Beter dan verwacht.
Na het zien van
The Bridge on the River Kwai had ik lage verwachtingen van Leans tweede klassieker. TBOTRK viel me namelijk erg tegen en dan is de zin om nog een hele lange klassieker vanuit dezelfde regisseur te bekijken niet al te veel. Gelukkig was LoA een betere film dan verwacht.
De film is inderdaad lang, en er hadden wat dingetjes weggelaten mogen worden. Vooral de wat typerende twijfelgevallen van het hoofdpersonage zelf.
Denk maar aan O'Toole nadat deze verkracht is en niet meer mee wil doen. Vermoeiende rekker van de speelduur . Verder weet deze film zijn 210 minuten nog best aardig op te vullen, ook al zijn de beelden wat traag.
Ik had het vooraf niet verwacht, maar O'Toole was best sterk aan het acteren. Toen ik de afbeeldingen zag van deze film met een O'Toole in zo'n wit kleed kon ik de film al niet meer serieus nemen, maar niets is minder waar. Zijn acteerwerk was sterk en pakkend met enkel een paar kleine neigingen naar theatraal acteerwerk.
Verder ziet de film er goed uit. De trage beelden van de woestijn zijn magistraal in beeld gebracht. Erg mooie landschappen die voor zo'n tijd heel goed benut zijn. De bombastische muziek die er in het begin overheen wordt gegooid had niet perse gehoeven van mij, maar verder ziet het er erg fraai uit. Ook de grootse sets zien er goed uit en het is duidelijk dat het budget goed gespendeert is.
Soms valt de boel een beetje dood maar het grote deel van de film weet te boeien. Toch vond ik in tegenstelling tot enkele andere gebruikers het tweede gedeelte waar O'Toole gek aan het worden is boeiender dan het meer avontuurlijke eerste gedeelte. Dat avontuur vond ik wat saai en net wat te zwaar aangezet. O'Toole die zijn weg naar waardering vanuit dat volk aflegt is niet aan mij besteed.
Film is groots opgezet met grootse beelden maar die vond ik niet zo heel speciaal. De bestorming van Akaba zag er apart uit, maar uiteindelijk viel het me allemaal wat tegen. De echte gekte kwam niet echt los en een goed sfeertje ook niet. Vooral een grote stofwolk eigenlijk wat er voor zorgde dat je vooral weinig kan zien.
Personages buiten O'Toole om vond ik ook wat saai en eentonig, maar het voldoet wel. De film zelf is erg boeiend en best afwijkend van de Hollywood-normen. Knap camerawerk en goede timing doen ook z'n werk op een behoorlijke manier. Dit klassiekertje mag lang duren, maar vervelen doet het zelden. Het kakt weleens in, maar die momenten zijn gelukkig relatief schaars.