Rocky II (1979)

Poeh, het is goed te merken dat Stallone deze zelf geregisseerd heeft. Het eerste uur hangt aan elkaar van de elkaar in sneltreinvaart opvolgende clichés. En zoals hierboven al gezegd wordt: dat gevecht ziet er ook erg knullig uit. Rocky verdedigt domweg niet eens, lijkt wel een boksbal.

Ik vond deze beter dan zijn voorganger, kijkt lekker weg.

Tot mijn verbazing moet ik na herkijken ook constateren dat ik van deze meer heb genoten dan van deel 1 vorige week. Acteerwerk en dialogen lijken iets beter, het gevecht was beter gechoreografeerd en je kent de karakters al. Natuurlijk is dat niet helemaal eerlijk, want deel 1 maakt je warm, je went al wat aan de dingen die je minder vindt en je bent wellicht geneigd om deel 2 minder op de in beide delen aanwezige minpuntjes af te rekenen. Hoe dan ook, ik heb me toch zeker vermaakt met het herzien van deze film, 2 decennia later. And I don't even like boxing

Goeie film waarin Rocky stopt met boksen en hierdoor financieel aan de grond komt te zitten. Dit vervolg begint direct waar de vorige eindigde en het leven van de bokser gaat verder. Soms iets te veel een herhaling, maar zeker wel onderhoudend en een aantal mooie scenes (zoals de kinderen die achter Rocky aanrennen).

Het begin is wel wat lelijk, met een minutenlange herhaling van wat ik vlak daarvoor net gezien had. Zat ik me wat aan te ergeren, totdat het me te binnen schoot dat in 1979 nog niemand ooit van een videorecorder gehoord had, en het dus wel een jaartje of wat geleden was. Niet zo heel raar om dan een opfrissertje te geven.

Van verhaal wat volwassener dan het eerste deel, en buiten dat eigenlijk ook een betere en evenwichtigere film. Hoewel het boksen daar dan wel weer een beetje onder leidt. En er wordt een ander element geïntroduceerd dat als onlosmakelijk onderdeel van de Amerikaanse cultuur in deel 1 toch wat ontbrak - het geloof. Gelukkig ligt het er niet heel dik op, maar toch.

Een mindere dan het eerste deel al zit er weinig verschil in.
Eindgevecht is wederom goed in elkaar gezet.
Het middenstuk krabbelt voort en daarin merk je dat er geen
verrassing in het plot zit.

Iets minder dan deel 1 (vaker zo met een film reeks) maar deze blijft toch ook een echte klassieker! Op het laatst zelfs even een traantje weggepinkt. Zo zie je maar dat een mens bereiken kan wat ie wilt zo lang je maar in jezelf blijft geloven. 3.5 (Het begin was anno 2016 iet wat jammer maar 40 jaar geleden was er inderdaad geen videorecorder .

Het 'rauwe straatleven gevoel' dat het eerste deel oproept houdt deze film knap vast. Stallone is Rocky en Rocky is Stallone, dit is geen acteren maar gewoon een alter ego. Het verfrissende is er wel vanaf simpelweg omdat we de formule al kennen. Desondanks goed gemaakt, goede karakterontwikkelingen, muziek blijft ijzersterk en het eindgevecht is buitengewoon spectaculair. Prachtige rol van Creed ook.

Bijna hetzelfde verhaal als het vorige deel: eerst wat praten en uiteindelijk het gevecht. Hier is op zich niet veel aan. Maar het einde van het gevecht was wel spannend. Rocky kon uiteindelijk toch nog rechtop staan.

Bijna alle boksfilms in een notedop. Veel plezier ermee.

Ik vond dit 2e deel beduidend minder dan zijn voorganger. In dit deel vind ik de aanloop naar het gevecht te lang duren en zijn sommige passages overbodig/oninteressant. Kon m'n aandacht er moeilijk bijhouden. Laatste half uur maakt dit weer goed. Ouderwetse traingedeelte en het gevecht!

“I just got one thing to say... to my wife at home: Yo, Adrian! I DID IT!”

Aardig vervolg. De Rocky films hebben allemaal dezelfde ingrediënten en vaste patronen. Het eerste gedeelte met wat drama, het tweede gedeelte waar er hard getraind moet worden voor de grote bokspartij en het laatste gedeelte met Rocky die het op moet nemen tegen een geduchte tegenstander.

Dit tweede deel neemt wel heel erg zijn tijd en vooral het eerste uur verloopt ontzettend traag zonder dat er iets noemenswaardig gebeurd. Het is weer Rocky tegen Apollo Creed en dat is wel een mankement van deze film. Deze strijd hebben we al in het eerste deel gezien, en een nieuwe tegenstander voor Rocky was een betere keuze geweest. Gelukkig zijn Stallone en Weathers wel weer zeer sterk op dreef. Ook Shire, Young en Burgess Meredith zijn weer van de partij en het voelt al bijna als een familiebijeenkomst. En dat is de kracht van de Rocky films.

‘Ain't gonna be no rematch’, waren de duidelijke woorden aan het einde van Rocky. Maar een kassucces als Rocky moet een sequel krijgen, dat wisten ze zelfs eind jaren 70 al. Het zal niemand verbazen dat Rocky II grotendeels een herhaling van zetten is. Daarvoor moet men eerst van Rocky, die inmiddels populair is geworden bij het grote publiek, weer een underdog maken. Het is amusant om te zien hoe de naïeve Rocky zich beweegt in een wereld van luxe en spotlights. ‘Look at these bricks’, zegt hij als een kind zo blij als hij een huis gaat bekijken met Adrian en een makelaar.

Wederom duurt het vrij lang voordat de film een tandje bijzet. En net als je denkt dat het trainen voor de grote rematch eindelijk kan beginnen, wordt alles onderbroken door Adrian, die in coma belandt en bevalt van hun kind. Maar gelukkig geeft zij na een kleine anderhalf uur eindelijk het startschot om naar de grote rematch tussen Stallone en Weathers toe te werken. Beide heren zijn overigens weer prima in hun rol en ook Meredith is weer leuk als Mick, de schreeuwende coach met krakende stem. Rocky II is absoluut een herhalingsoefening en het drama kabbelt – net als de eerste film – af en toe behoorlijk voort. Maar een sterke derde akte maakt Rocky II al met al vermakelijk en best de moeite waard.

3 sterren.

Op zich wel een behoorlijke film ware het niet dat dit een sequel is. Het is jammer vast te stellen dat er zo weinig vernieuwing zit in de film. Alles is zowat herkauwd en is een totale kopie van het origineel. Hier ook dezelfde opbouw: Rocky's leven als burger, the challenge, het trainen en dan op het einde de boksmatch.

Het eerste gedeelte geeft opnieuw de aandacht aan het liefdesleven van Adrian en Rocky, al zitten we nu in de volgende fase (huwelijk en geboorte). De beperkte capaciteiten van Rocky komen ook aan bod en is best meelijwekkend (casting reclamefilm, zijn omgang met geld, zijn statuut van "loser") ...

Ook de positieve elementen die aanwezig waren in deel I komen hier terug: goede sfeerschepping, goede opbouw, de magie tussen Creed en Balboa, ... Het begin van de film gaat nog eens 7 minuten terug naar het einde van de vorige film. Bizar, maar voor mij persoonlijk niet erg. Het brengt je direct in de sfeer en de film kabbelt vervolgens rustig verder. Eigenlijk kon je er één grote film van gemaakt hebben. De boksmatch zelf irriteerde me wel wat. Heeft Balboa nog nooit gehoord van defence ofzo? Het net op tijd melodramatisch recht kruipen moet je er dan ook maar bijnemen. En tot slot ook hier weer het grote American dreamprincipe dat alles mogelijk is als je er maar in gelooft en er vol voor gaat.

Erg matig, eigenlijk een herhaling van deel 1 met dezelfde verhaal en dezelfde opbouw en aan het eind een boksmatch. Maar naast het feit dat dit niet bepaald origineel is, is het allemaal ook een stuk minder sfeervol en soms wat karikaturaal. Daar neigde de eerste film al een beetje naar maar die wist nog net aan de goede kant te blijven, dit vervolg gaat te vaak over de lijn. De pacing is wel uitstekend van ondanks dat de film weinig bijzonder en nauwelijks interessant is, vliegen die twee uur wel voorbij en is dit best goed weg te kijken. 2,0*.

Het tweede deel uit de Rocky reeks mist in mijn ogen de charme van deel één. Het eerste uur vond ik vrij saai, maar wanneer Adrian uit haar coma ontwaakt en tegen Rocky zegt dat hij het gevecht tegen Apollo Creed voor haar moet winnen, raakt de film in een stroomversnelling. De muziek helpt hier behoorlijk in mee. Het eindgevecht is een stuk spectaculairder dan z’n voorganger en nog altijd het beste uit de reeks. Deze herziening na 10 jaar heeft me doen besluiten om de waardering met een half punt omhoog te gooien.

Vrij slecht.

Rocky 2 is pure uitmelkerij van deel 1: niets nieuw onder de zon. Gewoon een herhaling van zetten met een strontvervelende Sylvester Stallone die van Rocky (althans in deel 1, 2 en 4) een simpele ziel maakt. Carl Weathers als Apollo Creed is gelukkig nog wat tegengewicht zodat de balans niet helemaal naar het negatieve doorhelt.

2