The Devil's Advocate (1997)

Het eerste uur was matig, maar daarna volgden de spannende gebeurtenissen zich steeds meer op. Door het uiteindelijke ongeloofwaardige einde voelde ik me dan toch weer bestolen, want die paste totaal niet bij de rest van de film. Krappe 3,5*

“Lawyers are the devil's ministry.”

Al Pacino als satan/advocaat, wat kan er misgaan? Zelfs Keanu Reeves kan niet verhinderen dat The Devil's Advocate een ontzettend sterke film is. De film heeft even de tijd nodig om op gang te komen, maar zodra het verhaal zich verplaatst naar New York en Pacino ten tonele verschijnt stijgt het niveau.

De gekte slaat toe en Pacino schmiert er lustig op los. Vooral zijn "god monoloog" op het laatst mag er wezen. Mooie rollen ook voor Theron en Nielsen. Zodra Reeves emotie moet tonen gaat het mis, maar het stoort niet heel erg in deze sfeervolle film vol ijzingwekkende spanning, drama en zelfs wat humor.

Leuke thriller met Reaves als letterlijke advocaat van de duivel waarbij elke vorm van geweten ontbreekt en die voor geld, macht en roem over lijken gaat, zelfs als het slachtoffer een minderjarig misbruikt kind is. Al gauw komen ze in het web terecht van Milton (Al Pacino). Voorts zien we een geweldig samenspel tussen Mary Ann-Lomax-Milton. Er dienen keuzes gemaakt te worden en de verleiding is groot om te kiezen voor het geld (materiële) en niet voor het persoonlijke geluk (kinderwens, de eigen relatie).

De film kent ook een aantal erg mooie shots zoals het dak op de wolkenkrabber waarbij Lomax zich echt overgeeft aan Milton, de duivel. Ook de locatie op het einde van de film is goed gekozen. Al Pacino steekt er bovenuit en is geweldig, zeker in de eindscène.

De film probeert de indruk te wekken dat je als advocaat alleen iemand zou moeten verdedigen als je van diens onschuld overtuigt bent, en dat het verdedigen van een schuldig persoon moreel verderfelijk is, maar dat is toch grote onzin. Reeves gaat ook helemaal niet over lijken trouwens.

Toch wel weer een sterke film met een onderliggende moraal. Tot hoever kan je gaan met rijk en populair te worden als advocaat vooraleer je last krijgt van je geweten en last met je vrouw? Als je weet dat iemand schuldig is, ga je hem dan verdedigen?

Ik ken vrij weinig van rechten aangezien ik nog jong en lichtelijk onbezonnen ben en bovendien wetenschappelijk ben aangelegd. Toch vond ik het aantal echte rechtbankscènes nogal beperkt. Ik wou Reeves echt zien winnen. Je ziet een bepaald fragment van de zaak om hem in een volgende scène te feliciteren met zijn overwinning. Ok dan? Dat getuigt van een matige uitwerking zeker voor deze speelduur. Het had gerust nog wat langer mogen duren dan want de rechtbankstukken vond ik vaak de interessantste.

Ondanks dat waren er voor mij weinig andere minpunten. Buiten het einde misschien. Het is een beetje een anticlimax en toch ook weer niet. Ik vind het een moeilijke. Nu goed voor de rest heb ik geboeid gekeken naar Al Pacino en Reeves. Het duurde even voordat ik doorhad dat Charlize Theron de vrouw van Reeves was, maar goed. Dat ligt aan mij en niet aan de film. Intrigerende film dus met interessante dialogen en wederom sterke acteerprestaties.

Ongelooflijk hoe die Pacino die rol neerzet. Oscar waardig. Ik vind het een echte topfilm die je op jet puntje van je stoel houdt.

Amai, deze film vroeger vaak afgespeeld, vond die, nee vind die nog steeds zo zalig en de rollen zo uitmuntend neergezet. Heerlijk sfeertje en de film houd je bij je kraag van begin tot eind. Nog steeds een mooie 9/10

Wéér bekeken en de 5 sterren zijn eigenlijk 4 sterren qua film, qua vehaal. Charlize valt me niet tegen maar Keanu speelt een beetje vlak. De 5 sterren blijven 5 sterren door Al Pacino die hier één van zijn beste rollen neerzet. Elk shot, elke gezichtsuitdrukking en elke zin is raak. Zijn monologen zijn denk ik de beste uit zijn carrière. Heerlijk om naar te kijken.

Holy fuck, wat een achtbaan.
Ik vind het een pittig onderwerp. Niet zozeer de morele kant van het advocatenwereldje, maar vooral de religieuze onderlaag.
Ik vond het angstaanjagend realistisch en dichtbij komen.

De film is niet foutloos en hoewel Reeves boven zijn niveau speelt is het nog niet goed genoeg.
Het is vooral Pacino die meesterlijk is, geweldige monologen neerzet en zijn ongekende klasse ten toon spreidt.

Voor nu vier sterren. *4.0

deze film wordt elke keer beter als ik er weer naar kijk..... elke acteur/ actrice is geknipt voor zijn/ haar rol... Pacino is echt helemaal in zijn element... they never see me coming... Keanu ook helemaal op zijn plek.. de continue verleidingen... opbouw naar het eind, alles klopt... topper!!

Prima Hackford.

Parker vond ik niet al te best, maar omdat Hackford wel betere producties op z'n naam heeft staan heb ik deze film maar eens opgenomen toen hij op Canvas kwam. Inderdaad, dit is een stuk beter dan Parker, maar perfect is het nog niet.

Het eerste uur is eigenlijk gewoon een lange inleiding, wat nergens spannend is maar wel boeiend gebracht is. Een normaal drama eigenlijk, in het tweede deel gaat de film echter meer over in het paranormale met een grotere inslag van Pacino, die het behoorlijk goed doet.

Reeves bewijst ook wel te kunnen acteren, maar alleen Pacino en Reeves doen het ook echt opvallend goed. De rest vond ik een beetje tegenvallen. Het verhaal zelf is boeiend gebracht, maar om dit 144 minuten te laten duren? Sommige scenes voelen ook onnodig aan.

Hier en daar best beklemmend met een lekker sfeertje, maar daarnaast vond ik dit voor de climax nog best gewoontjes eigenlijk. De twist wordt eigenlijk al met de titel weggegeven, waarmee deze dus niet echt meer schokkend aankomt. Maar het wist allemaal wel te boeien.

Echt heel realistisch vond ik dit nergens, er zitten wat maatschappelijke problemen in maar daarmee werd het niet altijd even geloofwaardiger. Pacino had eigenlijk vaker van dit soort rollen moeten spelen waarmee hij soms lekker los kan gaan.

paint it black

Hahahah geweldige film helemaal top hoe die vrouw van Kevin Lomax steeds gekker word....

Ooh deze al zot gespeeld, vond ik als tiener zot zalige film, met fantastische acteerprestaties. Weet nog dat ik het toen een teleurstelling vond dat de duivel uiteindelijk verloor Heb ik wel bij meerdere films, waar ik dan hoop dat het niet het voorspelbare 'good end' is.

*Correctie, uiteindelijk is ie nooit ver weg

Mee eens; ik kan je dan ook van harte Constantine (2005) aanraden!

De duivel verloor niet.

Indd, ik had destijds wel het gevoel dat ie verloor, toch hét moment supreme, mr echt verloren had ie indd niet. Daarom dat ik me corrigeerde met 'dat ie nooit ver weg is' was bedoeld op het feit dat ie de gedaante v 'journalist' aannam.

Had dat stukje niet gelezen. Heb niks gezegd;)

Top film.
Al Pacino speelde deze film echt super goed. Mocht alleen van mij iets duisterder en het eind was jammer en warrig. Vond ik zou niet zo goed passen bij de rest van de film.