Traffic (2000)

Drugs are bad, mmmkay?

Mr. Mackey heeft gewoon gelijk en dat is het moraal van dit verhaal. Een complete raamvertelling als in Traffic is wat mij betreft niet helemaal nodig. Iedereen weet dat dealers harteloze schurken zijn en ook in de narcoticabestrijding heb ik geen verrassende dingen gezien. Ik heb liever de persoonlijke verhalen, zoals het meisje dat ‘straight A’s’ scoort, maar valt voor de verleiding van heroïne en daarom in een neerwaartse spiraal terechtkomt dat ze uiteindelijk in de prostitutie belandt. Als je de kijkers toch wilt waarschuwen, dan kan je mijns insziens beter de gevolgen van (hard)drugsverslavingen laten zien: verscheurde families, verbroken vriendschappen en het ellendige lot van geldproblemen en isolatie dat de meeste slachtoffers wacht. Traffic wil naar mijn idee het totaalplaatje laten zien door middel van een serie halfbakken plotlijnen, maar komt uiteindelijk tekort met een film van ongeveer 150 minuten. Doe mij maar een film als Christiane F. of het obscure Way Out, die vele malen indrukwekkender zijn. De kleurenfilters van Traffic kunnen me gestolen worden, maar de lange shots met de rustige, elektronische soundtrack zijn wel mooi. Ondanks het goede acteerwerk en enkele sterke scenes vond ik het toch een vrij saaie film.

Geweldig mooie film , helaas duurt hij iets te lang waardoor je het waarschijnlijk niet afkijkt als je ongeduldig van aard bent

De eerste keer toen ik hem zag toen ie uitkwam vond ik het niet veel. Laatst nog een keer gekeken. Wat een geweldige film zeg. Vooral de totale zinloze 'war on drugs' is perfect cynisch in beeld gebracht.

Het duurt een tijd - en eigenlijk is het nooit 100% duidelijk - wie wie is in deze drugsoorlog. Dit komt natuurlijk omdat de strijd op diverse niveaus, familiale inbegrepen, wordt gevoerd en het blijkt dat de overheid niet alleen corrupt is maar zelfs compromissen sluit met de drugsmaffia.
Een goede film maar een echte ziel heb ik er niet ingevonden. In het begin van de film is er zelfs een idiote en totaal overbodige schietpartij en bovendien zijn ook alle acteurs niet altijd "in".

Sterke misdaad drama met verschillende verhaallijnen die allen drugs gerelateerd zijn. Iets wat indrukwekkend is en vooral goed werkt zijn de verschillende kleuren die per verhaal gebruikt zijn. Ieder verhaal wordt vanuit een eigen perspectief uitgebeeld en laat zien waar de VS op drugsgebied mee te kampen heeft. Bepaalde aspecten uit de film zijn gebaseerd op echte mensen en gebeurtennissen. Dit is tevens iets wat samen met sterk acteerwerk de film zeer geloofwaardig maakt.

goed verhaal

G e w e l d i g e film ,alles klopt !!! Onbegrijpelijk dat hij niet minstens vier sterren heeft gescoord ( gemiddeld dan ) .

"Aanrader"

Mooi verhaal over mensen die allemaal op een andere manier te maken hebben met drugs. Goede acteurs ook.

Beetje middle of the road.

Weer een film waarin meerdere verhaallijnen gevolgd worden en uiteindelijk samenkomen. Op papier een idee dat me eigenlijk wel aanspreekt, alleen jammer dat er weinig écht indrukwekkends wordt gedaan met het potentieel dat dit soort mozaïekfilms te bieden hebben.

Traffic is hierop geen uitzondering naar mijn beleving. Nou niet echt wat je een slechte film noemt, maar opzienbarend was het allemaal niet. Komt onder andere doordat ik niet zoveel met het onderwerp heb, en de clichématige personages me ook niet zo aanspraken. Het kabbelt de hele film lang wat voort als een soort soap-achtig vertelsel, zonder echt te intrigeren. Perfecte film om zo nu en dan even bij weg te sukkelen, niet zozeer omdat het nou echt saai is of zo, maar wel omdat het meestal gewoon wat doordeweeks aanvoelt.

Toegegeven, cinematografisch is er wel zeer weinig op aan te merken. Visueel ziet er consequent gelikt uit, waarbij de scenes met kleurenfilters voor nog wat extra's zorgen. Soundtrack is ook oké, hoewel wel wat (net zoals de rest van de film) identiteitsloos. Pakweg één of twee verschillende ambient riedeltjes, die zo om het kwartier even ingezet werden. Tja.

Pas mijn tweede Soderbergh, al kan ik nou niet zeggen dat het oeuvre van de beste man me echt aanspreekt. Hier namelijk een beetje hetzelfde probleem als bij The Limey voor mij. Wel vermakelijk, visueel meer dan oké, maar te weinig smoelwerk. 2,5*.

Toch maar een halfje erbij voor die prachtige eindscène.

Een sterke film die op een mooie wijze "alle kanten van (hard)drugs" laat zien, van de handelaren tot en met de (onschuldige) slachtoffers van de verslavende werking. Overall een best sterke cast, waardoor de verschillende verhaallijnen goed overkomen. Wat mij betreft een aanrader.

Het heeft lang geduurd voordat ik deze DVD in mijn Playstation stopte. Waarom weet ik zelf ook niet zo goed. Film kreeg goede recensies, heeft een geweldige cast en ook nog eens 1 van mijn favoriete regisseurs: Soderbergh. Was de film wat je ervan verwacht had? Absoluut niet. Ten eerste: de speelduur vond ik veel te lang. Er zaten wat verhaallijnen bij die wat mij betreft echt wel wat korter hadden gemogen. Ten tweede: het camerawerk: Ik hou van rustige camerabewegingen en niet dat schokkende, dus ook dat heeft de film tegen gewerkt. Vond ik het een slechte film? Nee, absoluut niet, maar niet de topper die ik had verwacht. 3,5 *

Mooie naturelle film. Heb helaas niet 100% geconcentreerd kunnen kijken en zelfs een paar stukjes gemist, wat ik wel kon merken betreft het meeleven met de personages, dus ik ga hem zeker nog eens bekijken. Wat me niet zo aanstaat zijn die overdreven gele en blauwe tinten. Waar is dat toch voor nodig? Dat gele zie je wel vaker... lijkt helemaal nergens op. Leuke cast, geinig om voor het eerst Manny uit Scarface in een andere rol te zien (en vele jaren later). Douglas, Cheadle... Allemaal dikke prima

Speciale shout out naar Benicio Del Toro. Fenomenale acteur. Blijft me keer op keer verbazen. Kan zomaar eens mijn #1 worden als ik meer van hem ga zien.

Trage, lange, niet al te interessante film.

Ik had redelijk hoge verwachtingen voor deze film. Hoge rating; goede acteurs, fijne setting; interessant verhaal; en bovendien hou ik wel van mozaïekfilms. Maar het kon me helaas gewoon niet boeien. De verschillende verhaallijnen deden me te weinig. Eigenlijk alleen de verhaallijn met Wakefields dochter kon me interesseren.

Bij een mozaïekfilm kan het natuurlijk gebeuren dat je wat moeilijk in de film komt met het constant switchende perspectief, maar toen ik na een uur nog steeds weinig geïnteresseerd zat te kijken, wist ik dat dit 'm niet echt ging worden. En toen ik na 80 minuten zag dat ik nog een uur moest, ging ik eigenlijk met tegenzin geforceerd verder kijken.
Gelukkig redt het uitstekende acteerwerk en de fijne soundtrack de film nog.

Waar ik me ten slotte gedurende de hele film aan ergerde was de beeldkwaliteit en de filters/nabewerking. Ik snap dat ze voor de verschillende verhaallijnen verschillende filters wilden gebruiken, maar naar mijn mening waren de verschillen te groot. Daarnaast waren de beelden in Mexico gewoon ronduit lelijk. Misschien dat ze daar in 2000 nog mee weg konden komen, maar anno 2016 n.m.m. niet meer. Een ruige look hadden ze ook wel zonder die lelijke nabewerking kunnen creëren.

Op zich een prima film, maar hij had voor mij aan kracht gewonnen als hij wat korter en daardoor compacter was geweest.

Echt een perfet film voor mij. Top 20. Er gebeurd zoveel. Intrigerend, meeslepend en spannend to het einde.

Deze film heeft iets unieks met mij gedaan wat geen enkele andere film is gelukt: ik Ben na ongeveer een uur de bioscoop uitgerend,wat een draak van een film. 1 star.

“They talk like they're conspiring to conspire.”

Vakkundig gemaakte film van Soderbergh. Veel verhaallijnen, veel personages en veel verschillende locaties, maar Soderbergh houdt het allemaal strak in de hand. De meer persoonlijke verhaallijnen (van Del Toro en Christensen) zijn duidelijk het interessants, maar ook rond Cheadle en Zeta-Jones valt er genoeg te genieten. De drugshandel komt in al zijn facetten langs, van de bestrijding ervan tot het inhaleren van je zoveelste shot. Dat je er vooral zeer cynisch van wordt is niets nieuws, en Soderbergh probeert er gelukkig geen 'happy end' aan te breien. Deze keiharde wereld kent alleen maar verliezers.

Mooie film, maar duurt wel erg lang.

Met name visueel tovert Soderbergh veel moois op het scherm. Mooie locaties, mooie tinten. Acteerwerk is sterk. Maar het verhaal is niet altijd even interessant. Sommige verhaallijnen hadden rustig radicaal geschrapt mogen worden. Kleine 2,5 uur is dan toch flink overdreven, al valt er gelukkig altijd wel wat te genieten.

Ik betrap me er steeds op dat ik deze film steeds niet uitkijk.
Vanavond doe ik weet een poging.
Voor nu een2.5
Probeer uittekijken vanavond

Drugs maakt meer kapot dan je lief is.

Intrigerende film. Door te hoppen langs de diverse personages en persoonlijke verhaallijnen worden de diverse aspecten van drugs, zoals handel, gebruik, opsporen en de ellende die er uit voortkomt, duidelijk bellicht.
Het was prima te volgen mede door de afbakening van scènes middels kleurgebruik en al dan niet schokkerige cameravoering.
De lange speelduur is me niet eens opgevallen dus dat betekent dat de film mij prima heeft weten te boeien.

Heel sterke film.

Herbekeken (dit keer op tv) en blijft staan als een huis.
In de bioscoop destijds onder de indruk van soundtrack en dat éne shot met de helikopter die ondersteboven gefilmd werd…
Nu wat meer aandacht voor de soms documentaire manier van filmen (vooral in de politieke stukken bij Michael Douglas) die toch heel veel informatie meegeven. Ook de heftige ruzies bij dat rijke koppel en de schaamte en excuses achteraf, waren toch wel sterk.
En 147 minuten die zo om zijn. Bravo.

Indeed een sterke film. Ook de lange zit vind ik geen enkel probleem.
Toch maar met een halfje verhoogt.

Traffic is een boeiende inkijk geworden over the war on drugs aan de hand van een mozaïekfilm waarbij het vier personages centraal centraal. De situaties van deze individuen wordt - indien het nog niet duidelijk genoeg is - van elkaar onderscheiden via kleurschakeringen. Zo heb je enerzijds de koele blauwe kleuren voor het ene verhaal en de gewone kleuren versus de geelbruine tinten. Niet verwonderlijk dus dat Soderbergh onder meer met deze techniek op de Oscars destijds hoge ogen gooide en vier begeerde beeldjes naar huis mocht nemen.

Technisch zit de film goed in elkaar. Goede cast met uitstekende acteerprestaties ook. Er wordt mooi afgewisseld tussen de verschillende verhalen zodat het boeiend blijft. Het verhaal van de dochter intrigeerde me het meest. Sentimenteel werd het nooit. En er zijn inderdaad meer expliciete films over drugs zoals Trainspotting of Requiem for a dream om maar die twee te noemen. In traffic wordt ook de aandacht gevestigd op de uitzichtloze en meedogenloze strijd tegen drugs en de verwoestende impact die het kan hebben op de maatschappij (corruptie, criminaliteit, moordpartijen, individuele verrijking en verdoemenis, ...). Dikke 3,5* tot dicht tegen de 4,0*aanleunend.