Everest (2015)

Vorig jaar had ik me uit interesse behoorlijk ingelezen over de Mount Everest en over hoe wreed het allemaal daar kan zijn. Ben nogal een koukleum en ik concludeerde dat een beklimming van deze berg niet voor mij weggelegd is . Details van de noodlottige expeditie van 1996 wist ik overigens ook, dat was helaas een klein beetje spoilerig voor deze film, maar afijn het is een alleraardigste thriller geworden.

Het tempo had wel wat hoger mogen liggen, er wordt iets teveel aandacht besteed aan de diverse thuisfronten en de commando-post in het Base Camp. Dat terwijl de actie en het echte drama op die berg zelf plaats vindt. Een groep bergbeklimmers moeten kou, storm en lawines doorstaan tijdens de klim en afdaling van de Mount Everest. Dat soort heroïsche gebeurtenissen kwam wel redelijk naar voren, maar iets meer aandacht daarop had de film wel wat beklemmender en beter gemaakt.

Aangrijpend drama over de beklimming van de Mount Everest.

Begin is wat traag, maar als introductie van de personages broodnodig. Redelijk succesvol wordt er een band opgebouwd met de klimmers, hetgeen de impact later vergroot. Met enkele acteerkanonnen wordt je eenvoudig door het eerste uurtje geloodst. Vanaf dat punt, wanneer de storm zijn werk begint te doen, krijg je een realistische en aangrijpende kijk op de problemen die zich ondervinden tijdens de beklimming. Kills waren wel wat onnatuurlijk, maar het bleef enorm aangrijpend. Kende het verhaal nog niet, en had eigenlijk verwacht dat Hall het wel zou overleven. Het deed de film goed dat dit niet het geval was.

Sterk drama. Twijfel nog tussen 4 en 4,5*, maar hou het voor nu op het eerste.

Ik had meer verwacht van deze film. Hij komt nogal traag op gang, de vele personages zijn oninteressant en worden maar vaag geschetst waardoor het mij niet kon boeien wie de beklimming al dan niet zou overleven. De beklimming zelf lijkt zoals iemand al heeft gezegd inderdaad meer op een lastige wandeltocht in de sneeuw met veel wind. En de sterftegevallen zijn niet aangrijpend in beeld gebracht: één iemand koppelt zich los van de kabel en een ander trekt zijn kleren uit, en allebei vallen ze op een nogal komische manier van de berg af. Het deed ons vooral lachen. Wat wèl mooi in beeld gebracht werd is de Everest zelf, maar daarvoor kan je natuurlijk ook een docu bekijken of naar mooie plaatjes googlen.

Waargebeurd, maar met een dunne verhaallijn, wat lang uitgesponnen ook. Geen van de vele karakters is echt boeiend, behalve de berg zelf misschien. Mooi geschoten beelden van de Everest, dat wel.

In de commentaartrack geeft de regisseur vooral uitleg bij het verhaal zelf, over de keuzes en fouten die de bergbeklimmers maakten. Verder veel informatie over locaties: echt op de Everest, in de Bondstudio met cgi of ergens op locatie in een ander land. Wanneer er echte sneeuw of zout gebruikt werd, dat soort dingen. Informatief, maar veel in herhaling vallend. Het is ook duidelijk dat het commentaar een tijdje na het uitbrengen van de film ingesproken werd, want Kormákur probeert de meeste kritieken op zijn film te weerleggen door uitleg over de keuzes die hij als regisseur moest maken. Bijvoorbeeld waarom vele personages hun zonnebril niet op hadden op de top van de berg, iets wat in het echt niet zou gebeuren. Dat was om de verwarring tussen al de acteurs niet onnodig nog groter te maken dan die al was. Konden de tranen niet wat minder? Tja, als de acteurs het zo speelden, ...

Blu-ray ligt nu voor €5 bij Colruyt.

De personages worden traag geintroduceerd maar geen van hen boeit. Zo'n film mag de eerste 50 minuten ook niet onboeiend zijn, want er zit nauwelijks verhaal in.

Tweede deel van de film is wel heftig en boeiend.

Matige film. De opbouw in het eerste uur duurt veel te lang en is niet erg interessant. Er worden verschillende personages geïntroduceerd, maar met geen een kreeg ik echt binding. Bij sommige personages wordt geprobeerd om wat diepgang te creëren, maar doordat de dialogen vrij cliché matig zijn werkt dit eigenlijk voor geen meter. Probleem van de film is ook dat het focust op een heleboel personages wat het ook moeilijker maakt om met iemand echt binding te krijgen. De film was duidelijk sterker geweest als was gekozen om het verhaal vanuit het perspectief van niet meer dan één of twee personages te vertellen.

Als de storm begint kan het lot van geen één van de personages mij echt iets schelen. De film laat wel op een redelijke goede manier zien wat voor ontberingen de personages moeten doormaken, maar doordat er geen binding is met personages gaat een groot deel van de impact verloren.

Het acteerwerk is redelijk, maar niet hoogstaand. De muziek van Dario Marianelli was nogal nietszeggend, maar ook niet echt heel slecht. Het grootse pluspunt van de film zijn de prachtige beelden van Mount Everest. Het camerawerk in deze film is erg goed. De mooie beelden redden de film een beetje, maar het is niet genoeg voor een voldoende.

2,0*

DE film om knus vanuit je comfie bank te bekijken en je er warmpjes bij te voelen bij het zien van zoveel ontberingen. In de bios zullen de onmetelijke hoogtes en vergezichten veel beter tot uiting komen. Lijkt me ook zo'n film die je met IMAX moet zien. Hoop bekende acteurs die allemaal goed tot hun recht kwamen. Geen hoogvlieger evenwel, niettemin dus 3,5*.

Goede film zonder teveel heroism. had de documentary al ooit gezien. Die is eigenlijk nog heftiger een veel persoonlijker. Ben het wel eens met John Barry qua diepgang.

Koude en winderige film, die maar niet spannend wil worden, ondanks (of juist door?) de sterrencast. Ik vond Nordwand beter.

De film wist me niet te boeien. Op een of andere manier leek het alsof men op een "gewone" berg in de sneeuw heel moeilijk aan het doen was. Dat coole base camp en al die familieperikelen vond ik ook niet zo geslaagd. de Discovery-reportages geven een totaal ander beeld, wellicht is dat de reden.

Touching the Void en Nordwand bevielen stukken beter in dit genre.

Everest is een degelijk uitgewerkte film over een expeditie die in het jaar 1996 de topvan de Mount Everest tracht te bereiken, maar in de penarie kwam en in een hevige storm verzeilde. Een geweldige cast met Jake Gyllenhaal, Robin Wright en Keira Knightley, maar allen fungeren ze in een beperkt bijrolletje. Vele personages ook en in die skipakken en -brillen is het niet altijd makkelijk te onderscheiden wie wie is. Erg betrokken raakte ik niet met de personages - ik had zowat hetzelfde gevoel bij Alive in de Andes - mede ook omdat het er zoveel waren.

Mooie prachtige beelden wel van het Himalayagebergte en de mythische Mount Everest die bedwongen moet worden. De ontberingen en de koude worden sterk in beeld gebracht en is eigenlijk het meest interessante van de film. Voor de rest kabbelde het maar wat voort al was die touwbrug of ladder best spectaculair. Everest in zo’n film die wellicht beter ervaren wordt in een bioscoop. Hier en daar wat sentimenteel, niet onlogisch wanneer je een dramatische afloop kent, maar het ontbreken van individuele heroïek bleef gelukkig uit. Al bij al het bekijken waard en nipt voldoende.

Film gisteren op tv gezien. Geen aangrijpende film in mijn ogen. Het complete drama van alle personages kwam niet bij me aan. Als kijker ben je teveel bezig met het uit elkaar houden van de personages omdat ze allemaal slecht te herkennen zijn. Ook hun uiteindelijke lot greep me niet aan. Door het maken van foute beslissingen voor en tijdens de storm kreeg ik geen medelijden met de personages.

grote tegenvaller. Kreeg met geen van de expeditieleden nu echt een band. Kon het ook niet echt jammer vinden dat bijvde postbode van de berg viel verder wel erg mooie beelden.

Vond dit niet echt super leuk om naar te kijken. Film duurde veel te lang voor me en vond sommige personages wat dom. Wel mooie beelden, maar verder was het niet echt wat.

Wat een saaie en langdradige film is dit! En totaal onoverzienbaar. Zoveel karakters en dan nog met die pakken aan en mutsen op. Niet te doen. 1,5 *

De meningen zijn een beetje verdeeld zie ik, maar ik vond Everest toch een vrij aardige rampenfilm. Tegen 1996 begon het Everest-beklimmen ook serieus op toerisme te lijken, met alle problemen die dat met zich meebrengt: drukte op gevaarlijk hoog niveau, goede maar geen geweldige alpinisten die dik betalen om het af te kunnen strepen, en commerciële druk om mensen toch naar de top te krijgen, ook al is het later op de dag dan verstandig. Een recept voor een ramp op levensgevaarlijk terrein, met verraderlijk weer en vooral hoogte en ijlheid waar de mens niet voor gebouwd is.

De Everest beklimmen gaat deze man met lichte hoogtevrees uiteraard nooit doen, maar ik vind het wel een interessante wereld, en ook daarom hakt een verfilming van een ramp als dit er best in. Het rare of domme gedrag waar sommigen hier over vallen is (zoals in de film ook gezegd wordt) een natuurlijk gevolg van hoogteziekte en onderkoeling, dus wat dat betreft kwam dat deel me ook zeker niet onrealistisch over. En ja, achteraf is ook duidelijk dat er amateuristisch gehandeld is op sommige vlakken, maar dat werd ook best goed overgebracht. Wel vond ook ik het gevaar van de berg niet altijd even goed overkomen, en was er wat teveel nadruk op het thuisfront en het basiskamp. De cast deed het prima, en ik had eigenlijk niet zoveel moeite met het ongeveer volgen van wie wie was; al zijn een aantal grote namen vooral te zien in bijrolletjes, en echte binding met de karakters kwam ook niet heel goed van de grond. Maar mede door het onderwerp en de fantastische setting smaakte dit naar meer, zal Nordwand en Touching the Void ook maar eens opzoeken.

Veel en veel te lang. Waar mij betreft 3 kwartier korter en het had iets kunnen zijn.

Als Hollywood dit soort films maakt dan weet je wel hoe laat het is.. Mooie beelden maar het patriotisme viert weer hoogtij.. Geef mij maar Touching the Void

Overgeleverd

In 2014 beklom ik de Pico Veleta. De Pico Veleta is een 3.396 meter hoge berg in de provincie van Granada. De top is, na de Mulhacén, het hoogste punt van de Sierra Nevada en de op drie na hoogste berg van Spanje. Ik kan mij nog goed herinneren dat ik aan het einde van de dag compleet afgepeigerd was. De kameraad waarmee ik die dag liep was er nog een stuk slechter aan toe. Hij eindigde de afdeling met een behoorlijke zonnesteek. En je dan te bedenken dat wij nog niet eens helemaal aan de voet van de berg begonnen waren.

In verhouding tot de Mount Everest valt de hoogte van de Pico Veleta aardig in het niet. De hoogste berg van de wereld bereikt een duizelingwekkende hoogte van 8.849 meter, waarbij de klim naar de top steeds meer vercommercialiseerd raakt. Bucketlist materiaal? Iedereen die het overweegt om deze klim te maken zou ter voorbereiding Everest uit 2015 moeten zien. Een film die laat zien dat levend terugkeren van de berg waarnaar de Nepalezen refereren als de Chomolungma, ofwel de 'moedergodin van de aarde, absoluut niet vanzelfsprekend is. En al helemaal niet wanneer je waarschuwingen over een grote storm in de wind slaat.

De film werkt niet altijd even goed. Ondanks de overwegend mooie beelden, kreeg ik nooit het gevoel dat de castleden zich echt in de beruchte zone des doods op 8000 meter bevonden. En ondanks de speelduur vond ik het lastig om een band met de personages te krijgen omdat ze over het algemeen erg oppervlakkig blijven. Dit zorg ervoor dat Everest "makkelijk" wegkijkt, maar emotioneel minder raakt. Het feit dat er een aantal steracteurs meespelen verandert hier weinig aan. Echter komen de foto's van de echte slachtoffers aan het einde wel degelijk binnen, waardoor de film wel blijft hangen.

3,5*

Ooit het boek van Krakauer gelezen, waar deze film overigens niet op gebaseerd is. Een rampenfilm dus, die denk ik er redelijk in slaagt de omstandigheden van de werkelijkheid te laten zien, met name de helicopter die moeite had met de ijle lucht. De natuurplaatjes zijn verder ook erg fraai. Het wordt allemaal een beetje dramatisch weergegeven, met name met de beelden van Halls vrouw voor zijn dood. Het is inderdaad zo dat ze elkaar nog hebben kunnen bellen voordat hij bezweek, maar in de film voelt het een beetje dik aangezet aan. Sowieso voelt de hele film een beetje lang uitgesponnen aan. Met lijkt de complete geschiedenis van de expeditie te willen weergeven, maar het had wellicht wat korter en dichter gekund, wat wellicht voor een betere film had gezorgd. 2,5*.

Met bijrollen voor onder anderen John Hawkes, Emily Watson en Keira Knightley kun je concluderen dat alle ingrediënten aanwezig zijn voor een ouderwetse rampenfilm. Helaas is dat niet bepaald in de goede zin des woords wanneer Rob Hall [Jason Clarke], de eerste organisator van groepsexpedities voor amateurklimmers naar de top van Mount Everest, in 1996 begint aan zijn volgende expeditie met onder anderen een oude vriend [John Hawkes], die nog één keer de top van Everest wil bereiken voor zijn dood, en een zichzelf lichtelijk overschattende klant [Josh Brolin]. Het weer zit niet mee en Hall en kornuiten hadden beter moeten weten. Wie niet bekend is met de conventies van de klassieke rampenfilm zal zich minder storen aan de vele clichés en het gebrek aan verdieping van de personages en laten zich wellicht overrompelen door de 3D-beelden.

Half.

Het is niet vreemd dat men aan dit concept begint. Ik denk dat elke Amerikaan wel staat te popelen om aan een rampenfilm op de hoogste berg ter wereld te beginnen. Daarnaast is het best interessant om een inkijkje te krijgen op de voorbereidingen die vooraf zo'n reis gaan, alleen vond ik de uiteindelijke film niet zo best.

Het helpt ook niet als je een enorme cast erbij betrekt en ze allemaal bedekt met mutsen en brillen. Volkomen logisch natuurlijk als je aan een film over de Mount Everest, maar uiteindelijk voegen ze qua acteertalent daarom niet zoveel toe. Als personages te plat en eentonig, maar daarnaast hadden ze prima andere acteurs kunnen inhuren die evenveel hadden toegevoegd qua uitwerking.

Enkele sequenties op de berg plaatsvinden zijn uitermate intrigerend. Helaas als het op de daadwerkelijke storm aankomt kan regisseur Kormákur er niet echt de spanning of dreiging inkrijgen die aan zo'n reis verbonden zit. Het voelt nergens aan alsof de personages daadwerkelijk in gevaar zijn, ondanks de duidelijk gevaarlijke praktijken die in de film zitten. Wanneer het dan wel even gevaarlijk wordt, komt het vooral door de domheid van de personages.

Visueel had ik ook iets meer verwacht. De film neemt nooit de tijd om zijn omgeving te leren kennen en eenmaal de storm aanbreekt zie je alleen nog maar een witte achtergrond met wat rotsen. Als beeldvorming van de situatie natuurlijk volkomen logisch, maar ik vond het jammer dat eigenlijk de personages zelf altijd voor de achtergrond staan, zeker in de eerste helft. Persoonlijk kreeg ik daarom maar weinig voeling met de situatie en locatie waarin de personages zich bevinden.

Het zal wel een eerlijke film zijn geweest die niet te veel onnodig spectaculaire scenes probeert in te voegen. Het is in de eerste helft ook zeker een best boeiende film omdat ik goed kon kijken naar de praktijken van zo'n reis. Dat zijn de interessante stukken, maar wanneer het dan op de spanning zelf aankomt kon ik mezelf nooit in de situatie van de film plaatsen. Hierdoor ging de meeste dreiging en spanning aan me verloren, en dan blijft er niet zoveel meer over.

Enkele jaren terug eens op tv meegepakt en altijd onthouden als prima film die ik wel aan mijn collectie wilde toevoegen. Iets dat zaterdag lukte en ook nog in een fraaie Blu-ray versie, en wauw, wat een meerwaarde heeft de film dan met zijn natuur en uitzichten.

Degelijk en rustig gaat de film van start met mensen die uitermate berekenend en professioneel met hun vak bezig zijn, en dat is mensen hun droom helpen verwezenlijken om de top van de Himalaya te bereiken. En dat is toch wel mooi om mensen te helpen met zo'n onderneming en mijlpaal. Het staat natuurlijk in schril contrast met de ondernemingen in de jaren '50, '60 en '70. Het wordt bijna meer een toeristische attractie dan dat het nog een survival of the fittest is hoewel je natuurlijk buitengewoon kundig, karaktervol en fit moet zijn om een kans te maken tot de top te komen. Prachtig is de reeds genoemde natuur en wat zitten daar toch mooi plaatjes bij van de ruwe bergtoppen, ijsvlakten en kloven. Werkelijk fantastisch. Ook mooi is het ritueel bij de monniken, tja, je bent in Nepal of niet.

En zo fraai het lijkt met het behalen van de top door verschillende expeditieleden, zo grillig kan het zijn op de berg waar iedere beslissing net verkeerd kan vallen en catastrofaal kan uitpakken. Onnodig te zeggen is dat wat dus gebeurt, overvallen door het weer, afspraken en materiaal waar men niet op kan rekenen, het is het recept voor een gevecht tot overleven in de diepvries die de Himalaya heet. En zoals gezegd wat is de controle uiteindelijk nihil, en zo degelijk als de eerste helft van de film is zo dramatisch en grillig slaat de film om naar het ware gezicht van de hoogste berg ter wereld die reeds 300 levens geëist heeft waarvan er nog minstens 200 liggen op de plek waar ze overleden, en wat wordt deze wreedheid van de natuur en de nietigheid van de mens uitstekend gebracht samen met het lijden, de onzekerheid en de onmacht. Opmerkelijk is het overleven van Beck die uiteindelijk het verhaal leverde hoewel Jon Krakauer, schrijver van onder meer Into The Wild, vast heeft meegedragen qua informatie. Wat Beck betreft lijken de wonder de wereld nog niet uit, zelfs niet op de Himalaya.

Everest is een uitstekende film over de zin en waanzin van het bergbeklimmen, het opzoeken van de grens, het overwinnen van jezelf, met een prima cast in de vorm van Clarke, Gyllenhaal en Brolin om maar eens een paar te noemen. De soundtrack is fraai en het natuurschoon is met de goede blu-ray kwaliteit om te watertanden en daarmee is Everest een meer dan fijne film te noemen.

Het begin vond ik wel heel traag, verder had ik hier wel wat meer van verwacht.

Op de verkeerde film gestemt.