Match Point (2005)

Prachtige film over een man die als tennisleraar gaat werken bij een exclusieve tennisclub. De verhoudingen tussen de personages zijn boeiend en goed uitgewerkt. Het thriller-element wordt op een natuurlijke wijze in het verhaal geïntroduceerd en geeft de film net wat extra. Goed acteerwerk en Woody Allen lijkt New York moeiteloos te hebben ingewisseld voor Londen levert één van zijn beste films af.

Wat een voorspelbare eerste helft. Daarna wordt het niet minder saai overigens. Wat een foute film ook. Een paar goede seksscènes want als je Scarlett Johansson in je film cast, tja daar moet je wat mee. Niet dat het er verkeerd uitziet, maar het zijn net een stel geile pubers. Probleem is misschien dat ik geen enkele personage echt mag....

Degelijke film van Woody Allen. De film begint zeer behoorlijk, maar zakt gaandeweg wel wat in. Uiteindelijk wel weer een boeiend slot, dat net even anders verloopt dan ik had verwacht. Had namelijk wel verwacht dat die ring Chris de kop zou kosten. Degelijk acteerwerk van de cast. Niet Allens beste film, maar ook niet verkeerd.

Geluk en toeval zitten soms in een klein hoekje. Dat wordt mooi geïllustreerd met de openingsscène waarbij de tennisbal beslist of de bal voor of achter het net zal vallen. Dit gegeven is de rode draad doorheen de film en komt vooral richting het einde wat meer naar voren.

Sterke drama/thriller van Woody Allen en één van de betere dingen die ik al van hem zag. Niet zo sof of pseudo-filosofisch gewauwel, maar een knappe opbouw van een affaire die zich als een molensteen rondom de nek van Chris Wilton bevindt.

Prima plot van diverse relaties en hou de afzonderlijke individuen er zich naar gedragen. Zoals hier en daar ook al gelezen inderdaad weinig echt sympathieke personages met elk hun vervelende kantjes. Het maakt het ook zo reëel. Maar wat is ScarJo hier weer geweldig. Niet alleen puur fysisch, maar ook in het algemeen.

Sterk einde ook dat ik veeleer verrassend vond. Best wel een grappig moment wanneer Sherlock het moordmysterie eigenlijk ontrafeld heeft, maar Watson dat meteen neersabelde doordat er een nieuw misdrijf werd gepleegd in de buurt. Toeval en geluk. Top!

Match Point was de eerste film van Woody Allen die hij in zijn geheel buiten New York draaide. De film speelt zich af in Engeland en is een satire, een thriller en een liefdesgeschiedenis. In het eerste halve uur wordt de kijker bekend gemaakt met de schijnbaar ideale wereld van de Londense upperclass. Een wereld waarmee protagonist Chris (Jonathan Rhys Meyers) niet bekend is en waar hij deel van gaat uitmaken. Al snel verschijnt de klassieke femme fatale ten tonele en beginnen zich de contouren van het thrillergenre af te tekenen.

Een spannende verhaallijn onwikkelt zich sudderend. Helaas kan Woody Allen het niet laten om daarnaast nog talloze kleine plotlijntjes uit te gooien die eerder storend dan verdiepend werken. Het zijn vooral de relationele beslommeringen van Chris die het verhaal te lang rekken. Meyers doet het overigens goed in de rol van parvenu die is gewapend met een behoorlijke brok arrogantie en het zichzelf erg moeilijk maakt.

De femme fatale is Scarlett Johansson die zich afwisselend hartelijk en aanmatigend, maar altijd verleidelijk presenteert. De overige personages zijn ok maar minder onderscheidend. Onder hen Emily Mortimer die weer eens is getypecast als een lieftallig en neurotisch personage en die rol uiteraard goed vervult maar mij met dat getypecast ook een beetje op de zenuwen begint te werken.

Als de film zich bijna volledig tot het thrillergenre heeft bekeerd, zien we een film met verrassende wendingen en gebeurtenissen. De logica wordt een beetje getart, maar de amusementswaarde is in orde. En zo is Match Point een film met een kalme introductie, een wat treuzelend middendeel maar ook een film die over de gehele linie vermaakt met leuke invallen, sterke dialogen, goed acteerwerk en een enerverende finale.

Blijft toch 1 van de beste serieuze films uit het oeuvre van Allen, al is het van de meeste wel al erg lang geleden dat ik ze zag.

Deze Match Point vind ik niet meer zo goed als toen hij uitkwam een kleine 20 jaar geleden (en ik nog redelijk aan het begin stond van mijn ontdekking van Vrouwe Cinema), maar het blijft toch een sterke prent.

Johansson met 1 van haar meest memorabele rollen als labiel lustobject en Rhys-Meyers past hier wel met zijn ietwat theatrale manier van doen (dat loopje!), al weet ik niet helemaal of het echt zo goed geacteerd is of hij eigenlijk gewoon zo... is?

3,5*

Deze film begint als een zeer slechte soap, bijna afgezet.

De tweede helft redt de film enigszins en op het einde wordt het toch nog behoorlijk spannend.