
Traffic (2000)
Verenigde Staten / Duitsland
Misdaad / Drama
147 minuten
geregisseerd door Steven Soderbergh
met Michael Douglas, Benicio Del Toro en Catherine Zeta-Jones
Robert Wakefield is pas aangesteld als hoofd van de narcoticabestrijding. Maar hij weet niet dat zijn dochter met drugs aan het experimenteren is. Het duurt niet lang voor ze verslaafd is en in de problemen komt. Net over de grens, in Mexico, staat de integere rechercheur Javier Rodriguez voor de onmogelijke taak zijn job uit te oefenen terwijl zijn collega's zich voortdurend laten omkopen. En dan is er nog huisvrouw Helena die ontdekt dat haar echtgenoot een drugshandelaar is.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=g3Du7F7htXc
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Mr. Mackey heeft gewoon gelijk en dat is het moraal van dit verhaal. Een complete raamvertelling als in Traffic is wat mij betreft niet helemaal nodig. Iedereen weet dat dealers harteloze schurken zijn en ook in de narcoticabestrijding heb ik geen verrassende dingen gezien. Ik heb liever de persoonlijke verhalen, zoals het meisje dat ‘straight A’s’ scoort, maar valt voor de verleiding van heroïne en daarom in een neerwaartse spiraal terechtkomt dat ze uiteindelijk in de prostitutie belandt. Als je de kijkers toch wilt waarschuwen, dan kan je mijns insziens beter de gevolgen van (hard)drugsverslavingen laten zien: verscheurde families, verbroken vriendschappen en het ellendige lot van geldproblemen en isolatie dat de meeste slachtoffers wacht. Traffic wil naar mijn idee het totaalplaatje laten zien door middel van een serie halfbakken plotlijnen, maar komt uiteindelijk tekort met een film van ongeveer 150 minuten. Doe mij maar een film als Christiane F. of het obscure Way Out, die vele malen indrukwekkender zijn. De kleurenfilters van Traffic kunnen me gestolen worden, maar de lange shots met de rustige, elektronische soundtrack zijn wel mooi. Ondanks het goede acteerwerk en enkele sterke scenes vond ik het toch een vrij saaie film.
Een goede film maar een echte ziel heb ik er niet ingevonden. In het begin van de film is er zelfs een idiote en totaal overbodige schietpartij en bovendien zijn ook alle acteurs niet altijd "in".
Weer een film waarin meerdere verhaallijnen gevolgd worden en uiteindelijk samenkomen. Op papier een idee dat me eigenlijk wel aanspreekt, alleen jammer dat er weinig écht indrukwekkends wordt gedaan met het potentieel dat dit soort mozaïekfilms te bieden hebben.
Traffic is hierop geen uitzondering naar mijn beleving. Nou niet echt wat je een slechte film noemt, maar opzienbarend was het allemaal niet. Komt onder andere doordat ik niet zoveel met het onderwerp heb, en de clichématige personages me ook niet zo aanspraken. Het kabbelt de hele film lang wat voort als een soort soap-achtig vertelsel, zonder echt te intrigeren. Perfecte film om zo nu en dan even bij weg te sukkelen, niet zozeer omdat het nou echt saai is of zo, maar wel omdat het meestal gewoon wat doordeweeks aanvoelt.
Toegegeven, cinematografisch is er wel zeer weinig op aan te merken. Visueel ziet er consequent gelikt uit, waarbij de scenes met kleurenfilters voor nog wat extra's zorgen. Soundtrack is ook oké, hoewel wel wat (net zoals de rest van de film) identiteitsloos. Pakweg één of twee verschillende ambient riedeltjes, die zo om het kwartier even ingezet werden. Tja.
Pas mijn tweede Soderbergh, al kan ik nou niet zeggen dat het oeuvre van de beste man me echt aanspreekt. Hier namelijk een beetje hetzelfde probleem als bij The Limey voor mij. Wel vermakelijk, visueel meer dan oké, maar te weinig smoelwerk. 2,5*.


Speciale shout out naar Benicio Del Toro. Fenomenale acteur. Blijft me keer op keer verbazen. Kan zomaar eens mijn #1 worden als ik meer van hem ga zien.
Ik had redelijk hoge verwachtingen voor deze film. Hoge rating; goede acteurs, fijne setting; interessant verhaal; en bovendien hou ik wel van mozaïekfilms. Maar het kon me helaas gewoon niet boeien. De verschillende verhaallijnen deden me te weinig. Eigenlijk alleen de verhaallijn met Wakefields dochter kon me interesseren.
Bij een mozaïekfilm kan het natuurlijk gebeuren dat je wat moeilijk in de film komt met het constant switchende perspectief, maar toen ik na een uur nog steeds weinig geïnteresseerd zat te kijken, wist ik dat dit 'm niet echt ging worden. En toen ik na 80 minuten zag dat ik nog een uur moest, ging ik eigenlijk met tegenzin geforceerd verder kijken.
Gelukkig redt het uitstekende acteerwerk en de fijne soundtrack de film nog.
Waar ik me ten slotte gedurende de hele film aan ergerde was de beeldkwaliteit en de filters/nabewerking. Ik snap dat ze voor de verschillende verhaallijnen verschillende filters wilden gebruiken, maar naar mijn mening waren de verschillen te groot. Daarnaast waren de beelden in Mexico gewoon ronduit lelijk. Misschien dat ze daar in 2000 nog mee weg konden komen, maar anno 2016 n.m.m. niet meer. Een ruige look hadden ze ook wel zonder die lelijke nabewerking kunnen creëren.
Vakkundig gemaakte film van Soderbergh. Veel verhaallijnen, veel personages en veel verschillende locaties, maar Soderbergh houdt het allemaal strak in de hand. De meer persoonlijke verhaallijnen (van Del Toro en Christensen) zijn duidelijk het interessants, maar ook rond Cheadle en Zeta-Jones valt er genoeg te genieten. De drugshandel komt in al zijn facetten langs, van de bestrijding ervan tot het inhaleren van je zoveelste shot. Dat je er vooral zeer cynisch van wordt is niets nieuws, en Soderbergh probeert er gelukkig geen 'happy end' aan te breien. Deze keiharde wereld kent alleen maar verliezers.
Met name visueel tovert Soderbergh veel moois op het scherm. Mooie locaties, mooie tinten. Acteerwerk is sterk. Maar het verhaal is niet altijd even interessant. Sommige verhaallijnen hadden rustig radicaal geschrapt mogen worden. Kleine 2,5 uur is dan toch flink overdreven, al valt er gelukkig altijd wel wat te genieten.
Vanavond doe ik weet een poging.
Voor nu een2.5
Probeer uittekijken vanavond
Intrigerende film. Door te hoppen langs de diverse personages en persoonlijke verhaallijnen worden de diverse aspecten van drugs, zoals handel, gebruik, opsporen en de ellende die er uit voortkomt, duidelijk bellicht.
Het was prima te volgen mede door de afbakening van scènes middels kleurgebruik en al dan niet schokkerige cameravoering.
De lange speelduur is me niet eens opgevallen dus dat betekent dat de film mij prima heeft weten te boeien.
In de bioscoop destijds onder de indruk van soundtrack en dat éne shot met de helikopter die ondersteboven gefilmd werd…
Nu wat meer aandacht voor de soms documentaire manier van filmen (vooral in de politieke stukken bij Michael Douglas) die toch heel veel informatie meegeven. Ook de heftige ruzies bij dat rijke koppel en de schaamte en excuses achteraf, waren toch wel sterk.
En 147 minuten die zo om zijn. Bravo.
Toch maar met een halfje verhoogt.
Technisch zit de film goed in elkaar. Goede cast met uitstekende acteerprestaties ook. Er wordt mooi afgewisseld tussen de verschillende verhalen zodat het boeiend blijft. Het verhaal van de dochter intrigeerde me het meest. Sentimenteel werd het nooit. En er zijn inderdaad meer expliciete films over drugs zoals Trainspotting of Requiem for a dream om maar die twee te noemen. In traffic wordt ook de aandacht gevestigd op de uitzichtloze en meedogenloze strijd tegen drugs en de verwoestende impact die het kan hebben op de maatschappij (corruptie, criminaliteit, moordpartijen, individuele verrijking en verdoemenis, ...). Dikke 3,5* tot dicht tegen de 4,0*aanleunend.