The Magnificent Seven (1960)

Een jaartje of tien geleden nog eens gezien, en dat was toen op een avond direct na het grote voorbeeld. Toen maakte deze film een diepe indruk, en ik vond hem eigenlijk beter dan het origineel - maar als ik hem nu terugzie vraag ik me even af hoe ik dat heb kunnen vinden. Misschien ben ik toch wel wat radicaler geworden in mijn opvatting.

Waar vooral wat irritatie uit voortkomt is dat de moraal, en als onderbouwing daarvan wat details in het verhaal, aangepast zijn aan een wat meer Westers denkkader. Toegankelijker wordt het daar misschien wel van, maar ook een stuk platter en vlakker - en terug bij de radicalere opvatting die ik daar ondertussen over op nahoud, kost dat wel wat puntjes op de meetlat van bijzonderheid.

Buiten dat blijft het wel een genot om Brynner en Bronson te zien, samen met de vijf andere helden. Dat blijft toch wel erg sterk.

Zo, deze maar eens uit het stof gehaald. Wat een heerlijke western, deze vrije remake van 'Shichinin no Samurai'. Dat gegeven heb ik los gelaten en ik heb heerlijk achterover gehangen - genoten van deze sfeervolle, vermakelijke en prachtig geschoten western. Brynner, Bronson, McQueen en co. weten hun personages erg cool neer te zetten. Verhaaltechnisch niet groots, qua uitvoering wel wat mij betreft. Geen Leone, maar wel vermaak van een hoge plank. DeLuxe Color, Panavision.. dit zag er weer mooi uit.

Prachtige western met een fantastisch sfeertje! Ik was onder de indruk van de aankleding, het stadje, de kostuums en de details. De acteurs leken zo weggeplukt uit het echte wilde westen en zetten hun rol uitstekend neer.

Ook weer mooi om te zien dat deze western de tand des tijds zo goed heeft weten te doorstaan. Zeker als je je bedenkt dat deze film bijna 60 jaar geleden geschoten is.

Zeer taai.

Aan de vergelijking met het origineel heeft het niet echt gelegen, een geweldige Seven Samurai fan ben ik niet en het is ook alweer even geleden dat ik die film gezien heb, dus buiten het plot om is het lastig om nog echt concrete vergelijking te maken. Wat echter niet hielp was dat deze film het plot van SS relatief strak volgt, waardoor ook dat weinig verfrissing bracht.

Van de sterrencast kende ik bijna niemand. Enkel McQueen staat mij bij als een groot acteur. Bronson is verder van naam bekend maar staat in mijn boekje ergens on de Z-acteurs. Van de meeste anderen had ik zelfs nog nooit gehoord. Ze doen het ook zonder uitzonderig erg pover wat mij betreft. Erg gekunsteld en met veel geposeer, en ik heb het al niet zo met cowboy figuren.

Viel me verder ook op dat er geregeld op sets geschoten werd. Zal er nooit echt fan van worden, vooral niet als het té duidelijk zichtbaar is. Het dorre landschap blijft verder een persoonlijke afknapper, da's iets waar ik noch het genre ooit veel aan kunnen veranderen vrees ik.

All American Western gebeuren. De link met Seven Samurai is er maar voegt weinig toe of neemt weinig weg van de film wat mij betreft. Ik blijf het gewoon allemaal erg geforceerd en saai vinden. Werkelijk een genre waar ik nog niks goeds ben tegengekomen.

0.5*

Met die eerste twee woorden ben ik het helemaal eens. Ik kon er letterlijk niet doorheen komen, ook al houd ik wél van westerns. Daarom ook geen score, want niet afgekeken.

Beetje standaard western. Maar zo erg als eerder gesuggereerd wordt is het beslist niet. Alright, het origineel wint het op alle fronten van deze remake, maar de sfeer die gecreëerd wordt door met name de acteurs is aangenaam. Western is natuurlijk geen genre voor iedereen, maar deze film heeft best wel een vorm van kwaliteit in zich.

Een paar dagen geleden weer een terug gezien maar de glans van destijds is er toch wel een beetje van af.Zeker als je de film vergelijkt met de spaghetti westerns die een paar jaren later hun intrede deden.
Het blijft allemaal wel vermakelijk,zeker door de vele bekende gezichten (de rol van Bucholz vond ik overigens verschrikkelijk) maar een klassieker of een topper in het western genre vind ik the Magnificent seven zeker niet.Daarvoor ontbreekt het de film aan echte spanning en goede actie,kwam allemaal iets te kneuterig over.

Qua sfeer zit het wel goed in deze western, ook leuk dat het in Mexico speelt met dat stenen kerkje erbij. En het ziet er allemaal wel fraai uit, kleurrijk (de lucht, die roodbruine koe) maar wat minder fel dan Technicolor uit die jaren. En alle acteurs die een bepaalde uitstraling hebben geven ook wel wat mee aan deze film. Maar het is ook een wat stijf geacteerde film waarbij de relatie tussen de zeven en de dorpsbewoners nooit gaat leven. Dat deed Seven Samurai beter, deze western op momenten maar te weinig. Dat ligt er ook aan dat deze film keurig twee uur duurt en er gewoonweg de tijd niet voor vrijmaakt. Daardoor gaat de film nooit leven en soms zelfs vervelen. En het mist gewoon echt diepgang. Meer dan een aardige avonturenfilm wordt dit niet. 3,0*.

Deze gaat nu wel op de lijst. Wil toch graag zien hoe deze zich tot de recente versie verhoudt.

Eigenlijk een heel fantastische western met een goed tempo, fijne opbouw en een paar mooie, archetypische personages. Totdat je erachter komt dat de opbouw allang geen opbouw maar climax en vervolgens afwikkeling is. Nog net geen nachtkaarsje, deze erg mooi geschoten maar toch net iets te kabbelende klassieker.

Nu de remake rondwaart in de bios wilde ik toch eerst het origineel bekijken. De film is gebaseerd op Shichinin no Samurai (1954) Een film die als een absoluut meesterwerk te boek staat. (niet gezien)
In de hoofdrol zien we de opvallende en kale Yul Brinner als Chris Een pracht verschijning! De andere leden van de Magnificent Seven zijn: Eli Wallach, Robert Vaughn, Charles Bronson, James Coburn en Steve McQueen. Stuk voor stuk goede koppen en prima acteurs. Het verhaal zelf is vrij simpel maar effectief. Een Mexicaans stadje heeft hulp nodig en huurt daarvoor dus revolverhelden in. Het is dan ook door de uitstraling van de acteurs dat deze film zo goed is. Verder is er dan ook nog de prima Western-sfeer waarbij ook de bijzondere setting in Mexico bijdraagt. De film neemt de tijd om de zeven cowboys voor te stellen en de actiescènes zijn pas laat in de film te zien. Dit is een pluspunt en ook al is hierdoor de tijdsduur langer, het verveeld niet. Steve McQueen als Vin Tanner viel extra op doordat hij fantastische en humoristische uitspraken deed.Bijvoorbeeld met de tekst: "Dat doet me denken aan die man die van tien hoog naar beneden viel, halverwege zei die: tot nu toe valt het allemaal nog mee." Echt heerlijk! Wat me wel opviel is dat er in de film geen beauty aanwezig was.

De laatste der magnificent seven is gevallen

“We deal in lead friend.”

Kleine tegenvaller. Slecht is The Magnificent Seven zeker niet, maar de film lijkt maar niet op gang te komen. Het eerste uur met de introductie van de personages en de band die opgebouwd wordt tussen de dorpsbewoners en de zeven huurlingen is aardig gedaan, maar ook erg langdradig en taai. Op de één of andere manier komt het allemaal erg houterig en ongeloofwaardig over en het acteerwerk is wisselend.

De grote vier (McQueen, Brynner, Wallach en Bronson in een te kleine rol) doen het goed, maar voor de rest is het erg matig. Daardoor miste ik ook iets van betrokkenheid en meespelend wil het gevecht tussen de zeven/dorpelingen en Wallach en zijn leger niet worden. Alhoewel het eindgevecht leuk gedaan is en die echte Westernsfeer uitstraalt. Maar dan is al driekwart van de film voorbij en voelt het een beetje als mosterd na de maaltijd.

Vond het maar een matige en oubollige film.

Zo zo, een oude western op de Nederlandse televisie, dat gebeurt niet vaak.

Tja vanavond op tv.
Als klein jochie gezien.
Maakte toen veel indruk op me.
Vooral wat hier ook gezegd wordt veel
goede koppen.Toen ik wat ouder werdt
heb ik de japanse versie gezien.
Drze versie vindt ik geen remake in
mijn inziens.Dit is een western.De Japanse
is een samurai film.Totaal anders.
Terug over deze film.In 1980 had ik deze film waarschijnlijk een 4.0 gegeven.Nu in deze generatie een 2.0 maar ik ben van 1972.
Dus alles bijmekaar.Een 3.0.
Blijft leuk.

The Magnificent Seven is een aardige western, die helaas net te vaak stil lijkt te vallen. Een paar acteurs trekken duidelijk de kar hier, de rest is toch best middelmatig. De beelden zijn in orde en qua sfeer werkt het ook best, maar slechts in enkele scenes spat de film van het scherm. De meeste speelminuten ontbrak het simpelweg aan de vereiste gedrevenheid om er een echt spektakel van te maken.

Morning. I'm a friend of Harry Luck's. He tells me you're broke.

Nah. I'm doing this because I'm an eccentric millionaire.

Dé western voor mij en een ongelooflijk stuk jeugdsentiment. Wat maakte deze film destijds en indruk met de hard maar faire leider Brenner en zijn vlotte oneliners uitspugende sidekick McQueen. En de film scoort wat mij betreft nog steeds goed en vermaakt altijd nog steeds in den bijzonder.

Hoewel de film met alle hedendaagse westerns verre van realistisch of grimmig over komt maakt dat bij The Magnificent Seven niet bepaald uit. TMS draait in die zin om het opgeleukte avonturenbeeld a la Arendsoog of De Mississippi Express die vooral een geromantiseerd beeld uitdraagt. De film is vlot, er zitten een aantal prima schietscenes in, er zitten veel humoristische oneliners en dialogen in, en de groep mannen valt op door de verscheidenheid aan karakters die erg uiteenlopen zijn en ieders voor zich opvallen. De harde leider, de vlotte sidekick, de jonge hond, de twijfelaar die zichzelf moet zien te hervinden, de vechter met het grote hart, de stille kracht....en ga zomaar door.

Brenner en McQueen geven zonder meer in het begin hun visitekaartje al af als duo dat elkaar aanvoelt, chemie heeft en voor de duivel niet bang. Zeer humoristisch is de aanloop naar het kerkhof waarna de ronselen voor de klus begint. Een aantal erg vermakelijke scenes trekt voorbij en de groep mannen overtuigd als huurlingen en vooral Brenner en McQueen doen het heel goed als duo. Vooral McQueen vind ik geweldig als de onderkoelde ladysman met zijn snedige grappen. Een aantal prima actiescenes komt voorbij waar toch prima gewerkt wordt voor die tijd met het nodige spektakel. De film rond zich in die zin prima af met de nodige offers, het feit dat ze er nauwelijks aan verdienen en de scene waarin de charme die Chico in het beroep lijkt te zien behoorlijk realistische en hard door de de mannen de grond ingeboord wordt. Het leven als huurling is wellicht avontuurlijk als je jong bent maar bied weinig perspectief op lange termijn.

De soundtrack van Bernstein is prima, mag je ook verwachten overigens, en de mannen doen het prima. Brenner overtuigend, Buchholz prima, net als Bronson en Vaughn, zelf vind ik McQueen het meest tot de verbeelding spreken. De chemie van de groep is prima, net als de locaties. The Magnificent Seven is ondertussen al heel wat jaartjes oud maar overtuigd mij nog altijd meer dan prima als heerlijke, vlotte, met humor doorspekte western die voor mij de standaard van het genre is. Heerlijke film.

Beetje tegenvallende klassieker.