
When the Wind Blows (1986)
Verenigd Koninkrijk
Animatie / Drama
80 minuten
geregisseerd door Jimmy T. Murakami
met de stemmen van Peggy Ashcroft, John Mills en Robin Houston
Jim en Hilda, een ouder echtpaar op het Britse platteland, krijgen op een dag een brochure van de overheid, waarin gewaarschuwd wordt voor de gevolgen van een Derde Wereldoorlog. Jim en Hilda hebben echter een nogal geromantiseerd beeld van de Tweede Wereldoorlog, en hoewel Jim toch maar een schuilkeldertje bouwt, maken ze zich nauwelijks zorgen. De overheid zal wel voor hen zorgen en van fall-out hebben ze nog nooit gehoord.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=4h1lRqUBuSI
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
HnG speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog en When the Wind Blows gaat over de Koude Oorlog, maar de boodschap van beide films is hetzelfde. HnG is misschien een stuk schokkender, waarbij de klap wat harder aankomt. Maar ook WtWB is aangrijpend en doet je hopen nooit zoiets mee te hoeven maken.
De hoofdpersonen in deze film zijn twee naïeve oude mensjes die geen moment hun klep dicht houden. Het is aandoenlijk om te zien hoe zij tegen de buitenwereld aankijken. Jim, die de adviezen van de overheid uiterst serieus neemt, doet op zijn manier zijn best, maar de mensjes hebben werkelijk geen idee wat hun boven het hoofd hangt. Het voelt als een bonk op je maag, wanneer zij een paar dagen na de explosie even naar buiten gaan om lekker 'frisse lucht te happen' en zelfs even op hun stoeltjes in de tuin gaan liggen onder de zwart-grijze hemel. En dan hoe blij ze zijn met het 'schone regenwater', zodat ze weer wat kunnen drinken...

Nu na lang zoeken (was vergeten hoe de film heette)hem zojuist alsnog gezien.
ontroerend en geroerd door deze eenvoudige typisch en behoorlijk naief brits echtpaar.met nuchtere en soms grappige dialogen.Het waren dan ook wel de jaren van doemdenken,en de koude oorlog en de nucleaire dreiging was toen zeker aanwezig.
somber maar mooi.
Een pareltje!

Ben sinds Felidae, Akira en South Park: Bigger, Longer and Uncut en beetje gaan experimenteren in de volwassen animatiefilms. Akira was geweldig, South Park was grappig en Felidae had een leuk sfeertje. Deze was echter een hele andere ode.
When The Wind Blows had ik echter nog nooit van gehoord tot ik hem tegenkwam in een video. Ben naar hem gaan zoeken en vond erg goede recensies en ben er dus maar aan begonnen. De animatie is heel mooi, de karakters zijn lief en het ziet er zo onschuldig uit.
Helaas, nadat de bom valt is het allemaal zo droevig en zo hopeloos dat je constant met een zwaar gevoeltje dat je blijft kijken. Een slecht einde is ook onvermijdelijk. Hierna was ik toch wel redelijk verbluft, mooie film.