Lawrence of Arabia (1962)

Thy mother mated with a scorpion

Zo worden ze nier meer gemaakt tegenwoordig....

...en terecht want dit was een veel te lange zit.

Gezien op groot scherm (Kino) en voor de bioscoopervaring komt er wel dik 1* bij: een episch audiovisueel spektakel. De inhoud is helaas een stuk minder episch: er had zeker 75 minuten uit deze film geknipt kunnen worden, neem nou dat hele stuk waar Lawrence teruggaat in woestijn om een van z'n "bedienden" te redden dat had er zo uit gekund. Verder vallen de actie scenes tegen -die zitten er sowieso te weinig in- en zitten er wat sullige dingen in zoals het verliezen van het kompas en de ontstekingsplug. Tegen het einde wordt de film ook helaas steeds minder. Alec Guiness was wel vaak hilarisch met z'n "Awrence" en droge maniertjes.

Er zijn ergere manieren om een druilerige zondagmiddag door te brengen en ik ben blij dat ik 'm -eindelijk- gezien heb vandaar 2.5* + 1,2* voor de bioscoopervaring = 3.7* zeg 7,5.

Lawrence of Arabia is zo’n epos, zo’n klassieker die je als filmliefhebber minstens één keer in je leven moet gezien hebben. Het verhaal is sterk, spreekt tot de verbeelding en T.E. Lawrence had voldoende persoonlijkheid om het boeiend te houden. Uiteraard is zijn personage wat geromantiseerd, maar zijn rol in het Midden-Oosten tijdens WOI kan niet onderschat worden. En toch is er veel controverse rond zijn personage. Ook dat item komt aan bod op zijn begrafenis.

Lawrence of Arabia is desalniettemin een erg lange zit met zijn drie en een half uur. Voor het eerste gedeelte van de film is erg sterk met de tocht door de woestijn, de overlevering aan de hitte en de woestijn. David Lean schiet op een prachtige manier zijn meesterwerk met prachtige beelden en mooie locaties. Ook de acteerprestaties van Omar Sharif, O’Toole en Guinness zijn uitstekend. Vervelen doet het nooit helemaal, maar in het tweede gedeelte van de film liep ik wat verloren.

De film wordt te pas en te onpas ondersteund met zijn gekende soundtrack. Uiteraard nogal typisch bombastisch, maar het geeft wel iets met die weidse woestijnlandschappen. Lawrence of Arabia is een trage film en kent een uitstekende regie. Ook de actie is knap met de vele figuranten.

niet slecht als je veel tijd hebt, heel trage film

De muziek in deze film is prachtig net zoals de prachtige landschappen. Het verhaal duurt m.i. veel te lang. Daarvoor een punt in aftrek, verder een mooie film.

Avontuur tegen een historische achtergrond, een gesmaakte blik op het oorlogsleven van een Britse luitenant die uiteindelijk de geschiedenis inging.
Vlot en indrukwekkend, cinematografisch van de bovenste plank, met een evenzeer knappe sound track en met een bezetting om U tegen te zeggen. Toch was ik aanvankelijk wat verbaasd een Peter O'Toole en ook wel Alec Guinness in dergelijke rol aan te trefffen. Maar het wende wel. Omar Sharif en Anthony Quinn zijn dan wel heel sterk gecast.
Tand des tijds doorstaan.

This is the suns anvill...

Eentje uit het rijtje Ben Hur, Gone with the wind en Giant. Een klassieker die een 'moetje' is, maar waar geen hele positieve review op gaat komen net als de drie eerder genoemden. Overigens ooit al eens in delen gezien ergens in mijn jeugd en wat me daar van bij bleef was het ondankbare na afloop aan Lawrence zijn taak.

Het meeste van het gebruikelijke klassieker genre is aanwezig. De vele figuranten, wijdse shots, veel oog voor detail, goed wordt het harde leven in de woestijn gebracht met de zon, zandstormen, uitdroging en drijfzand. Daarnaast lijkt het trage tempo het leven wat dat betreft nog beter te benadrukken op die kalle vlaktes waar tijd en andere banale zaken geen rol spelen, slechts zon, schaduw en water. Een aantal grote gevechten komt voorbij en de strijd tegen de Turken met op de achtergrond de bemoeienissen van de Engelse bekakte legerleiding wordt prima gebracht. Wel een foutje, een Browning M1919 .30 die vol in beeld gebracht wordt maar toen nog niet bestond in pas in de aanloop naar WO2 werd ontwikkeld.

Toch haalt het trage tempo, en het teveel aan gebeurtenissen, het boeiende van de film totaal onderuit. En is 3,5 uur toch wel een hele lange ruk. De film heeft dan ook erg veel moeite te boeien en een enkele keer schrik ik bij de gevangenname, marteling, gevechten en afdanking op het einde even op uit een soort lethargie.

Neen, klassieker? Vast. Epos? Ook vast en zeker. Boeiend? Voor sommigen. Mooie film? Bij tijd en wijlen. Iets voor mij? Nee, niet echt...

Goed.

Episch. Dat is volgens mij de meest treffende omschrijving van Lawrence of Arabia. Regisseur David Lean weet op elk moment waar hij mee bezig is en het knappe is dat het epische gehalte het verhalende niet in de weg staat. Het siert Lean dat hij een evenwichtige film heeft kunnen maken. Met een speelduur van 3u30 is dat niet evident.

Maar Lean doet het dus prima. Hij brengt visuele hoogstandjes wanneer Lawrence zijn survivaltochten door de woestijn houdt, eindigend met de cavaleriecharge. Die vind ik trouwens geweldig in beeld gebracht met dat wijde shot. Dat is voor mij ook meteen het sterkste gedeelte. T.E. Lawrence krijgt als hoofdpersonage trouwens genoeg aandacht en zijn karakteruitdieping gebeurt ook redelijk doordacht. Peter O'Toole is niet 's werelds grootste acteur, maar ik vind hem op de meeste momenten wel oké. De nichterige vibe die hij Lawrence geeft gaat hem wel af. Met o.a. Anthony Quinn en Omar Sharif in de bijrollen is hij wel goed omringd. Sowieso is dat nodig om zo'n film te dragen.

Hoe langer de film duurt, hoe meer Lawrence een antiheld wordt. Zijn ommezwaai is niet altijd even secuur geacteerd door O'Toole. Het maakt de film er wel niet direct slechter door, want Lean behoudt de balans, met o.m. wat meer politieke spelletjes in kleine kamertjes (nu ja, klein...). Af en toe vallen daarbij wat bijrolacteurs door de mand, met dat typische ouderwetse geroep en getier. Niet alles heeft de tand des tijds dus doorstaan. Dergelijke stuntelige intermezzo's doen de film geen goed.

Ik ben blij dat ik hem eindelijk gezien heb, maar ook blij dat ik het niet 10 jaar eerder gedaan heb. Een hele zit en verre van de beste film die ik ooit gezien heb, maar al bij al wel eentje die het waardig is om als "klassieker" en "epos" bestempeld te worden.

3,5