The Blair Witch Project (1999)

Mijn vorige baas vond het maar niets dat mijn toenmalige collega's en ik af en toe naar de opera gingen, en was van mening dat we onze vrije tijd beter konden spenderen aan het bekijken van horrorfilms. Welke dan zijn eigen favoriet was? Dat bleek dus deze film te zijn.

Nu dan eindelijk gezien en gelukkig is de speelduur behoorlijk kort, want ik vind dit dus helemaal niets. Lost footage (en blijkbaar de eerste in dat genre), dus de beeldkwaliteit is ronduit slecht, maar dat is vergeeflijk als er tenminste spanning zou zijn. Ik zie alleen een paar studenten die helemaal doordraaien vanwege wat stenen en op het einde zie je niet eens wat er met ze gebeurt. Hoogst onbevredigend.

Het enige positieve dat ik kan zeggen dat het realistisch overkomt met name qua acteerwerk waarvoor een halfje extra bovenop het minimum. Maar het is vooral realistisch saai. 1*.

Blijft een sterke found footage film.

De eerste echte found footage film. Destijds geadverteerd als echt gebeurd. Een sterke marketing truc, wat heeft geresulteerd in vele mensen die de film gingen kijken. Een drietal jongeren raakt verdwaald in een bos, wat al eng genoeg is, waar er een heks schijnt te ronddwalen en er 's nachts vreemde dingen rond hun tent gebeuren. Een concept wat natuurlijk al meerdere malen met succes is gedaan, maar niet zoals in The Blair Witch Project. Het voelt en lijkt gewoon alsof je naar een echte docu zit te kijken, iets wat de film vele malen enger maakt. Daarin helpt ook mee dat de acteurs niet echt kunnen acteren en dat ook niet eens proberen in de film. De opbouw is erg sterk en de uiteindelijke climax werkt daardoor nog veel beter.

Een film waarbij het concept heel erg goed werkt. En dat kun je niet van veel found footage films zeggen.

De eerste invloedrijke misschien wel maar verre van de eerste FF film.

7 Found Footage Horror Movies That Predate The Blair Witch Project - Dread Central - dreadcentral.com

Een film die wat vervaagde in het geheugen en ook te kampen had met de vele parodieën en opvolgers in het genre. Een film als Blair Witch Project heeft zeker haar invloed gekend op latere films, maar als film is het een beetje voorbijgestreefd. Langs de andere kant, doet de film wel alles wat bij dit genre hoort. De footage aanpak vraagt ook een basic verhaal. De film is kort en focust vooral op sfeer en minder op een verhaal. Het gaat niet over een monster of onverklaarbare fenomen. What you see is what you get. Je ervaart de film zoals de jongeren het zouden ervaren hebben (insteek film bedoel ik dan, het is uiteraard niet echt gebeurd). Maar je hoort geluiden, je ziet enkele dingen en de jongeren hebben te maken met enkele tegenslagen. Ze verdwalen, werken hun vermoeidheid op elkaar uit. En stap voor stap zit je in de sfeer die ze doorgaan. In elk geval beter uitgevallen na herziening dan verwacht.

“I'm afraid to close my eyes, I'm afraid to open them.”

Redelijke horrorklassieker. De documentaireachtige benadering zorgt ervoor dat je de angst, paranoia en spanning bijna zelf kan voelen, maar het heeft ook een paar nadelen. Het ziet er soms wat goedkoop uit, de acteurs zijn niet al te best, en tijdens de nachtscènes (wanneer de spanning eigenlijk zou moeten oplopen) weet je eigenlijk niet waar je naar zit te kijken.

Het is wazig en oogt rommelig, en niet op een goede manier. Het einde is ook wat abrupt, en wat er nou precies met de personages gebeurd blijft onduidelijk. Daar staat tegenover dat de spanningsopbouw geweldig is, de onderlinge frustraties en ruzies zeer interessant zijn en de korte speelduur precies goed is.

Zo de horrormaand is voorbij. Toch wel leuk dat na zoveel horrorfilms te hebben gezien mijn oude horrorpassie weer boven komt drijven (is een tijdje weggeweest). En dat ik een film zoals It Follows ook veel meer weet te waarderen dan de eerste kijkbeurt. Volgend jaar doe ik netjes mee in oktober met een horrorcompetitie zoals alexspyforever die heeft opgezet .

Ja ik was al aan het denken de horrormaand is in oktober, maar maakt niet uit je kan wanneer je maar wil een horrorchallenge doen
Had ik geweten dat je een horrorfanaat was dan had ik je ervoor uitgenodigd en ook hiervoor:
Film >> Filmgames >> Horrorfilm draft en KO
Je bent dus welkom om eens als de KO begonnen is mee te stemmen.

1 van de beste en spannendste found footage films die ik heb gezien.

Los van puur de film is The Blair Witch Project van zichzelf al een fantastisch experiment. De film maakte als één van de eerste films gebruik van het internet als manier van promotie en dat werkte als een trein. Men deed er ook rondom de promotie alles aan om het oprecht te laten voelen, waardoor er lange tijd geluiden waren dat dit allemaal wel eens echt zou kunnen zijn. De film was een fenomeen, iedereen op de middelbare school eind jaren 90 had het erover. Iets dat je tegenwoordig niet zo snel meer voor elkaar krijgt, dat mensen massaal geloven dat zoiets echt is. Daarnaast is de manier waarop de filmmakers te werk zijn gegaan ook uniek; geen professionele crew, de acteurs filmden alles zelf en groot deel van de film - sowieso qua dialoog - is geïmproviseerd. Een gewaagd experiment dat op alle vlakken erg positief heeft uitgepakt.

Maar met alles eromheen blijft The Blair Witch Project ook puur als film staan als een huis. De film is hét bewijs dat met minimale middelen het maximale effect te bereiken is. Waar veel found footage films toch ergens gestuurd aanvoelen, daar voelt The Blair Witch Project oprecht, zowel in cameravoering als montage. Elementen als dat het geluid van de 16mm camera ontbreekt, dus geluid van de handycam wordt gebruikt, geven scènes net dat beetje extra. De drie acteurs zijn stuk voor stuk geloofwaardig en de film laat eigenlijk helemaal niets zien, maar is enorm effectief en geregeld oprecht doodeng. Het is pikdonker in de tent en we horen in de verte kinderen; geniaal in zijn eenvoud. The Blair Witch Project is geen film om even met een half oog te kijken of op de achtergrond aan te zetten, je moet er de juiste setting voor creëren. Maar in een donkere, stille ruimte komt deze film bijna twintig jaar na dato nog steeds erg goed tot zijn recht. Heel knap.

4,5 sterren.

Ik ben het wel grotendeels met je eens, maar het grote verschil is dat ik het wel interessant vond.
De eerste keer dat ik hem zag is echt al 10 jaar geleden ongeveer en toen vond ik deze film supereng.

Maar ik denk dat inderdaad met name het acteerwerk uitmuntend goed is, waardoor het realistische slordige camerawerk uit de verf komt en ook het verhaal. Ik vind overigens de beeldkwaliteit wel
wat bijdragen aan hoe eng het is.

Op zich gebeurt er niet zoveel in deze film en is het in deze tijd ook niet zo een geweldige film. De echt hype heb ik net gemist aangezien ik toen nog wat te jong was, maar het is enkele jaren doorgegaan. Ik heb deze rond mijn 12de voor de eerste keer gezien en het was vooral dat sfeertje dat het speciaal maakte. De opbouw is ook heel sterk en het acteren maakt het heel realistisch. Toch ben ik met deze film wat op mijn honger blijven zitten, omdat ik niet echt zag wat er gebeurde op het einde. Redelijke film die er door de sfeer, het realisme, het acteren en vooral door de marketing is uitgegroeid tot een fenomeen.

Weer gezien...Ijzersterke, griezelige, bijna documentaire -achtige found footage film. De eerste me dunkt op dit gebied. Uiterst onheilspellende film, waar je je constant onbehaaglijk bij voelt. Found footage werd later een mode, waarbij de nadruk lag op found footage en niet het verhaal. Bij The Blair Witch gaat het wel degelijk om het enge verhaal, en is de camera-voering bijzaak, hulpmiddel, die juist het verhaal weer versterkt....Knap!
Kortom bij Blair Witch is found footage middel en geen doel, wat bij de copy cats wel zo is/ was.
Film om af en toe weer te zien. Engggggg hahahah

Ooit gelezen dat de film voor een belachelijk laag bedrag gemaakt is. Tienduizenden dollars dacht ik.

En natuurlijk is het niet ""waar gebeurd"" !!!

Lijkt mij ook een ijzersterke film, maar door de found footage opname de film niet gezien. Had destijds de trailer gezien en heb wat verdere info toen op gezocht en bleek dus dat de hele film freehand opgenomen was. Dat is voor mij niet weg gelegd. Ik word er compleet mesjogge van. Ik hoop dat er ooit een remake van komt met hetzelfde scenario, maar met normaal camerawerk. Alle vervolgen uiteraard ook vermeden. Naar aanleiding van het enorme succes Van The Blair Witch Project volgden er nog meer van dit soort found footage films. Voor mij is dit vorm qua camerawerk absoluut niet acceptabel, mag de film nog zo goed zijn. Een zonde dat found footage ooit is gebruikt voor een speelfilm. Het vernield voor mij de hele film.

Grindhouse62, wil dat dan zeggen dat je ook niet naar de Dogme 95-films kan of wil kijken ? Daar zitten nochtans pareltjes bij...

Deze film (en vrijwel alle goede films) draait niet om het scenario, maar om de sfeer. Het is een bespottelijk idee om deze film te remaken zonder de found footage-feel. Bij "normaal camerawerk" (daarmee bedoel je waarschijnlijk: 'middle of the road') zou de hele opzet, de hele sfeer en daarmee de hele film verpest zijn.

dat geld voor alle film die in zijn geheel met een handcamera zijn opgemomen.

Blijf dit toch wel een goede film vinden,speelduur is wat kort 1u en 15 Min, maar qua sfeer en emotie sterk geacteerd en komt best geloofwaardig over.Film die lekker wegkijkt 3 sterren .

Ik herinner me nog goed dat A Blair witvh project destijds op school en in de media een heuse hype was. Eén van de meest beangstigde horrorfilms ooit. Nu, alles moet uiteraard in zijn context gezien worden. Bekijk deze film onder een parasol bij het zwembad en je vindt er niets aan. Maar bekijk hem met vol geluid in het donker op "den buiten" (als dan niet met een bos in de omgeving) en hij heeft heus wel iets, nog steeds!

De hand held camera is een gegeven die je simpelweg moet aanvaarden als premisse. Zo niet, dan moet je er niet eens aan beginnen. Deze camerahantering heeft het grote voordeel dat hij een erg beklemmend gevoel geeft. Het is het claustrofobische effect, de paniek, het gefluister en last but not least de bevreemdende geluiden die een scary coctail opleveren van wat een griezelfilm moet zijn. Met zijn +/- 80 minuten ook een ideale speelduur om er het maximale uit te halen. Alles wat langer duurt zou te eentonig of te repetitief overkomen wat aan angsteffect inboet dan.

Chaotisch? Ongetwijfeld, maar het totaalplaatje is wel geslaagd. Je zou zowaar geloven dat het echt gebeurd is en dat was ook zo destijds. Nog net te weinig doorgebroken internet of social media om honderden theorieën op te zetten, maar dat potentieel had/heeft deze film.

De eerste found footage film en meteen ook de beste... Ik had hem bij zijn release al eens gezien in de bioscoop met een Halloween Night in Gent; dat was eerst The Haunting van Jan De Bont en daarna Blair Witch Project. Ik kan u verzekeren dat de hele zaal de hele voorstelling muisstil was. De makers hadden bovendien met heel wat reclame laten geloven dat dit écht werkelijk gebeurd was. Er waren vrienden die steevast geloofden dat dit echt was... Nu, twintig jaar later, is er geen nieuwe dvd of bluray verschenen maar gaven de makers wel wat interviews en kwamen er een aantal screenings.

Blijft toch een sterk gebrachte film, heel realistisch en legt de maag in de knoop. Verloren lopen in een groot woud zou ik al erg onaangenaam vinden, laat staan dat er bovennatuurlijke dingen gebeuren en je verbeelding doet wel de rest. Kent een geleidelijke opbouw die slim verderwerkt naar de climax. De vrolijke sfeer van het begin wordt alsmaar grimmiger wanneer de kaart verdwijnt en ze rondjes lopen . Ook met deze tweede kijkbeurt blijft het voor mij een film die werkt. Het toont weer eens aan dat hetgeen je niet ziet veel enger is dan al de ranzigheid die men in een horrorfilm zou kunnen tonen. Visueel absoluut niet mooi, maar wat 'n effect!

Leuk.

Best leuk eigenlijk. Veel beter dan ik vooraf had verwacht. Normaal heb ik het niet zo op dit soort found footage films maar deze, ook nog eens de eerste, viel in dat opzicht eigenlijk reuze mee. De uitwerking doet het hem dan ook vooral.

Acteerwerk is ver bovengemiddeld. Iedereen speelt keurig realistisch en toont echte angst. Het helpt er dan ook bij dat de regie in dat opzicht ook echt goed was. Zo gebruikte de regisseur diverse trucjes om de acteurs extra bang te laten zijn. En dat werkt dan ook goed.

Qua opzet is het wel simpel, en dat is ook eigenlijk wel de bedoeling. Maar de uitvoering ervan is meer dan geslaagd. Enkele spannende momenten waarbij je niets ziet maar toch behoorlijk bang bent. Dat doet deze film dan ook heel goed.

Bovendien is de finale natuurlijk wel echt een iconisch moment geworden. Lekker intens gebracht, en met minimale middelen is er zo dus nog een heel aardig filmpje van de grond gekomen. Wel duidelijk heel simpel in elkaar gestoken, maar gelukkig net effectief genoeg om het tot een goed einde te brengen.

Dit soort filmpjes zie je helaas niet al te vaak meer. Het is een ideaal soort film om een aftrap mee te maken als rgisseur. Er zijn er maar weinig die erin slagen. Deze regisseurs doen dat, wel simpel, maar gewoon keurig. Leuk filmpje inderdaad.

The Blair Witch Project is een behoorlijk saaie film. Er valt niet veel interessants te zien. Drie studenten op een zoektocht naar een sinistere gebeurtenis met een heks die in 1886 ergens in de bossen van Maryland zou zijn voorgevallen.
Ze filmen elkaar bij de voorbereidingen. Ze filmen de inheemse bevolking. Ze krijgen allerlei aardige anekdotes te horen. Ze gaan op weg. Al lopende door de natte bossen in de oktober kou is het met het goede humeur snel gedaan.
De camera registreert van alles, maar van alles is eigenlijk niets. Behalve onevenwichtig camerawerk, wild geschreeuw en paniekerig geruzie, gebeurt er bitter weinig. En dat blijft zo tot het einde. De film kent dan nog een soort apotheose die net als de gehele film vooral wordt gevoed door de paniek van de studenten. Heel suggestief en weinig verhelderend. En bovenal niet spannend.
Een tegenvallende film. Toch zijn er wat positieve punten te noemen. Heel sterk is het gebruik van geluid. De film maakt geen gebruik van een muzikale score. De score is naturel. De score is het geluid van de omgeving. Het geritsel van bladeren. Het ruisen van een beekje. Het gekras van een vogel. Het knappen van een tak. En natuurlijk het gepraat van de drie personages. Het geluid is eigenlijk het enige element van de film dat een onaangenaam gevoel oproept.
Een ander element dat geslaagd is te noemen is dat de film authentiek aanvoelt. De film is zogenaamd gebaseerd op gevonden footage en die illusie is heel waarachtig. Dat komt niet in de laatste plaats door het acteerwerk. Dat is erg goed.
Ik las dat regisseurs Daniel Myrick en Eduardo Sanchez de acteurs drie weken lang alleen in het bos lieten kamperen. Daar werden ze slechts voorzien van hoogst noodzakelijke proviand en herhaaldelijk ’s nachts in hun slaap gestoord door lawaaierige geintjes van de regisseurs. Het lijkt me wat dik aangezet en een vorm van goede marketing. Waarschijnlijk hield het met een nachtje kamperen wel op. Hoe dan ook. Die voorbereiding voor het daadwerkelijke filmen werkt goed. De acteurs ogen oprecht geagiteerd, angstig en onuitgeslapen. Heel geloofwaardig.
De film heeft dus ook goede kanten, zo blijkt. Er is alleen geen ruk aan. Verhaal- en beeldtechnisch, bedoel ik dan.

Herzien na twintig jaar. De film heeft eigenlijk nog niets van zijn kracht verloren, ondanks dat er sindsdien een heel genre uit is ontstaan. De found footage-film is echter nooit zo effectief geweest als hier. Vooral de steeds meer toenemende paniek van de hoofdpersonen is bijzonder knap gerealiseerd. Visueel steekt de film ook overtuigend in elkaar, ondanks een miniscuul budget, met een effectief en haast claustrofobisch gebruik van spaarzame locaties. En de soundtrack maakt het geheel helemaal in stijl af. Die nachtelijke scenes in de tent, met allerlei onheilspellende geluiden diep in het bos... brrrrr. Veel enger dan dit wordt het niet, wat mij betreft.