Papillon (1973)

Vreemd om hiervan een remake te maken. Dit origineel is niet te overtreffen. Je ruikt het zweet, voelt de machteloosheid en de woede door het verraad.

De vriendschap tussen de twee is ijzersterk.

Waar ik een beetje moeite mee had is het van de hak op de tak springen het laatste halfuur. De gebeurtenissen en omgevingen volgden elkaar in een te rap tempo op.

Maar al met al natuurlijk een terechte klassieker

Ik vond het wel een goede film, maar niet zo geweldig als ik dacht voordat ik hem ging kijken. Dat komt misschien omdat de film al weer wat jaartjes oud is. Maar goed, hij is wel fantastisch gefilmd, in de Frans-Gyaanse jungle. Dus ik kan de hype van destijds, zoals omschreven door mijn wijlen schoonvader, wel begrijpen, dat mensen voor de deur van de bioscoop lagen om hem te kunnen zien

Hij komt eindelijk uit op bluray in Nederland!!

bol.com | Papillon (1973) (Blu-ray) | Dvd's

Lange film met mooie prestaties van vooral Mcqueen maar ook van Hoffman .

Het gevangenisgedeelte is het meest boeiend natuurlijk al vond ik persoonlijk Escape from alcatraz als vergelijking beter .

Het weet wel sterk de ontmenselijking weer te geven van het strafsysteem en dat is de film zijn grootste verdienste .

schijnt dat het eerste half uur een vrij slechte transfer heeft, maar daarna is het beeld subliem klopt dat?

Nee dat klopt niet. Is gewoon de hele tijd mooi beeld.

Thanks!

Eindelijk was het dan zover! Papillon uit 1973 op blu ray. Ik had wat slechte recensies gelezen over deze transfer met name voor het eerste half uur, maar klaarblijkelijk hebben ze dit geremasterd, want behalve de eerste minuten (beetje wazig) vooral in de achtergronden is het beeld verder heel erg mooi. Prachtige heldere kleuren zonder ruis of andere onregelmatigheden. Je ziet wel dat een een oude film is van 47 jaar oud, maar mijn vorige film Cocktail uit 1988 zag er heel wat minder fris uit.

Afijn Papillon uit '73. De originele eerste film. Moet zeggen vond de remake helemaal geen verkeerde film uit 2017, maar ja het origineel is vaak net wat beter uitgewerkt. Hij duurt wel lang. 2,5 uur, maar heb 'm toch in een ruk uitgekeken. Sommige stukken zijn inderdaad wat (te) lang alsof we er zelf in zitten. De eenzame opsluiting duurde net even wat te lang. Gelukkig waren er wat uitstapjes in zijn droomwereld, zodat het geheel niet te depressief werd. De ontsnappingen zijn natuurlijk het mooiste gefilmd. De inheemse stam bijvoorbeeld vond ik mooi gemaakt. En vooral heel natuurlijk. Er wordt vrijwel niet gesproken en met handen en voeten weten ze vaak een heel eind te komen. Het blijft allemaal wel zeer subtiel, want echte dialogen of fysiek zien we niet. Daar is de film overigens toch niet mee bezaaid. Ik was de film wel grotendeels vergeten. Het enige wat me bijstond was dat eindeloze staren op Devil's Island, maar het valt me allemaal niet tegen. Vond wel dat Steve veel ouder was gemaakt, dan Dustin. Nog steeds vrij donker van haar. "Dustin" was wel een beetje doorgedraaid op het einde, terwijl "Steve" altijd maar bezig was met zijn ontsnappingen. In totaal 9 keer waarvan de laatste succesvol

Papillon uit '73 duurt 2,5 uur is natuurlijk een echte klassieker voor de liefhebbers. Soms ook wel wat grappig. Maar vaak ook deprimerend. De laatste heeft wel wat de overhand. Gelukkig zijn de beelden vooral in de natuur mooi om naar te kijken.

Film 4.0
Beeld 4,0 (BD)
Geluid 4.0

Klassieker van uitzonderlijke schoonheid waarvan ik dan eindelijk een keer kan zeggen; zo maken ze films tegenwoordig niet meer. Overigens naar het eveneens uitmuntende boek van Charriere die nog veel verder gaat qua grof en wreedheden.

Een behoorlijk sober maar pakkend beeld word vanaf het begin neergezet. Nog voor de tweede wereldoorlog verdwijnt Papillon op een schip met talloze andere gevangen richting Frans-Guyana. Onder abominabele omstandigheden, zowel qua kamp, als behandeling en werk. We krijgen slechts drie pogingen te zien van de maar liefst negen poging die hij pleegde voordat hij verbannen werd naar 'Duivelseiland'. Toch komt het beeld van de slechte omstandigheden, isolatie, spanning van de pogingen en lichamelijke en geestelijke aftakeling daardoor niet te kort. De film slaagt zelfs uitermate goed in zijn authenticiteit en droeve beeld. De gespeelde aftakeling tijdens de eerste isolatie is bijzonder mooi gebracht en goed gespeeld door McQueen. Zo is de aftakeling op het einde van de beide heren tot een soort seniele, los van de realiteit staande stel bejaarden, ook best goed. Toch heeft Papillon één gedachte, dwangmatig bijna, ontsnappen tegen iedere prijs.

De stijl is mooi en rustig zonder veel opsmuk. Slechts drek, uitzichtloosheid en ellende. De muziek van Goldsmith is niet al te aanwezig, soms slaat de melodie perfect de spijker op de kop maar is ook wel eens irritant. McQueen is goed, vooral in het isolatie gedeeld, maar vooral Hoffman is erg in vorm als de wereldvreemde en vaak onnozel kijkende Dega. Grappig, de korte verschijning in het begin van Dalton Trumbo die meeschreef aan het scenario. Om als laatste aan te halen dat de benauwende warmte van het klimaat zo dicht bij de evenaar regelmatig bijna voelbaar wordt.

Papillon is wat mij betreft een monument en film van top formaat die daarnaast ook nog een stukje jeugdsentiment herbergt, en dus een film die ik altijd weer met veel plezier kijk. De release van de film heeft Papillon echter niet meegemaakt, hij overleed een half jaar voor uitkomst. Om als laatste nog even aan te halen dat de beelden van het verlaten en overwoekerde complex fantastisch zijn en het geheel helemaal afmaken als aanklacht tegen de ontmenselijking van het gevangenissysteem in de jaren '30 en '40.

Komt nog opvallend vaak op TV deze film.

Papillon is natuurlijk een klassieker dus het werd hoog tijd dat ik deze film eens zou zien. De remake staat ook nog op m'n verlanglijstje maar het leek me verstandig om eerst de versie met Steve McQueen te zien.

Om meteen maar met hem te beginnen, wat een geweldige acteur is dat toch. Samen met Dustin Hoffman zet hij een indrukwekkende prestatie neer. Vooral de tijd in de isoleercel was erg overtuigend en erg beroerd om naar te kijken. Het acteerwerk maakte meer indruk op me dan het verhaal.

Verder vond ik de film goed, maar niet steengoed. Het verhaal kabbelt wat voort, spanning is er zelden en het laatste gedeelte van de film komt dan weer veel te gehaast over. Daarin gebeurt er bijna meer dan in de twee uur daarvoor. Daardoor voelt het wat ongebalanceerd aan.

Toch is dit wel een film die je zeker gezien moet hebben en wat mij betreft deels terecht een cultstatus heeft verworven. Geweldig geschoten, mooie locaties, steengoed acteerwerk en een redelijk uitgewerkt verhaal.

3.5*

mooie film, duivelseiland is wel mooie gevangenis, mooie beelden

Oké.

Een klassieker die ik eigenlijk al lang had willen zien, maar waar het er nooit van kwam. De verwachtingen waren best hoog, misschien iets te, want hoewel een meer dan degelijke film binnen z'n genre, zie ik geen meesterwerk in Papillon.

Daarvoor valt de film te frequent in een soort impasse, waarbij het tempo verloren gaat en men dat terug moet aanzwengelen. Dit gebeurt toch een keer of 2, 3 en daardoor voelt de film soms een tikkeltje lang aan. De gebeurtenissen in de film zijn bovendien niet van die aard dat ze geweldig veel variatie bieden.

Niettemin zitten er wel degelijk gewoon goede scènes in, dat einde bv. vind ik best memorabel. Steve McQueen en Dustin Hoffman zijn een goed duo, al vind ik McQueen niet 's werelds beste acteur. Hoffman met z'n typische nerveuze trekjes komt beter tot z'n recht, misschien ook geholpen door het feit dat hij niet de film moet dragen.

3

Klopt het nou dat ze nooit ontsnappen en dat dat een droom van Papillon is?
Dat zou ik wel zo sterk vinden, maar ik twijfel of dat klopt...?

Twee jaar geleden heb ik de remake gezien en die was best vermakelijk, maar niet echt memorabel of goed en nu werd het dan wel eens tijd voor het origineel, maar jammer genoeg kan ik mijn mening hier bijna heen copy and pasten. Op zich steekt het verhaal goed in elkaar, met vooral een goed begin waarin het gevangenschap best wel hard en wreed is en ook het slot beviel me wel, maar ook deze film duurt gewoon te lang en kent te weinig boeiende momenten. Jammer dat zulke verhalen niet gewoon in 100 minuten kunnen worden verteld, want met de cast (zeker McQueen) en de aankleding van de film is niks mis.

3*

Na een heel aantal jaren weer eens een herziening gedaan van deze film. In mijn gedachten was dit altijd een film waarvan ik dacht dat ik 'm zonder peinzen met 5 sterren beoordeeld had. Dit bleek 4,5 ster te zijn, en dat is natuurlijk te min. Wat een geweldige klassieker blijft het toch. Zonder twijfel eentje van de bovenste plank. Het verhaal is klasse uitgevoerd, het camerawerk is schitterend geschoten en het acteerwerk van McQueen en Hoffman is niets anders dan subliem. Dit is naar mijn mening gewoon een van de beste films allertijden. Verhoogd naar 5 sterren.