Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 2 (2011)

Harry [Daniel Radcliffe], Ron [Rupert Grint] en Hermione [Emma Watson] willen met hulp van Griphook [Warwick Davis] het domein van Bellatrix Lestrange [Helena Bonham Carter], de moordenaar van Sirius Black, binnentreden om haar Horcrux te vernietigen. Om Ollivander [John Hurt] legt uit dat Harry de 3 Deathly Hallows nodig heeft om Voldemort [Ralph Fiennes] te kunnen verslaan: de Elder Wand, de Cloak of Invisibility en de Resurrection Stone. Deze maken je Master of Death. Iedereen in Hogwart’s School of Magic moet nu kiezen aan wiens kan ze staan alvorens de langverwachte slotconfrontatie tussen Harry en Voldemort. Het was de moeite van het wachten waard. Een waardige afsluiting van één van de populairste en meest succesvolle franchises uit de filmgeschiedenis.

In de magische wereld gaat men net zo kut met dieren om als in de onze, dat heb ik na 8 Harry Potter films wel kunnen constateren. Prachtige euforische scène in Goudgrijp als de draak die daar zwaar mishandeld aan een ketting ligt (gelukkig zegt Hermione nog zoiets als: "Dat is barbaars!") bevrijd wordt en zijn vrijheid tegemoet vliegt. Ook in deel 3 zagen we zoiets dergelijks, met de terdoodveroordeelde Hippogrief Buckbeak (Scheurbek).
Nu ik de volledige serie weer gezien heb is me duidelijk geworden dat er niet echt een film uitspringt ofzo, alleen deel 1 vanwege de muziek. Over de gehele linie genomen blijft het allemaal strak geregisseerd. Alle delen hebben in feite hun plus- en minpunten. Naar het einde toe wordt het wel volwassener allemaal en donkerder, zowel in overdrachtelijke als in letterlijke zin. Wel springen er bepaalde scènes voor mij uit, maar die komen allemaal uit verschillende films.
Favoriete personages blijven Harry Potter zelf, Professor Dumbledore, Dobby de Huiself, Luna Lovegood, Draco Malfoy en natuurlijk Professor Snape, heerlijk neergezet door Alan Rickman, die qua uiterlijk wegheeft van advocaat Inez Weski, met zijn zwarte kohl-ogen.
Waardig slot van een fantastisch epos: de door Professor Trelawny voorspelde confrontatie tussen Potter en de Heer van het Duister. Het lange wachten wordt beloond. Voldemort heeft iets slangachtigs, met zijn spleetvormige neusgaten, wat overigens niet echt heel goed gedaan is, want waar z'n neus ooit zat blijf je een vage vlek zien. Dat slappe handje van 'm is overigens afgekeken van Hitler, die ook zo'n raar Parkinson-handje had. De Verrijzenis van de Uitverkorene, Narcissa die de jongen iets influistert, de slang die moet worden vernietigd... het heeft allemaal iets bijbels.
Wat ik ook zo fijn vind aan de Harry Potter-boeken is dat er, in vergelijking met bijvoorbeeld The Lord of The Rings van Tolkien, veel vrouwen in voorkomen. En ook al bevallen de films mij érg goed, er gaat niets boven de boeken, dus mijn advies is om naast de films vooral ook de boeken te lezen, want:

Books turn muggles into wizards.

Toegegeven dit is wel een waardige afsluiter van een fantasievolle franchise die ik op een zeer lange termijn uiteindelijk nu achter de rug heb. De films rond Harry Potter hebben een gevoel van ups and downs waarbij deze film tot één van de betere kan gerekend worden. In deze film zijn er eindelijk ook heel wat toffe actiemomenten die gekruid zijn met heel wat magie waardoor het verhaal ook boeiender wordt. Het verhaal heeft ook een fijne twist die mooi uit de doeken wordt verteld en waar je vanaf het begin van deze reeks je constant zit af te vragen of de Professor Snape ( Alan Rickman ) aan de kant van de slechten of de goeden staat. Maar er is nog een verrassende twist wie de eigenaar van de krachtige toverstaf is. Het verhaal geeft een verder verloop van het eerste deel en daarna het gegeven van de drie Deathly Hallows die nodig zijn om Voldemort (Ralph Fiennes) te kunnen verslaan : de Elder Wand, de Cloak of Invisibility en de Resurrection Stone. De lang verwachte confrontatie tussen Potter en Voldemort gaat zich dan ontvouwen. 7,5/10

Dit laatste deel is een waardige afsluiter.

Met een bijzonder einde.

Het laatste deel of !

?

Vandaag herzien, en nog volledig achter mijn woorden uit 2015. Beste film in de HP reeks en een waardige afsluiter!

Ondanks dat dit de beste film uit de hele reeks is, is en blijft het een zoetsappige reeks kinderfilms waarbij het verhaal afgeraffeld, onlogisch en onsamenhangend is.

De CGI was goed, ook met name omdat het alweer 11 jaar oud is.

Hoe dan ook, het is totaal overhyped, ik snap dat mensen die ermee zijn groot geworden of de boeken hebben gelezen hier anders over denken, maar als buitenstaander vind ik het al met al tegenvallen.