The Lion King (1994)

Een film die zowel voor kinderen, jongeren en volwassenen prachtig is! De Afrikaanse savanne met alle natuur en dieren die er leven. Vooral het samenkomen voor de viering van de geboorte van Simba is geweldig. Je krijgt zo'n enorm groots gevoel door de muziek, het zingen en de beelden, prachtig van Disney gedaan! Op de Afrikaanse savanne is het leven der dieren net als in een soapserie met alle intriges en emoties rond jaloezie, haat, verraad, wraak, schuld, verdriet, berouw, berusting, vergeving en liefde. Het verhaal is redelijk zwart-wit met goed-slecht. Wel apart dat de hyena's mannelijke stemmen hebben, want in het echt hebben mannelijke hyena's echt helemaal niets in te brengen, omdat de vrouwen de baas zijn......

Wij hebben ook de musical The Lion King in het circustheater Scheveningen beleefd..... Prachtige kostuums en heel goed gespeeld en gezongen. Het is gewoonweg een geweldige ervaring voor bijna al je zintuigen!

Als ik na ontelbaar veel keren nog steeds kippenvel krijg en ontroerd ben, kan ik niks anders dan 5 sterren voor een film geven.

Vooral na het zien van de (voor mij teleurstellende) live action besef ik hoe geweldig de tekenfilm is op alle fronten.

Als een onderhoudend, mooi sprookje naar een dramatisch werk van Shakespeare, hier toch wel opgevrolijkt al hebben de dieren toch ook menselijke kantjes...

Filmisch heel sterk, voor jong en oud, en ondertussen tot een klassieker uitgegroeid in die versie.

Ook de muziek is zeker te waarderen en werd terecht bekroond.

Nostalgie speekt hier een grote rol, de Disney-film die ik meest gezien heb toen ik klein was en waar ik nog steeds van kan genieten. Het was erg mooi gemaakt voor die tijd, heel kleurrijk, als je de insecten ziet die Timon, Pumbaa en Simba eten zou je bijna zelf ook willen eten, iets wat ik dus niet met de remake (wat nog steeds een leuke film was) totaal niet! Het verhaal en de karakters zijn erg leuk bedacht, soms grappig, soms zielig, altijd meeslepend. De muziek is fantastisch, elk liedje en deuntje geniet ik van.

Ik kan er lang of kort over blijven praten, maar het is een klassieker die ik altijd weer even opnieuw kan bekijken, en een van mijn favoriete films ooit, 5,0!

Helemaal mee eens

Deze keer voor het eerst in het Engels gezien. Er wordt hier toch wel een relatief groot blik aan sterren opengetrokken voor de stemmen. Rowan Atkinsons personage Zazu lijkt zelfs een beetje op hem, Jeremy Irons als Scar, Whoopi Goldberg als hyena en Darth Vader als Mufasa. Het leidt soms best wel af, zeker bij de laatstgenoemde verwacht je toch elk moment een zin als "Simba, I am your father."

Samen met The Little Mermaid, Beauty and the Beast en Aladdin wordt deze film beschouwd als één van de vier sterkste films uit het Disney renaissancetijdperk en ik geloof dat velen deze film als de beste Disney ooit beschouwen. Op het moment van schrijven is het in ieder geval de enige Disneyfilm in de top 250 en staat boven Pixarfilms Toy Story 3 en Coco.

Ik ben in ieder geval minder enthousiast. Bij Aladdin werd het thema "zoeken naar je eigen identiteit" al ingezet, dat wordt hier nog verder doorgevoerd. De gebeurtenis die voor de identiteitscrisis bij de hoofdpersoon gezorgd heeft is niet door hem gecreëerd en toch krijgt hij en geeft hij zichzelf de schuld ervan. Het voelt daardoor geforceerd aan, waar het bij Aladdin veel natuurlijker en logischer aanvoelt.

Verder een aantal bijpersonen die meer irritant dan grappig zijn, met name Pumba en Timon, maar toch ook Zazu. Met name aan het einde zijn er slapstickmomenten rondom deze personages bijvoorbeeld als de eerstgenoemden op hyena's afstormen die de algemene sfeer van de scène breken. De kungfu aap is overigens een ander voorbeeld.

Kortom, ik ben niet onverdeeld positief over zowel het plot als de personages. De animatie ziet er wel nog steeds degelijk uit, maar muzikaal zit het dan weer scheef met een wisselende soundtrack. Liedjes als Can You Feel the Love Tonight en Circle of Life zijn redelijk fraai, maar Hakuna Matata neigt naar het irritante, terwijl I Just Can't Wait to Be King en Be Prepared gewoon verschrikkelijk zijn.

Samenvattend is dit dus duidelijk niet mijn ultieme Disneyfilm. 2*.

Precies twee jaar geleden zag ik weer eens de oude Lion King. Ik was misschien vooral teleurgesteld door de fletse kleuren. Volgens blu ray com zou de 4K versie zelfs nog minder zijn, maar dat ontken ik ten stelligste. Ik was verbaast over de mooie diepe kleuren die in deze 4K versie zitten. Absoluut een stuk beter, dan de normale blu ray versie. Ook het geluid met Dolby Atmos heeft een meerwaarde. Zodoende kijkt de film net weer even wat anders. Op e.o.a. manier had ik er de vorige keer kennelijk wat minder zin in om de oude versie te bekijken, want hij is best wel leuk. Gelukkig niet teveel zang en een aantal waren best te pruimen. De vogel vind ik nog steeds leuk de meerkat helemaal. Het enige wat een beetje ontbrak in deze Lion King is hoe de thuishaven erover dacht. We zien de jonge Simba op de vlucht, maar moeder en de rest zien we even niet meer. Geen groot gemis, maar had toch even iets willen zien van het verdriet van moeder Simba.

Voor kinderen zou deze film nog best eng kunnen zien. Niet anno 2020, maar begin jaren negentig denk ik toch zeker. Hoe dan ook blij dat ik hem nu op 4K heb kunnen zien. Echter zonder Nederlandse ondertiteling, maar de Engelse tekst geeft soms net even wat meer cachet in bepaalde woordgebruiken in het Engels. In het begin hoorde ik iets, wat vrijwel niet in het Nederlands vertaalt kan worden, dus dat is dan wel grappig. Okay halve puntje meer!

Film 3.5

Beeld (4K) 5,0

Geluid 5,0

Zojuist de 2003 special edition dvd versie gezien. Oei, die nieuwe scene van “Morning Report” vond ik veel minder dan het origineel. Toch jammer dat ze dat hebben veranderd, snap ook niet zo goed waarom. Ook wat verschillen in kleur contrast in sommige scenes maar dat stoort niet heel erg, wordt er soms beter op en in andere scenes wat minder. In het origineel uit 1994 is veel meer licht aanwezig bij de “Remember” scene met Mufasa in de hemel.

Pure nostalgie.

Ik kan met de beste wil van de wereld niet bedenken waarom deze film zo scoort. Eerdere keren was ik al bij het intro afgehaakt. Nu me er doorheen gebeten. Ik vond het een draak van een film. Slecht getekend, het verhaal rammelt heel erg, slecht uitgewerkt, vooral ook psychologisch. Er zitten leuke stukjes in maar dat hangt als los zand aan elkaar. De Leeuw brult en het bos wordt groen, dat brullen slaat ook nergens op, dat doen veel meer dieren. Later is er veel vuur zonder dat je weet waar dat vandaan komt, het volk is slaafs aanbiddend aan een koning, gatsie, als die dieren zo slim zijn, hoort slaafs zijn daar niet bij, de koning doet in ieder geval niets. Zover als het oog rijkt, daarachter liggen wat olifantenskeletten, maar je bent er na twee minuten lopen, the circle of life is nergens echt te zien, etc.... Er zijn zoooo veel veel betere films , ook van Disney, bijvoorbeeld Brother Bear (topfilm) dit is een mislukt product, echt

Het is mooi om te zien hoe Simba in de loop van de jaren verandert. En natuurlijk ook door de omstandigheden. Toch ben ik niet echt fan van deze film. Het is in de meeste gevallen toch allemaal wel wat zwaar beladen. Timon en Pumbaa proberen er wel een vrolijke noot in te brengen maar onbewust weet je gewoon dat het verlies van Mufasa terug zal blijven komen, op welke manier dan ook. Zelfs Rafiki kon de boel in mijn ogen niet opvrolijken. Natuurlijk is het vreselijk, maar het is een beetje té. Ook het moment dat Simba met Nala naar het olifantenkerkhof gaat tot het moment dat Mufasa de hyena’s te grazen neemt is meer droevig dan wat anders. Dus zelfs op de momenten dat Mufasa nog leefde vond ik er meer zwaar beladen stukken in zitten dan stukken waar je enthousiast van wordt.
De hyena’s vond ik overigens wel komisch en Mufasa was echt mijn favoriet.
Ergens begrijp ik niet zo goed dat al die dieren die nog in de savanne waren zo lang onderdanen van Scar zijn gebleven. Ze hadden ook kunnen verhuizen of in opstand kunnen komen. Vooral als er door diezelfde koning een voedselschaarste is ontstaan.
Scar is een van de weinige slechteriken waar ik heel weinig begrip voor kan opbrengen.

Als kind was ik dol op deze film maar nu als volwassene kijk ik er anders tegenaan en is hij alleen nog leuk als ik echt niks anders te doen heb.