant en toch overtuigend kan rennen als zij – op een gegeven moment rent ze op enorme hakken met hoge snelheid over een besneeuwde akker, en het ziet er nog stééds gracieus uit. Ze is nooit een favoriete actrice van mij geworden, maar ik begin haar toch wel steeds meer te waarderen (en nee, niet alleen vanwege haar loopvermogen).
Is er dan niets goed aan deze film? Jawel : het is een eer om de oude Eli Wallach nog aan het werk te mogen zien, er zitten wat aardige bijrollen (van de ex-minnaars) in alsmede een grappige cameo (in de videotheek), en ondanks mezelf werd ik toch ontroerd door de relatie tussen Diaz en Law. Ach, ik ben en blijf een sentimentele snotteraar – die scène waarin Diaz ontdekt wie er schuilgaan achter de namen van de meisjes door wie Law steeds wordt gebeld... Zo ongeveer the most guilty pleasure in mijn videokast.
Overigens is Cameron Diaz niet alleen een uitstekende comedienne, maar ken ik ook niemand die zo elegant en toch overtuigend kan rennen als zij – op een gegeven moment rent ze op enorme hakken met hoge snelheid over een besneeuwde akker, en het ziet er nog stééds gracieus uit. Ze is nooit een favoriete actrice van mij geworden, maar ik begin haar toch wel steeds meer te waarderen (en nee, niet alleen vanwege haar loopvermogen).
0
geplaatst: 31 december 2017, 17:18 uur
Vreselijk saaie film die helemaal nergens over gaat. Ik had hier veel meer van verwacht. Jammer..
0
geplaatst: 7 januari 2018, 14:56 uur
Een leuke komedie/romantiek film...
Leuk verhaal...
Gezellig kerstdagen...
Komedie is mijn ding niet, toch af en toe romantisch...
Bekende actrices Cameron Diaz en Kate Winslet ...
Ook een bekende acteurs Jude Law en Rufus Sewell ...
Mooi HD kwaliteit breedbeeld...
Prima achtergrond geluid/muziek
(Dolby Digital)...
Leuk verhaal...
Gezellig kerstdagen...
Komedie is mijn ding niet, toch af en toe romantisch...
Bekende actrices Cameron Diaz en Kate Winslet ...
Ook een bekende acteurs Jude Law en Rufus Sewell ...
Mooi HD kwaliteit breedbeeld...
Prima achtergrond geluid/muziek
(Dolby Digital)...
1
geplaatst: 3 februari 2018, 18:17 uur
Eenvoudige feelgood.
En daar is de film niet eens zo heel slecht in. Weinig drama, het beetje dat erin zit wordt meestal snel opgelost. Als in: dezelfde scene nog, zodat de dramatiek nooit echt lang kan doorwerken. Moet ook niet, want deze film wil vooral opbeuren.
Plotje is nog gekunsteld, met twee tegengestelde vrouwen die aan houseswapping doen en zo in een geheel andere omgeving terechtkomen. Al snel weten ze er toch te aarden en kunnen ze eindelijk gaan genieten van hun leventje. Dat ze er beiden ook nog eens de mannen van hun leven tegengekomen is uiteraard ook aardig meegenomen.
Qua sfeertje is het soms iets te dik aangezet, vooral qua muziek dan. Visueel is het nog wel aardig, maar niet erg bijzonder. Acteerwerk was wel oké, maar vooral Black die positief opviel. Van Winslet en Law ben ik niet bepaald fan, maar irriteren doen ze ook niet. Diaz is eigenlijk vooral weer gewoon zichzelf.
Voor een keertje geen ramp, maar uiteindelijk werd ik er toch niet erg warm van. Daarvoor was het allemaal wat te nadrukkelijk gezocht.
2.0*
En daar is de film niet eens zo heel slecht in. Weinig drama, het beetje dat erin zit wordt meestal snel opgelost. Als in: dezelfde scene nog, zodat de dramatiek nooit echt lang kan doorwerken. Moet ook niet, want deze film wil vooral opbeuren.
Plotje is nog gekunsteld, met twee tegengestelde vrouwen die aan houseswapping doen en zo in een geheel andere omgeving terechtkomen. Al snel weten ze er toch te aarden en kunnen ze eindelijk gaan genieten van hun leventje. Dat ze er beiden ook nog eens de mannen van hun leven tegengekomen is uiteraard ook aardig meegenomen.
Qua sfeertje is het soms iets te dik aangezet, vooral qua muziek dan. Visueel is het nog wel aardig, maar niet erg bijzonder. Acteerwerk was wel oké, maar vooral Black die positief opviel. Van Winslet en Law ben ik niet bepaald fan, maar irriteren doen ze ook niet. Diaz is eigenlijk vooral weer gewoon zichzelf.
Voor een keertje geen ramp, maar uiteindelijk werd ik er toch niet erg warm van. Daarvoor was het allemaal wat te nadrukkelijk gezocht.
2.0*
0
geplaatst: 17 juni 2018, 22:51 uur
Tis dat Diaz een leuk smoelwerkje heeft anders had ik de film na 5 min afgezet. Verder was Jack black niet op zijn plek en draaide Kate op de automatische piloot. Wat speelde er nou tussen Kate en Jack ?? Op het einde nog steeds onduideijk. Alleen Jude law had meerwaarde in de film, als je het mij vraagt iig. Film was nergens echt bijzonder, ook niet slecht. 2,5*
0
geplaatst: 26 juni 2018, 19:12 uur
“I need some peace and quiet... or whatever it is people go away for.”
Prima romcom/kerstfilm. The Holiday is een film die het moet hebben van de zoetsappige romantiek en de chemie tussen de acteurs. En gelukkig werkt de film op beide punten. Het enige minpunt is dat je drie sterke hoofdrolspelers hebt en één zwakke schakel. Want Winslet en Black zijn aandoenlijk samen en Law is ook goed, maar Diaz is matig. Dat ligt ook aan haar bloedirritante personage. Eli Wallach heeft wel een prachtrol, en zijn grote scene op het laatst is geweldig.
Prima romcom/kerstfilm. The Holiday is een film die het moet hebben van de zoetsappige romantiek en de chemie tussen de acteurs. En gelukkig werkt de film op beide punten. Het enige minpunt is dat je drie sterke hoofdrolspelers hebt en één zwakke schakel. Want Winslet en Black zijn aandoenlijk samen en Law is ook goed, maar Diaz is matig. Dat ligt ook aan haar bloedirritante personage. Eli Wallach heeft wel een prachtrol, en zijn grote scene op het laatst is geweldig.
0
geplaatst: 20 december 2018, 23:27 uur
Mierzoet en zoetsappig lees ik vaak. Dit wordt dan meestal negatief bedoeld, en zo worden we over het algemeen ook opgevoedt. Ik vind dit ongelofelijke flauwekul. Ik vind het ook mierzoet, maar ik hou van mierzoet. Ik ben dol zoete muziek, en ook op die heerlijke zoete romcoms, en dit is er één van. Ik weet ook dat al die meningen (goed of slecht) grote flauwekul zijn, want de volgende vindt het weer een waardeloze film. Het is dus moeilijk om vooraf te bepalen of je het een leuke film gaat vinden of niet.
Veel plezier!
Veel plezier!
1
geplaatst: 21 december 2018, 00:22 uur
JanLo schreef:
Mierzoet en zoetsappig lees ik vaak. Dit wordt dan meestal negatief bedoeld, en zo worden we over het algemeen ook opgevoedt. Ik vind dit ongelofelijke flauwekul. Ik vind het ook mierzoet, maar ik hou van mierzoet. Ik ben dol zoete muziek, en ook op die heerlijke zoete romcoms, en dit is er één van. Ik weet ook dat al die meningen (goed of slecht) grote flauwekul zijn, want de volgende vindt het weer een waardeloze film. Het is dus moeilijk om vooraf te bepalen of je het een leuke film gaat vinden of niet.
Veel plezier!
Mierzoet en zoetsappig lees ik vaak. Dit wordt dan meestal negatief bedoeld, en zo worden we over het algemeen ook opgevoedt. Ik vind dit ongelofelijke flauwekul. Ik vind het ook mierzoet, maar ik hou van mierzoet. Ik ben dol zoete muziek, en ook op die heerlijke zoete romcoms, en dit is er één van. Ik weet ook dat al die meningen (goed of slecht) grote flauwekul zijn, want de volgende vindt het weer een waardeloze film. Het is dus moeilijk om vooraf te bepalen of je het een leuke film gaat vinden of niet.
Veel plezier!
Ik hou ook van mierzoet maar niet zozeer van deze romcom. Sommige meningen doen er niet toe joh. Jouw mening mag er zijn !
0
geplaatst: 23 december 2018, 13:19 uur
Panta Rei schreef:
Er wordt geen probleem gemaakt van het feit dat de dames elkaar niet kennen en toch geheel blindelings elkaar huizen toevertrouwen.
Het bestaat toch echt dat mensen aan woningruil doen voor vakanties. Daar zullen normaal ongetwijfeld goede afspraken over zijn.Er wordt geen probleem gemaakt van het feit dat de dames elkaar niet kennen en toch geheel blindelings elkaar huizen toevertrouwen.
0
geplaatst: 27 december 2018, 16:12 uur
Zeer sympathieke film, met een fantastische cast. Ik was vooral onder de indruk van Diaz, die haar personage echt geweldig weet neer te zetten.
Het verhaal is fijn en verloopt vlot naar het eind toe. Geen onnodig lange conversaties of overdreven sentiment. Alles is prima in balans. De verhaallijn met Abbott was een prima toevoeging.
Zeer toepasselijke film voor de kerstdagen.
Het verhaal is fijn en verloopt vlot naar het eind toe. Geen onnodig lange conversaties of overdreven sentiment. Alles is prima in balans. De verhaallijn met Abbott was een prima toevoeging.
Zeer toepasselijke film voor de kerstdagen.
1
geplaatst: 2 januari, 12:48 uur
Roger Thornhill schreef:
Als ik The holiday zie moet ik altijd denken aan wat de Amerikaanse filmcriticus Marvin Kitman zei toen hij vertelde dat hij van zijn dokter niet naar films met Doris Day mocht kijken: "I have a family history of diabetes." Zelden heb ik zó'n mierzoete film gezien waarin bijna iedereen aardig is en het beste met de ander voorheeft, mensen hun deur opendoen voor totaal onbekenden om hen van hun toilet gebruik te laten maken, kleine meisjes potentiële nieuwe moeders meteen aardig vinden in plaats van ze te benaderen als de stiefmoeder van Sneeuwwitje, en een 90-jarige kluizenaar weer leert lopen. En dan heb het er nog niet eens over gehad dat in het script dat aan Jack Black werd gezonden kennelijk de pagina met zijn karaktertekening ontbrak, want zijn personage is werkelijk totaal leeg en gewichtloos.
Is er dan niets goed aan deze film? Jawel : het is een eer om de oude Eli Wallach nog aan het werk te mogen zien, er zitten wat aardige bijrollen (van de ex-minnaars) in alsmede een grappige cameo (in de videotheek), en ondanks mezelf werd ik toch ontroerd door de relatie tussen Diaz en Law. Ach, ik ben en blijf een sentimentele snotteraar – die scène waarin Diaz ontdekt wie er schuilgaan achter de namen van de meisjes door wie Law steeds wordt gebeld... Zo ongeveer the most guilty pleasure in mijn videokast.
Overigens is Cameron Diaz niet alleen een uitstekende comedienne, maar ken ik ook niemand die zo elegant en toch overtuigend kan rennen als zij – op een gegeven moment rent ze op enorme hakken met hoge snelheid over een besneeuwde akker, en het ziet er nog stééds gracieus uit. Ze is nooit een favoriete actrice van mij geworden, maar ik begin haar toch wel steeds meer te waarderen (en nee, niet alleen vanwege haar loopvermogen).
Ik vind dit erg mooi beschreven, alleen het stukje over Jack Black zie ik anders. Het type dat hij speelt is een rustige introverte man, en dat vind ik niet een leeg en gewichtloos personage. Dit heeft denk ik veel meer te maken met de personages die hij normaal speelt, en daar horen verwachtingen bij. Ik vind het wel mooi dat je dit mogelijk aan het script toewijst, want meestal hebben ze het dan over slechte acteerprestaties. Ik moet je een compliment geven voor je manier van schrijven, want die vind ik zeer prettig.Als ik The holiday zie moet ik altijd denken aan wat de Amerikaanse filmcriticus Marvin Kitman zei toen hij vertelde dat hij van zijn dokter niet naar films met Doris Day mocht kijken: "I have a family history of diabetes." Zelden heb ik zó'n mierzoete film gezien waarin bijna iedereen aardig is en het beste met de ander voorheeft, mensen hun deur opendoen voor totaal onbekenden om hen van hun toilet gebruik te laten maken, kleine meisjes potentiële nieuwe moeders meteen aardig vinden in plaats van ze te benaderen als de stiefmoeder van Sneeuwwitje, en een 90-jarige kluizenaar weer leert lopen. En dan heb het er nog niet eens over gehad dat in het script dat aan Jack Black werd gezonden kennelijk de pagina met zijn karaktertekening ontbrak, want zijn personage is werkelijk totaal leeg en gewichtloos.
Is er dan niets goed aan deze film? Jawel : het is een eer om de oude Eli Wallach nog aan het werk te mogen zien, er zitten wat aardige bijrollen (van de ex-minnaars) in alsmede een grappige cameo (in de videotheek), en ondanks mezelf werd ik toch ontroerd door de relatie tussen Diaz en Law. Ach, ik ben en blijf een sentimentele snotteraar – die scène waarin Diaz ontdekt wie er schuilgaan achter de namen van de meisjes door wie Law steeds wordt gebeld... Zo ongeveer the most guilty pleasure in mijn videokast.
Overigens is Cameron Diaz niet alleen een uitstekende comedienne, maar ken ik ook niemand die zo elegant en toch overtuigend kan rennen als zij – op een gegeven moment rent ze op enorme hakken met hoge snelheid over een besneeuwde akker, en het ziet er nog stééds gracieus uit. Ze is nooit een favoriete actrice van mij geworden, maar ik begin haar toch wel steeds meer te waarderen (en nee, niet alleen vanwege haar loopvermogen).
1
geplaatst: 2 januari, 13:25 uur
Dank voor het compliment, JanLo, wat een mooi begin van mijn nieuwe jaar! 
0
geplaatst: 28 januari, 19:04 uur
Heerlijke feelgood film.
Cameron Diaz en Kate Winslet vind ik beiden erg leuk, en het is absoluut geen straf om in deze film naar Jude Law te kijken
.
Het verhaal verloopt natuurlijk heel voorspelbaar, en ja, er zitten behoorlijk wat cliché's in, en ook ja; het is allemaal wat zoet. Maar dat mag bij een kerstfilm!
Het huisje waar Kate in woont, en waar Cameron intrekt is zo schattig om te zien! Inlusief de petieterige kamertjes, het lage plafond, de ouderwetse badkamer, ik vind het wel wat hebben! En juist het verhaal aan de Engelse kant trekt mij daarom het meest, het Engelse platteland, de rust, sneeuw. Ik spoel de Amerikaanse stukjes wel eens door als ik de film voor de zoveelste keer kijk haha.
Maar goed, ook het Amerikaanse gedeelte is op zich wel mooi. De sfeer (groot, luxe huis, géén sneeuw maar juist de warme zon) vind ik gewoon wat minder bij kerst passen (correctie: mijn interpretatie van kerst) en met Jack Black heb ik ook wat minder. Het verhaal van Kate en Eli Wallah vind ik echter wel heel lief en ontroerend!
Al met al, een film die ik toch elk jaar weer kijk... in zijn geheel of half...
Cameron Diaz en Kate Winslet vind ik beiden erg leuk, en het is absoluut geen straf om in deze film naar Jude Law te kijken
.Het verhaal verloopt natuurlijk heel voorspelbaar, en ja, er zitten behoorlijk wat cliché's in, en ook ja; het is allemaal wat zoet. Maar dat mag bij een kerstfilm!
Het huisje waar Kate in woont, en waar Cameron intrekt is zo schattig om te zien! Inlusief de petieterige kamertjes, het lage plafond, de ouderwetse badkamer, ik vind het wel wat hebben! En juist het verhaal aan de Engelse kant trekt mij daarom het meest, het Engelse platteland, de rust, sneeuw. Ik spoel de Amerikaanse stukjes wel eens door als ik de film voor de zoveelste keer kijk haha.
Maar goed, ook het Amerikaanse gedeelte is op zich wel mooi. De sfeer (groot, luxe huis, géén sneeuw maar juist de warme zon) vind ik gewoon wat minder bij kerst passen (correctie: mijn interpretatie van kerst) en met Jack Black heb ik ook wat minder. Het verhaal van Kate en Eli Wallah vind ik echter wel heel lief en ontroerend!
Al met al, een film die ik toch elk jaar weer kijk... in zijn geheel of half...
* denotes required fields.
* denotes required fields.