Labyrinth (1986)

Een goede kinderfilm is ook voor volwassenen nog wel leuk om te zien, ook als je hem voor het eerst ziet. Deze is echt leuk doordat de creativiteit en het vakmanschap er zo vanaf spatten. Prachtig ontworpen en gerealiseerde poppen en sets. Het veegt de vloer aan met moderne computereffecten. Slechts in de scène met de dansende wezens met de losse hoofden zakken de effecten door het ijs. Zonder Bowies bijdrage zou ik het ook best een tijdloze film willen noemen. Vooral met dat kapsel ziet hij er nogal 80's uit, en aan zijn bijdrages aan de soundtrack (die paar videoclips tussendoor vertragen de boel vooral) hoor je ook wel af in welk decennium de film gemaakt is.

Hij speelt zijn rol best plezierig maar is toch wel het zwakste punt van de film. En oh god, die duidelijk zichtbare bobbel in zijn broek. Een nog erg jonge Jennifer Connelly doet het enorm leuk in de hoofdrol. Echt een leuk personage. Een beetje de klagerige puber, maar ze speelt het met karakter. En beeldschoon ook echt. Het einde is verrassend ontroerend nog en prettig ook dat de film nooit te kinderachtig wordt. Het is zelfs een lichtelijk psychedelische film te noemen, met de Escher-finale als hoogtepunt. Een hele dikke 3.5*.

voor mij een film om van te houden, ik ga dan ook niet teveel berichten hierboven lezen. Mochten er fouten in zitten, of dingen niet perfect zijn uitgewerkt, dan kan ik het deze film ruimschoots vergeven.
Bowie doet het enorm goed, als magische schurk met een charme. Visueel heel indrukwekkend, zeker om te realiseren dat alles met de hand is gemaakt, de laatste fantasy-film van die era. Hierna zou alles met de computer gegenereerd worden. En dat betekent dat er veel vakmanschap verloren is gegaan, maar in deze film mocht deze voor de laatste keer uitblinken.

In deze film zijn ook al genoeg computertechnieken te zien, hoor.

Lijkt me sterk de hele cgi kwam pas veel later op gan T2 uit 91 was een van de eerste daarmee en de grote doorbraak kwam in 93 met Jurrassic Park.

Cgi anno 1987 zag er zo uit: BBC Micro Live 1987 - CGI from the Imagina Conference - YouTube - m.youtube.com

Dus dit was ook zeker niet de laatste film met puppeteers.

De uil in het begin is met CGI gemaakt en ook die bellen. Verreweg het meeste is dus met de poppen van Henson gedaan. Ik reageerde op het berichtje van rolandobabel, omdat hij deed alsof deze film de allerlaatste fantasyfilm zonder computereffecten was, maar dat is dus niet het geval.

Begin jaren '80 werd CGI al toegepast (wel heel weinig natuurlijk). Tron (1982) bevat de eerste grote CGI-effecten. Verder zijn er rond die tijd door ILM ook kleine experimenten uitgevoerd zoals Young Sherlock Holmes (1985). Uiteraard waren het toendertijd (net als bij Labyrinth) meestal kleine effecten op de achtergrond, wat er ook voor zorgt dat het beter overkomt dan de volledige CGI die we tegenwoordig voorgeschoteld krijgen.

Ben het helemaal met je eens wat vakmanschap betreft. Al was er nog wel veel handwerk tot eind jaren '80 begin jaren '90.

Uitstekende film over een meisje die een magisch doolhof moet doorkruisen om haar babybroertje te vinden. Een avontuurlijk en fantasievol verhaal à la Alice in Wonderland. Prachtige en vooral ook originele decors, kostuums en poppen (wezens). Een kleine 4.0 sterren voor deze laatste film van regisseur Jim Henson.

Na jaren de film nog eens gekeken, maar het blijft een geweldige film, echt jeugdsentiment en de muziek van David Bowie maakt het helemaal af!

“It's only forever, not long at all.”

Leuk. Labyrinth heeft een wat kinderlijke toon, maar dit is gewoon een film voor alle leeftijden. Iedereen zal hier van kunnen genieten. Aanstekelijk acteerspel van een jonge Connelly (toen al de vrouw met de mooiste ogen ter wereld) en Bowie, een schitterend en creatief gemaakte wereld en dito wezens, en dan ook nog eens muziek van Bowie. Dat dit allemaal met de hand gemaakt is laat zien wat voor fantasie en verbeeldingskracht de makers hadden. Echt geweldig gedaan.

Mwah.

Op voorhand had ik best wel wat verwachtingen, maar behalve een heleboel leuke en originele vondsten, designs, ... heb ik toch vooral geïrriteerd zitten kijken naar Jennifer Connelly - nochtans een acteerkanon geworden - en David Bowie.
Labyrinth is een typisch product van zijn tijd - dat is de charme. En ik heb het ook wel voor de jaren 80. Maar het kinderlijke dat er aan gekoppeld is, kan me niet bekoren. Het is ook een typische hit-or-miss: aandoenlijk/ sprookjesachtig/ leuk vs. vervelend. Deze keer is dat dubbeltje naar de verkeerde kant gevallen.

2,5

Vandaag weer eens gekeken.

Een van de grootste films in zijn genre voor mij ooit gemaakt.

Met de weergaloze prachtige zang en muziek van David Bowie.

Van de grote meester Jim Henson

Zo mooi en ontzettend leuk en tijdloos,

Mooie film en mooi gemaakt. Alleen door het zingen een punt minder.

Labyrinth is een Amerikaanse fantasyfilm uit 1986, geregisseerd door Jim Hanson, beter bekend als de geestelijk vader van The Muppets.

De 14-jarige Sarah (een piepjonge Jennifer Connelly) past op haar babybroertje en wordt horendol van zijn continue gehuil. Ten einde raad roept ze de trollenkoning aan en wenst ze dat hij haar broertje meeneemt. Vervolgens verschijnt er een echte trollenkoning om haar broertje op te eisen, maar dit was uiteraard niet de bedoeling. Om haar broertje te redden trekt Sarah door een magisch labyrint, op zoek naar het paleis van de trollenkoning.

Labyrinth is een aardige film, waarin ik slechts vijf acteurs heb kunnen spotten: de ouders van Sarah (slechts enkele seconden in beeld), Sarah zelf natuurlijk, haar broertje Toby en de trollenkoning. De rest van de cast bestaat uit poppen. En hoewel de poppen best aardig gemaakt zijn, kon ik me niet onttrekken aan het idee dat ik de hele tijd naar poppen zat te kijken. En dan is daar ook nog de trollenkoning: hij lijkt enorm op David Bowie, hij praat en zingt als David Bowie, en hij beweegt en danst als David Bowie. Ik had dan ook geen moment het idee dat ik naar een trollenkoning aan het kijken was.

Toegegeven, het labyrint zit goed in elkaar en is erg mooi gefilmd. Het verhaal is aardig uitgewerkt en vooral de scenes in het magische trappenhuis (het leek wel of ik naar een levend schilderij van Escher zat te kijken) zijn bijzonder geslaagd. Maar misschien moet ik toegeven dat ik wat te oud ben voor een poppenfilm. Desalniettemin een leuke film voor de jongere filmkijker, die duidelijk met veel plezier gemaakt is. 3*