
Get Carter (1971)
Verenigd Koninkrijk
Misdaad / Drama
112 minuten
geregisseerd door Mike Hodges
met Michael Caine, Ian Hendry en Britt Ekland
Londense gangster Jack Carter reist naar Newcastle voor de begrafenis van zijn broer. Hij begint te geloven dat zijn broers dood geen ongeluk was en gaat op onderzoek uit in een wereld van bedrog, doofpotzaken en gevaarlijke vijanden.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=ADdzENnhsjo
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,4 / 29004)trailer (YouTube)boek (BoekMeter)filmscore (MusicMeter)iTunes: € 7,99 / huur € 2,99Google Play: € 8,99 / huur € 2,993,5*
Wauw wat een prachtige film zeg, van het begin tot het geweldige einde zitten genieten.
Die scene dat Carters broer in die lijkwagen word weggereden uit die sombere arbeiders buurt vond ik werkelijk prachtig.
Ik vond Sylvster Stallone ook erg goed geschminkt hij lijkt (als je door je wimpers kijkt) wel een beetje op de jonge Michael Caine.

Euh, heb je wel op de juiste film gestemd? Je hebt het over Stallone, die hier toch écht niet in voor komt!
Mooie sfeer en goed geacteerd.
Verwacht geen spectaculair plot of iets dergelijks, Get Carter heeft een simpel verhaal dat toch raakt. Het einde is mijn soort einde. Erg bitter, maar het komt de film alleen maar ten goede. Anders was het zo'n revenge-film geweest, waarin het nogal makkelijk leek. Ook de titel komt dan wat beter tot z'n recht, want het was vooral Carter die jacht maakte op de moordenaar van z'n broer, dan iemand anders jacht maakte op Carter.
Ik vind de jonge versie van Michael Caine echt een geweldige kop hebben, en dat paste hier wel. Carter is immers geen vriendelijke jongen.
Voorts was het acteerwerk van de ondersteunende cast niet echt hemels.
De film oogt sober, maar bevat toch enkele leuke scènes zoals die waarin Margaret haar kleren moet uittrekken - met die autolichten..
Goeie soundtrack, vooral bij de laatste scène is het deuntje van toevoegende waarde.
Wie Harry Brown goed vond, zal deze ook wel smaken. Ligt een beetje in dezelfde lijn.
4
Iets dat alleen maar toeneemt naarmate de tegenstand heviger wordt, maar zijn gemoedstoestand verandert halverwege als er een (noem het maar een seksueel ironisch) addertje onder het gras blijkt schuil te gaan. Een aantal sterke scenes rondom een stomende tante, zoals de montage tussen een felle autorit en vrijpartij, vormen de opmaat naar een onthulling die Carter in vuur en vlam zet. Met als resultaat een spijkerharde en wrede finale waar geen plek meer is voor welke vorm van emotie dan ook. Een compromisloze film met ook nog eens een formidabele slotscène.
Get Carter is een meesterwerk. Een film die prikkelt en die je meerdere keren moet zien om alle subtiliteiten mee te krijgen. Het is inderdaad geen pop-corn pulp zoals de meeste films van vandaag de dag, waarbij het plot van de film met de paplepel wordt opgediend en er geen enkele uitdieping van karakters is. Het doel van die films is zo veel mogelijk geld te verdienen door het bereiken van een zo groot mogelijk publiek. Dan mot het je het uiteraard niet te moeilijk en taai maken, want dan haakt het merendeel af. Get Carter is kunst. Bij Get Carter moet je bij de les blijven, maar daarvoor wordt je uiteindelijk als echte film liefhebber wel beloond.
In Engeland wordt Get Carter terecht nog steeds gezien als een hoogtepunt van Britse cinema.
Desalniettemin slaagt Carter er door zijn vastberadenheid wel in de dood van zijn broer op te lossen en de hoofdverantwoordelijken daarvoor te straffen. Uiteindelijk heeft hij wel iedereen tegen zich in het harnas gejaagd en betaalt hij voor het redden van zijn de familie-eer wel de hoogste prijs. Het einde van de film blijft in mijn ogen geweldig. Prachtig in beeld gebracht. Eigenlijk volkomen logisch maar toch onverwacht en 'jammer'. Erg gewaagd om een film zo te eindigen: gitzwart, kil. Er is niets moois aan. Maar dit past bij het hele sfeertje en de stijl van de film. Erg is geen overdreven glamor of misplaatste romantiek. Het is een weergave van een kille en keiharde wereld.
PS Ik ben blij dat ik deze poster niet heb gezien voordat ik de film voor de eerste keer zag. Ik vind het bijna een spoiler!
Zoveel diepgang en karakterontwikkeling als jullie, zie ik er niet in. Desondanks een boeiende film, door de dialogen, personages, en locaties. Scènes die spannend bedoeld waren kwamen soms niet zo over, doordat de twee boeven pas laat echt de intentie leken te hebben om Carter te vermoorden. In eerdere scènes was het meer een B2 en Vlugge Japie-duo, wat niet echt de bedoeling kan zijn.
Dit alles is deels te wijten aan weinig muziek en een vreemde soort humor/hoffelijkheid bij de gangsters, waardoor je hun werkelijke intenties pas snapt als ze beginnen met schieten.
Anyway.
Het blijft een prachtig tijdsbeeld, 4 sterren
Dit vreemde duo was aanvankelijk ook op de hand van Carter. Althans, ze werkten voor dezelfde baas. Zij hadden nooit de intentie om Carter te vermoorden maar om hem uit de problemen te houden.
De film is rauw, ongepolijst, en speelt zich af in een (destijds) nogal kil ogend New Castle en Gateshead. New Castle is een echte industriestad , een beetje zoals Rotterdam. Niet oogstrelend mooi (hoewel het natuurlijk wel mooie plekjes heeft), maar wel een plek met karakter. Vervolgens is er de muziek, die (met name aan het begin tijdens de openingsscene en de treinreis van London naar New Castle) meteen een mysterieuze, donkere toon zet. Je weet dan al dat de film geen 'happy end' gaat hebben. Vervolgens is er de hoofdpersoon, Jack Carter, kil, clinisch, doelgericht, een man op een missie die geen aarzeling kent. Een echte London Gangster. Michael Caine is briljant. Hij zet Carter op een subtiele manier neer; een genadeloze 'hard man' maar wel een beschaafde (uiteraard alleen in intellectuele zin). Ik vind o.a. de eindscene memorabel en krachtig, wanneer hij de moordenaar van zijn broer dwingt een fles vodka naar binnen te werken en daarbij automatisch de moord van zijn broer visualiseert, die op gelijkbare wijze aan zijn einde kwam.
Get Carter is een meesterwerk. Een film die prikkelt en die je meerdere keren moet zien om alle subtiliteiten mee te krijgen. Het is inderdaad geen pop-corn pulp zoals de meeste films van vandaag de dag, waarbij het plot van de film met de paplepel wordt opgediend en er geen enkele uitdieping van karakters is. Het doel van die films is zo veel mogelijk geld te verdienen door het bereiken van een zo groot mogelijk publiek. Dan mot het je het uiteraard niet te moeilijk en taai maken, want dan haakt het merendeel af. Get Carter is kunst. Bij Get Carter moet je bij de les blijven, maar daarvoor wordt je uiteindelijk als echte film liefhebber wel beloond.
In Engeland wordt Get Carter terecht nog steeds gezien als een hoogtepunt van Britse cinema.
een goede samenvatting, maar Carter is niet "een echte London Gangster", want hij komt oorspronkelijk zelf uit Newcastle.
Film was trouwens gebaseerd op de boek "Jack's Return Home" - Jack is Carter, maar in het boek gaat hij terug naar Scunthorpe (in de film wordt dat Newcastle en het Noord-Oosten van Engeland)

Jack's Return Home - Wikipedia, the free encyclopedia - en.wikipedia.org
er is trouwens ook een prequel voor deze verhaal van Jack Carter .... maar zo ver ik weet nooit verfilmd
Jack Carter's Law - Wikipedia, the free encyclopedia - en.wikipedia.org
Maar omdat de waardeloze remake van Stallone er nu op is denk ik eraan.
Mooie rauwe sobere en daardoor realistisch overkomende gangsterfilm.
Geen overdreven actie maar alles mooi uitgekiend.
Natuurlijk is Michael Caine geweldig als de koele wraakengel.
Iets wat hij kan als geen ander met die typische strakke blik in zijn ogen.
Hij gaat te werk zonder mededogen voor zijn tegenstanders, dus geen vals sentiment en gelukkig ook geen liefdesverhaal als zijlijn in de film. Een verademing.
Vijf sterren.
Maar er is niet veel veranderd verder. Ik vond en vind m nog steeds goed.
Heb deze film zeker al een keer of vier gezien. Verveelt nooit. Alles is er goed aan. De sfeer, de spanning, verhaal, de ogenschijnlijk minder belangrijke gebeurtenisjes die voor kleur en sfeer zorgen, en Michael Caine natuurlijk. Maar ook het verpauperde Newcastle, dat na de industriële revolutie op een nieuwe toekomst wacht. De kille uitstraling is briljant. Het einde onvergetelijk.
Er is één scene in de film die ik nooit zal vergeten. Jack (Michael Caine) rijdt in een witte sportwagen, een Sunbeam Alpine V series. Ik weet dat, omdat ik zo'n zelfde auto heb gehad, zelfde kleur, zelfde bouwjaar. Jack parkeert hem aan de haven en loopt naar de aanlegsteiger. Dan arriveren de gangsters en zien de auto van Jack. Onder de uitroep 'Jack, you car need a washin' ' schuiven ze zijn (mijn) mooie auto de haven in. Oh dear. Wat ze niet weten: in de kofferbak zit het gangstermeisje.
Uit mijn geboortejaar het verder weinig belangwekkende 1971 bekend van Manuela en Peter Maffay. Schijnbaar een vrij grijs troosteloos jaar met 8mm pornofilmpjes als voornaamste ondeugd.
Michael Caine gaat terug naar het noorden om het wie en waarom van de dood van zijn broer te onderzoeken en vanaf de scene waarin Michael Caine in z'n blootje met een shotgun de deur uitloopt terwijl de fanfare in de straat loopt zijn alle scenes uit de film klassiekers te noemen.
De soundtrack van Roy Budd op plaat met een aantal dialogen uit de film mag ik graag zo nu en dan opzetten.
Meesterwerkje!
Mooi sfeer beeld van eind jaren 60, beetje grauw, maar typerend voor die periode in Engeland.
Leuk om gezien te hebben.
De remake met Stallone nooit gezien. Caine speelt er de rol van Brumby, en alleen voor deze knipoog zet ik hem toch nog 's op mijn lijstje.