Jurassic Park (1993)

De film eens opnieuw bekeken, ditmaal op Blu-ray.
Het blijft een spektakel om hier naar te kijken, maar mede door deze versie heeft het geluid een fikse boost gekregen waardoor de film en de beelden nog indrukwekkender overkomen dan het al was.
Puike cast ook en een goed verhaal.
Heb er opnieuw van genoten.

Gisteren zapte ik langs net 5, midden in de scene op het tyrannosaur paddock. Blijft toch een legendarische scene, met dat mannetje op de wc...

Ook voor mij geen jeugdsentiment: ik zag de film vanavond voor het eerst. De hype eromheen is natuurlijk wel iets wat ik heb meegekregen destijds en dat zegt wel iets over de kracht van het concept. Jurassic Park als themapark is geen werkelijkheid, maar de film is dat wel en blijkt evengoed tot de verbeelding te kunnen spreken van een hele generatie.

Dat deel, de verbeeldingskracht, vind ik als kijker in 2015 ook nog steeds terug in Jurassic Park. Primair natuurlijk van de schrijver van het boek, maar je moet het ook maar durven om zoiets te gaan verfilmen begin jaren '90. Het is alleen jammer dat dit aspect voor een groot deel teniet wordt gedaan door het hoge gehalte aan belachelijkheid in het script. Het personage Nedry is tenenkrommend, Genarro op de toiletpot beschamend en veel acties van onze helden zijn gewoonweg ridicuul (bijvoorbeeld om met een lamp te gaan schijnen als er een T-rex voor je auto staat). Lomp schrijfwerk, waarbij alles erop is gericht de grote blockbuster te worden die dit ook is geworden.

Leuk om een keer te zien en het kent een aantal mooie momenten, zoals de aankomst per heli op het eiland of de eerste ontmoeting met dino's, maar eigenlijk had er met dit concept een veel betere film gemaakt kunnen worden.

Voor mij een van de beste Steven Spielberg verfilmingen. Ik zal hem zeker vaker gaan kijken.
De t-Rex zal mijn favoriete dino worden vanaf nu.

“Dr. Grant, my dear Dr. Sattler... Welcome to Jurassic Park.”

Jurassic Park blijft jeugdsentiment maar ook een film die nog niets van zijn magie heeft verloren. De dinosaurussen hebben nog niets aan kracht en verbeelding ingeboet en de suspense is meesterlijk opgebouwd. Het eerste gedeelte met de rondleiding in het park is een beetje langdradig en sommige dingen zijn niet al te interessant maar Spielberg weet als geen ander een wereld te creëren waarin het fijn toeven is voor ruim twee uur.

De introductie van de T-Rex blijft memorabel en ongeëvenaard. Het bonkende geluid, de bekertjes water die trillen, de arme geit en de angst in de ogen van de personages... Weergaloos gedaan. En wanneer T-Rex verschijnt maakt hij 23 jaar na dato nog steeds een onuitwisbare indruk. Ook de velociraptors zijn geweldig en misschien nog wel angstaanjagender dan de T-Rex. De acteurs spelen eigenlijk bijrollen ten opzichte van de dinosaurussen maar vooral Sam Neil, Jeff Goldblum en Richard Attenborough zijn goed op dreef en weten hun personages wat inhoud mee te geven. De kinderen en Laura Dern zijn niet bijster interessant maar die angstige blik van Ariana Richards als ze de T-Rex voor het eerst ziet is mij altijd bijgebleven. De muziek van John Williams is legendarisch en na het zien van de film zit het bekende deuntje altijd een paar dagen in mijn hoofd. Ik ben in ieder geval blij dat bij herziening Jurassic Park niet alleen nostalgie is maar ook gewoon nog steeds een steengoede film.

Vakkundig gemaakte Spielberg, boordevol clichés, maar nog altijd erg amusant.

Die twee uur schieten voorbij: Jurassic Park zit vol spanning, vermaak en vernufitg nagemaakte dinosauriërs. De cast speelt aardig, al zijn de personages niet bijzonder. Waar de beesten er ook nu nog fantastisch uitzien, vond ik het kleurgebruik een beetje mat. Bovendien worden er uiteraard wat clichés afgewerkt. Toch weet Spielberg opnieuw topamusement te leveren en toont zich van alle markten thuis.

3.5*

Blijft een fenomenale film. Ik had eigenlijk iets heel anders gepland voor vanavond, maar ik maakte de fout om toch nog héél even het begin van Jurassic Park mee te pikken op tv voordat ik weg zou gaan. Maar toen ging de tv niet meer uit en heb ik hem tot het einde afgekeken. Ondanks die verdomde reclames waardoor ik meestal weer heel snel die tv uit knal, zo sterk blijft deze film.

Ook ik heb vorig jaar voor het sentiment Jurassic World in de bioscoop gezien. Een mager filmpje die ik beoordeelde met een 3*. Aardige poging, maar niet meer dan dat. Je zag in ''World'' dat ze JP deel 2 & 3 grotendeels links lieten liggen en alles weer terughaalden uit dit eerste deel, wellicht voor de nostalgische waarde. Zeker nu ik Jurassic Park weer terugzag viel me pas op hoeveel ze qua formule probeerden te kopiëren in ''World'', maar dan ''geüpdatet''. Cheap eigenlijk, want Jurassic Park is niet te toppen, ook niet eens aan te halen.

Het tempo in de film is perfect, de spanning is om te snijden en de special & visual effects zien er nog steeds vele malen beter uit dan menig CGI film van de afgelopen jaren. Ik ga lekker slapen met de soundtrack in mijn hoofd...

Wat een geweldige film blijft dit om naar terug te grijpen. Ik volg Anne J hierin: Gezien dit weekend deel twee op tv is (en ik die niet heb), besloot ik er deze week nog eens een trilogie van te maken, te beginnen dus met deze klassieker van Spielberg. Zoals het zo vaak gaat, is en blijft de originele versie de beste film.

Hoewel JP een aantal gigantische blunders maakt, zoals algemeen bekend de ineens opduikende afgrond, komt de film daar goed mee weg omdat hij zo sterk is. Wat me zelfs nog het meest stoort is de foute benaming van de dino's. In de film is er steeds sprake van de vlot uitsprekende "velociraptor", maar eigenlijk zijn dit de grotere deinonychussen (maar dat bekt zo makkelijk niet). De raptors waren in werkelijk maar de helft zo groot (en volgens hedendaagse studies meer gevederd).

De opbouw van de film is traag, ik herinner me nog als elfjarige in de cinema, dat dit even doorbijten was. Nu valt dit wel mee. Het valt me op dat ik net als de bezoekers aan het park hoe opgewekt ik ben om de eerste dino's te mogen aanschouwen (brachiosaurus en parasaurolophussen). Het is de magie van de film die verder wordt gedragen door de geweldige soundtrack!

De film is haast 25 jaar en het is verbazend dat de dino's er nog steeds erg goed vanaf komen. Verder een te snijden spanning (te veel om op te noemen) ruim voldoende voor twee uur kijkplezier. Het maakt niet uit of je de film voor het eerst of voor de tiende keer ziet: topvermaak en gegarandeerd een top-TVavond met als grote ster de T-Rex. De cast zelf is maar matig (Goldblumm valt best mee met zijn ironische grapjes), maar het zijn de dino's die de show stelen. Hoe kan het ook anders?

Verhoogd van 3,5 naar 4 sterren , blijft na al die jaren nog steeds goed of zelfs beter , echt knap gemaakte film .

Het is inmiddels een tijd geleden dat ik deze voor het laatst heb gezien, maar ik heb hem zo vaak gezien dat een fatsoenlijk stukje schrijven geen moeite is. Jurassic Park staat in mijn geheugen gegrift en daardoor heb ik onlangs besloten hem tot mijn persoonlijke beste films ooit te rekenen. Ik weet nog - of denk te weten - dat ik als kleuter een oppas op bezoek kreeg omdat mijn ouders naar de bioscoop gingen. Toen ze vertelde dat het over dinosaurussen ging sloeg mijn hoofd op hol. Maar uiteraard kon ik niet mee. Tot ik hem jaren later zag en mijn spreekbeurten over dinosaurussen ging, ik met dino's speelde en zelfs een hamster had die T-Rex heette.

Jurassic Park is veel nostalgie dus, maar na tientallen keren herzien door de jaren heen heeft het werkelijk niets van magie ingeboet. Een grotendeels verlaten eiland wat tot dino-pretpark is omgetoverd spreekt absoluut tot de verbeelding en de manier waarop de boel op het scherm wordt getoverd is zo ontzettend sfeervol en fenomenaal. Het visitorcenter waar nieuwe dino's worden uitgebroed, de rondleiding langs de raptorkooi en natuurlijk de bloedstollende autorit langs de diverse vertrekken. Memorabele scenes stapelen zich in sneltreinvaart op. De spanning wanneer de stroom van T-Rex vertrek uitvalt is ongekend en schakelt nog een versnelling hoger wanneer het beest daadwerkelijk in beeld komt in de vorm van een zesduizend kilo wegende robot. Hoewel de dino's die volledig in beeld zijn opgebouwd zijn uit CGI, worden onvolledige shots ingevuld door robots of mannen in pakken. En het is bizar dat dit bijna 25 jaar na dato tot op heden (de sequels buiten beschouwing gelaten) nog steeds de beste dinosaurussen op scherm zijn, ooit.

Maar ook de vele kleine subtiele details maken het bijzonder. Het trillen van het water als de T-Rex in de buurt is. Het tikken van de nagel van de raptors. De T-Rex klauw op het hek. En niet te vergeten de geluiden die de verschillende beesten maken, vaak een mix van bestaande dierengeluiden. Het maakt de film zoveel spannender. De dieren spelen de hoofdrol, maar ook de menselijke cast is meer dan prima. Sam Neill zal ik altijd blijven zien als Alan Grant. Goldblum die de lolbroek uithangt en Dr. Hammond als wijlen Attenborough als een donkere Walt Disney-variant. Alleen de kinderen waren lichtelijk irritant, maar ik kan nou eenmaal slecht tegen krijsende kinderen.

En dan is er nog de legendarische muziek door John Williams die voor mij één van de mooiste soundtracks ooit heeft opgeleverd. Het theme is iconisch en brengt je meteen in de juiste sferen en blijft dagenlang in je hoofd zitten. Er zitten wat onlogische beslissingen in de film, maar die verliezen het van mijn fascinatie voor dino's en al het andere bovengenoemde moois. Klassieker!

T-Rex doesn't want to be fed. He wants to hunt. Can't just suppress 65 million years of gut instinct.

Jurassic Park geldt heel terecht als een icoon onder de blockbusterfilms en weet als film keer op keer te boeien, zonder dat de tijd vat op de kwaliteit van de film krijgt. Nog altijd is dit een adembenemend mooi achtbaanritje waar bijna niks op aan te merken valt, zeker op bluray waar ik deze nu mee heb bekeken. Tijdens het kijken van de film voel ik me altijd weer even kind, want ik was vroeger al gek op dino's. Destijds de film niet gezien, maar het lanceerde wel een enorme dinosaurus-hype waar ik graag in mee ging. Ook het logo van deze film is nog steeds zo herkenbaar en fijn. Mooi.

De film neemt ruim de tijd voor de opbouw en dat gaat vrij traag, maar weet toch bijzonder goed te boeien. Het is zo'n eiland waar ik zelf graag aanwezig zou zijn op het moment dat men er voor het eerst aan komt. Je ziet het bezoekerscentrum en daarna de proefrit die faliekant mis gaat. Maar voor dat dat gebeurt heb je al bijna een uur een prachtige blik op het park gekregen. Maar zodra het mis gaat volgen de memorabele scenes elkaar geweldig op. Van de aanval op de 2 wagens tot de laatste ontsnapping, het blijft zó boeiend. Net als de vele aanwezige details. Het bange geitje dat opgeofferd wordt als maaltijd, de trillende grond, de nagel etc. Sowieso is de spanningsopbouw erg goed, iets wat veel blockbusters niet hebben, maar waar Spielberg een meester in is. Deze geweldige scenes worden versterkt door de geweldige muziek van John Williams, waarbij het Jurassic Park theme wel een van zijn meest memorabele tracks is die hij ooit produceerde. Nog altijd tijdloos mooi en het levert elke keer weer kippenvel op om deze te horen als je het eiland vanuit de helikopter in beeld krijgt.

De cast voldoet ook prima, waarbij ik Richard Attenborough, broer van de legendarische David, de meest opvallende rol vind hebben als gepassioneerde, maar naïeve bouwer van het park. Hij is enkele jaren terug hoogbejaard overleden, maar heeft ook een paar mooie rollen nagelaten. Maar als ik de cast bespreek kom ik ook aan bij de kleine minpunten die de film heeft, zoals kinderen in de hoofdrol. Dat werkt zelden en is ook nu niet echt geweldig. Ze acteren niet best, het maakt het soms wat te kinderlijk en je weet dat ze nooit dood gaan. En daar weer over gesproken maak ik een bruggetje naar mijn tweede minpuntje; voor een film over enorm agressieve, moordende dino's is het allemaal redelijk braaf. Je ziet bijna geen bloed of gore, want redelijk te snappen valt, maar ergens wel jammer is. Maar dit zijn gewoon kleine details, want Jurassic Park is een tijdloos icoon die ik nog vaak zal kijken.

4,5* (was 4*)

Jurassic Park, zag m al jochie van 12 in de bios. Ik was verkocht. Ik had m al snel op VHS en heb m helemaal kapot gedraaid. Veel gekeken en zelfs nu nog kan ik genieten van deze film. Leuk acteerwerk, leuk verhaal. En de verfilming is briljant, zeker als je bedenkt dat die film al bijna 25 jaar oud is. Die T Rex blijft overtuigend echt! Een must see!