• 13.899 nieuwsartikelen
  • 171.855 films
  • 11.451 series
  • 32.500 seizoenen
  • 634.973 acteurs
  • 197.276 gebruikers
  • 9.234.124 stemmen
Avatar
 
banner banner

Mulholland Dr. (2001)

Mystery / Thriller | 147 minuten
3,79 4.122 stemmen

Genre: Mystery / Thriller

Speelduur: 147 minuten

Alternatieve titel: Mulholland Drive

Oorsprong: Verenigde Staten / Frankrijk

Geregisseerd door: David Lynch

Met onder meer: Naomi Watts, Laura Harring en Justin Theroux

IMDb beoordeling: 7,9 (407.174)

Gesproken taal: Spaans en Engels

Releasedatum: 21 februari 2002

Plot Mulholland Dr.

"An actress longing to be a star. A woman searching for herself. Both worlds will collide… on Mulholland Drive."

Een mysterieuze vrouw ontsnapt aan een verkeersongeluk met een tas vol geld, maar zonder haar geheugen. Ondertussen is Betty Elms in L.A. verschenen, in de hoop een filmcarrière te kunnen beginnen. Wanneer Betty de naamloze vrouw in haar appartement vindt, besluit ze haar te helpen. De twee vrouwen gaan op een bizarre zoektocht naar de waarheid.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Volledige cast

Acteurs en actrices

Betty Elms / Diane Selwyn

Rita / Camilla Rhodes

Detective McKnight

Vincenzo Castigliane

Luigi Castigliane

Detective Domgaard

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van Lavrot

Lavrot

  • 802 berichten
  • 0 stemmen

"I love dream logic, and that hypnagogic thing!" says Lynch. "And cinema can say those things. It can be a beautiful language for abstraction, as well as for concrete things. I love stories that have both - and this one, to me, has both." (this one: Inland Empire)

“It's better that people don't know anything about the filmmaker, so the film can exist on its own. That's the pure way. It comes from ideas, and I translate those ideas.”

~ David Lynch

Dan de vraag "wat is het hier en nu?" ("the concrete thing") in Mulholland Dr.

1. Het begint met de scene waarbij de camera inzoomt op het rode bedkussen; iemand gaat naar bed.

2. Vervolgens alle scenes waarin de actrice Naomi Watts een witte bad/ochtendjas draagt.


avatar van Lavrot

Lavrot

  • 802 berichten
  • 0 stemmen

Voor de nieuwsgierigen onder ons voeg ik de dialoog met de buurvrouw toe. Die buurvrouw is degene die Diane uit haar droom "helpt;" zij staat aan de deur te kloppen.

Waar was je ?
- Wat wil je ?
Mijn lamp en mijn vaatwerk.
Kom nou, Diane, het is al drie weken.
-Je vaatwerk zit in die doos daar.
Die asbak is van mij.
- Neem maar.
- Neem gerust de tijd...
Ik controleer of ik niks vergeet, Diane.
Is het alles ?
Die twee rechercheurs zijn weer voor je geweest.


Hoe weinig informatie het ook mag wezen, het vormt ontegenzeggelijk de kapstok waaraan het hele verhaal hangt: dromen, dagdromen, fantasieën, abstracties, wanen, angsten, frustraties, herinneringen, etc. Het verhaal gaat niet over een Amerikaanse droom die in duigen valt maar heel specifiek over die van Diane Selwyn.

Wat is er erger dan een nachtmerrie? Een nachtmerrie die je naar een diep traumatische herinnering voert; een herinnering die je het liefst zou vergeten maar niet van je netvlies af kan krijgen. In het geval van Diane gaat het om het oog in oog staan met het ontbindende lijk van Camilla Rhodes. "Ik hoop dat ik dat gezicht nooit buiten een droom zie".


avatar van Kronos

Kronos

  • 1002 berichten
  • 1412 stemmen

Lavrot schreef:

Dan de vraag "wat is het hier en nu?" ("the concrete thing") in Mulholland Dr.

1.

2.

Dit is wel zo duidelijk voor de hand liggend dat de vraag niet eens gesteld moet worden. Ik zal niet zeggen dat dit voor iedereen helder is bij de eerste kijkbeurt, maar als je aandachtig kijkt en een beetje vertrouwd bent met de films van Lynch is het geen rocket science.

Ik dacht overigens dat je de vraag 'wat is het hier en nu' veel filosofischer bedoelde, maar dat zal wel aan mij liggen.


avatar van Lavrot

Lavrot

  • 802 berichten
  • 0 stemmen

Kronos schreef:

Dit is wel zo duidelijk voor de hand liggend dat de vraag niet eens gesteld moet worden. Ik zal niet zeggen dat dit voor iedereen helder is bij de eerste kijkbeurt, maar als je aandachtig kijkt en een beetje vertrouwd bent met de films van Lynch is het geen rocket science.

Ik dacht overigens dat je de vraag 'wat is het hier en nu' veel filosofischer bedoelde, maar dat zal wel aan mij liggen.

Gelukkig hoef je ook geen raketgeleerde te zijn om de films van Lynch te begrijpen, neemt niet weg dat zijn unieke manier van verhalen uit de doeken doen alles behalve voor de hand liggend is. Als we de aard van "het hier en nu" in Mulholland Dr doorgronden valt op dat er veel meer in gebeurt dan WYSIWYG (what you see is what you get). Oftewel, "het hier en nu" is zelfs minder continue dan de droom, want wordt telkens onderbroken met allerlei subjectieve elementen, die uiteraard allemaal toe te schrijven zijn aan het hoofdpersonage, met name als zij helemaal alleen is.

Wellicht zou dit kunnen helpen om op deze manier eens naar Inland Empire te kijken?


avatar van Kronos

Kronos

  • 1002 berichten
  • 1412 stemmen

Het is mij een raadsel waarom je in termen van "het hier en nu" spreekt, terwijl je er alleen maar de zogezegd "objectieve werkelijkheid" mee bedoelt.


avatar van Lavrot

Lavrot

  • 802 berichten
  • 0 stemmen



De herinnering (dus per definitie niet in het hier en nu) van Diane toen ze met Joe in de "diner" zat, is eveneens een registratie van de "objectieve werkelijkheid."


avatar van Kronos

Kronos

  • 1002 berichten
  • 1412 stemmen

Herinneringen zijn hoogstens een echo van de 'objectieve realiteit'. En de inhoud ervan mag dan wel naar het verleden verwijzen, het herinneren zelf vindt hier en nu plaats.

Gewoon een kwestie van perspectief en welke betekenis woorden daarin krijgen.

Als er een ding is dat volgens mij helpt om naar de films van David Lynch te kijken, dan is het te beseffen dat er geen 'objectieve realiteit' bestaat. Of alleszins, dat die niet kenbaar is. Een levend wezen kan namelijk niet buiten het 'eigen'* ervaren treden.

Het is vooral dat ervaren, dat Lynch in een film als deze uitbeeldt. En als kijker verplaats je je dan schijnbaar in het subject dat het hoofdpersonage is, maar uiteindelijk ben je 'zelf' het hoofdpersonage, omdat ook jij als kijker niet buiten je 'zelf'-ervaren* kan treden.

*Dat ik 'eigen' en 'zelf' tussen aanhalingstekens zet, is omdat er uiteindelijk geen zelfbestaan is. Dingen bestaan niet op zichzelf maar verschijnen in onderlinge afhankelijkheid, zoals haarfijn geanalyseerd wordt in de Basisverzen van het middenpad (Nagarjuna). Teveel filosofie voor op dit forum, maar in die context las ik aanvankelijk je vraag; "wat is het hier en nu?"


avatar van wihu61

wihu61

  • 915 berichten
  • 478 stemmen

Kronos schreef:

Het is vooral dat ervaren, dat Lynch in een film als deze uitbeeldt. En als kijker verplaats je je dan schijnbaar in het subject dat het hoofdpersonage is, maar uiteindelijk ben je 'zelf' het hoofdpersonage, omdat ook jij als kijker niet buiten je 'zelf'-ervaren* kan treden.

Dat ik 'eigen' en 'zelf' tussen aanhalingstekens zet, is omdat er uiteindelijk geen zelfbestaan is. Dingen bestaan niet op zichzelf maar verschijnen in onderlinge afhankelijkheid, zoals haarfijn geanalyseerd wordt in de Basisverzen van het middenpad (Nagarjuna). Teveel filosofie voor op dit forum, maar in die context las ik aanvankelijk je vraag; "wat is het hier en nu?"

Dit werkt niet motiverend om het nóg maar eens te proberen


avatar van Lavrot

Lavrot

  • 802 berichten
  • 0 stemmen

Ik herhaal:

"Het hier en nu" is zelfs minder continue dan de droom, want wordt telkens onderbroken met allerlei subjectieve elementen, die uiteraard allemaal toe te schrijven zijn aan het hoofdpersonage, met name als zij helemaal alleen is.


De kwalificatie "objectieve werkelijkheid" staat in schril contrast met bovenstaand citaat. Om nog maar een tip van de sluier om en rond "het hier en nu" van Diane Selwyn op te lichten beschrijf ik wat er te zien is op het witte filmdoek als de buurvrouw met haar doos weer buiten de deur is gewerkt. Diane staat alleen in de keuken zielloos voor zich uit te staren, haar gezicht naar het keukenraam gekeerd, zodat haar achterzijde het beeld bepaalt. Ze beweegt haar hoofd zijwaarts en plots ziet ze Camilla, als ware zij vanuit het niets tevoorschijn gekomen. Blij verrast zegt ze: "Camilla... Je bent terug." Niets liever zou Diane willen dat ze na haar droom, waarin ze Camilla uit de dood had gered (een mislukte moordaanslag vanwege een auto-ongeluk "ha ha ha" -Joe) Camilla weer in levende lijve had kunnen ontmoeten. Een moment later is Camilla echter weer in het niets verdwenen. Het was slechts een zinsbegoocheling; om aan te geven dat Diane in dit "hier en nu" gepijnigd wordt door verdriet en spijt. Later, of beter aan het eind, voorafgaand aan dat eind gebeurt er nog van alles, in datzelfde "hier en nu" (de tijd staat niet stil) van Diane verschijnen die hele kleine oude mensjes onderaan bij de deur; maar dat is weer een heel ander subjectief element, waar heel wat over te speculeren valt.


avatar van Kronos

Kronos

  • 1002 berichten
  • 1412 stemmen

Ik herhaal ook: Wat je schrijft is de vanzelfsprekendheid zelve. Maar 'het hier en nu' is niet zo'n goede omschrijving als je gewoon bedoelt; hetgene wat in conventionele zin echt is.


avatar van Lavrot

Lavrot

  • 802 berichten
  • 0 stemmen

Ik gebruik graag mijn eigen woorden. Ik heb geprobeerd duidelijk te maken dat wat "echt is" wat werkelijk in het "hier en nu" gebeurt juist niet allemaal echt is, dat er subjectieve elementen zijn die ik toeschrijf aan het hoofdpersonage en dat daardoor de zogenaamde "objectieve werkelijkheid" vertroebeld raakt; vermengd en doorbroken.


avatar van wihu61

wihu61

  • 915 berichten
  • 478 stemmen

Nou... ik waardeer 2001 heel erg, wat bewijst dat ik niet écht stom kan zijn, maar hier moet ik toch afhaken


avatar van Kronos

Kronos

  • 1002 berichten
  • 1412 stemmen

Lavrot schreef:

Ik gebruik graag mijn eigen woorden. Ik heb geprobeerd duidelijk te maken dat wat "echt is" wat werkelijk in het "hier en nu" gebeurt juist niet allemaal echt is, dat er subjectieve elementen zijn die ik toeschrijf aan het hoofdpersonage en dat daardoor de zogenaamde "objectieve werkelijkheid" vertroebeld raakt; vermengd en doorbroken.

Ik snap wat je bedoelt, maar eerder stelde je "het hier en nu" gelijk aan "the concrete thing", later neem je er de subjectieve elementen mee in op. Zo krijg je onnavolgbare uitspraken als 'dat wat echt is [...] is juist niet allemaal echt'. Het klopt wel dat we in de drie films (Lost Highway, Mulholland Dr. en Inland Empire) slechts kort en versnipperd te zien krijgen wat er, objectief, aan de hand is.


avatar van Lavrot

Lavrot

  • 802 berichten
  • 0 stemmen

Kronos schreef:

Ik snap wat je bedoelt, maar eerder stelde je "het hier en nu" gelijk aan "the concrete thing", later neem je er de subjectieve elementen mee in op. Zo krijg je onnavolgbare uitspraken als 'dat wat echt is [...] is juist niet allemaal echt'. Het klopt wel dat we in de drie films (Lost Highway, Mulholland Dr. en Inland Empire) slechts kort en versnipperd te zien krijgen wat er, objectief, aan de hand is.

"Het hier en nu" in een Lynch film behoort, volgens mij, altijd toe aan het hoofdpersonage en niet alle verschijnselen/gebeurtenissen in dat "hier en nu" zijn dus een waarheidsgetrouwe een-op-een representatie van de werkelijkheid, waardoor het wel enig denkwerk kost om het als kijker te kunnen aanwijzen.

Voor zover ik de interpretaties ken is er geen overeenstemming voor dit "hier en nu" in Inland Empire. Zelfs over wie het hoofdpersonage is verschilt men van mening. In Mulholland Dr is het min of meer eenvoudig herkenbaar gemaakt door naamsveranderingen (o.a. dialoog met de buurvrouw), kleding (witte ochtendjas) en locatie. Maar hoe stuurloos dobbert men rond in Inland Empire waar deze indicaties (kapstok, cq ankerpunten) nog meer zijn verhuld, én versnipperd?