Unsane (2018)
mijn stem
273 stemmen
Verenigde Staten
Drama / Horror
98 minuten
geregisseerd door Steven Soderbergh
met Claire Foy, Joshua Leonard en Jay Pharoah
'Unsane' volgt een jonge vrouw die tegen haar zin opgesloten wordt in een inrichting voor geesteszieken. Ze komt er oog in oog te staan met haar grootste angsten. Zijn de vreselijke ervaringen die ze meemaakt echt of slechts een bijverschijnsel van haar waanzin?
0
geplaatst: 1 juni 2018, 23:42 uur
Soderbergh.
Geen foutloze film, maar wel eentje die sterk gemaakt is. Is iPhone nodig? Wellicht niet. Kan mij ergens wel een scenario voorstellen dat het budget binnen no time geregeld was alleen al door Apple zelf. Dat je als echte filmmaker ook even wilt kijken hoe je het vanaf brengt snap ik ook wel.
Soderbergh brengt zich er dan ook alleraardigst vanaf. Je vergeet snel genoeg dat het allemaal wat minder mooi is. Echt lelijk was het niet, zaten goede shots in. Acteerwerk en geluid is gewoon bovengemiddeld. Verhaaltje is simpel maar effectief. Misschien werd dat ze niet insane was iets te snel duidelijk. Mocht nog wel wat mee gespeeld worden. Maar Soderbergh is geen man die 10 jaar wacht om financiering rond te krijgen hij maakt gewoon even een leuk project. Ik waardeer dat wel. Als ik mij dan ook nog 90 min prima heb vermaakt doet die Steven toch wel weer wat goed.
Kleine 3.5 sterren.
Geen foutloze film, maar wel eentje die sterk gemaakt is. Is iPhone nodig? Wellicht niet. Kan mij ergens wel een scenario voorstellen dat het budget binnen no time geregeld was alleen al door Apple zelf. Dat je als echte filmmaker ook even wilt kijken hoe je het vanaf brengt snap ik ook wel.
Soderbergh brengt zich er dan ook alleraardigst vanaf. Je vergeet snel genoeg dat het allemaal wat minder mooi is. Echt lelijk was het niet, zaten goede shots in. Acteerwerk en geluid is gewoon bovengemiddeld. Verhaaltje is simpel maar effectief. Misschien werd dat ze niet insane was iets te snel duidelijk. Mocht nog wel wat mee gespeeld worden. Maar Soderbergh is geen man die 10 jaar wacht om financiering rond te krijgen hij maakt gewoon even een leuk project. Ik waardeer dat wel. Als ik mij dan ook nog 90 min prima heb vermaakt doet die Steven toch wel weer wat goed.
Kleine 3.5 sterren.
1
geplaatst: 3 juni 2018, 17:35 uur
Verrassend goed en leuk was deze Drama / Horror film ‘Unsane’. De trailers destijds gezien in de bioscoop, volgens mij was dat tijdens de film ‘A Quiet Place’ en toen kreeg ik lichtelijk de kriebels. Op eerste gezicht zag het er niet uit, aangezien het dan geschoten is via de iPhone 7, tegelijkertijd heb ik lichtelijk een zwakte voor films waar psychiatrie voorop staat en dat had ik ook bij deze film. Kan meestal erg goed en fijn genieten van deze films, en ook ‘Unsane’ was zelfs met de iPhone 7 zeer vermakelijk, en dan geeft die opnamekeuze toch nog een bepaald gevoel met zich mee.
Echt horror vond ik de film niet, en ik zelf zou wederom ook bij deze film deze genre verwisselen naar thriller. Dit komt puur omdat je niet meer ziet dan af en toe een snijwond of dat de nek van word omgedraaid maar, om dit nou weer als horror te bestempelen vond ik het best makkelijk aangezien er maar weinig bloed te vinden was in deze film.
“I'm not crazy!”
Steven Soderbergh maakt hier een prima film, zoals ik al las in niet al te lange tijd werd de film geschoten en met een klein budget kun je nog steeds een leuke film neer zetten die zelfs het witte doek kan halen, Steven laat het zien. Voor de rest zette Claire Foy hier een heerlijke rol neer als Sawyer Valentini, en ze deed het echt prima. Joshua Leonard deed het ook leuk als David Strine en voor de rest niets echt bijzonders.
Het verhaal was leuk. Sawyer is verhuisd naar een nieuwe stad om daar een nieuw leven op te bouwen met een goed betaalde baan, toch ziet ze op sommige haar stalker nog waarvoor ze gevlucht is. Sawyer wrijft zich af en toe achter de oren en besluit een afspraak te maken met een psychiater om zo vervolgens te kijken wat ze eventueel kunnen doen. De psychiater stuurt Sawyer door naar een psychiatrie om daar vervolgens zonder Sawyer’s weten zich te laten op nemen als patiënt en hier zou ze vervolgens even moeten blijven. Na wat tegen stribbelen blijft ze steeds langer vast zitten. Tot op een moment dat ze haar oude stalker weer ziet en ze gek word, waarna er toch iets niet goed blijkt te zijn.
Hij is haar weer gevolgd (David Strine) en ik denk persoonlijk dat hij haar daar heeft ingeschreven om weer dicht bij der te zijn. Ze word na een tijdje in de isolatie gegooid waarna hij weer contact zoekt en je kan zien wat voor geniepig plannetje hij smeed (door met de pillen van Sawyer te klooien). Vervolgens smeed Sawyer ook weer een plannetje om David gek te maken waarop ze weet te ontsnappen alleen lukt het moeilijk en komt David steeds weer dichterbij. Hij neemt haar mee naar het bos waar ze probeert te ontsnappen en deze scene is verre van het randje. Hij krijgt Sawyer weer te pakken en nadat Sawyer ‘K.O.’ is gaat hij net doen alsof ze samen in één bed slapen, best creepy. Sawyer bedenkt zichzelf geen moment en snijd vervolgens de keel van David door en dan lijkt alles eind goed al goed, tot dat ze David in andere mannen gaat zien en is ze dan echt psychisch ziek?
Yes, deze was zeker geslaagd. Niet het beste in zijn soort, ook niks nieuws qua concept of verhaal maar de filmstijl was dusdanig leuk om weer eens te volgen dat het best een vlotte zit was en de film niet snel verveelde.
3.5*
Echt horror vond ik de film niet, en ik zelf zou wederom ook bij deze film deze genre verwisselen naar thriller. Dit komt puur omdat je niet meer ziet dan af en toe een snijwond of dat de nek van word omgedraaid maar, om dit nou weer als horror te bestempelen vond ik het best makkelijk aangezien er maar weinig bloed te vinden was in deze film.
“I'm not crazy!”
Steven Soderbergh maakt hier een prima film, zoals ik al las in niet al te lange tijd werd de film geschoten en met een klein budget kun je nog steeds een leuke film neer zetten die zelfs het witte doek kan halen, Steven laat het zien. Voor de rest zette Claire Foy hier een heerlijke rol neer als Sawyer Valentini, en ze deed het echt prima. Joshua Leonard deed het ook leuk als David Strine en voor de rest niets echt bijzonders.
Het verhaal was leuk. Sawyer is verhuisd naar een nieuwe stad om daar een nieuw leven op te bouwen met een goed betaalde baan, toch ziet ze op sommige haar stalker nog waarvoor ze gevlucht is. Sawyer wrijft zich af en toe achter de oren en besluit een afspraak te maken met een psychiater om zo vervolgens te kijken wat ze eventueel kunnen doen. De psychiater stuurt Sawyer door naar een psychiatrie om daar vervolgens zonder Sawyer’s weten zich te laten op nemen als patiënt en hier zou ze vervolgens even moeten blijven. Na wat tegen stribbelen blijft ze steeds langer vast zitten. Tot op een moment dat ze haar oude stalker weer ziet en ze gek word, waarna er toch iets niet goed blijkt te zijn.
Hij is haar weer gevolgd (David Strine) en ik denk persoonlijk dat hij haar daar heeft ingeschreven om weer dicht bij der te zijn. Ze word na een tijdje in de isolatie gegooid waarna hij weer contact zoekt en je kan zien wat voor geniepig plannetje hij smeed (door met de pillen van Sawyer te klooien). Vervolgens smeed Sawyer ook weer een plannetje om David gek te maken waarop ze weet te ontsnappen alleen lukt het moeilijk en komt David steeds weer dichterbij. Hij neemt haar mee naar het bos waar ze probeert te ontsnappen en deze scene is verre van het randje. Hij krijgt Sawyer weer te pakken en nadat Sawyer ‘K.O.’ is gaat hij net doen alsof ze samen in één bed slapen, best creepy. Sawyer bedenkt zichzelf geen moment en snijd vervolgens de keel van David door en dan lijkt alles eind goed al goed, tot dat ze David in andere mannen gaat zien en is ze dan echt psychisch ziek?
Yes, deze was zeker geslaagd. Niet het beste in zijn soort, ook niks nieuws qua concept of verhaal maar de filmstijl was dusdanig leuk om weer eens te volgen dat het best een vlotte zit was en de film niet snel verveelde.
3.5*
0
geplaatst: 3 juni 2018, 18:09 uur
Zowel qua sfeer, stijl als acteerwerk deed het mij sterk denken aan die bizarre FMV adventure games uit de jaren '90. Met enige nostalgische gevoelens voor dergelijke games, zit je met deze titel goed.
1
geplaatst: 3 juni 2018, 19:05 uur
Is het de verwarde toestand waarmee Sawyer Valentini de werkelijkheid waarneemt, of zijn er echt dingen mis in de kliniek? De film houdt het voor een groot deel in het midden. Zelfs wanneer Valentini’s voormalige stalker tussen het personeel opduikt, blijft het gissen of ze niet gewoon spoken ziet. Een sterk verhaal dat de film goed recht aan doet. Maar juist dat waar de film mee adverteert; volledig geschoten op een mobiele telefoon (het melden dat het van een bepaald merk is, voegt helemaal niets toe) houdt de film ervan om zich naar een hoger niveau te tillen. Er wordt geen gebruik gemaakt van unieke camerabeelden of innovatieve handelingen en lijkt in beeld ietwat op een Dogma-film maar dan zonder de strikte regels. Wat deze film wel geslaagd maakt is; de sterke, paranoïde performance van Claire Foy (The Crown). Die samen met het prima tegenspel van Joshua Leonard (The Blair Witch Project), Juno Temple (Horns) en komiek Jay Pharoah (Saturday Night Live) er een fijne film ervaring van maken. Het middenstuk was ook minder boeiend. Gelukkig herpakt de film zich en krijgen we een nog fantastische interacties tussen Claire Foy en Joshua Leonard voorgeschoteld. Uiteindelijk weet regisseur Steven Soderbergh een prima thriller voor te schotelen, maar met dit sterke concept, had er naar mijn gevoel, meer kunnen wezen.
1
geplaatst: 3 juni 2018, 19:13 uur
joolstein schreef:
Is het de verwarde toestand waarmee Sawyer Valentini de werkelijkheid waarneemt, of zijn er echt dingen mis in de kliniek? De film houdt het voor een groot deel in het midden. Zelfs wanneer Valentini’s voormalige stalker tussen het personeel opduikt, blijft het gissen of ze niet gewoon spoken ziet.
Is het de verwarde toestand waarmee Sawyer Valentini de werkelijkheid waarneemt, of zijn er echt dingen mis in de kliniek? De film houdt het voor een groot deel in het midden. Zelfs wanneer Valentini’s voormalige stalker tussen het personeel opduikt, blijft het gissen of ze niet gewoon spoken ziet.
Ikzelf vond het beter te omschrijven dat Sawyer vooral in het begin psychisch niet goed lijkt te zijn, rond het moment dat david op duikt in de kliniek zat ik er zelf tussen in te bungelen met mijn gevoel wat ik moest geloven en op een zekere zin wanneer het lijkt dat david daar echt rond loopt weet je dat er dingen mis gaan in de kliniek en dat Sawyer waarschijnlijk nooit psychisch ziek was. Maar let vooral goed op het eind, niet moeilijk maar daar verbeeld ze het gezicht van David in iemand anders, en dan is ze waarschijnlijk echt psychisch aan het worden. Maar, ik denk dat het vooral voor iedereen weer anders zit met deze film, iedereen krijgt overal een ander gevoel over natuurlijk.
0
geplaatst: 3 juni 2018, 19:41 uur
Kondoro0614 schreef:
Ikzelf vond het beter te omschrijven dat Sawyer vooral in het begin psychisch niet goed lijkt te zijn
Ikzelf vond het beter te omschrijven dat Sawyer vooral in het begin psychisch niet goed lijkt te zijn
Doordat Soderbergh het vooral in het midden laat kon ik niet echt een goed oordeel plaatsen.
De reden dat ik het woord "verward" gebruikt kwam doordat ik geen logica kon ontdekken in Sawyer Valentini's gedragingen, woorden en/of gedachten. De samenhang ontging mij eerlijk gezegd. Of dit kwam door psychisch wel of niet door haar angst of door de medicijnen die haar werden toegediend, werd mij niet goed duidelijk. Maar dat er bij Sawyer ook iets niet klopte, onderstreepte het einde inderdaad nog eens!
1
geplaatst: 3 juni 2018, 19:43 uur
joolstein schreef:
De samenhang ontging mij eerlijk gezegd. Of dit kwam door psychisch wel of niet door haar angst of door de medicijnen die haar werden toegediend, werd mij niet goed duidelijk.
(quote)
De samenhang ontging mij eerlijk gezegd. Of dit kwam door psychisch wel of niet door haar angst of door de medicijnen die haar werden toegediend, werd mij niet goed duidelijk.
Ik denk inderdaad dat de medicijnen daar een rol in hadden. Maar zoals je al zei is het inderdaad wel verwarrend, dus ik denk dat je hier een eeuwige discussie over gaat krijgen.
1
geplaatst: 4 juni 2018, 18:30 uur
De hoge score hier is hoegenaamd onbegrijpelijk.
Uiteraard was deze film bij ons niet in de bioscopen. Dat het geheel met een telefoon i.p.v. een camera werd gefilmd, is daar vast niet vreemd aan. Van meet af aan worden de shots zo overgoten met een dikke, plakkerige b-filmsaus. Soms viel het nog mee, maar over 't algemeen is het vooral balen en je vraagt je af wat de bedoeling toch kan zijn buiten de kosten drukken. Kosten die me dan wel maakt voor een cameo van Matt Damon. Gelukkig is er ook nog Claire Foy die de film dan toch naar een hoger niveau tilt. Haar knappe snoetje verveelt nooit en ze acteert op de koop toe zeer degelijk.
Het verhaal dan, dat is ronduit saai te noemen. Geen twists, amper mysterie, geen leuke personages en derderangs dialogen maakten het tot een erg lange zit. Hier had zoveel meer in gezeten, wat een teleurstelling.
Uiteraard was deze film bij ons niet in de bioscopen. Dat het geheel met een telefoon i.p.v. een camera werd gefilmd, is daar vast niet vreemd aan. Van meet af aan worden de shots zo overgoten met een dikke, plakkerige b-filmsaus. Soms viel het nog mee, maar over 't algemeen is het vooral balen en je vraagt je af wat de bedoeling toch kan zijn buiten de kosten drukken. Kosten die me dan wel maakt voor een cameo van Matt Damon. Gelukkig is er ook nog Claire Foy die de film dan toch naar een hoger niveau tilt. Haar knappe snoetje verveelt nooit en ze acteert op de koop toe zeer degelijk.
Het verhaal dan, dat is ronduit saai te noemen. Geen twists, amper mysterie, geen leuke personages en derderangs dialogen maakten het tot een erg lange zit. Hier had zoveel meer in gezeten, wat een teleurstelling.
0
geplaatst: 7 juni 2018, 15:10 uur
Mee eens .
Geen twist wat ik wel had verwacht, daarom dus ook veel te simpel.
Niks nieuws, was ook teleurgesteld.
Geen twist wat ik wel had verwacht, daarom dus ook veel te simpel.
Niks nieuws, was ook teleurgesteld.
1
geplaatst: 7 juni 2018, 15:39 uur
maurice32 schreef:
Geen twist wat ik wel had verwacht
Geen twist wat ik wel had verwacht
Als dat geen twist is ...
1
geplaatst: 7 juni 2018, 21:17 uur
Nee.. leuk theaterstuk waarin de plank als een tang op een varken slaat. Meestal begrijp ik de hoge sterren wel.. dit keer niet. Het gaat me niet om hoe de film met een iphone is gefilmd.. ik had dat niet eens echt door, sterker nog het was slecht beeld. Het doet me iniedergeval weinig genoeg dus. Dan hoe ze daarvastzit.. ook niet veel zeggend.. enige gevoel is dat een stalker idd echt wat met je leven doet maar dit was hakketak werk eromheen aangenaaid. Pakweg anderhalf uur verspilde tijd dus.
1
geplaatst: 10 juni 2018, 04:55 uur
B film met een mager verhaal en matig acteerwerk, het beste was nog de gastrol van 1 minuut van Damon. Ik heb me behoorlijk zitten ergeren aan alle belachelijkheden en bovendien ziet de film er zeer goedkoop uit. Nee, dit was 'm niet voor mij.
0
geplaatst: 13 juni 2018, 22:22 uur
slechte film van steven soderbergh man.hij was goed is ie toch nog steeds?kijk naar logan lucky 2017 goed te kijken lachen ook hier en dan weer.maar wat is dit geloof ik gewoon niet experiment of zo.van zijn de kijkers geslaagt zien van film tot einde 
weg traffic weg ocean s 11 weg out of sight mischien een van favoriet s van velen.ik was bijna boos 
weg traffic weg ocean s 11 weg out of sight mischien een van favoriet s van velen.ik was bijna boos 
2
geplaatst: 21 juni 2018, 18:29 uur
“I'm not crazy!”
Zeer geslaagd experiment van Soderbergh. Alles filmen met een iPhone is natuurlijk een leuke gimmick, maar een goed verhaal en sterk acteerwerk is uiteindelijk nog belangrijker. Unsane heeft een beklemmende sfeer en het gevoel van paranoia is constant aanwezig. Claire Foy is een fantastische actrice en weet in iedere scene (ze zit ook in bijna iedere scene) de kijker mee te nemen in Sawyer’s strijd tegen haar stalker. De scene in de isoleercel met Foy en Leonard is briljant en één groot hoogtepunt. Wat is echt en wat speelt zich alleen af in Sawyer’s hoofd? De film geeft antwoorden, maar laat wijselijk ook wat over ter interpretatie.
Zeer geslaagd experiment van Soderbergh. Alles filmen met een iPhone is natuurlijk een leuke gimmick, maar een goed verhaal en sterk acteerwerk is uiteindelijk nog belangrijker. Unsane heeft een beklemmende sfeer en het gevoel van paranoia is constant aanwezig. Claire Foy is een fantastische actrice en weet in iedere scene (ze zit ook in bijna iedere scene) de kijker mee te nemen in Sawyer’s strijd tegen haar stalker. De scene in de isoleercel met Foy en Leonard is briljant en één groot hoogtepunt. Wat is echt en wat speelt zich alleen af in Sawyer’s hoofd? De film geeft antwoorden, maar laat wijselijk ook wat over ter interpretatie.
0
geplaatst: 25 juni 2018, 19:59 uur
Wat de toegevoegde waarde is van het filmen met een iPhone is niet helemaal duidelijk .
Had eerder bij een Found footage film gepast .
Maar aangezien d camera’s tegenwoordig zo scherp zijn merk je het amper ( een maatje keek hem en had het niet eens door tot ik hem er op wees ) .
Maar het is wel een vreemde eend in het oeuvre van Soderbergh .
Maar ook eentje die klopt , omdat het plot goed inelkaar zit .
Daardoor dikke voldoende .
3,5*
Had eerder bij een Found footage film gepast .
Maar aangezien d camera’s tegenwoordig zo scherp zijn merk je het amper ( een maatje keek hem en had het niet eens door tot ik hem er op wees ) .
Maar het is wel een vreemde eend in het oeuvre van Soderbergh .
Maar ook eentje die klopt , omdat het plot goed inelkaar zit .
Daardoor dikke voldoende .
3,5*
0
geplaatst: 26 juni 2018, 19:34 uur
Tjong, niet eens gemerkt dat er met een iPhone gefilmd is. 
Wat zou het ook? Een prima film met een goede beklemmende sfeer, enger dan "Hereditary", de engste film die gemaakt is, .....zegt men.
Het verhaal zit goed in elkaar en bij tijd en wijle is het ook nog grappig. Grappig hoe de hoofdrolspeelster reageert op de ontstane situatie. Knap hoe ze zich uiteindelijk probeert eruit te komen. Of dat lukt? Ga zelf maar kijken, de meesten vinden deze wel goed in dit genre!
Een ruime 7.
Wat zou het ook? Een prima film met een goede beklemmende sfeer, enger dan "Hereditary", de engste film die gemaakt is, .....zegt men.
Het verhaal zit goed in elkaar en bij tijd en wijle is het ook nog grappig. Grappig hoe de hoofdrolspeelster reageert op de ontstane situatie. Knap hoe ze zich uiteindelijk probeert eruit te komen. Of dat lukt? Ga zelf maar kijken, de meesten vinden deze wel goed in dit genre!
Een ruime 7.
0
geplaatst: 28 juni 2018, 23:29 uur
Corcicus schreef:
Het verhaal dan, dat is ronduit saai te noemen. Geen twists
Het verhaal dan, dat is ronduit saai te noemen. Geen twists
Ik weet niet waar jij naar hebt zitten kijken, zit wel degelijke een twist in het verhaal.
0
geplaatst: 30 juni 2018, 02:52 uur
Een spannende thriller. Een vrouw die hulp zoekt, omdat ze bang is dingen te verbeelden, wordt door die hulp misbruikt. Hierdoor ontstaat een nog complexere situatie. Nou ik ben geen Apple fan, maar dit is toch wel heel knap met een mobiel om kunnen gaan. Heel goed geregiseerd en een mooi scenario, want het blijft boeiend. Ga alleen niet op de indicatie "horror" af want dan kom je van een koude kermis thuis.
0
geplaatst: 15 juli 2018, 08:46 uur
Soderbergh heeft al een aantal keren zijn afscheid aangekondigd, ik vermoed dat hij zijn job een beetje moe is en thans in een fase zit waarin hij experimentele films aflevert die een spelletje proberen te spelen met de kijker. Is Foy zelf nou een beetje gek, of gebeuren die rare dingen om haar heen nou werkelijk, is hier de hamvraag en een volledig bevredigend antwoord geven de makers niet. Unsane begint niettemin ijzersterk en is de eerste drie kwartier zelfs erg benauwend door de nachtmerrie achtige sfeer, maar gaandeweg komen er wat veel ongeloofwaardige wendingen waardoor de film behoorlijk onevenwichtig word en uiteindelijk een zweem van mislukking om zich heen heeft hangen. Kan me ook niet aan de indruk onttrekken dat de makers van dit een behoorlijke frustratie hebben aangaande het Amerikaanse systeem aangaande ziekenhuisopnamen, en dat dit uiteindelijk heeft geleid tot dit ongebalanceerde geheel. Als thriller heeft Unsane zijn momenten, maar van Soderbergh mag je wel wat meer verwachten.
0
geplaatst: 3 augustus 2018, 15:46 uur
Aardige, beklemmende film. Interesseerde me initieel niet veel, maar door het grote aantal positieve reacties hier en doordat hij toevallig dit weekend in de bioscoop in Krakau speelde (het was veel te warm om buiten te lopen) toch maar meegepikt. Ik heb het me geen minuut beklaagd. Ik vind de kleine films van Soderbergh wel altijd erg genietbaar. Claire Foy nog nooit gezien (heb de Netflixserie overgeslaan), maar ik vond haar erg goed acteren. Juno Temple hier alweer als skanky white trash, maar ze doet het goed.
Is dit na Tangerine de 2de commerciële langspeelfilm die volledig gefilmd is met een smartphone of zijn er hier mensen die nog andere kennen?
Is dit na Tangerine de 2de commerciële langspeelfilm die volledig gefilmd is met een smartphone of zijn er hier mensen die nog andere kennen?
0
geplaatst: 4 augustus 2018, 20:55 uur
IH88 schreef:
“I'm not crazy!”
Zeer geslaagd experiment van Soderbergh. Alles filmen met een iPhone is natuurlijk een leuke gimmick, maar een goed verhaal en sterk acteerwerk is uiteindelijk nog belangrijker. Unsane heeft een beklemmende sfeer en het gevoel van paranoia is constant aanwezig. Claire Foy is een fantastische actrice en weet in iedere scene (ze zit ook in bijna iedere scene) de kijker mee te nemen in Sawyer’s strijd tegen haar stalker. De scene in de isoleercel met Foy en Leonard is briljant en één groot hoogtepunt. Wat is echt en wat speelt zich alleen af in Sawyer’s hoofd? De film geeft antwoorden, maar laat wijselijk ook wat over ter interpretatie.
“I'm not crazy!”
Zeer geslaagd experiment van Soderbergh. Alles filmen met een iPhone is natuurlijk een leuke gimmick, maar een goed verhaal en sterk acteerwerk is uiteindelijk nog belangrijker. Unsane heeft een beklemmende sfeer en het gevoel van paranoia is constant aanwezig. Claire Foy is een fantastische actrice en weet in iedere scene (ze zit ook in bijna iedere scene) de kijker mee te nemen in Sawyer’s strijd tegen haar stalker. De scene in de isoleercel met Foy en Leonard is briljant en één groot hoogtepunt. Wat is echt en wat speelt zich alleen af in Sawyer’s hoofd? De film geeft antwoorden, maar laat wijselijk ook wat over ter interpretatie.
Helemaal mee eens !
Inderdaad, wat ik weinigen zie afvragen, of zelfs niet hoor denken...bestond die stalker wel? Dus echt wel een open einde en sterk voor interpretatie
0
geplaatst: 5 augustus 2018, 21:22 uur
lekkere film. Kan me niet aan de indruk ontrekken dat dit een schoolse ervaring is. leek erg veel op een opleidings project. Hoe dan ook 3.5* want ik was wel onder de indruk.
0
geplaatst: 30 augustus 2018, 23:34 uur
Unsane. Is she or isn't she?
Bovenstaande tagline is de hamvraag in het verhaal. Zo'n tagline werkt onverwacht gebiedend, want bij elke gebeurtenis in de film flitste de vraag: "is dat nu de realiteit of haar inbeelding"? door mijn hoofd. Geen gemakkelijke vraag overigens. Dat het verhaal veelal is gefilmd vanuit het perspectief van het hoofdpersonage en haar bril jouw bril is, maakt het geven van een bevredigend antwoord op de gestelde vraag lastig.
Toch is het best leuk om je met de realiteitsvraag bezig te houden. Je moet trouwens wel, want de film is bijna nergens eenduidig over. Ondubbelzinnigheid bestaat nauwelijks in deze film. "Is she or isn't she"?
In het beste geval wekt het hoofdpersonage de indruk dat ze emotioneel instabiel is. Dat is een 'waarschijnlijk' zekerheidje bij het kijken. Het is gebaseerd op weinig, maar het is tenminste iets. Dat beetje houvast heb je als aanname gewoon nodig om de film te kunnen waarderen.
Claire Foy geeft goed gestalte aan het kortaangebonden en gevoelige personage met enkele eigenaardige gewoontes, dat tegen haar wil in een gekkengesticht wordt opgenomen. Zij is zielig en sympathie van de kijker is in dat geval natuurlijk gegarandeerd.
En ja, probeer dan nog maar eens de objectieve realiteitszin te bewaken die nodig is om echt van imaginair te onderscheiden. Gelukkig blijkt al snel dat de hoofdpersoon minder zielig is dan gedacht en kan de objectiviteit terugkeren. Close call. Dat wel.
De film speelt zich voornamelijk af in het gesticht in een sfeer die beklemmend aanvoelt. In een sombere en vijandige sfeer waarin mindfuck en illusie op de loer liggen. Het simpele en weinig verrassende verhaal is met name door de inzet van deze aspecten het aankijken waard.
En door de intrigerende tagline natuurlijk,
Bovenstaande tagline is de hamvraag in het verhaal. Zo'n tagline werkt onverwacht gebiedend, want bij elke gebeurtenis in de film flitste de vraag: "is dat nu de realiteit of haar inbeelding"? door mijn hoofd. Geen gemakkelijke vraag overigens. Dat het verhaal veelal is gefilmd vanuit het perspectief van het hoofdpersonage en haar bril jouw bril is, maakt het geven van een bevredigend antwoord op de gestelde vraag lastig.
Toch is het best leuk om je met de realiteitsvraag bezig te houden. Je moet trouwens wel, want de film is bijna nergens eenduidig over. Ondubbelzinnigheid bestaat nauwelijks in deze film. "Is she or isn't she"?
In het beste geval wekt het hoofdpersonage de indruk dat ze emotioneel instabiel is. Dat is een 'waarschijnlijk' zekerheidje bij het kijken. Het is gebaseerd op weinig, maar het is tenminste iets. Dat beetje houvast heb je als aanname gewoon nodig om de film te kunnen waarderen.
Claire Foy geeft goed gestalte aan het kortaangebonden en gevoelige personage met enkele eigenaardige gewoontes, dat tegen haar wil in een gekkengesticht wordt opgenomen. Zij is zielig en sympathie van de kijker is in dat geval natuurlijk gegarandeerd.
En ja, probeer dan nog maar eens de objectieve realiteitszin te bewaken die nodig is om echt van imaginair te onderscheiden. Gelukkig blijkt al snel dat de hoofdpersoon minder zielig is dan gedacht en kan de objectiviteit terugkeren. Close call. Dat wel.
De film speelt zich voornamelijk af in het gesticht in een sfeer die beklemmend aanvoelt. In een sombere en vijandige sfeer waarin mindfuck en illusie op de loer liggen. Het simpele en weinig verrassende verhaal is met name door de inzet van deze aspecten het aankijken waard.
En door de intrigerende tagline natuurlijk,
0
geplaatst: 9 september 2018, 13:05 uur
Geen one flew over the cukoosnest natuurlijk, eerder een drama dan een horror film. Het feit dat hij met een iPhone is geschoten is het beste detail.
1
geplaatst: 27 september 2018, 15:47 uur
Collins schreef:
Unsane. Is she or isn't she?
Bovenstaande tagline is de hamvraag in het verhaal. Zo'n tagline werkt onverwacht gebiedend, want bij elke gebeurtenis in de film flitste de vraag: "is dat nu de realiteit of haar inbeelding"? door mijn hoofd. Geen gemakkelijke vraag overigens. Dat het verhaal veelal is gefilmd vanuit het perspectief van het hoofdpersonage en haar bril jouw bril is, maakt het geven van een bevredigend antwoord op de gestelde vraag lastig.
Toch is het best leuk om je met de realiteitsvraag bezig te houden. Je moet trouwens wel, want de film is bijna nergens eenduidig over. Ondubbelzinnigheid bestaat nauwelijks in deze film. "Is she or isn't she"?
In het beste geval wekt het hoofdpersonage de indruk dat ze emotioneel instabiel is. Dat is een 'waarschijnlijk' zekerheidje bij het kijken. Het is gebaseerd op weinig, maar het is tenminste iets. Dat beetje houvast heb je als aanname gewoon nodig om de film te kunnen waarderen.
Claire Foy geeft goed gestalte aan het kortaangebonden en gevoelige personage met enkele eigenaardige gewoontes, dat tegen haar wil in een gekkengesticht wordt opgenomen. Zij is zielig en sympathie van de kijker is in dat geval natuurlijk gegarandeerd.
En ja, probeer dan nog maar eens de objectieve realiteitszin te bewaken die nodig is om echt van imaginair te onderscheiden. Gelukkig blijkt al snel dat de hoofdpersoon minder zielig is dan gedacht en kan de objectiviteit terugkeren. Close call. Dat wel.
De film speelt zich voornamelijk af in het gesticht in een sfeer die beklemmend aanvoelt. In een sombere en vijandige sfeer waarin mindfuck en illusie op de loer liggen. Het simpele en weinig verrassende verhaal is met name door de inzet van deze aspecten het aankijken waard.
En door de intrigerende tagline natuurlijk,
Heel goed omschreven Collins. Mijn vrouw en ik hebben deze toppertje gisteravond gekeken. We hebben erg genoten van deze verrassende film. Een 3.5 van ons.Unsane. Is she or isn't she?
Bovenstaande tagline is de hamvraag in het verhaal. Zo'n tagline werkt onverwacht gebiedend, want bij elke gebeurtenis in de film flitste de vraag: "is dat nu de realiteit of haar inbeelding"? door mijn hoofd. Geen gemakkelijke vraag overigens. Dat het verhaal veelal is gefilmd vanuit het perspectief van het hoofdpersonage en haar bril jouw bril is, maakt het geven van een bevredigend antwoord op de gestelde vraag lastig.
Toch is het best leuk om je met de realiteitsvraag bezig te houden. Je moet trouwens wel, want de film is bijna nergens eenduidig over. Ondubbelzinnigheid bestaat nauwelijks in deze film. "Is she or isn't she"?
In het beste geval wekt het hoofdpersonage de indruk dat ze emotioneel instabiel is. Dat is een 'waarschijnlijk' zekerheidje bij het kijken. Het is gebaseerd op weinig, maar het is tenminste iets. Dat beetje houvast heb je als aanname gewoon nodig om de film te kunnen waarderen.
Claire Foy geeft goed gestalte aan het kortaangebonden en gevoelige personage met enkele eigenaardige gewoontes, dat tegen haar wil in een gekkengesticht wordt opgenomen. Zij is zielig en sympathie van de kijker is in dat geval natuurlijk gegarandeerd.
En ja, probeer dan nog maar eens de objectieve realiteitszin te bewaken die nodig is om echt van imaginair te onderscheiden. Gelukkig blijkt al snel dat de hoofdpersoon minder zielig is dan gedacht en kan de objectiviteit terugkeren. Close call. Dat wel.
De film speelt zich voornamelijk af in het gesticht in een sfeer die beklemmend aanvoelt. In een sombere en vijandige sfeer waarin mindfuck en illusie op de loer liggen. Het simpele en weinig verrassende verhaal is met name door de inzet van deze aspecten het aankijken waard.
En door de intrigerende tagline natuurlijk,
0
geplaatst: 1 november 2018, 15:18 uur
Erg genoten van deze film, naarmate de film verder komt hoe beter ie wordt.
Ook het acteerwerk van Claire Foy is prima te noemen.
In het begin dacht ik nog dat dit een slechte B-film zou worden maar niks is minder waar, de film wordt steeds beter en beter, mooi gemaakt.
Ook het acteerwerk van Claire Foy is prima te noemen.
In het begin dacht ik nog dat dit een slechte B-film zou worden maar niks is minder waar, de film wordt steeds beter en beter, mooi gemaakt.
0
geplaatst: 18 november 2018, 20:22 uur
Uitstekende film over een vrouw die tegen haar wil in wordt opgesloten in een inrichting. Als kijker blijf je tijdens de eerste helft in het ongewisse over wat waar en niet waar is. Tijdens de tweede helft wordt dit deels weggenomen, maar blijft deze psychologische horror/thriller spannend tot het eind. Visueel weet de film zich ook wel te onderscheiden, aangezien deze is opgenomen met een smartphone. Claire Foyle draagt de film met gemak en zet haar paranoïde rol uitstekend neer.
0
geplaatst: 24 november 2018, 20:33 uur
het feit dat je je constant af vraagt of ze echt gek is of niet maakt deze thriller intrigerend .
Op het moment dat ze uit haar dak gaat omdat haar stalker onder het personeel blijkt te zitten dacht ik zeker te weten dat ze echt gek was maar later ga je toch weer anders denken .
Toch word het dan wel wat erg ongeloofwaardig en je blijft toch twijfelen hoe het nu echt zit .
Een duidelijk antwoord krijg je volgens mij niet en daar moet je het dan maar mee doen .
Op het moment dat ze uit haar dak gaat omdat haar stalker onder het personeel blijkt te zitten dacht ik zeker te weten dat ze echt gek was maar later ga je toch weer anders denken .
Toch word het dan wel wat erg ongeloofwaardig en je blijft toch twijfelen hoe het nu echt zit .
Een duidelijk antwoord krijg je volgens mij niet en daar moet je het dan maar mee doen .
0
geplaatst: 24 november 2018, 23:00 uur
Een thriller over het leven van Sawyer, een vrouw die tegen haar zin opgenomen wordt, denkt gestalkt te worden, en waar nu eigenlijk continu de vraag hangt of ze nu werkelijk gek is of niet, en in hoeverre wat je via haar ogen meekrijgt ook echt betrouwbaar is. Dat werkt zeker in de eerste helft behoorlijk goed, waar de film continu een beetje desorienterend is en het mysterie over wat er nu werkelijk aan de hand is zich steeds wat verder ontwikkelt. Het wat aparte filmwerk (met een telefoon schijnbaar) helpt daar ook wel wat bij, we lijken erg dicht op Sawyer en wat er met haar gebeurt te zitten.
De tweede helft wordt het helaas wat conventioneler, als de stalker toch echt blijkt te zijn en achter Sawyer aan zit, en niet om een slachtoffer meer of minder te kijken. Alsnog best redelijk om te kijken, maar ik vond het mysterieuze sfeertje in de eerste helft toch beter bevallen. En dan is zo'n twist aan het einde, als blijkt dat Sawyer toch spoken ziet,leuk maar toch te laat. Alsnog prima van genoten.
De tweede helft wordt het helaas wat conventioneler, als de stalker toch echt blijkt te zijn en achter Sawyer aan zit, en niet om een slachtoffer meer of minder te kijken. Alsnog best redelijk om te kijken, maar ik vond het mysterieuze sfeertje in de eerste helft toch beter bevallen. En dan is zo'n twist aan het einde, als blijkt dat Sawyer toch spoken ziet,leuk maar toch te laat. Alsnog prima van genoten.
0
geplaatst: 31 december 2018, 14:26 uur
Een simpel maar zeer sterk uitgevoerd filmpje, ondanks het er soms wel erg goedkoop uit ziet.
* denotes required fields.
* denotes required fields.