King Kong (1933)

King kong is een erg oude maar ook een erg goede film.

Deze film komt uit 1933, dus deze film is ruim 80 jaar oud. Ondanks deze hoge leeftijd is deze film nog steeds een spannend avontuur. Een groep filmmakers gaat filmen op Skull Island en komen daar allerlei vreemde wezens tegen waaronder King kong. King kong en de andere wezens vind ik goed overkomen in deze film. De Stop-motion vond ik overtuigend. Super mooie special effecten kan je niet verwachten van een film uit 1933 maar voor die tijd was waren de effecten heel erg goed.

Het acteren in deze film vond ik erg goed. Ik vond vooral Robert Armstrong
Als Carl Denham erg goed en de rest van de cast deed het ook goed.

Het beste stuk van de film vind ik het laatste gedeelte van de film als King kong huis houd in New York en we uiteindelijk de beroemde scene te zien krijgen waarin King kong het Empire State Building beklimt.

Ook erg goed in deze film was de muziek van Max Steiner. Zijn muziek vond ik erg goed bij de film passen.

King kong is een spannende avonturen film die ondanks zijn hoge leeftijd nog steeds leuk is om te zien.

5 sterren voor deze film

De trucage is na 80 jaar uitstekend , zelfs de verhoudingen met de wolkkenkrabbers, vliegtuigen en zelfs snelheid vliegtuigen komt geloofwaardig over, veel recentere films zetten dinos veel minder realistischer dan deze stokoude film
Hoop dat ze hem nooit in kleur gaan uitbrengen dan is de charme kompleet weg
hij blijft KING deze film, alle remakes zijn zoutlozer dan de originele versie
ik geef deze film ook 5 sterren

Yeah, blondes are scarce around here

De keren dat ik met de 1933 versie van King Kong in mijn handen heb gestaan zijn ontelbaar. De film trok me best wel aan, maar de remake uit 2005 vond ik maar zozo en ik vreesde dat het origineel niet erg veel beter ging zijn. Het toeval wou dat mijn broer blijkbaar ook al een tijd benieuwd was naar de originele versie en rond de kerstperiode heb ik hem de DVD dan maar cadeau gegeven. We zochten gisteravond iets om de wansmaak van het vreselijke Succubus door te spoelen en hoopten bij The Eight Wonder of the World aan het goede adres te zijn.

En wees daar maar zeker van! Er wordt vaak gezegd dat King Kong verantwoordelijk is voor veel dingen. De film zou onder andere RKO van een faillissement hebben gered, zou een standaard hebben gecreëerd voor de monsterfilm in het algemeen, en zou vooral erg goed zijn. Hoewel de grote aap de studio zeker geen windeieren heeft gelegd, blijkt na wat Googlen dat het redden van RKO blijkbaar toch net iets teveel eer is. Maakt op zich natuurlijk niets uit en gelukkig kan er op de twee andere categorieën volmondig ja worden geantwoord. Kong is vandaag de dag zo'n dikke 80 jaar oud de effecten blijven indrukwekkend. Ik ben persoonlijk ook wel een fan van dit soort stop motion fantasietjes, maar de film houdt er een erg hoog tempo op na en de vele interacties tussen Kong en een ander wild beest zijn heerlijk om te zien. Ze hebben weliswaar wat weg van een worstelwedstrijd, beide regisseurs hebben een wrestler verleden en speelden de gevechten na zodat de animators iets hadden om de scènes op te baseren, toch stoort het zeker niet.

Oorspronkelijk had regisseur Cooper enkel het einde bedacht. Hij had een beeld van een aap die aan één van de grootste gebouwen in de wereld hing en volop in de weer was met zich te verdedigen tegen vliegtuigen, waarschijnlijk geïnspireerd door het een jaar eerder uitgekomen Murders in the Rue Morgue met Bela Lugosi, waarop hij het verhaal achterwaarts vanuit dit punt begon uit te werken. Of dat de reden is waarom Kong eigenlijk pas zo laat in de film komt (de film is al halverwege eer je de aap ziet), dat weet ik niet, maar ik vind het op zich wel goed dat er aandacht wordt gegeven aan de reis zelf. De film steekt dan nog eens een tandje bij wanneer Kong in New York aankomt en dan is het helemaal genieten. Blijft trouwens ook nog altijd een film met één van de treurigste eindes die ik ooit heb gezien.

Je zou denken dat alle aandacht naar de grote aap gaat, maar King Kong kan nog rekenen op een aantal erg sterke acteurs. Fay Wray gilt zich de longen uit haar lijf en weet het met een zekere uitstraling te doen waardoor ze zich de titel van grootmoeder der scream queens kan toe-eigenen. Robert Armstrong is uitstekend als de arrogante Carl Denham en Bruce Cabot maakt het geheel af als de norse Jack Driscoll.

Ik had het eerlijk gezegd niet verwacht om hier 4.5* aan uit te delen. Een voldoende zat er sowieso in, maar ik moet toegeven dat ik gisteren ben weggeblazen door King Kong. Het hoge tempo, een uitmuntende cast en voornamelijk de heerlijke effecten zorgen ervoor dat dit één van de mijlpalen van cinema is.

4.5*

mooi gezegd Metalfist. Glad you liked it. Ik ga binnenkort maar weer eens voor de tweede keer kijken, is alweer ruim een jaar geleden en verdient een tweede viewing!

King Kong

Eens heb ik mij aan de remake van Peter Jackson gewaagd. Dat was echter op een vrijdagavond, vermoeid na een hele week, op een commerciële zender. Een film die dan van 19:30 tot 00:00 was niet ideaal, en ik verveelde mij dus ook stierlijk en heb hem nooit af gekregen. Mijn affiniteit met oude meuk, en het feit dat dit origineel maar één uur en 40 minuten duurt sprak mij een stuk meer aan. Natuurlijk heb ik mij een beetje in de achtergrond van de film verdiept, dat is soms nog het mooiste aan de film. Merian C. Cooper en Ernest B. Schoedsack hebben met stop-motion een gewaagde zet gedaan. Ging deze film er wel uitzien? Uiteindelijk ga je dan toch met een iets ingedamd enthousiasme de film in...

Aan het verhaal valt weinig tot niets te morren. Die is hetzelfde zoals we alle King Kong verhalen kennen. Desalniettemin verloopt het verhaal zeer vlot, in tegenstelling tot PJ's versie, waarin het geneuzel en de tijdvulling niet te harden is. Een werkelijk schitterende Ann Darrow is daarbij een lust voor het oog. Wat een allure straalt die vrouw uit! Tevens zijn de conversaties van een bijzonder gemakkelijk en prettig niveau. De dialogen zijn, vind ik, in de meeste oudere films toch te gemaakt.
Na de aankomst op Skull Island gaat het verhaal in sneltreinvaart door. Hier krijg je met de echte stop motion te maken die er bijzonder goed uit ziet. Over de realiteit van Kong kun je discussiëren, maar in de tijdsgeest van 1933 vind ik het bijzonder knap. Niet alleen Kong maar ook alle dinosaurussen en mythologische wezens als Log Ness zien er bijzonder goed uit. Ik was even bang dat het gevecht met de T-Rex door de stop motion ingekort en karig zou zijn, maar Cooper en Schoedsack hebben dat ten volste benut! Schitterend gedaan.

Zoals ik al opmerkte was de film lekker vlot en vloeiend. De acteurs spelen naar hun tijd uitmuntend. Fay Wray speelt werkelijk een schitterende blondine. Ze zet haar rol met verve neer. In het begin had ik een beetje mijn twijfels. Daar speelt ze te erg. Daarna komt ze echter lekker in haar rol en is het verzorgt en overtuigend.
Robert Armstrong is natuurlijk de onbezonnen avonturier in dit geheel. Ook hij weet zijn enthousiasme natuurlijk en goed op je over te brengen. Erg goed gedaan. Bruce Cabot, de grote liefde van Ann natuurlijk, is zeker een charmante man die ook zijn rol goed vertolkt. Ik vond echter dat hij het in de conversaties liet hangen.

De uitstraling van deze film was natuurlijk fenomenaal. Alle scènes zijn goed geschoten, het is naar de tijdsgeest bijzonder modern. Ook de stop motion zie je, maar is geen enkel punt van ergernis. PJ bereikt geen enkel moment in zijn uitwerking van het verhaal dit niveau. Ondanks de moderne technieken en dergelijke streven Cooper en Schoedsack hem voorbij. Ver voorbij. Mijn passie voor oude films is week heerlijk opgelaaid en ik kan niet wachten tot ik de volgende klassieker kan opzetten:)

4*

Goed (en goed onderbouwd) verhaal!

Daar heb ik (gelukkig) ook regelmatig last van.

Nog een keer herkeken. Dit vindt nog steeds een goede film. Maar af en toe is deze film wat langdradig. Stem verlaagt naar een 4,5*

Aangename verrassing.

Zo'n 8 jaar geleden zag ik de King Kong remake van Peter Jackson uit 2005, maar het origineel had ik tot nu nooit gezien.
Peter Jackson had maar liefst 3 uur nodig om het verhaal van de gigantische gorilla te vertellen terwijl het origineel na minder dan 2 uur al voorbij is.
Het hoge tempo zorgt voor een vlotte film, en hoewel King Kong zijn intrede maar halverwege de film maakt vervelen ook de scènes zonder hem niet.
De acteurs doen het niet slecht maar ook niet memorabel. Het dialoog en de effecten zijn soms wat oubollig en veel van de dramatische scènes wekken nu vooral hilariteit op maar het heeft zeker zijn charmes. Het is ook nu nog bewonderenswaardig hoe vernuftig de effecten in elkaar zitten.
King Kong zelf ziet er, net als Godzilla in zijn debuutfilm, eigenlijk best schattig uit. Zijn mimiek is fantastisch, vooral de bewegende wenkbrauwen zijn schitterend. Ook de andere wezens op het eiland zijn tof om in actie te zien.
De soundtrack draagt eveneens veel bij aan de film.

Zeker de moeite om eens gezien te hebben.

3.5*

Toch een tegenvaller, echt zo een film die de tand des tijds niet heeft doorstaan. Dat ligt nog niet eens aan de effecten, want die stop motion is best aardig en de illusie die gewekt wordt is nog best sterk - je went er snel genoeg aan. Nee, het is het script, het stijve acteren. de haast naïeve instelling die de film geen goed doen. Het heeft deels charme, een bepaald plezier dat eruit spreekt, maar bij deze film vond ik het vooral storen. Het leek op het betere schooltoneel. Hoe dat meisje van straat wordt opgepikt, hoe men omgaat met elkaar, die inboorlingen, hoe men van een afstandje de rite film achter zo een bosje. Tja. 2,5* omdat de film nog best redelijk wegkijkt.

Dat een film kan tegenvallen, mij niet gelaten...maar deze film ( na 81 jaar !!! ) heeft sowieso de tand des tijds wel doorstaan. Dat een film een verouderde indruk laat met al zijn karakteristieken van die tijd lijkt mij duidelijk. Maar dan kun je iedere film op dit vlak gaan bekritiseren, ook die van nu voor in de toekomst. Het heeft gewoon zijn charmes van die tijd. King Kong is een klassieker en zal altijd een klassieker blijven.

Nou nee, als iets niet meer kan, dan kan het niet meer. En leeftijd van een film vind ik op zich niet zo heel spannend. En een film als To Have and Have Not (wel 10 jaar jonger) als voorbeeld is ook veel te naïef (zoals ik dat dan maar noem) maar wist me wel echt te vermaken en het gevoel te geven gewoon lekker een film te zien. King Kong helaas niet.

Het eerste stuk is best wel oke en kan anno 2014 nog best prima meekomen. Pas als Kong ten tonele verschijnt besef je weer hoe oud het is. Ik kon enig schamper lachen niet onderdrukken. Hoewel het voor die tijd vast state of the art was, vraag je je toch af of mensen dit toen daadwerkelijk spannend vonden.

Ik moet zeggen dat het later in de film wel iets beter werd, (misschien ook omdat het went?) maar de allereerste scene met King Kong is niet bepaald een goede binnenkomer.

Doorheen de film blijft de beleving een beetje wisselend. Af en toe word je wat moe van de houterige poppengevechten, maar soms kon ik best onder de indruk zijn van wat ik, voor die tijd, zag. Bijvoorbeeld de scene met het Empire State Building en de vliegtuigjes is lang niet slecht. Ook is het, los van de effecten, best een vlotte film, die in tegenstelling tot de Jackson-versie niet meer speelduur verbruikt dan nodig is.

Verder, tja. Ik zal altijd wel moeite blijven houden met het beoordelen van oude films. Op een serieuze manier geboeid ben ik meestal niet, het is toch vaak kijken met een 21e eeuwse blik. Toch denk ik dat ik deze film, met de beschikbare filmische mogelijkheden van 1933 kwalitatief ongeveer even goed (misschien wel beter) vind als die uit 2005.

Mijn beoordelingen zijn altijd een combinatie van mate van kwailiteit en in hoeverre ik geamuseerd ben, dus dan kom ik alles bij elkaar toch uit op dezelfde beoordeling als de 2005-versie:

3,5*

Voor die tijd een prima verfilming met leuke prehistorische monsters er doorheen, verhaal is ook goed.

In tegenstelling tot Metalfist heb ik de dvd nooit in mijn handen gehad. Wel vaak gezocht (in winkels vooral), maar nergens tegengekomen. Het zou wel cru zijn als hij nu wel makkelijk verkrijgbaar is, want ik heb 'm uiteindelijk maar gepindakaast. Voor mij(n gevoel) zat er niets anders op.

Het is jammer dat je een film als deze gewoon niet meer vers in kan gaan. King Kong is zo iconisch, dat je hoe dan ook weet hoe het verhaal afloopt. En dan heb ik het niet alleen over de remakes, maar ook de posters, verwijzingen op tv en tegenwoordig zelfs een (bron?)waterreclame. Even speuren op IMDB leert me dat er ook een Godzilla vs. King Kong is. Die komt op het kijklijstje. Dat zal wel bizar slecht zijn.

De échte King Kong was in elk geval erg tof om te zien. Wat het meest opvalt, is het vlotte verhaal. De spanning zit er ook al vrij snel in en komt niet pas na tachtig minuten opbouw ineens los. Hier wordt dan ook gedaan wat Peter Jackson verzuimt: geen nonsens en niet te lang blijven hangen. Zeker de moderne kijker heeft daar veel baat bij. Je kent het verhaal toch wel, dus waarom blijven dralen? Zodra Ann aan boord komt, is het genieten van de inboorlingen, de geweldige Kong en de fantastische tochten door de jungle en uiteindelijk door New York. Mensen zijn hier wel echt lyrisch over Kong zelf. Natuurlijk is hij goed geanimeerd, maar eigenlijk had ik wat beter verwacht. Misschien ook niet helemaal om een film uit 1933 daarop te veroordelen. Eigenlijk vond ik het ook niet erg. De tocht door de jungle vond ik het beste. Kong vs. dinosauriërs is toch net wat indrukwekkender dan Kong tegen vliegtuigen. Natuurlijk is het een iconische scene. King Kong was een baanbrekende film, maar belangrijk is dat het tachtig jaar na dato nog steeds een leuke film om te zien is.

Het laatste gedeelte van de film is overbekend. Ik vond het vroeger maar zielig en daarom deze film nooit gezien. Wel de eigentijdse 1976-versie, vanwege Jessica Lange. Maar die is in die film veel te sexy bezig en de aap vertoont teveel menselijke trekjes. Logisch dan ook, dat ik die aan het eind wel ontroerend vond.
Bij deze film vond ik het laatste gedeelte nu maar hilarisch, hierbij speelt de gedateerdheid wel een grote rol, dat zonder meer. Toch is het ook wel begrijpelijk dat voor zo'n een einde is gekozen. Want nu ik hem dan toch maar eens bekeken heb, vind ik dat King Kong in deze film als een monster wordt afschilderd, die met zijn vuisten op de borst trommelt, nadat hij zijn tegenstanders ruw heeft afgemaakt, en die je dus beter daar had kunnen laten. Maar de relatie beast - beauty, als ook het nutteloos uit de natuur halen komt hier niet erg sterk naar voren. Ook de houding naar dieren toe was in 1933 toch wel weer anders dan in 1976. Overigens blijven alle gedeelten met King Kong, die trouwens pas halverwege in de film komt toch nog wel heel goed gemaakt voor die tijd, en het laatste gedeelte blijft behoorlijk sterk en dat kan dan terecht als klassiek bestempeld worden. Maar dat is het ook. Ook voor deze film geldt dan, aardig om een keer gezien te hebben meer niet. 3.0

Ik had al verschillende King Kong films gezien maar nog nooit het origineel. De laatste remake vond ik maar niets. Deze is duidelijk een pak beter, al komen de dieren hier soms wat houterig over het stoort niet echt. Het is wel wat geduld oefenen. Voordat de blanke mannen en blonde dame op het eiland aankomen gebeurt er niet veel. De dialogen zijn vooral oubollig en saai. Eens op het eiland gaat de film echt pas goed van start. De scènes met King Kong en andere prehistorische dieren zijn echt wel goed, al blijven sommige gevechten tussen Kong en andere monsters soms iets te lang duren. Wat me ook opviel was dat er voor een oude film als deze toch wel enkele vrij expliciete scènes inzitten met Kong die mensen tussen zijn tanden neemt of met zijn enorme voeten verplettert. Ik ben het wel eens met Dick2008 dat de relatie tussen Kong en Faye Wray niet echt goed naar voor komt. De eindscène blijft wel spectaculair.

Een zeer goede film. Ook al is deze zo'n 80 jaar oud. Special effects voor die tijd zijn uitstekend. Er werd goed geacteerd. Muziek vond ik soms irritant. Het is een klassieker en echt de moeite waard om zelfs meerdere te gaan kijken.

Wat ik wel knap vind van Kong is dat hij met één hand kan klimmen. In de andere hand heeft hij het meisje vast. Probeer maar eens een ladder te klimmen met één hand. Gaat je niet lukken.

Ik weet natuurlijk niet hoe het met jou zit, maar ik heb geen vingers aan mijn voeten.
Aardige film. Vooral het begin beviel me erg goed: prettig sfeertje, de spanning van "we gaan op avontuur!". Erg goede scènes, vooral die met de cameratest. Echter kakt de film na de verschijning van King Kong naar mijn mening een beetje in. Misschien toch onbewust een beetje door de cartooneske spanning.

En dan nog. Ook al heb je geen vingers aan je voeten, hoe wil je dan niet achterover vallen? Je zou met één hand los moeten laten en dan nog. Het lukt je dit misschien een paar keer, maar met de wind erbij en goed concentreren.

Mijn reactie was vooral bedoeld als grapje.
Desondanks denk ik dat gorilla's ontzettend goed hun evenwicht kunnen bewaren, en waarschijnlijk ook best met in één hand een vrouw een ladder op kunnen klimmen zonder achterover te tuimelen.

Maar ik weet niet of dit wel zo'n bijster interessante discussie is...

Natuurlijk is het mogelijk, je ziet het toch gebeuren? En bovendien, het is niet zomaar iets of iemand hè, het is wel King Kong ja!

Dan de vraag: waarom reageer je er dan op. Hoe dan ook, ook al zie je het gebeuren. Het is nep, illusie, special effects. Dus niet echt. Afijn, blijft wel een boeiende film. Ook voor die tijd.

De remake uit 2005 vond ik super en ook al was het verhaal al gekend had ik deze originele King Kong nog niet gezien.
Een vergelijking met de remake zou vrij oneerlijk zijn gezien de huidige technologie en dus verwachtte ik er niet al teveel van. Echter was ik zeker positief verrast over de mooie uitwerking van het verhaal in die tijd.
De nogal 'korte' speelduur laat het vrij volumineus verhaal redelijk vlot lopen, de sfeerschepping, mede door de zwart/wit beelden, is sterk en technisch gezien vond ik de afwerking tijdens de memorabele momenten op het eiland en in New York, zelfs voor de huidige tijd, best goed meevallen. En natuurlijk doet een prachtige Fray May bij dit eindresultaat een grote duit in het zakje

3*

De gouden Hollywood-jaren 30 en 40 hebben voldoende fraais opgeleverd. De originele King Kong blijft een goed verhaal, met lekker klungelige special effects, die desondanks niet storen. It was beauty that killed the beast. Zo is het maar net.

Zeer vermakelijke verfilming van het verhaal van King Kong. De effecten zijn uiteraard achterhaald, maar hebben toch ook zeker wel hun charme. Voor die tijd zullen het overigens uitstekende effecten zijn geweest. Het personage King Kong maakt in ieder geval voldoende indruk. De opbouw en uitwerking van het verhaal is prima en het acteerwerk is ook best aardig, al hebben de meeste rollen weinig diepgang. Aardige decors ook, met name op het eiland en in New York. Een vlotte filmklassieker die het aanzien zeker waard is.

Een ware klassieker. De meeste monsterfilms dateren uit de jaren '50, maar hier hebben we een monsterlijke aap in de jaren '30. Geen wonder dat vele films met de bekende aap gevolgd zijn. Zoveel jaren later zijn we natuurlijk veel meer gewoon qua effecten. Hiet ziet er soms wel wat knullig uit helaas Maar er zit genoeg tempo in om het nog steeds boeiend te houden. De film weet wel niet helemaal de juiste toon te zetten en gaat van avontuur over horror naar actie. Maar zeker van genoten.

Nadat ik recent het vrij imponerende Kong: Skull Island (2017) in de bioscoop heb gezien, kreeg ik ook wel eens zin in de oude King Kong films die ik nog niet had gezien. En dan kom je automatisch bij de eerste Kong film uit 1933 uit. Bijzonder om deze 84 jaar oude King Kong film te zien en te constateren dat deze heel wat vermakelijker is dan bijvoorbeeld de versie van Peter Jackson uit 2005 die 3 uur nodig had om een simpel verhaal te vertellen, wat echt vreselijk saai was. Deze versie uit '33 heeft een opvallend hoog tempo en komt lekker snel to the point. En ja, het minste deel van de film zijn de stop motion effecten, maar dat kan je de film niet kwalijk nemen.

Sterker, ik vond de effecten wel charmant en geinig. Qua uiterlijk ziet alles er wel goed uit, maar de hakkelige actie is natuurlijk vrij gedateerd. Ook zie je wel erg duidelijk dat ze met een voorgrond met acteurs en een achtergrond met decoratie werkten. Denk aan de scene dat Kong met een boomstam aan het schudden is. Verder ziet de film er erg verzorgd uit, is het acteerwerk prima en de zwart-wit beelden sfeervol. De actie is zo af en toe nog vrij hard trouwens, met doodgebeten of verpletterde slachtoffers van onze grote aap. Prachtige iconische scene trouwens met Kong op het Empire State Building. Nee, niks mis met deze klassieker.

3,5*

Een film van 85 jaar oud, die vooral leunt op special effects; natuurlijk is zo'n film inmiddels gedateerd, maar ondanks dat staat deze originele King Kong nog steeds als een huis. Bepaalde special effects en actiesequenties zijn weliswaar achterhaald en daardoor een tikkeltje lachwekkend, maar voor een groot deel is het nog steeds indrukwekkend. Vooral de derde akte met Kong in de grote stad is nog steeds simpelweg meesterlijk; zelfs na 85 jaar is de iconische sequentie van King Kong op het Empire State Building ongeëvenaard.

De film schiet eigenlijk nog het meest tekort op het gebied van de personages. Filmmaker Denham is nog het meest interessant, gezien actrice Ann Darrow niet veel meer doet dan schreeuwen, haar band met Kong komt hier een stuk minder goed naar voren dan in andere versies. Maar vooral haar andere romantische tegenspeler Driscoll is maar een saaie oetlul. De rest van de personages doet er eigenlijk helemaal niet toe, het zijn dan ook vooral de prehistorische dieren - met Kong uiteraard voorop - die de show stelen. Het eerste half uur van de film is dan ook niet bijster interessant, maar gaandeweg wordt de film steeds sterker en sterker. En zoals gezegd, de climax is nog steeds van torenhoog niveau.

4 sterren.

Klassiek, klassieker, klassiekest: waarschijnlijk een van de bekendste vooroorlogse films, samen met een Snow White misschien. Ik had hem dan ook al eerder gezien, vroeger kwam deze regelmatig op TV. De eindscene is zo bekend, die kende ik nog wel, het gedeelte op het eiland (zo’n driekwart van de film) echter was ik grotendeels kwijt.

Acteerwerk is niet om over naar huis te schrijven: er is voor gekozen de hoofdrol te verdelen onder twee personages wat ertoe leidt dat ze allebei een beetje onderbelicht blijven. De megalomane regisseur is wel een interessant figuur maar had wel wat beter uitgewerkt kunnen worden, de eerste stuurman is een degelijke, wat kleurloze held. Fay Wray is goed maar vanaf de ontmoeting met Kong rest haar weinig dan gillen en verschrikt kijken. De ster van de film is natuurlijk Kong, die naarmate de film vordert steeds beter geanimeerd wordt, met als hoogtepunt de eindscene op het Empire State Building.

Oude avonturen gingen vaak over fictieve ontdekkingsreizen naar de zuidelijke zeeën. Tegenwoordig zouden het verre planeten zijn in plaats van onontdekte eilanden met prehistorische monsters. King Kong onstond uit een nachtmerrie van screenwriter Merian C. Cooper. Als gevechtspiloot tijdens de Eerste Wereldoorlog droomde hij over het bevechten van een monster vanuit vliegtuigen. Door het derde bedrijf in New York te plaatsen wordt het fantastische met het realistische verenigd.

In de eerste twintig minuten is er nogal wat voorafschaduwing: het kleine aapje, de angstige, opwaartse blik van Fay Wray. Zij verschijnt als onbekwame dievegge, al zijn haar kapsel en make-up iets te mooi voor iemand die geen appel kan betalen. Dit was vóór de Hayscode, wat blijkt uit de gewaagde jurk tijdens de fotosessie.

Koning Kong staat voor mannelijkheid. De Empire State Building is een fallus. Het beest vecht niet uit slechtheid, maar om z'n territorium te verdedigen. Jack lijkt op hem. Ook hij is een macho bij wie de zachtaardige kant geleidelijk naar boven komt. Fay Wray werd de scream queen, een zwakke vrouw die gered moet worden, maar ook de schoonheid die de macho verzwakt. De inboorlingen worden als primitieve wilden voorgesteld, zoals meestal in die ouderwetse avonturen.

De technische middelen van toen werden uitgebuit: stop-motion, miniaturen, poppen, schermen met bewegende beelden als decor... De schreeuw van Kong zou een combinatie zijn van het gebrul van een leeuw en een tijger, achterwaarts en vertraagd afgespeeld. Ook al weet je dat je naar een bewegend poppetje zit te kijken, toch ga je meeleven met het misbegrepen wezen.