The Imitation Game (2014)

Sterke film over het levensverhaal van de Britse wiskundige Alan Turing die hier briljant gestalte wordt gegeven door Benedict Cumberbatch.Daarmee hebben we ook meteen de sterkste troef van the Imitation game te pakken al deed de supporting cast,en dan met name Keira Knightley het ook best aardig.
Het onderwerp boeide me op voorhand niet zoveel maar regisseur Morten Tyldum wist het best interessant te maken door de drie verhaallijnen om een mooie manier in elkaar over te laten lopen.Al moet ik wel bij zeggen dat de uitwerking wel iets beter had gekund.Sommige belangrijk lijkende gebeurtenissen leken zonder uitleg of gevolgen uit de film te verdwijnen.Wat daar voor spreekt is dat de film nu wel perfect was qua lengte.
Verder zowel mooi maar niet te opvallend camerawerk wat goed past bij dit soort films (en de tijd waarin ze zich afspelen).
Conclusie goede tot zeer goede film,mede door de onderhoudende manier waarop ze deze soms zware materie hebben aangepakt en natuurlijk de fantastische hoofdrol.

Ik had me hier meer van voorgesteld. Gladde film, en misschien wel noodzakelijk om dit onderwerp voor het grote publiek begrijpelijk te maken, ook erg uitleggerig. De scene waarin duidelijk wordt dat een wolfspack U-boten op weg is om een konvooi op de Atlantische Oceaan naar de kelder te jagen was wel erg kitsch en zou niet hebben misstaan in een soap.
Een duur aandoende produktie met goede acteurs en actrices dat toch wat aan de oppervlakte doorkabbelt. Beetje junkfood, interessant onderwerp en de film kijkt wel lekker weg maar er beklijft na afloop weinig. Jammer, 3*.

een meer dan degelijke film, met een klein minpuntje: de casting van de bijrollen. Ik blijf daar gevoelig voor.

Morten Tyldum maakte al sterke Noorse films, maar de stap naar Hollywood is niet voor elke regisseur succesvol. Toch is dit zeker goed gelukt. Benedict Cumberbatch draagt de film in deze hoofdrol zonder problemen. Tyldum brengt een film over het ontcijferen van een code zeer spannend. Het is geen bijzonder verhaal, maar wel één van die interessante gegevens tijdens de oorlog. De film is goed onderhouden, maar wordt ook weer niet echt speciaal. Moet niet altijd, en lijkt me gezien dit onderwerp ook niet echt gemakkelijk. Heb er in elk geval van genoten.

Een openbaring deze film over een zeer belangrijk personage uit WO II, die me totaal onbekend was.
Goede verfilming al kreeg ik af en toch de indruk dat de film te speels met een ernstig onderwerp uitpakte.
Goede vertolkingen en toch wel merkwaardig om te kunnen vaststellen dat homoseksualiteit tot in de jaren 80 in Engeland onduldbaar was.

Bijzonder slechte film. The imitation game neemt de kijker bij de kleffe hand om hem na bijna twee nietszeggende uren pas los te laten. Eerst wordt omstandig getoond dat Turin autistiforme kenmerken heeft, in een scene of vier. Daarna wordt expliciet uitgelegd dat hij toch echt de grondlegger is van de moderne computer. En als dat voor de kijker nog niet duidelijk genoeg werd, is er altijd nog de onvermijdelijke slottekst om zijn verdiensten en het onrecht dat hem is aangedaan nog eens stevig onder de neus te wrijven. Het ergste van de film vind ik de dialogen, die op geen enkel moment realistisch overkomen, maar aanvoelen als een verzameling one-liners uit eerdere films en series. De veilige regiekeuzes, de nutteloze en graflelijke oorlogsbeelden, de flemerige muziek en de overbodige flash-backs naar de kindertijd van Turin, het maakt het er allemaal niet beter op. Wanproduct.

Prima te pruimen film die niet larmoyant wil overkomen. Heeft zelfs iets afstandelijks. Doet natuurlijk enigszins recht aan de betekenis van Alan Turing, ook wel de vader van de moderne computer en artificiele intelligentie genoemd. In de film heeft Turing (prima rol van Cumberbatch) het over dat 'Christopher' de eerste 'digital computer' is. De Ned. vertaling nam dat letterlijk: de eerste digitale computer. Maar dat is een anachronisme. Beter zou zijn: (programmeerbare) rekenmachine, of zo. Overigens heeft de vrij plotselinge afname van de effectiviteit van U boten ook te maken met dat de Amerikanen en Britten veel beter het varen in konvooien (begl. door torpedobootjagers met Asdic) voor elkaar hadden. National Geographic heeft daar vorig jaar een uitstekende serie aan gewijd.

De verwachtingen waren hoog gespannen bij deze intellectuele biografie. Toch had ik nooit het gevoel écht in het verhaal te zitten. De film kabbelde voort en ik moest geregeld aan professor Nash van A beautiful mind denken, maar dat niveau haalde deze film nooit.

Wel ben ik uitermate positief over het uitstekende acteerwerk van Cumberbatch en Keira Knightley. Er was een zekere magie tussen die twee. Bizarre verstandhouding en relatie hadden die twee (Alan en Joan) overigens ... Alan Turing is op zich een interessant personage dat bekend stond als 'uitvinder' te zijn van de eerste computer. Zijn antwoord op de Enigma-codering was baanbrekend. Interessant gegeven en zowat het beste moment van de film was voor het moment toen iedereen euforisch was omtrent het kraken van Enigma. "Nu kunnen we alle Duitse aanvallen boycotten en verijdelen". Zo simpel was het dus niet ... De spanning met zijn medewerker(s) was dan ook hallucinant.

Zijn geaardheid heeft Turing vaak parten gespeeld. Vooral ook na WOII. Ongelooflijk hoe conservatief men kon zijn (en het ergste is dat hij nog niet zo heel lang geleden in ere werd hersteld). Degelijke film zonder meer, geen meesterwerk.

Mooie biografie/drama. Een interessant onderwerp over de tweede wereldoorlog dat afwijkt van het gemiddelde verhaal. Mooie sub-onderwerpen over de mens ook.

Jammer dat het wat doodloopt wanneer Caincross ontdekt wordt, maar verder weinig op aan te merken.

De Engelse sfeer is sterk en de soundtrack ook goed.

Indrukwekkend, dramatisch waargebeurd verhaal.
Met zo'n verhaal kan een film bijna al niet meer stuk. Een film die je gezien moet hebben, een film die een waarheid laat zien die erg pijn doet, vooral ook voor degenen die het einde van de oorlog meegemaakt en gevierd hebben zonder te beseffen hoe belangrijk Alan Turing voor hen geweest is.
Ik ben niet zo'n fan van Cumberbatch, maar deze hoofdrol is hem op het lijf geschreven, uitmuntend gespeeld.
Ik ben wèl fan van Keira Knightley en ook in deze film stelt ze niet teleur, kortom, van de film op zich heb ik genoten, hoewel de manier waarop oorlogsheld Alan Turing behandeld is door de Britten, een grof schandaal is.

Was vanavond op de tv. Dacht kan geen kwaad om hem nog een keer te zien. Wederom blown away. Spannend, maar ook vol tragiek en drama. Benedict Cumberbatch is wellicht toch de beste Britse acteur van dit moment. En Keira Knightley is altijd een feest om naar te kijken. Wat ze ook doet. Dus wat wil je nog meer?

Knappe film! Enige dingetje waar ik mijn vraagtekens bij had was de manier waarop ze de uiteindelijke sleutel tot het decoderen vonden. Als codekraker ga je toch als eerste op zoek naar voor de hand liggende teksten? Het weerbericht was in dit geval een dagelijks terugkerende boodschap, van waaruit ze direct verder hadden kunnen zoeken.
Verder mooie film, die twee thema's prima combineert: de nog heel recente schandalige strafbaarheid van homeseksualiteit, en de heldendaad achter de schermen van WOII.

Zojuist heb ik deze film voor de derde keer bekeken. Niet eerder heb ik een waardering gegeven omdat ik er simpelweg niet aan heb gedacht. Nu wil ik dat wel doen.

De film grijpt mij aan daar ik zelf homoseksueel ben, net als Turing. Elke keer dat ik de film heb bekeken zit ik met een knoop in m'n maag, met enige woede. Turing, de man die heeft geholpen de nazi's te verslaan en tevens de vader is van de hedendaagse computer is vanwege zijn seksuele geaardheid op een meer dan walgelijke wijze behandeld. Stank voor dank. Pas in 2013 is postuum gratie aan hem verleend en is de aanklacht tegen hem verwijderd. Wat mij betreft had men dit niet hoeven doen. Men had die symbolische smet op zijn blazoen moeten lanten voortbestaan als herinnering hoezeer wij als mensheid zijn verrot en ons veel te lang bezig hebben gehouden met iemands seksuele voorkeur, wat feitelijk niemand wat aanging. Want waar bemoei je jezelf in hemelsnaam tegenaan. Telkens voel ik die woede voor de achterlijkheid van religie. Ik voel walging.

De film heel objectief beoordelen kan ik niet echt. Ik ben wellicht te bevooroordeeld en té emotioneel. Toch ga ik het proberen.

De casting vond ik goed en het acteerwerk vond ik eveneens goed. Vooral Benedict Cumberbatch zet een geloofwaardige Turing neer die wordt gehinderd door zijn autistische stoornis, die tegelijkertijd ook weer een zegen blijkt te zijn want hij kan met zijn machine de geallieerden helpen om de nazi's te verslaan.

Keira Knightley vind ik niet overtuigend in haar rol. Ik vond niet zozeer haar acteerwerk slecht, maar de rol zoals die voor haar was geschreven. Ze leek een soort van excuus te zijn van de regisseur om maar een mooie vrouw in de film te vertonen. Zij diende volgens mij als een katalysator tussen Cumberbatch en het team en had behalve die katalyserende functie niet echt veel toe te voegen. Ze was kennelijk een bijzonder pientere dame maar dat bleek nergens uit. Behalve de test die zij diende te maken en deze vervolgens als eerste voltooide. Een, naar mijn mening, te afgezaagde zet vanuit de scriptschrijver.

De film duurt niet te lang, heeft wat spannende momenten en wat momenten dat ik serieus last kreeg van plaatsvervangende schaamte. Al met al vind ik het een heel aardige film met een extra touch vanwege Turings trieste afloop nadat hij is gearresteerd vanwege zijn homoseksualiteit.

Ik wil de film een totaal van 4,5 ster toekennen.

En waarom denk jij dat ze dat tegenwoordig zo doen?

"The farther backward you can look, the farther forward you are likely to see."
Winston Churchill

Goede film, een in mijn ogen integere bewerking van dit historische gegeven. Cumberbatch laat andermaal zijn veelzijdigheid zien, maar wordt daarin ook goed ondersteund door de bijrollen van met name Dance. Knightley houdt zich in haar rol goed staande. Het enige minpuntje van de film vind ik dat het onderzoek naar hem wat te haastig wordt afgeraffeld, daar had wat meer in gezeten. Maar voor de rest prima film.

“Sometimes it's the very people who no one imagines anything of who do the things no one can imagine.”

Blijft een schitterende film. Turing is een intrigerend figuur, en regisseur Tyldum en Cumberbatch zorgen ervoor dat dit ook goed naar voren komt in The Imitation Game. Turing wordt tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Britse overheid gevraagd om onderschepte gecodeerde berichten van de Duitsers te ontcijferen. Een erg interessant gegeven dat ook een boeiend schouwspel oplevert.

Ik had een redelijk zware en dramatische film verwacht, maar er zitten ook verrassend luchtige delen in. Vooral Keira Knightley en Cumberbatch hebben een aantal leuke scènes en een goede chemie. Ook de dramatische scènes (vooral de laatste) tussen de twee zijn erg sterk. Het levensverhaal van Turing is eigenlijk dieptriest, maar met The Imitation Game is er toch de erkenning.

Ouderwets degelijke film, met 'ouderwets' als compliment, niet als kritiek.
Natuurlijk wordt één en ander geromantiseerd, daar is het een film voor. Cumberbatch slaagt erin met zijn présence en zijn aparte fysiek een soort evidente superioriteit uit te stralen. Boeiend portret van een persoon die in weze nog vele malen boeiender lijkt te zijn dan degene die we hier voorgeschoteld kregen. Sterke film, het bekijken meer dan waard.

Straffe film met een voortreffelijk spelende (vertolking) van Alan Turing en (iets meer op de achtergrond) Keira Neightley. De historische inslag was me niet volledig gekend - ik kende uiteraard wel de term "enigma" - wat maakt dat deze film een sterke indruk op mij heeft gemaakt. Bovendien worden de personages - al dan niet deels inaccuraat t.o.v. realiteit - uitgewerkt en voorgesteld. En dat hij zijn codeermachine (wat later PC zou worden) vernoemt naar zijn vriend maakt het geheel alleen maar mooier (of net triestiger). Kortom: een must see filmpje.

Een minpuntje wel: de historische 'animaties' vind ik persoonlijk verre van goede kwaliteit, maar goed... dat wordt misschien al voldoende in andere (eerder oorlogs)films gedaan.

Een degelijke docudrama-achtige film, die mijn hooggespannen verwachtingen geen moment wist waar te maken. Hoewel de film wordt gecategoriseerd als thriller, mist ie in mijn ogen de nodige spanning. Ook als drama of oorlogsfilm komt de film nauwelijks van de grond. Het sterke acteerwerk van Benedict Cumberbatch is eigenlijk het enige opvallende.
Voor het zien van deze film had ik nog nooit van Alan Turing gehoord. Blijkbaar zijn Turing’s activiteiten voor de Britse crypto-analytische dienst een goed bewaard geheim gebleven.

Ik zie het woord 'degelijk' vaak terugkomen in recensies en berichten bij deze film. En logisch, want dát is The Imitation Game; een erg degelijke film. Het is een film die enorm mis had kunnen gaan bij een verkeerde casting van het hoofdpersoon, maar men heeft hier gelukkig voor Cumberbatch gekozen. Ondanks dat een Mark Strong en Charles Dance opvallende verschijningen zijn, Cumberbatch steelt in elke scène de show en steekt met kop en schouders uit boven de overige acteurs. Met name Keira Knightley, die ik maar vreemd gecast vond. Had in ieder geval niet het idee dat een Joan Clarke eruit zou zien als een fotomodel. Maar goed, het is en blijft Hollywood, dus er moeten schijnbaar een paar mooie mensen in. The Imitation Game is verder prima, ondanks dat er niet heel veel spannends gebeurd. Je hoeft geen spannende oorlogsfilm te verwachten, want de film is vooropgesteld een drama met veel dialogen. Maar gelukkig dialogen die vaak wel boeien. Dus tja, een erg degelijke film. En daar is niets mis mee.

3,5 sterren.

Geweldig verhaal is mooi gefilmd maar al te zeer gedramatiseerd en inconsequent. De karakters zijn voorspelbare stereotypes met weinig diepgang. Turing wordt ongeloofwaardig weergegeven, met name door hoe zijn autisme (dat is dit toch?) wordt neergezet; de ene scène speelt hij de volstrekte neuroot die geen enkel sociaal construct kan ontcijferen en onbegrijpend reageert op het gegeven dat mensen niet altijd letterlijk zeggen wat ze bedoelen terwijl later (in de film) blijkt dat hij zich juist als kind al verwonderde over het feit dat mensen vaak niet letterlijk zijn in wat ze zeggen en hij die sociale constructen moest ontcijferen. Verder is het verhaal onnodig gedramatiseerd. Met onnodig bedoel ik vooral dat het verhaal al zo bizar en indrukwekkend is, dat het aandikken slechts averechts werkt. Met een objectievere weergave zou het beter uit de verf zijn gekomen. Exemplarisch voorbeeld is de gekunsteldheid waarmee de Turingtest ook in het verhaal is verweven.
Het zijn dus alleen de mooie beelden en het geweldige en diep tragische verhaal die deze film de moeite waard maken. Er had echter veel meer ingezeten.

Ik begrijp niet helemaal hoe je hier een tegenstelling in kan zien. Als kind had hij problemen met (a) onderkennen dát mensen niet altijd zeggen wat ze bedoelen, (b) inzien wannéér dat dan het geval is, en (c) het begrijpen van wat ze eigenlijk bedoelen. Maar dat hij zich als kind al van die problematiek bewust was, betekent toch niet automatisch dat hij die problemen als volwassene wel niet meer zal hebben of dat hij de kunst van (c) inmiddels onder de knie heeft?

In de bewuste scène doet hij verbaasd over de niet-letterlijkheid van wat er gezegd wordt, wat dus in tegenstelling is met het gegeven dat hij dit als kind al ontdekt had als iets wat mensen voortdurend doen. Verder vind ik het moeilijk voor te stellen dat een meester-decrypter als hij die situatie niet in kon schatten ook al oefent hij er al van kindszijn af aan mee. Tot slot heeft hij in andere scènes veel minder moeite met sociale constructen, alleen al in de trailer gebruikt hij zelf retorische vraagstelling, geeft de juiste doch niet-letterlijke antwoorden op vragen van anderen en moet hij lachen om plagerig opscheppen: 1) 'What if only a machine can defeat a machine?', 2) Q:'Is that even possible?' A:'It takes me eight (minutes).' 3) glimlacht als Betty nadat ze de test in 5 min nogwat heeft gedaan zegt: 'You said to do it in six'.

Ik begrijp je argumentatie, maar ik denk dat er een verschil zit in hoe hij zelf reageert (waarbij hij zelf in zijn eigen zinnen ironie aanbrengt en zijn eigen ironie ook begrijpt) en hoe andere mensen reageren (waarbij hij dus de ironie in hun zinnen niet of veel minder goed kan oppikken). De crux lijkt mij dat hij zichzelf gewoon heel moeilijk in andere mensen kan verplaatsen. Jouw voorbeelden geven wel goed aan dat dat misschien niet in de hele film even consistent is gedaan, maar dat doet voor mij verder niets af aan de geloofwaardigheid van het geschreven personage (mede door Cumberbatch' vertolking).

'Heil bloody Hitler'
De Keira-herzieningen, deel 26

Je hebt van die films waar je keer op keer van kunt genieten. Waar je steeds weer iets nieuws in ontdekt. Die bij elke kijkbeurt een lach op je gezicht toveren.

The Imitation Game is niet zo'n film.

The Imitation Game zit aan de andere kant van het spectrum: de eerste keer vond ik hem erg mooi en toen was ie... op. Het is een film die zo om het eenvoudige plot draait dat je de tweede keer niet meer wordt verrast. Je weet precies wat er komen gaat.

Het is dan ook typisch zo'n film die in alles heel degelijk is; een echte biografie wat dat betreft. Solide maar niet te opvallende acteerprestaties. Verzorgde maar niet te bijzondere beelden. Een soundtrack die stoort noch opvalt. In alles kleurloos, kortom.

Wat dat betreft is Benedict Cumberbatch de 'juiste' man voor de hoofdrol. Best goed, maar ook stoffig. Geen idee of de echte Alan Turing ook zo was, dat schijnt belangrijk te zijn bij zo'n soort film, maar hij en de grijze acteurs om hem heen wisten me niet te prikkelen. Zelfs Keira deed dat ditmaal niet, wat enerzijds met haar wat vlakke personage te maken heeft, maar ook komt doordat ze niet helemaal in haar element leek.

Niet dat het allemaal kommer en kwel is, hoor. Het hele gedoe rondom die machine en de wiskundige elementen wisten me nog steeds te boeien. Blijft een mooi verhaal. Van mij had dat nog wel wat meer de overhand mogen hebben. Nu strijdt het vooral samen met het homoseksuele drama om de focus van de kijker, waardoor het wat tussen wal en schip belandt. Net als dat het hier en daar vreemde uitstapjes naar Hollywood maakt, zoals die misplaatste, mierzoete juich-en-knuffel-scène na het breken van de code.

Puur op deze kijkbeurt afgaande zou ik op een onvoldoende uitkomen. Dat ik toch een klein zesje geef, komt omdat het gat met m'n eerdere acht anders te groot voelt en ergens de kans bestaat dat de sterren vandaag gewoon niet helemaal goed stonden. Maar die derde kijkbeurt mag wel een hele tijd op zich laten wachten.

Wat zie je in haar?

Tienercrush die nooit helemaal is overgegaan. Vind het erg leuk om haar te volgen, mede vanwege haar mooie, diverse filmografie. Misschien is ze technisch niet de beste actrice, maar het voelt altijd weer speciaal om ‘de nieuwe Keira’ te zien.

M’n kat heet overigens ook Keira.

En het is een prachtige vrouw. Meevaller voor je dat je haar films graag ziet en niet die van Rebel Wilson

Kin me er weinig bij voorstellen.