Spider-Man 3 (2007)

En dan dipt Raimi ietwat. Nog steeds vermaak maar de kibbelende verhaallijn tussen Dunst en Maguire had aan eind van deel twee afgelopen moeten zijn. Dunst lijkt er sowieso wat minder zin te hebben.

De hele Sandman verhaallijn of de Venom verhaallijn had gedumpt moeten worden. Nu is het beide niet af.

Ook deze dus opnieuw bekeken, en wederom goed bevonden.

Ondertussen weten we allemaal dat deze film de laatste uit deze reeks was.

De volgende Spider-Man films zijn totaal anders, andere cast andere regie... weer een gans ander verhaal dus...

Maar heb wederom genoten van deze 3 films.

In vergelijking met de nieuwe spiderman homecoming zou ik deze bijna spontaan 5 sterren geven .

Maar nee dat doe ik maar niet , maar na herziening is deze me toch zeker niet tegengevallen .

Vond Jonah jameson goed op dreef in dit deel zijn scenes zorgden voor de leukste humor en zijn karakter is supergoed gecast met JK Simmons .

Ook the sandman werd goed ingevuld vond ik , in iets mindere mate venom van topher grace maar voldoende .

Het verhaal is wel vol met zoveel karakters waardoor het af en toe wat afgeraffeld lijkt te worden , dat is spijtig gelukkig schiet het niet echt uit de bocht .

De laatste Spider-Man met Maguire en Raimi ook eindelijk gezien. Sowieso de mindere van de eerste twee films, maar ondanks enkele ergernissen redelijk bevonden. Het probleem van dit derde deel is dat het niet goed weet welke richting hij uit wil. Meerdere vijanden treffen Spider-Man - dat is nieuw - maar door de verdeelde aandacht neemt de film wat te veel hooi op zijn vork waardoor het bij momenten mosselen noch vis is.

Eigenlijk is het uitgangspunt van de zwarte Spider-Man een leuk script op zich. Veel verklaring van het hoe, wat en waarom wordt er niet gegeven behoudens dat het afkomstig is van een meteoriet. Flauw geïntroduceerd, maar het resultaat is echter wel fijn. De Spider-Man films zweefden sowieso al rond de normen en waarden van wraak en de erfenis om "goed" te doen en de erfenis van de status van held. Ook het grote "Clark Kent contrast" met Superman komt hier ook sterk naar voor met de schlemielige Peter Parker. Dit wordt te niet gedaan door het zwartje goedje en de nieuwe persoonlijkheid van Peter Parker is een welgekomen verfrissing, hoewel niet altijd correct geacteerd.

De Goblet van Harry Osborn is wat flauw en doet te veel denken aan de eerste film met Willem Defoe. Weinig inspirerend dus, laat staan het sullige geheugenverlies van Harry in de loop van de film. De hereniging naar het einde toe is wat melig, maar de vete op zich stak op de duur ook tegen. De Sandman is op zich een leuk personage, maar werd eveneens té melig uitgewerkt met dat dochtertje, laat staan met het kokhalzende einde dat hij geen slecht mens is en dat hij geen keuze had. Die flashback met oom Ben als plottwist (tot 2 maal toe) om de kijker op een ander gedacht te brengen deed de film dus ook geen goed. Alleen daarom al zou ik de film als "zwak" quoteren, maar de actie, de achterliggende (versterkte) boodschap en goede CGI doen me net een voldoende geven met 3,0*.

dat is spiderman daarom vond ik deze acteur beter dan al die er na komen en ook de laatste met hem vond ik vet super nu eens geen mens maar buitenaards wezen hij had het al wat moeilijk in de eerste film nu is het z warder goede actie en ik houden ook van dat zwarte kostuum. dat is de spider man ongeveer gelijk de strips die ik als kleine jongen heb gelezen.

Ok.

Spider-Man 3 had ik uitgesteld omdat ik weinig zin had in de speelduur en eigenlijk ook niet veel zin in nog zo'n "evilness overpowers the master" verhaaltje. Je weet dan ook eigenlijk precies hoe het gaat verlopen. Laatst toch maar aangezet uit pure verveling eigenlijk op Netflix.

Raimi heeft er uiteindelijk wel een degelijke trilogie van gemaakt. Wellicht qua visueel niet de beste regisseur, maar qua energie is hij wel de juiste man. De Spider-Man films vallen op door de lange, energiek geschoten actiescènes door de stad heen.

Camerawerk vond ik dus helemaal top, maar ook het tempo wordt er goed ingehouden door Raimi, waardoor dit deel van Spider-Man nooit saai weet te worden. Maguire is ook wel een logische keuze voor Spider-Man. Qua acteren plots een dipje, maar qua uitstraling helemaal de juiste keuze.

Paar bijrollen die het nog wel verdienstelijk doen. Dunst herhaalt haar kunstje weer een beetje. Leuk om Grace weer te zien. Ook nog een kleine cameo van Campbell. Wel leuk gezien de regisseur. Church was wel erg slecht, maar lijkt het wel te proberen, en daarom voel ik me een beetje schuldig als ik hem af ga branden.

Qua effecten zitten er soms aardige dingen bij. Vooral de designs van Venom en Sandman zijn erg geslaagd. Maar vaak is er heel erg duidelijk met green-screens gewerkt en hapert het visuele niveau regelmatig. Dat had nog wel door de vingers gezien kunnen worden in 2002 & 2004, maar in 2007 mag je zo langzamerhand wel iets groter uitpakken. Vooral gezien het budget, en ook wat Bay met 100 miljoen dollar minder kon doen bij Transformers.

Echter vermaakt de film wel behoorlijk, ondanks dat het allemaal wel erg voorspelbaar is en lang duurt. Finale is ook net wat te sentimenteel. Vond de verdwijning van Sandman nog wel gepast, maar de dood van Franco net wat te sentimenteel. Werkt ook eigenlijk totaal niet.

Vermakelijk gebeuren, maar deel 2 vond ik toch wel wat leuker. Schurken zijn hier weer wat leuker, maar qua verhaal valt het allemaal behoorlijk tegen.

'Nuff said!

Aha, het derde deel van de Spider-Man cyclus met Tobey Maguire in de hoofdrol. Afgelopen weken heb ik de eerste 2 films nog eens herzien en hoewel daar best wat op aan te merken is, zijn het ook films waar veel goeds in zit. Oorspronkelijk was het idee dan ook dat er zowaar 6 films van de wallcrawler gemaakt gingen worden, maar wegens het tegenvallende succes van dit derde deel werden die plannen in de ijskast gestoken en kregen we de reboot(s) met Andrew Garfield en Tom Holland in de plaats. Het was 13 jaar geleden dat ik Spider-Man 3 had gezien

en toch kwamen er best nog veel scènes me bekend voor. Alleen jammer voor Raimi dat het eigenlijk de meer slechte scènes in de film zijn.. Het is sowieso een te groot allegaartje aan verschillende verhaallijnen waardoor er te geforceerd geswitcht moet worden van "nu een stukje Venom" naar "nu een stukje Sandman" naar "nu een stukje Gwen Stacy". Blijkbaar zijn er ooit plannen geweest om de film te splitten in 2 delen en dat had hier echt wel een goede beslissing geweest. Al kan al dat materiaal er onmogelijk voor zorgen dat ik niet terug de slappe lach krijg wanneer ik de 'dark side' van Parker te zien krijg. Hij kamt zijn haar een beetje, doet een paar dansjes en de vrouwen weten niet meer waar ze het hebben.. Die scène in het jazzcafé is dan ook het dieptepunt in heel die transformatie maar wordt gelukkig nog overeind gehouden door MJ en Gwen Stacy. Toch is er ook nog wel wat goeds te vinden in dit derde deel. De climax met Harry die ter hulp schiet en meevecht blijft mooi - al blijft de plotselinge bekentenis van de butler wel een enorme plothole - maar laat ons eerlijk zijn: Gwen Stacy had in die taxi moeten zitten en niet MJ. Nu voelt het teveel een herhaling van zetten.

Het is daar dat Raimi ook tekort schiet ten opzichte van de vorige delen, hij is die touch met het bronmateriaal kwijt. Als je perse Gwen Stacy wil introduceren, dan moet je dat gewoon ineens goed doen. Dat zat in de reeks met Garfield veel beter maar dat terzijde. Ik word verder ook niet warm of koud van de invulling van Bryce Dallas Howard. Maguire doet hetzelfde als in de vorige films en wordt ook hier overeind gehouden door Kirsten Dunst en James Franco. Thomas Haden Church is nog een goede Sandman maar Topher Grace had toch beter bij That '70s Show gebleven in plaats van het laatste seizoen te verlaten om deze film te kunnen doen. Het had in beide producties hun voordeel geweest. Visueel viel me dit eigenlijk ook wel een tikkeltje tegen, de twee vorige films (en dan zeker de eerste) zagen er toch net wat dynamischer uit en breek me de mond niet open van die gigantische Amerikaanse vlag die het volledige scherm vult.

Toffe cameo wel van Bruce Campbell alweer, al kun je dit eigenlijk meer een bijrol noemen zelfs. Beetje jammerlijk slotstuk van de trilogie die vooral te leiden heeft onder een teveel aan ideeën. We zullen nooit weten wat had kunnen zijn, maar Raimi verslikt zich hier wat in de grootsheid. Maguire is echter een zwakke Parker maar gelukkig is er dan nog Kirsten Dunst als de ultieme Mary Jane.

Nipte 3*

Zonder meer de minste van de drie, hoewel er qua verhaal met de verschillende bad guys wellicht nog de beste en specatulairste van te maken geweest was, toch blaast Raimi zich zelf nu definitief op met de zogenaamde charmeur Parker wanneer hij onder invloed van de symbiote is. Een gedeelte dat Maguire/Parker totaal niet ligt en tenenkrommend slecht is.

Erfenis van de vorige twee delen, met betrekking tot de problemen richting Osborne, zet zich voort in deel 3. Tevens begint het ondanks een liefdesverklaring zwaar te rommelen tussen MJ en Parker, mede doordat Parker teveel met zichzelf bezig is. De relatie komt extra onder spanning te staan met de aanwezigheid van Stacey, Bryce Dallas Howard oeh la la, een verschijning waar ik op zich geen problemen mee heb maar MJ wordt zo wel erg voorspelbaar en plichtmatig terug geduwd naar Harry. Een kust en te keur aan bad guys en herkenbare karakters komt voorbij, iets dat ik altijd mooi vind, en in die zin is het watertanden met Eddie Brock, Green Goblin, Sandman en vooral Venom. Een van de meest aansprekende bad guys uit Spiderman. Een grootse clash ligt voor de hand en die komt dan ook nadat Harry met nog wat psychologische spelletjes Parker probeert te breken. Iets dat op zich wel interessant is, en daarna nog komt helpen, iets dat voorspelbaar maar wel aardig is.

De film zakt wat mij betreft finaal door het ijs met Parker die in de beginfase faalt in zijn relatie, en nog wel op vlakken die hem eerder niet zouden overkomen, waarmee de strubbeling met MJ wel erg plichtmatig aanvoelen. Maguire is verder minder de saaie piet zoals wel in de vorige delen, maar nu overspeelt regisseur en acteur hun hand op gruwelijke wijze wanneer Parker in een soort mislukte charmeur verandert onder invloed van de buitenaardse levensvorm. Hoe hij dansend over straat gaat, knipoogjes uitdeelt, de man is in de jazzclub...het is werkelijk niet te hachelen. Wellicht dat dit de bedoeling is maar het haalt andermaal de film enorm onderuit qua sfeer en 'volwassenheid' en koerst voor de derde keer, naast een niet serieus te nemen acteur, op een 12 jaar rating af nog jonger wat mij betreft. Dan is er dat verdomde 'gejoehoe' weer als ie zich kennelijk bijzonder vermaakt aan zijn spinnendraadje al zwierend en zwiepend. Allemaal niet echt serieus te nemen, en dat toch wel ondanks een vrij duistere bad guy met Venom als beste voorbeeld. Mooi gemaakt trouwens. Van Dunst wordt overigens weer iets meer verwacht maar een stembandentest volstaat ze nog steeds prima.

Nee, de hele Spidermanreeks van Raimi is niet mijn ding ondanks dat het redelijk films zijn en prima vermaak. Zoals gezegd valt deel drie op vanwege zijn bad guys maar is qua verhaal en vanwege die vreselijke scene toch de minste van de drie.

Volgens mij wisten ze dat dit het laatste deel werd, want de film voelt enorm vol aan met teveel verhaallijnen die amper worden uitgewerkt. Venom zie je op de poster, maar is zeer onduidelijk in beeld, Sandman is niet slecht maar dan heb je nog de verhalen met Mary Jane Watson/Gwen Stacy, Harry Osborn en Peter Parker die worstelt met zichzelf. Het lukt de regisseur niet om al die wegen met elkaar te verbinden op een deftige manier. In sommige gevallen is het acteerwerk ook gewoon vervelend, al zeker geen fan van Tobey Maguire die nog meer Parker moet spelen dan gewoonlijk.

De film is hier en daar wel goed met enkele leuke scènes, maar het geheel is een rommeltje met een hoop ballast dat geknipt mocht worden. Leuke entertainment, maar te luchtig zodat de aandacht snel verdwijnt.

De minste uit de trilogie, maar toch veel liever een Spider-Man van Sam Raimi dan heel dat Tom Holland MCU gedoe

Een ondermaatse film die het niveau van de twee voorgangers niet kan halen.

Er worden gewoon teveel vijanden in gestopt en dat zorgt voor een nogal gehaaste productie.

Desondanks blijft dit toch mijn lievelingsfilm.

Ik heb er veel goede momenten aan beleefd.

Wat mij betreft de leukste en beste van Sam Raimi's trilogie. Veel vaart, bijna "ouderwetse" FX die lekker stevig en fysiek aanvoelen, verschillende plotlijntjes (Flint/Sandman, buitenaardse substantie/Venom, Harry, MJ) die netjes worden afgerond, leuke bijrollen, en bovenal geweldig spel: Maguire en Franco weten door hun acteren opeens andere (meer duistere) persoonlijkheden te creëren, en MJ's verdriet is bijna tastbaar in Dunsts spel op de brug. O ja, en Maguire als would-be-Casanova is hilarisch. Zeven kwartier is lang, maar ik heb me nergens verveeld en ben regelmatig meegesleept.

”You’ll get your rent when you fix this damn door!”

En dan aangekomen bij uiteindelijk het onbedoelde laatste deel van de Sam Raimi Spider-Man films. Voor vele is dit deel het minst, maar persoonlijk vind ik dit deel toch het beste.

Nu ik naar 9 jaar weer de volledige trilogie heb bekeken vind ik de kwaliteit van de Raimi Spider-Man films eigenlijk wel meevallen. Die conclusie is misschien niet helemaal eerlijk, aangezien Raimi er nog 3 wilden maken, maar goed. Dit is wel wat we hebben.

De grootste kritiek op de film is de overkill aan villains. Je hebt: Sandman, Venom, New Goblin/Harry Osborn. Je kunt daar Raimi misschien niet al te veel van beschuldigen, want Raimi wilde Venom/Eddie Brock nooit toevoegen in dit deel. Sterker nog, hij wilde Venom eigenlijk niet eens in een van zijn bedoelde 6 films introduceren. Sony is de degene die Raimi uiteindelijk dwong het karakter te introduceren. Een karakter die Raimi eigenlijk helemaal niet begreep, aangezien hij fan was van de jaren 60’/70’ comics waar ook de films op gebaseerd waren. Venom werd pas geïntroduceerd in de jaren 90’. Dat hij het karakter niet begreep is uiteindelijk in het eind resultaat ook te zien. Eddie Brock was erg vervelend en Topher Grace was ook een kleine miscast. Ook is Venom een van de grootste/populairste bad-guys van Spider-Man. Hij heeft uiteindelijk een veel te kleine rol voor het kaliber villain dat hij is. Het enige positieve aan Venom in deze film is misschien zijn suit. Het is niet heel accuraat maar wel angstaanjagend.

Waar ook veel kritiek op is zijn de overdaad aan sub-plots, die Raimi uiteindelijk niet goed weet te verbinden. De symbiote word flauwtjes geïntroduceerd en de ‘black-suit Spider-Man’ is al helemaal een flauwe introductie. Dat verhaal is ook veel te groot en is uiteindelijk erg slecht uitgewerkt met de wel-bekende en mega ‘meme’ van het moment “Bully Maguire” De scènes met charmeur Parker zijn natuurlijk tenenkrommend en van een enorm laag niveau. Je ziet aan alles dat Raimi de gehele jaren 90’ comics gewoon niet begreep en dat uit zich dan op deze manier..

Toch vind ik dat de film ook zeker positieve punten heeft. Raimi heeft hier weer voor de meer donkere toon gekozen, in plaats van het lichtte van het vorige deel. De komische noot heeft hij ook meer achterwegen gelaten en natuurlijk de “end battle” was wel het hoogtepunt van deze drie delen. Ondanks dat Venom niet de uitwerking heeft gekregen die hij hoorde te krijgen, is het eind gevecht wel van een hoog-niveau. Ook ligt het tempo wat hoger in dit deel ten opzichte van de voorgaande delen, ondanks dat dit wel het langste deel is van de trilogie voelt het minder traag en saai aan. Het is wel rommelig en springt een beetje van hak op de tak. Het is wel het vermakelijkste deel na mijn mening.

Sandman/Marko Flint, is ook de bad-guy die van oorsprong eigenlijk de “main” bad-guy had moeten zijn. Ik vind hem ook de beste bad-guy in de Raimi trilogie uiteindelijk. Hij heeft een wat meer intrigerende verhaallijn ten opzichte van de andere. Helaas door de uiteindelijke komst van Venom heeft hij niet de uitwerking gekregen die hij hoorde te krijgen, maar toch steekt hij er wel bovenuit wat mij betreft.

Als ik de trilogie zo bekijk vind ik het wel jammer dat Raimi het verhaal uiteindelijk niet heeft mogen afmaken. Dit deel zonder het symbiote en dus geen “Bully Maguire” en Venom/Eddie Brock. Had zeker wel potentie. Sandman was een sterke villain en Harry Osborn/New Goblin was goed opgebouwd. Er zou dus ook meer tijd zijn geweest voor Sandman of andere relaties die uiteindelijk beter verbonden en uitgewerkt hadden kunnen worden. Zoals het sub-plot: Harry, M.J, Peter Parker en Gwenn Stacy.

Verder was J.K. Simmons als Jameson weer lachen zoals altijd. Blijft gewoon leuk dat personage! Tobey Maguire en Kirsten Dunst waren beide wel beter in de voorgaande delen. James Franco was ook sterk als soort van anti-hero en eindelijk heeft hij een leukere rol en Thomas Haden Church was sterk als Sandman.

7.5/10

” i’m gonna put some dirt in you’re eye.”

En dan aangekomen bij uiteindelijk het onbedoelde laatste deel van de Sam Raimi Spider-Man films. Voor vele is dit deel het minst, maar persoonlijk vind ik dit deel toch het beste. Nu ik naar 9 jaar weer de volledige trilogie heb bekeken vind ik de kwaliteit van de Raimi Spider-Man films eigenlijk wel meevallen. Die conclusie is misschien niet helemaal eerlijk aangezien Raimi er nog 3 wilden maken, maar goed. Dit is wel wat we hebben. Twee vrij trage delen en een deel dat vermakelijk is, maar erg rommelig

De grootste kritiek op de film is de overkill aan villains. Je hebt: Sandman, Venom, New Goblin/Harry Osborn. Je kunt daar Raimi misschien niet al te veel van beschuldigen, want Raimi wilde Venom/Eddie Brock nooit toevoegen in dit deel. Sterker nog, hij wilde Venom eigenlijk niet eens in een van zijn bedoelde 6 films introduceren. Sony is de degene die Raimi uiteindelijk dwong het karakter te introduceren. Een karakter die Raimi eigenlijk helemaal niet begreep, aangezien hij fan was van de jaren 60’/70’ comics waar ook de films op gebaseerd waren. Venom werd pas geïntroduceerd in de jaren 90’. Dat hij het karakter niet begreep is uiteindelijk in het eind resultaat ook te zien. Eddie Brock was erg vervelend en Topher Grace was ook een kleine miscast. Ook is Venom een van de grootste/populairste bad-guys van Spider-Man. Hij heeft uiteindelijk een veel te kleine rol voor het kaliber villain dat hij is. Het enige positieve aan Venom in deze film is misschien zijn suit. Het is niet heel accuraat maar wel angstaanjagend.

Waar ook veel kritiek op is zijn de overdaad aan sub-plots, die Raimi uiteindelijk niet goed weet te verbinden. De symbiote word flauwtjes geïntroduceerd en de ‘black-suit Spider-Man’ is al helemaal een flauwe introductie. Dat verhaal is ook veel te groot en is uiteindelijk erg slecht uitgewerkt met de wel-bekende en mega ‘meme’ van het moment “Bully Maguire” De scènes met charmeur Parker zijn natuurlijk tenenkrommend en van een enorm laag niveau. Je ziet aan alles dat Raimi de gehele jaren 90’ comics gewoon niet begreep en dat uit zich dan op deze manier..

Toch vind ik dat de film ook zeker positieve punten heeft. Raimi heeft hier weer voor de meer donkere toon gekozen, in plaats van het lichtte van het vorige deel. De komische noot heeft hij ook meer achterwegen gelaten en natuurlijk de “end battle” was wel het hoogtepunt van deze drie delen. Ondanks dat Venom niet de uitwerking heeft gekregen die hij hoorde te krijgen, is het eind gevecht wel van een hoog-niveau. Ook ligt het tempo wat hoger in dit deel ten opzichte van de voorgaande delen, ondanks dat dit wel het langste deel is van de trilogie voelt het minder traag en saai aan. Het is wel rommelig en springt een beetje van hak op de tak. Het is wel het vermakelijkste deel na mijn mening.

Sandman/Marko Flint, is ook de bad-guy die van oorsprong eigenlijk de “main” bad-guy had moeten zijn. Ik vind hem ook de beste bad-guy in de Raimi trilogie uiteindelijk. Hij heeft een wat meer intrigerende verhaallijn ten opzichte van de andere. Helaas door de uiteindelijke komst van Venom heeft hij niet de uitwerking gekregen die hij hoorde te krijgen, maar toch steekt hij er wel bovenuit wat mij betreft.

Als ik de trilogie zo bekijk vind ik het wel jammer dat Raimi het verhaal uiteindelijk niet heeft mogen afmaken. Dit deel zonder het symbiote en dus geen “Bully Maguire” en Venom/Eddie Brock. Had zeker wel potentie. Sandman was een sterke villain en Harry Osborn/New Goblin was goed opgebouwd. Er zou dus ook meer tijd zijn geweest voor Sandman of andere relaties die uiteindelijk beter verbonden en uitgewerkt hadden kunnen worden. Zoals het sub-plot: Harry, M.J, Peter Parker en Gwenn Stacy.

Verder was J.K. Simmons als Jameson weer lachen zoals altijd. Blijft gewoon leuk dat personage! Tobey Maguire en Kirsten Dunst waren beide wel beter in de voorgaande delen. James Franco was ook sterk als soort van anti-hero en eindelijk heeft hij een leukere rol. Thomas Haden Church was sterk als Sandman.

7.5/10

Niveau gtst met af en toe een spiderman ertussen....dat die Raimi zelf niet klaar was met dat gezeur tussen Peter en MJ.

Spider-Man 3 als derde deel met Tobey Maguire is in essentie net zo goed als zijn twee voorgangers echter vind ik het hier net wat over de top gaan. Een te grote hoeveelheid aan kwaad in een film maakt het niet per definitie beter of spannender.

Herzien en zoveel beter dan ik me herinner. De film is zoveel meer in balans dan de MCU films. Heerlijk om ook geen superhelden film te hebben waar je 3 verhaallijnen volgt tijdens een actie scene. De film is ook veel meer grounded en menselijker dan alle moderne marvel films. De karakters zijn duidelijk niet perfect en maken zelf ook fouten. Cijfer verhoogd naar 4* en blijf toch stiekeme hoop hebben op een nieuwe Spider-man film met Tobey.

Na deze weer opnieuw gezien te hebben.

Is het ongelooflijk knap hoe de ster acteur Tobey Maguire de hoofdrol als Spiderman speelt.

De feel good sfeer die hij erin weet te leggen,is zo fenomenaal, hij kan dat net als een acteur, als Hugh Grant die ultieme feel good sfeer erin brengen.

Ook de cast van deze film is fantastisch.

Ook vooral James Franco en Thomas Hayden Church en Kirsten Dunst en J.K Simmons zijn uitmuntend in hun rollen.

Dit blijft net als de andere twee Spiderman films met Tobey Maguire van uitzonderlijk niveau door de makers en cast.

Ook de film muziek is fantastisch.

Blijft genieten voor jong en oud deze spectaculaire en gouden film.

Choose the path of the Good with Love! And true friendship.

Ook deze laatste Spiderman film met Tobey Maquire heeft net als de twee voorgangers, een hoge amusements waarde, mede daarom vind ik alle drie de films uit deze trilogie, allemaal hun sterke punten hebben.

Vooral ook sfeervol, wat ook deze film weer is.

En na deze op de 4k uitgave gezien te hebben, zie je deze films uitstekende special effecten en animatie hebben en mooie locaties en deze films echt van grandioze kwaliteit blijven.

En waarin heel goed wordt geacteerd door de cast.

Veel aktie en ook weer met veel humor en enige ontroering.

En fantastische film muziek.

Weer genoten van deze film.

En deze drie films, stukken beter zijn als vele overloaden Cgi andere Superhelden films, van de laatste jaren.