
Cube (1997)
Canada
Sciencefiction / Horror
90 minuten
geregisseerd door Vincenzo Natali
met Maurice Dean Wint, Nicole de Boer en Nicky Guadagni
Zes mensen ontwaken in een doolhof van in elkaar overgaande kubusvormige kamers met dodelijke boobytraps. Niemand van hen weet waarom ze gevangen genomen zijn, maar al snel blijkt dat ze allemaal een bijdrage kunnen leveren aan de ontsnapping.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=HYoTGYT0-I4
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Hier en daar is de film nu echt visueel niet helemaal meer top maar verder echt wel een goede film.
Vooral het hele idee achter de film vond ik supertof.

1. Hoe kom ik hier in's hemelsnaam terecht? Doet er niet toe.
2.Welk systeem wil me dit aandoen? Ehh, weet ik eigenlijk ook niet.
3. Hoe kom ik hier uit? Moet je niet willen, zo ja, dan vallen er doden.
4. Komt er nog iemand uit? Nee. Einde film, Ja, er komt een deel twee.
Maar toch wel grappig, al die doolhoffilmpjes
4.0
Hm, volgens mij hebben ze bij The Maze Runner ook aan Cube zitten denken
Ook ik moest tijdens deze film wat aan deze film en The Cabin in the Woods denken.
Visueel gezien zien die twee andere films er een stuk gelickter uit, maar daarentegen kan men van Cube wel zeggen dat het plot (voor die tijd) origineel was en dat men oprecht heeft geprobeerd om "iets nieuws" te creëren.
Het acteerwerk is best aardig, maar niet goed genoeg om echt met de personages mee te kunnen leven. Dat had ik niet althans. Eigenlijk maakte het mij de gehele film niet veel uit of er nou iemand het hele voorval zou overleven of niet. Mede hierdoor komt de spanning die men poogt te creëren tussen verschillende personages ook niet helemaal goed op me over.
Wel weet de film uit te blinken in diens originaliteit en weet men hier en daar nog voor wat vermakelijke gore te zorgen.
Duidelijk een film die ook wat met minimalistische middelen is gemaakt, maar de uitwerking mag er nog best zijn. Weinig horror, maar meer scifi/thriller. In dat laatste slaagt men helaas voor mij niet altijd, maar verder is het best een interessant tijdsdocument.
Dit is dan ook een film die je goed of slecht ervaar, denk ik zo....
3,5*
... ps. ik ben geen professionele schrijver dus sorry voor de schrijffoutjes.
Ik heb een spannende en intellectueel hoogstaande film gezien … en daarna heb ik Cube opgezet. Cube opent met een enorm origineel concept maar de low-budget uitwerking, de montage en vooral het acteerwerk komen heel amateuristisch over waardoor de sfeer die de makers proberen te creëren helemaal niet spannend of claustrofobisch overkomt. Cube heeft potentieel en probeert slim over te komen maar doordat de focus meestal op de (serieus over-the-top) personages ligt en niet op het griezel-onderdeel van de valstrikken faalt de regisseur in het creëren van de juiste beklemmende atmosfeer. Een fijn filmpje, maar ik had er méér van verwacht.
2.0*
Ik vond het acteerwerk wel vrij matig over de hele linie,en met name Quentin kon geen echte emotie aan zijn personage geven(zijn pogingen waren bijna lachwekkend).
Puntje eraf voor het acteerwerk, blijven toch 4 over wat mij betreft.Hele goede film.
Het is zo een film waarbij ik achterblijf met een gevoel van, wat was nu het punt? Wat hebben we nou geleerd? Niets, enkel iemand die van een leuk bouwwerkje een zogezegd intelligent drama wilde maken met diepere betekenis. Uiteindelijk blijkt het een lege doos te zijn.
Euh neen, voor mij niet hoor. Een film hoeft niet altijd een diepere betekenis te hebben of een punt te maken. Maar hij moet wel entertainen en dat deed ie ook niet voor mij.
Je komt ook zo goed als niets te weten over de makers van de Cube of waarom ze het juist gemaakt hebben. Min of meer kan je begrijpen waarom zij uitgekozen zijn, ze staan allemaal wel een beetje met elkaar in verband of wat de ene kan, daar snapt de andere dan weer geen habbekrats van. Het achterliggende concept blijft allemaal vaag en er wordt wat naar gegist maar uiteindelijk is er maar 1 doel voor de 'proefkonijnen' en dat is ontsnappen.
Het acteerwerk liet bij sommige acteurs geregeld te wensen over, Kazan is eigenlijk nog het hoogtepunt en weet op een bepaald punt de spanning voelbaar te maken voor mensen zoals ik die ernaar kijken. Ik doel dan op de kamer met geluidsensoren waarbij hij geen lawaai mocht maken.
Wat ook straf is en wat je niet dikwijls meemaakt is hoe ik me vergist had in Kazan. Als je de film gezien hebt zal je vast begrijpen wat ik bedoel.
Leuke film als je van een film als Saw, Cabin in The Woods houdt, maar Cube heeft een vrij origineel concept, dus vergelijken met andere films is moeilijk. Er deed me ook een scène wat denken aan een fragment uit Resident Evil al heeft Cube voor de rest niets met Resident Evil te maken. Ik heb me goed geamuseerd al had de film nog wel even tijd nodig om op gang te komen.
Nee, dan graag films als La Habitación de Fermat (2007), The Collector (2009) en Haze (2005) met soortgelijke thema's.
Zet een paar wildvreemde mensen in een kamer en de ware (vaak egocentrische) aard komt uiteindelijk naar boven.
Spannende one-location film die lekker somber en kil is neergezet. Het blijft gissen waarom juist die groep mensen in de Cube is opgesloten maar de ontwikkeling van de onderlinge verhoudingen tussen de personages zorgt ervoor dat dat mysterie meer een bijzaak wordt.
De opening van de film was bruut maar gelukkig wordt dat niet teveel doorgezet en gaat de horror juist meer de intermenselijke psychologische kant op.
Het is zo een film waarbij ik achterblijf met een gevoel van, wat was nu het punt? Wat hebben we nou geleerd?
Voor mij (overigens té) duidelijk een representatie van de verschillende kanten van de mensheid. Vul maar in: de egoïstische übermensch die door de dokter zelfs letterlijk 'nazi' genoemd wordt, de humane 'worth' (it's in the name) en zijn vrouwelijke tegenhanger (die snel moet wijken als de übermensch zich door haar bedreigt voelt), en de mooie jonge dame, die geïdealiseerd en geseksualiseerd wordt als zijnde een perfect wezen, maar óók moet wijken als ze zich daartegen verzet. De retard is briljant gevonden: hij wordt door bijna niemand serieus genomen en is een blok aan het been, maar toch heeft hij de sleutel in andere en bereikt hij als enige (letterlijk) verlichting.
Ben er nog niet over uit of ik de film nu origineel en slim of veel te rigide vind in z'n allegorische glorie.
[de 'cube' is trouwens de aardkloot vanuit atheïstisch perspectief: geen maker te bekennen, een ongelukje. Ook weer letterlijk in het script verwerkt trouwens, dat was niet nodig geweest.
Dat hele gefilosofeer wat en of er een diepere betekenis is voor mij hoeft dat allemaal niet meer die fase ben ik een beetje voorbij nu. Of om het met een uitspraak van kabouter Lui te zeggen:


Niemand is 'verplicht' om dingen te lezen in/interpreteren in films die hij er niet in ziet, anders in ziet, in over het hoofd ziet of niet wil zien.
Was ook een opstapje om neer te typen wat ik er zelf onder meer uit haalde - ik las je vraag alleen, maar kan me ook voorstellen dat de film weggezakt is. Hoe meer je ziet, hoe erger dat wordt.
Niemand is 'verplicht' om dingen te lezen in/interpreteren in films die hij er niet in ziet, anders in ziet, in over het hoofd ziet of niet wil zien.
Ik denk dat het eerder hoe zegt men dat een retorische vraag was, eentje waarop ik niet echt een antwoord moest hebben want dat had ik voor mezelf al uitgemaakt

Juist denk dat het merendeel zeker hun interpretatie van een film niet aan anderen willen opdringen al zullen er altijd wel zijn die zeggen van neen het zit zo en zo in elkaar en je hebt het niet goed begrepen. Nu je kent dat soort discussies wel, waar ik me niet meer in meng (slorpt teveel tijd en energie op). Vooral als blijkt dat 1partij zich blijkbaar slimmer voelt dan de ander.
Maar je kan er niet omheen dat in bepaalde films de makers toch de kijkers willen dwingen tot nadenken. Met Cube had ik dat niet zo fel maar bijvoorbeeld wel met een film als Mother en ook wel zij het in mindere mate met Martyrs. Je kan zo een films niet kijken als puur vermaak films naar mijn mening. Zeker bij Mother zijn er zoveel verwijzingen, symboliek en ongetwijfeld wordt daar een boodschap en diepere betekenis aan gekoppeld; Nu mogen filmmakers dat van mij doen maar als ze komen met een premise van ''Mother' volgt een stel dat een rustig bestaan leidt. Als er op een dag onuitgenodigde gasten hun huis binnenkomen, wordt dat bestaan ernstig verstoord. Het gevolg is dat de relatie van het stel danig op de proef wordt gesteld. ' Klopt wel maar dat schept bij mij niet het idee dat ik eigenlijk een film ga krijgen die eigenlijk een en al metafoor en verwijzing is naar bijbelse taferelen etc. Ik vind het toch misleidend. Gelukkig maakt internet het net wat makkelijker om te achterhalen wat voor film het nu werkelijk is en dat je niet met totaal verkeerde verwachtingen naar een film trekt. Hoe dan ook ik heb zulke films enkel bekeken bij wijze van challenge.
Kort samengevat ja ik kan mits inspanning en goede wil en verder onderzoek wel de boodschap, betekenis of wat dan ook van elke film achterhalen. Maar eigenlijk heb ik daar simpelweg geen zin meer voor. Voor politieke, religieuze of maatschappijkritische statements heb ik eigenlijk geen film nodig.
Edit: maar nu gaan we offtopic denk ik, laten we het even bij Cube houden.
Vooral het idee stond me wel aan, al is dit niet heel bijzonder spannend uitgewerkt. Maar het idee zelf zorgt eigenlijk al genoeg voor een prima sciencefiction / horror filmpje. De film kent ook een best lekkere opening, waarmee de toon al snel gezet is.
Acteerwerk is niet briljant, gelukkig krijgen de karakters wel wat verdieping en nemen ze allemaal dus ook een verschillende vorm aan. Vooral het idee van de autist (toch?) was best om aan te zien. Voor de rest had de film wel nog wat grover gemogen, de kills zijn na de opening niet veel beter.
Het kijkt wel goed weg met prima uitgevoerde mystery. Het boeit, acteerwerk niet briljant en visueel ondertussen zeker wel wat verouderd. Wel eens leuk om een keertje gezien te hebben, maar om gelijk een meesterwerk te verwachtten, nee niet echt.
Cube is al jaren een film die ik regelmatig kijk. Vanaf het eerste moment vond ik het verhaal pakkend, en de thematiek interessant. Dat het acteerwerk middelmatig is, de dialogen erg houterig, en de special effects duidelijk gebrekkige cgi laten zien, neem ik dan voor lief. Deze film nodigt uit om eens in de zoveel tijd weer te kijken , en laat zien dat je met een klein budget, en een origineel concept een pakkende film kunt maken.
Veruit het beste deel overigens, deel 2 en 3 sla ik liever over. De charme van deze film is het kleine budget, en het mysterie rondom de cube, wat in de andere delen volledig teniet gedaan wordt. De cube lijkt hier nog een metafoor voor de maatschappij, of het leven an sich. De complottheorieën die in deze film genoemd worden worden nergens bevestigd. Die onduidelijkheid bevalt me, het zoegt ervoor dat je je eigen ideeën los kunt laten op de betekenis van deze film.
4*
Daarna wordt het wat minder. Het tempo zakt en de focus komt meer te liggen op de personages. De kamers en de vraagstukken raken op de achtergrond. Er gebeurt weinig spectaculairs meer. Ok, er vindt nu en dan nog wel wat actie plaats, maar veel opwinding genereert de actie niet meer.
Het budget van 300.000 dollar wreekt zich. Er is geen geld voor flitsende sfx en voor variatie in de kamers. Ik las dat de film om budgettaire redenen gebruik moest maken van steeds dezelfde kamer en dat is zichtbaar. Om de illusie te wekken dat het gezelschap zich verplaatst wordt de kamer soms van een ander kleurtje voorzien, maar geheel geslaagd is de illusie nooit.
Het kleine budget dwingt de maker om het spanningsveld te verleggen. De spanning moet noodgedwongen komen van het claustrofobische en onzekere gevoel dat heerst bij de personages. En dus richt de film de aandacht op de veranderende groepsdynamiek die sterk onderhevig is aan de extreme omstandigheden. De film laat zien hoe de verschillende personages met de beklemmende situatie omgaan en hoe zij trachten in leven te blijven terwijl ze in een continue staat van doodsangst verkeren.
Dat klinkt goed en is op zich een prima insteek. Helaas wordt er slecht geacteerd en zijn de personages totaal niet interessant. Emoties komen niet geloofwaardig tot uiting en beperken zich tot lachwekkende grimassen en belachelijk ogende blikken. Verder worden de personages niet bijzonder goed uitgewerkt en vertoeven zij blijvend in een karikaturale staat. Tenenkrommend is het soms. Het is dan ook onmogelijk om veel gevoelens van inleving en empathie voor de bedreigde personages te voelen. Mijn aandacht voor hun geworstel verflauwde al snel.
Cube is een film met een fijne kille setting waar te weinig spanning uit voortkomt en Cube is een film die inzet op spannende interactie tussen de groepsleden, maar nalaat om de personages te voorzien van invoelbare karakters.
Na afloop bleef ik met een leeg gevoel achter. Dat ik daarna nog iets las over de betekenis van de cube als metafoor voor het leven, klonk me wel erg wanhopig in de oren. De film wordt er niet beter door en mijn lege gevoel niet gevulder.
De premisse was toendertijd best origineel, en daar ligt het probleem ook niet. Er zit ook best nog wel wat spanning, en hoewel de effecten wel wat verouderd lijken is dat ook niet het grootste manco. Waar ik me vooral aan stoorde waren de vreselijk slechte cliché-karakters, ook allemaal neergezet door hele matige acteurs. De conspiracy nut Holloway, de boze macho-politieagent, de cynische nerd, het briljante verlegen wiskundemeisje, de autist, de ontsnappingsartiest, de één is nog irritanter dan de ander, en het overacteren van bijna iedereen helpt ook niet. Het zal ongetwijfeld bedoeld zijn om de mensheid in z'n verschillende facetten te vangen, maar met zulke eendimensionale karakters gaat dat in ieder geval niet lukken. De beroerd uitgewerkte wiskundepuzzeltjes en het non-einde vond ik dan ook een beetje jammer. Met enige regelmaat heb ik me wel vermaakt zodra er weer een nieuwe cube ontdekt moest worden, maar die lol was nooit van lange duur. Een ruime aftrek van mijn score, van 3.5 naar 2 ster.
Het begin is absoluut steengoed en het eerste kwartier bleef ik goed geboeid en dan.. totaal niets meer. De verrassing en spanning is er meteen van af en daarna is het more yakkin', less crackin'. Wat onderling gestoei erbij om de speelduur mee op te vullen. Ik hoopte er nog op dat al die bloedirritante figuren 1 voor 1 op een prachtige manier in stukjes gesneden zouden worden of op andere zeer creatieve manieren, maar dat was kennelijk niet de bedoeling van het verhaal. Op wat leuke shots buiten de kjoep was het allemaal te veel blablabla en ontiegelijk veel langzame close-up shots op die gezichten. Het is al erg genoeg als een film het daarmee moet doen om de indruk te wekken dat ze dicht op elkaars lip zitten, m.i. is dat meer om dezelfde achtergronden te verbergen, maar ongelooflijk die waren niet bepaald moeders mooiste. En dan vonden ze het nodig om die gezichten die je van zo dichtbij ziet nog verder in te gaan zoemen. ACK!!
Er is nog weinig bekend over Cubed, de heruitvoering hierop, dat terwijl de eerste geruchten over een remake al van 2015 dateren of eerder. Dat las ik tussen aankondigingen van American Werewolf in London (door de zoon van Landis), the Blob, I know what you did last summer, child's play..bij die laatste weten we dat die al af is en binnenkort in de bioscoop draait.
4,0*