• 13.054 nieuwsartikelen
  • 169.545 films
  • 11.118 series
  • 31.844 seizoenen
  • 630.231 acteurs
  • 196.322 gebruikers
  • 9.178.143 stemmen
Avatar
 
banner banner

Walk the Line (2005)

Muziek / Biografie | 136 minuten / 153 minuten (extended cut)
3,89 3.663 stemmen

Genre: Muziek / Biografie

Speelduur: 136 minuten / 153 minuten (extended cut)

Oorsprong: Verenigde Staten / Duitsland

Geregisseerd door: James Mangold

Met onder meer: Joaquin Phoenix, Reese Witherspoon en Ginnifer Goodwin

IMDb beoordeling: 7,8 (272.038)

Gesproken taal: Engels en Russisch

Releasedatum: 2 februari 2006

Plot Walk the Line

"Love is a burning thing."

Country-legende Johnny Cash (Joaquin Phoenix) vertrekt naar Memphis waar countrymuziek nog in de kinderschoenen staat. Naarmate hij steeds bekender wordt en dus geld begint te verdienen komt hij in contact met grote sterren zoals Elvis Presley. Maar de roem wordt Johnny te veel en hij raakt aan de drugs.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Volledige cast

Acteurs en actrices

John R. Cash

Sam Phillips

Luther Perkins

Marshall Grant

Carrie Cash

Elvis Presley

Jerry Lee Lewis

Video's en trailers

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van Walter S.

Walter S.

  • 1602 berichten
  • 1258 stemmen

dennis1979 schreef:

redelijk sterk bio/drama. Joaquin Phoenix laat ook in deze film natuurlijk zien dat hij een absolute eind-baas is. zeer sterke performance.

Walter S. "Ik ben wel een Johnny Cash fan (al ben ik verder geen country liefhebber, maar Johnny Cash overstijgt dat genre)."

Ontstijgt bedoel je denk ik. En hoe kan je een genre ontstijgen? een niveau ok, maar een genre ontstijgen? Er is zoveel goede Country (in diverse stromingen), niet normaal meer.

Nee, ik bedoel dat de muziek van Johnny Cash een mengeling van country, folk, blues, gospel en rock is, geen pure country en dat het daarmee het genre overstijgt.

Tegenwoordig zou Cash in het hokje Americana gestopt worden denk ik.

(Overstijgen als in

overstijgen. (overgankelijk) verder gaan dan een tevoren bepaalde grens).


avatar van dennis1979

dennis1979

  • 468 berichten
  • 453 stemmen

Walter S. schreef:

(quote)

Nee, ik bedoel dat de muziek van Johnny Cash een mengeling van country, folk, blues, gospel en rock is, geen pure country en dat het daarmee het genre overstijgt.

Tegenwoordig zou Cash in het hokje Americana gestopt worden denk ik.

(Overstijgen als in

overstijgen. (overgankelijk) verder gaan dan een tevoren bepaalde grens).

Mee eens. Cash valt tegenwoordig onder de noemer Americana, daar stoppen ze alles in wat ze niet direct kunnen categoriseren. maar het is toch Country wat hij maakte, al zingt hij niet over "Honey I lost my car keys"


avatar van Elchapo

Elchapo

  • 1008 berichten
  • 1925 stemmen

Ben geen country liefhebber en toch is deze film geweldig....whiterspoon en phoenix zijn een match made in heaven!!!!


avatar van royals

royals

  • 489 berichten
  • 836 stemmen

Erg goede biografische film. Goede acteerprestaties en geloofwaardig.


avatar van Zoso

Zoso

  • 10 berichten
  • 273 stemmen

Recentelijk pas beseft dat dit eigenlijk echt 1 van mijn lievelingsfilm is.

Hij speelt ook nog vaak op TV en als ik er per toeval op kom, dan ik kan niet anders dan hem uitkijken.

Sterkste biopic ooit, naar mijn mening. Mijn liefde voor Johnny Cash zal mijn mening ook wel sturen vermoed ik


avatar van TheManInBlack

TheManInBlack

  • 215 berichten
  • 382 stemmen

Één van mijn favoriete films over mijn grote favoriet, staat zelfs in mijn TOP 10! Zelf ben ik opgegroeid met dit soort muziek. Vind het muziek van vroeger veel mooier dan dat van nu.

Dit is een fantastische film over de vroege jaren van Johnny (J.R.) Cash. Het blijft boeiend tot het einde van de film. Acteerwerk is ook fenomenaal van Joaquin Phoenix (Johnny Cash) en Reese Witherspoon (June Carter Cash). Ze zingen overigens ook nog eens fantastisch! Ben de tel wel verloren van hoe vaak ik deze film gezien heb.


avatar van jpbosch

jpbosch

  • 224 berichten
  • 580 stemmen

Dk2008 schreef:

Ik had wel van Cash gehoord. Het is wel een bekende naam in de Country-wereld. Alleen waarom dan?, dat was na afloop niet duidelijk.

Ik lig krom.


avatar van Brabants

Brabants

  • 2843 berichten
  • 2123 stemmen

Joaquin Phoenix en Reese Witherspoon dragen deze film op een zeer knappe manier. Verder krijg je naar het zien van deze film niet echt het idee dat Johnny Cash zo'n grote man was. Het blijft in deze film dan ook vooral hangen in zijn drugsgebruik en zijn problemen. Zijn euforie wordt weinig toegelicht. Erg jammer dat het er dan zo dik op moet liggen. Om die reden kon het mij weinig bekoren.


avatar van Fisico

Fisico (moderator films)

  • 9739 berichten
  • 5300 stemmen

Ik ben in tegenstelling tot mijn liefde voor het witte doek niet zo muzikaal aangelegd. Integendeel zelfs: mijn kennis en interesse voor muziek beperkt zich tot wat ik hoor op de radio. Veel weet ik dus niet van Johnny Cash, laat staan June Carter. Veel meer dan Ring of fire en Jackson moet je mij dus ook niet vragen. Ik kon dus vrij blank de film ingaan.

In eerste instantie en mede één van de grote sterktes van de film waren de uitstekende acteerprestaties van Joaquin Phoenix en Reese Witherspoon. Phoenix is een geweldig acteur, eerste kennismaking voor mij moet destijds Gladiator geweest zijn, maar ook vooral in Her, The village en You were never really here speelde hij erg sterk. Ik las dat hij daadwerkelijk heeft leren zingen en spelen en met zijn stem een octaaf lager leerde praten. Topprestatie, zonder meer! Witherspoon werd met haar vertolking van June Carter terecht bekroond. Phoenix verdiende hem ook, maar Philip Seymour Hofmann evenzeer voor Capote. Een geslaagde magie tussen Witherspoon en Phoenix met een aantal liefdevolle en hartverscheurende scènes.

Fijne intrigerende film over het leven van Johnny Cash. Het is een typisch verhaal geworden van rise and fall. Gelukkig voor hem en de muziekwereld zat er dit keer opnieuw een rise in. Mooie afwisseling tussen de muziekfragmenten en andere shots. Sterke dialogen, fijn drama. Ik leefde echt mee met de personages. De opkomst van Cash vond ik het meest interessant: the struggle om te overleven. De noodzaak om een plaat te mogen opnemen om een betere toekomst te kunnen bieden voor zichzelf en zijn gezin. Fijn om ook in de platenstudio Elvis en Jerry Lee Lewis de revue te zien passeren in het muziekgekke Nashville en later ook nog eens Roy Orbison.

Mooie verfilming al ken ik er op muzikaal vlak niet te veel van, maar ik genoot ervan. Mooie 4,0*!


avatar van Supernatural

Supernatural

  • 984 berichten
  • 834 stemmen

een hele mooie film over johnny cash.met een super mooi verhaal.en een geweldige cast. ik heb genoten al 2 keer gezien,en zal de film zeker wel vaker zien,ik heb de film gisteren net besteld bij bol.com.had de film nog niet werd nu wel eens tijd,want het is een geweldige film.


avatar van Lavrot

Lavrot

  • 759 berichten
  • 0 stemmen

Vanavond op Cinema Canvas (België 2 zeg maar) van 21:20 tot 23:35 uur. Zou 't de "extended cut" zijn, of toch eerst een inleidend gesprek voordat de film begint? Hoe dan ook, ik ga kijken, én ik neem 'm weer op, want deze film weet de juiste snaar telkens te raken. Ga dat zien !


avatar van AJK

AJK

  • 170 berichten
  • 10 stemmen

Zoso schreef:

Recentelijk pas beseft dat dit eigenlijk echt 1 van mijn lievelingsfilm is.

Hij speelt ook nog vaak op TV en als ik er per toeval op kom, dan ik kan niet anders dan hem uitkijken.

Sterkste biopic ooit, naar mijn mening. Mijn liefde voor Johnny Cash zal mijn mening ook wel sturen vermoed ik

Dus kijken vanaaf


avatar van Alathir

Alathir

  • 2107 berichten
  • 1620 stemmen

Country is niet echt mijn soort muziek en echt veel van Johnny Cash wist ik niet. De liedjes komen zeker wel bekend voor en Phoenix zingt best goed vond ik (voor zover ik er wat van ken). Eigenlijk vond ik Reese eerder tegenvallen dan bekoren, vreselijk accent.

De film focust wat veel op het druggebruik wat we al duizend keer gezien hebben en dus geen indruk weet te maken. Zelfs al parelen de zweetdruppels op zijn gezicht en is hij wat bleker geschminkt, Phoenix kan hier niet meer uithalen als wat hij hier toont.

Ik was dus niet echt weg van het verhaal dat weinig interessant is voor de lange speelduur. Het begin vond ik wel goed en inspirerend, maar wie hoog springt kan laag vallen en dat zien we ook in deze film. Gelukkig is June er om hem dit te laten inzien. Zij speelde wel heel hard to get, om er daarna tot haar dood mee getrouwd te blijven. De muziek is het beste en als je daar niet echt fan van bent, is het geheel een beetje mager.

Walk The Line is dus geen al te speciale biopic in mijn opinie. 2.5*


avatar van cinemanukerke

cinemanukerke

  • 1410 berichten
  • 846 stemmen

heb net de film opnieuw gezien in cinema canvas. Goede film dankzij de doorleefde vertolkingen en sommige scenes zijn sterk (zoals de opening in Folsom prison - de confrontaties tussen Cash en zijn vader). Jammer dat het verhaal te cliché matig is (fall and rise van een rockster is zo voorspelbaar) en uiteindelijk focust de film zich op het turbulente liefdesleven van Cash en June Carter ipv muziek en karakterontleding. Maar regisseur James Mangold giet de film wel in een stevige vorm waarin de dramatiek af en toe tot zijn recht komt. Maar ik moet plots aan een andere biopic denken nl Great balls of fire van Jim McBride (over de rockster Jerry Jee Lewis). Daar zit nog meer energie, nog meer creativiteit en nog meer emotie in dan Walk the line.


avatar van Shadowed

Shadowed

  • 10032 berichten
  • 5993 stemmen

Mwa.

Mangold is niet helemaal mijn regisseur denk ik. Logan kan ik dan wel weer waarderen, maar hij boeide me al eerder ook al niet met The Wolverine. Nu zijn dat allemaal X-Men films, dus ging ik me eens wagen aan zijn hoogste gewaardeerde MM film.

Hij heeft me niet echt kunnen overtuigen. Phoenix is zeker wel goed in zijn rol, en sommige scenes zijn inderdaad erg sterk. Confrontatie tussen Phoenix en Patrick is daar bovenop. Maar de echte kracht mist een beetje in deze film. Uiteindelijk is het gewoon een soort wanhopig liefdesverhaaltje.

Cash is soweiso niet mijn type icoon, en is het verhaal weer zo'n rise and fall verhaaltje dat waarschijnlijk voor de echte Cash fans wel te slikken is. Ik snap dat je deze film goed kan vinden, maar mij overtuigde het gewoon niet.


avatar van Fraissie

Fraissie

  • 16 berichten
  • 28 stemmen

Prachtige film, all time favorite!


avatar van Fraissie

Fraissie

  • 16 berichten
  • 28 stemmen

Fraissie schreef:

Prachtige film, all time favorite!


avatar van guchte

guchte

  • 58 berichten
  • 882 stemmen

Prachtige film over een vd beste zangers ooit, Phoenix acteert geweldig, staat terrecht hoog in top 250.


avatar van The Oceanic Six

The Oceanic Six

  • 60258 berichten
  • 4053 stemmen

Deze Johnny Cash film werd in het Bohemian Rhapsody topic genoemd als een titel die zogenaamd veel beter is als muzikale biopic. Nou heb ik de film maar eens bekeken, maar ik snap niet zo goed waarom dat wordt gezegd. Walk the line steekt goed in elkaar, daar niet van, maar is ook vrij clichématig met een rise, fall & rise again verhaal. En net als bij Bohemian Rhapsody wordt hier niet het volledige verhaal van de hoofdrolspeler verteld. Niet dat dat erg is, dat stoorde me toen niet en bij deze ook niet, maar Walk the line is niet perse completer of beter uitgewerkt ofzo. Wel sterk acteerwerk van de hoofdrolspelers, waardoor het allemaal goed kijkbaar blijft.

De film duurt wel echt veel te lang, zo vreselijk interessant vind ik Cash ook weer niet. Zijn muziek is erg goed, daar zitten echt wel een stel tijdloze klassiekers tussen. Maar als persoon had ik er niet zo'n lange film voor nodig gehad. Het hele standaardlijstje (familie, hoogmoed, verslavingen, tot inkeer komen etc) wordt afgespeeld op een vakkundige wijze, maar het been there, done that gevoel overheerste wel aardig. De film raakte me niet echt, wat bijvoorbeeld Bohemian Rhapsody wel echt lukte.

Toch goed om een keer te hebben gezien.

3,5*


avatar van Elchapo

Elchapo

  • 1008 berichten
  • 1925 stemmen

Eventjes aangepast van 4 naar 5 stars.......wat blijft dit toch een geweldige film.(en nee ik ben nog steeds geen country liefhebber?).


avatar van Filmkriebel

Filmkriebel

  • 9454 berichten
  • 4375 stemmen

Zwaar acteerwerk van Phoenix en Witherspoon. Mooi filmkoppel in een biografische film over Johnny Cash. Biografisch maar ook romantisch. De film besteedt heel wat tijd aan het detailleren van zijn tumultueuze relatie met zijn collega en vriendin June Carter. De obsessieve liefde voor haar, maar ook een jeugdtrauma en een afstandelijke relatie met zijn vader trokken hem op een bepaald moment naar de afgrond, zoekend naar levenszin. Ik vond die focus op zijn relatie met Carter soms erg dominant tot bijna op het vervelende toe, maar het helpt wel om beter de inhoud van zijn nummers te plaatsen. Het zal waarschijnlijk zo gelopen zijn, maar een huwelijksaanzoek in publiek brengen vind ik gewoon not done. Phoenix wederom schitterend als getormenteerd figuur : deze film, die ik nooit gezien had, heb ik veel te lang uitgesteld. Witherspoon spreekt me normaal gezien minder aan en ik kan echt geen andere films van haar noemen die me zijn bevallen doch hier is ze terecht gelauwerd geweest.


avatar van IH88

IH88

  • 9363 berichten
  • 3147 stemmen

“You can't wear black. It looks like you're going to a funeral.”

“Maybe I am...”

Schitterende film. Voor een film over Johnny Cash en zijn schitterende repertoire ben ik altijd wel te porren, en als alles dan ook nog zo goed samenkomt is het genieten geblazen. Het grootste compliment moet Joaquin Phoenix krijgen die helemaal opgaat in de rol van Johnny Cash, en perfect gestalte geeft aan de 'man in black'. Er wordt gekozen voor de 'van wieg tot graf' methode en hoewel dat niet altijd werkt, is het hier bijna essentieel om ook de problemen met drugs en zijn vader echt te begrijpen.

Reese Witherspoon verdient ook alle credits en je voelt de liefde van June Carter voor Cash, maar ook de frustratie om zijn onvolwassenheid en de demonen die hij met zich meedraagt. Witherspoon heeft iets heel opgewekts en vrolijks over zich, maar kan daarnaast ook Carter's harde kant laten zien. Wanneer Phoenix en Witherspoon samen "It Ain’t Me, Babe" zingen voor een grote menigte staat het kippenvel op je armen. De tijdsgeest wordt door regisseur James Mangold erg goed neergezet, en het is leuk om acteurs te zien die onder andere Elvis Presley, Roy Orbison en Jerry Lee Lewis spelen. Walk The Line werkt aanstekelijk en is een heerlijke film.


avatar van Lovelyboy

Lovelyboy

  • 3476 berichten
  • 2568 stemmen

You are not nothing.

15 jaar geleden rond uitkomst gezien, maar er toen niet helemaal kapot van, en waarom weet ik niet precies meer. Mogelijk dat ik geen oog had voor de man op het podium, en de man naast het podium, en de psychologische last van een harde jeugd en andere zaken, inzicht dat nu wel anders is en de waardering van Walk The Line drastisch wijzigt.

De jeugd is hard en Spartaans, een nietsontziende vader die er geen doekjes om wind na het onfortuinlijke ongeluk van Jack. Een vlucht voor John die logisch is, wel knap dat hij toch aan zijn droom van muziek weet vast te houden. Het kwaad van waar uit veel problemen zullen komen is reeds gezaaid. Wat volgt is een soort van Rise, Fall en Rise van The Man In Black met Folsom als terugkeer. Toch heb ik net als de eerste keren een heel klein beetje moeite met Phoenix als Cash, vooral als ze auditie doen. De film vervolgt zichzelf in een ontzettend lastig bestaan, namelijk het harde artiestenbestaan. Constant onderweg, optreden na optreden, in die tijd geen sprake van luxe tourbussen maar volgepakte auto's en vooral veel, heel veel, onbegrip van thuis. Je jaagt je droom na, betaald daar een enorm prijs voor, een prijs die ook weer de nodige centen oplevert en gemak voorziet, maar toch is het een onmogelijke situatie met het thuisfront.

Centraal staat toch voornamelijk de showman met vaste stem op het podium, en de drank en pillen verslaafde schim die hij daar buiten is, twijfelend over zichzelf, naarstig op zoek naar goedkeuring van zijn vader en vooral iemand die niet kan aarden. Iemand die liever in de roes van drank, pillen en onderweg zijn verkeerd dan over zichzelf na te denken. Ongemerkt sluipt iemand binnen die ook niet het geluk aan de komt hangen heeft, met slechte keuzes te maken heeft en vooroordelen; juist June. Beide lijken op zoek naar zichzelf, een zeker begrip en spiegelwerking in elkaar te vinden, en waar Cash moeite heeft zichzelf af te remmen is June vooral bang weer beschadigd te raken. Logisch natuurlijk.

Walk The Line belicht daarmee veel elementen rond het karakter Johnny Cash, iets dat Phoenix op een gegeven moment prima weet te dragen, ook al is er wat twijfel in het begin. Phoenix herstelt zich meer dan goed en weet de getroubleerde man naast het podium prima neer te zetten. De 'demonen' die van jongs af aan in het hoofd zoeken worden ook prima gebracht met Robert Patrick als ronduit stuitende vader. En dan is er de gebruikelijke problematiek met thuis, het onderweg zijn en de sluimerende spanning tussen June en John die in het leven uiteindelijk niet zonder elkaar konden, maar in de dood ook niet.

Walk The Line is dan ook een meer dan treffend en ontroerend beeld van een tragische man die meer fout deed in zijn leven dan goed, maar uiteindelijk toch een stukje vrede vond. Om soms een brok van in de kerk te krijgen en dan vergeet ik eigenlijk nog het mooie tijdsbeeld qua en de veelvoud aan herkenbare artiesten die voorbij trekt in de vorm van Jerry Lee Lewis, Roy Orbison en Elvis Presley. Fraai, bijzonder fraai.


avatar van mjk87

mjk87 (moderator films)

  • 13800 berichten
  • 4168 stemmen

Goed gemaakte film wel, maar uiteindelijk ook wel vrij voorspelbaar. Een zoveelste rise and fall (met verlossing op het eind - waarom zet ik dit eigenlijk tussen spoilertags?), wat verslavingen, ruzies et cetera. De film weet niet echt te verrassen, sleept soms wat, boeit niet altijd. Maar het acteerwerk, van beide hoofdrolspelers zeker, mag er wel zijn en tilt deze biopic boven het gemiddelde uit. Ook als sfeerportret prima en de aankleding en vooral de muziek maken het af. Zeker wel een voldoende, niet die topfilm waar deze film tot gebombareerd is. 3,0*.


avatar van cinemanukerke

cinemanukerke

  • 1410 berichten
  • 846 stemmen

Precies 20 jaar geleden stopte de (levens) lijn voor Johhny Cash.

Maar eeuwigheid werd hem gegund toen hij Folsom Prisom maakte. Bij wijze van eerbetoon nogmaals de 'audition scene' bekijken.

... I shot a man in Reno just to watch him die ...

Here's to you, Mr Cash.


avatar van Filmkriebel

Filmkriebel

  • 9454 berichten
  • 4375 stemmen

cinemanukerke schreef:

Precies 20 jaar geleden stopte de (levens) lijn voor Johhny Cash.

18 jaar ... Twee jaar na 9-11 werd de VS opnieuw ondergedompeld in nationale rouw


avatar van cinemanukerke

cinemanukerke

  • 1410 berichten
  • 846 stemmen

Filmkriebel schreef:

(quote)

18 jaar ... Twee jaar na 9-11 werd de VS opnieuw ondergedompeld in nationale rouw

Juist ! En mijn verwarring kwam inderdaad door bovenvermelde herdenking.


avatar van Filmkriebel

Filmkriebel

  • 9454 berichten
  • 4375 stemmen

Over 2 jaar nog 's terugkomen hier


avatar van Duke Nukem

Duke Nukem

  • 1618 berichten
  • 1879 stemmen

Ongelooflijk dat Reese Witherspoon en Joaquin Phoenix zelf zingen in deze film, ze zijn echt getalenteerd te noemen. De stem van Joaquin is natuurlijk wat te licht om voor de diepe baritonstem van Johnny Cash door te gaan, maar hij doet aardig zijn best. Een mooie film, een toch wel intiem liefdesverhaal. Ook Ginnifer Goodwin als de vrouw van Cash vind ik erg goed spelen. En Robert Patrick als de stuurse, weinig liefdevolle vader. Alleen vind ik die gast die voor Elvis moet doorgaan slecht gecast. En ook jammer dat we op het einde van de film niet even de echte Johnny Cash en June Carter te zien krijgen.


avatar van Evelyn4455

Evelyn4455

  • 5 berichten
  • 60 stemmen

Fantastische film! Vooral door de acteertalenten van Joaquin Phoenix.