Meningen
Hier kun je zien welke berichten anne J als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre (2002)
Alternatieve titel: Asterix & Obelix: Missie Cleopatra
Wow! Ik verhoog zojuist mijn stem van 3.5* naar 4* en nu valt het mij pas op wat voor een lage gemiddelde score deze film krijgt hier! Ridicule.
De originele Franse versie is echt geniaal namelijk. Zo droog. Zoveel verwijzingen naar andere films, filmstijlen, en spelen met allerlei grappige conventies. Volgens mij blijft de film geschikt en leuk voor A. volwassenen B. kinderen en C. die hard filmliefhebbers. Oftewel, iedereen
Het was een paar jaar geleden alweer dat ik de film had gezien, vanavond weer voor het eerst. En zelfs daarstraks zag ik nog een grap die mij vroeger is ontschoten (het star wars Caius C+ moment ).
Ook erg tof vind ik trouwens de stripelementen in de film, op veel manieren. Letterlijk met de ogen in de piramide, of als iemand wordt gegooid door Astérix of Obélix, de palmbomen die opkomen door Numérobis of wanneer die spionne de grote Romein aan zijn hand de ene en de andere kant op slaat. Dan voelt het ook een beetje alsof je nog met het stripboek bent.
Leuk leuk! Alleen jammer dat er een grote kras zat op de dvd waardoor ik een minuut of 10 miste in het midden van de film, o.a. met de super scène waarin de egyptenaren voor het eerst de potion magique gaan drinken en 'I feel good' wordt ingezet. Aah nouja, er moet dus een nieuwe dvd komen voor mij...
Ballroom Dancer (2011)
Alternatieve titel: Drama op de Dansvloer
De scène met de 'Always on my mind' rumba was zo intens... Ik kan me niet herinneren dat ik erbij ademhaalde. Ik had al eens de uitvoering ervan gezien en die vond ik prachtig; maar nu dan die trainingssessie ervan met al het voorafgaande in de docu en de voelbare emoties tijdens de training, wow. Muisstil.
Goede in elkaar gezette docu. De opbouw is perfect. En ze hebben slim bij sommige scènes bepaalde dingen juist weggeknipt of erin gelaten. Ik denk dat de docu ook interessant en onderhoudend zou zijn voor mensen die misschien zelf niet dansen of hebben gedanst. En dat zij deze docu ook zouden kunnen waarderen en ernaar zouden willen kijken. Ikzelf wilde hem al een tijdje zien; en hij beviel mij beter dan ik had verwacht. Veel herkenbare momenten bij wedstrijden of tijdens het trainen, ook al kijk je hier natuurlijk naar de wereldtop in Latin.
Hm, waarschijnlijk eentje die ik in het vervolg vast nog een keer zal gaan kijken.
Imitation Game, The (2014)
Och, alweer twee weekjes geleden ongeveer in de bioscoop gezien, en daarna totaal vergeten om te stemmen zie ik nu! Ondanks dat de film wel in mijn hoofd is gebleven. We hebben zelfs nog allerlei informatie zitten opzoeken na de film over de Enigma code en Alan Turing.
Erg goede film, lang geleden dat ik zo betrokken was bij een film in de bioscoop. Het lijkt inderdaad haast niet te geloven dat het zo lang een overheidsgeheim is gebleven. Helaas past er in een film van twee uur simpelweg niet alles wat nu uit het verhaal is gelaten: Alan Turing die niet alleen wiskundige was, maar ook in andere wetenschappelijke disciplines uitblonk en interessante papers heeft geschreven. Verder ontwikkeling van de (wat we nu kennen) pc in de na-oorlogse jaren. Zijn homoseksualiteit. Etc. Maar ik heb me laten vertellen door een grote Alan Turing fan (één van mijn huisgenoten) dat de film blijkbaar wel vol zit met subtiele verwijzingen. Zo zouden de appels die hij uitdeelt aan zijn collegas eventueel verwijzen naar zijn zelfmoord: een appel gedoopt in cyanide.
Toch vond ik de film totaal niet mager en denk ik dat er goede keuzes zijn gemaakt. Anders zou het juist té veel worden voor op het scherm. Niet alles past in een film en door hints etc. krijg je toch wel mee dat er meer achtergrond in dit verhaal zit dan in de film wordt getoond, en zo wordt je misschien getriggerd om op internet bijvoorbeeld meer op te zoeken.
Verder trouwens solide acteerwerk in de gehele film, door zowel oudere als jongere cast.
Zeker een aanrader.
Voor nu een 4.0*, maar wie weet een verhoging bij een eventuele toekomstige herziening.
Legend of Hercules, The (2014)
Wat een vre-se-lijke film. Ik ergerde me dood aan het feit dat deze film 'Legend of Hercules' heet en ik vervolgens niks erin terug zie van uberhaupt het Hercules verhaal, en er daarbij ook nog eens allerlei (veel latere) Romeinse i.p.v. Griekse elementen in de film zijn gezet. Echt een tenenkrommend verhaal.
Dát je film historisch niet correct is maakt in principe niet uit. Dat zijn maar weinig films. 'Gladiator' bijvoorbeeld is enorm historisch incorrect. Gladiator is niets meer dan moderne Amerikaanse politiek 'gegoten' in een Romeins uitziend jasje. Maar in wezen is er niets Romeins aan, werkelijks niets. Ook de soort gevechten in de arena's, dus de gladiator aspecten zelf, kloppen niet met het daadwerkelijke tijdsbeeld waarin die film zich afspeelt.
Maar DAT GEEFT NIET. Gladiator is één van de meest epische 'Romeinse' films, zo'n film die je wel 100x kan zien. Als de propositie van je film maar klopt, als het past binnen de boodschap in je film, als de wereld in je film matcht met het beeld dat je uitdraagt, is dit allemaal geen probleem. En dáár zit volgens mij het zwaktepunt in 'Legend of Hercules'. De film draagt enerzijds heel gewichtig uit: ik ben de legend of Hercules, ik ben een epische film, ik ben de film van een Griekse held. En vervolgens klopt de inhoud, de formule die ze neerzetten totaal niet.
Jammer, was een moeilijke zit om deze film door te komen.
Lego Movie, The (2014)
Alternatieve titel: De Lego Film
Toffe film, eindelijk gezien. Dit was vorig jaar, misschien onverwachts, een grote hit in mijn omgeving in ieder geval. Iedereen kwam terug van de bioscoop zeggende ''verfrissende film, had er niks van verwacht maar bleek goed, etc.'' Ik had hem toen niet gezien, maar was wel benieuwd geworden.
Veel verwijzingen naar andere films en/of genres, dat valt altijd goed in de smaak bij mij. En de hele film had ik het gevoel alsof ik naar één grote lego-speelsessie zat te kijken van een kind. Lego was natuurlijk ook een enorm onderdeel van mijn leven vroeger, dus ik kon er me goed mee identificeren. Hilarisch hoe het evil superwapen een flesje lijm is die dus alle lego vastzet. Want lego is gemaakt om te bouwen, uit elkaar te halen, opnieuw te bouwen etc. En hoe ze speelden met de instructies volgen of niet in de film vond ik ook een grappig idee. Altijd een conflict als kind. Ik vond de instructies volgen leuk, sommige dingen waren echt vet om te bouwen. Maar soms wilde ik ook eigen dingen bouwen en voegde constant dingen toe aan de opgebouwde lego stad.
En dan, ja! Op het eind, de film blijkt ook werkelijk één grote lego-speelsessie van een kind. Maar toch zwakte dat live-action gedeelte de film af naar mijn gevoel. Vanaf daar was de magie weg tot en met het eind. Jammer. Was misschien leuker geweest als het gewoon bleef voelen als één grote lego-speelsessie en zo lekker te blijven hangen in de nostalgie van je jonge jaren, zonder dat ze werkelijk dat ook nog eens lieten zien met echte mensen.
Al met al een, inderdaad, verfrissende film. Ik moest vaak (hardop) lachen, veel leuke grappen. Maar ik kom toch niet verder dan een gewone, nette en voldoende 3*. Want het was leuk, het was verfrissend, maar niet bijzonder en uiteindelijk begon ik me wel te storen aan Hollywood-clichés die helaas begonnen op te duiken in de film, terwijl het er in het begin op leek dat het een iets originelere prent zou zijn. Ook begon ik vanaf de helft van de film het gevoel te krijgen dat het soms repetetief werd.
Maar zeker de moeite waard om gezien te hebben.
Everything is awesome!
Mansfield Park (1999)
Gisteren het boek uitgelezen, vervolgens vandaag de film bekeken.
De film haalt het bij lange na niet bij het boek helaas. De karakters zijn in de basis zó erg veranderd, dat ik Fanny helemáál niet meer herken, en ook Sir Thomas en Edmund zijn zelfs erg aangepast in de basis van hun karakter. Tot in extreme hoogte zelfs het moment dat Fanny kúst met Mr. Crawford? Nou, nee zeg, dat was echt Not Done en compleet out of character.
Daarom 2.5*, want ik kan deze essentiele aanpassingen niet waarderen. Het haalt de basis uit Jane Austen, hetgeen wat haar verhalen juist zo goed maakt, en het haalt alle grootse sympathie die ik juist in het boek voel voor Fanny, Sir Thomas en Edmund weg.
Bij bijvoorbeeld Pride and Prejudice (1995) en Sense and Sensibility (1995) wordt deze basis er niet uitgehaald. Nou is P&P natuurlijk heel trouw aan het boek, daar is totaal niets op aan te merken en is een perfecte verfilming. Maar S & S is niet geheel nauwgezet het boek volgend (en dat hoeft ook niet), maar S&S is in de basis wél gewoon trouw aan Jane Austen en hoe haar boek is qua strekking en karakters / karakterontwikkeling.
Wat ik wel kon waarderen in deze verfilming van Mansfield Park was de vorm: Fanny die in de camera praat, de ''but it didn't'' op het eind, de overgangen tussen sommige scènes. Zat goed en soms origineel in elkaar.
Strictly Ballroom (1992)
Verrassende film zeg! Naarmate de film vorderde werd het steeds beter, wat een heerlijk stijltje. Heerlijk bombastisch, over-de-top kleurrijk bij de dansers vs. natuurlijke kleuren bij de Spanjaarden, lekker satirisch naar de danswereld toe (en absoluut herkenbaar, ook al was dit in de nineties en uitvergroot natuurlijk), de close-ups op de gezichten van de karakters die vaak tegelijkertijd vervreemdend als versterkend werkten (alleen ten goede). Gewoon, mooi stijltje. Origineel.
In het begin werd al snel duidelijk dat deze film anders zou zijn, maar toen twijfelde ik nog wel op welke manier anders, ten goede of ten slechte? Maar dat werd enkel ten goede. Enige aanmerking is wel dat het plot redelijk voorspelbaar is en niet geheel origineel. Maar voor mij voer de stijl en de dans dan ook absoluut de boventoon. Ook een plusplunt overigens: heel veel dans in de film. Niet alleen als stukjes 'nu gaan ze dansen en naar zo'n scene gaan we kijken', maar de dans was intrinsiek onderdeel van de film, van het verhaal en van de manier van vertellen.
Nee, dit had ik verwacht. Maar nu zie ik dan ook dat de regie door Baz Luhrmann is gedaan. En dat verklaart opeens een hoop. Ik had 'm opgenomen, omdat dit nog één van de weinige stijldansfilms was die ik nog niet had gezien. Van tevoren had ik geen idee wie de regisseur was, maar ik kon hem/haar absoluut waarderen tijdens het kijken.
4*
Deze gooi ik nog even niet van de band af.
World's End, The (2013)
Subliem!
Twee weken terug bevond ik mij op Engelse bodem, waar The World's End toen net in de bioscopen draaide. We zijn maar liefst twee keer naar de film geweest in onze week daar, op maandag en op vrijdag. Gewoon omdat het kon, omdat hij nog lang niet in Nederland draait en omdat het Britse publiek ge-wél-dig publiek was bij deze derde film uit de Shaun-of-the-Dead-en-Hot-Fuzz reeks. Iedereen in de zaal ging compleet los!
Ik ben overigens blij dat ik de trailer niet heb bekeken. Ik heb hem zojuist bekeken (die hierboven gepost stond) en ik vind dat de trailer een wat verkeerde sfeer/verkeerd beeld geeft van de film. En er wordt best wel veel getoond/gespoilerd wat jammer is. Maar goed.. The World's End:
De film zit ontzettend slim in elkaar, en ik had eigenlijk ook niets minder verwacht, na de eerdere pareltjes van Edgar Wright die ik heb gezien Er zitten twee grote turnarounds in de film, waarna de situatie telkens op een interessante manier verandert. Eerst natuurlijk de toiletscène waar de vijf vrienden en de kijkers voor het eerst geconfronteerd worden met de Blanks in Newton Haven, en wat later de scène waarin Nick Frost toegeeft aan de drank en alle shotjes achter elkaar achteroverslaat en de film verandert in één grote dronken en bizarre bedoeling.
De 'grapdichtheid' ligt enorm hoog. Elke minuut is er wel een grap om te lachen, visueel of verbaal, groot of klein. Lekker droge, Britse humor over het algemeen en gelukkig niet flauw of herhaaldelijk. Maar ook de andere genres, actie en sci-fi zijn goed vertegenwoordigd. De actiescènes zien er ontzettend goed uit, zowel qua camerawerk als editing. Verder had ik van tevoren niet verwachten dat sci-fi hier het genre was dat gebruikt / geparodieerd zou worden (na horror en actie in de vorige films), erg leuk! Het design van de Blanks was zeer origineel: het deed me ook aan lego-verbindingen in mannetjes denken op de een of andere manier.
Over het acteerwerk heb ik niets anders te zeggen dan: top. Heerlijke cast.
Bij de tweede kijkbeurt zie je als kijker opeens van alles dat de eerste keer nog niet op viel of nog niet op kon vallen (bepaalde grappen, verwijzingen of verbindingen), iets dat ik bij veel films toch mis. En iets wat Edgar Wright's films juist zo leuk maakt om ze opnieuw en opnieuw te bekijken.
Bij de eerste kijkbeurt moest ik nog een beetje opwarmen en aftasten en was de film al wel een dikke 4.5 waard, maar zeker na de tweede kijkbeurt krijgt deze film gewoon de volle mep van mij. Zin in 19 september!
5*