Spoorloos (1988)

Dat vond ik eerst ook naar (ik herinner me dat het boek daar veel minder scheutig in was,
verdwenen aan het begin is daar ook echt verdwenen), maar later bleek het juist ten goede te komen aan het psychologische spel tussen Fignon (Donnadieu) en Hinault (Bervoets).

Boeken lezen doe ik niet, dus dat zegt me helemaal niks. Wat ik jammer vond is dat toen die Fransman voor het eerst in beeld kwam toen hij bij dat tankstation stond, ik gelijk zeker wist dat hij de dader zou zijn. Op dat moment stond hij daar gewoon, maar de eerste blik op hem wist ik het gelijk zeker. Dat vond ik echt een flinke tegenvaller, dat haalde alle mogelijke spanning compleet weg. Ik zou liever hebben gezien dat ze aan het einde pas met elkaar geconfronteerd zouden worden .

Ohja uiteraard, dat is een gegeven. Maar wat ik zeg, er is (denk ik) heel bewust voor gekozen de spanning te leggen in het psychologische kat-en-muisspel tussen de twee. Niet in het verhullen van de identiteit van de ontvoerder. Ik kon die keuze op termijn wel waarderen, ook al was ik in eerste instantie even sceptisch als jij.

Ik was zelf totaal niet onder de indruk van dat psychologische kat-en-muisspel, dus dat viel me al flink tegen. Denk dat ik dit beter had gevonden als de focus niet daarop had gelegen. Hadden ze de dader vrijwel de volledige speelduur buiten beschouwing gelaten, dan had dat qua mysterie naar mijn idee stukken interessanter kunnen zijn en had het eveneens ook spannender kunnen zijn. Ik vond uiteindelijk de film veel te traag .

Zoals hierboven vermeld, je wist eigenlijk gelijk al wie de dader was en dan zit er totaal geen spanning meer in.

Tot even na de kidnapping aardige film, ..........vervolg saai geen spanning, je wil weten hoe het afloopt daarom bleef ik kijken.....2,5

Deze film is gebaseerd op de roman Het Gouden Ei (1984) van de Nederlandse schrijver Tim Krabbé.
Het verhaal gaat over het jonge liefdeskoppel Rex en Saskia, dat in de zomer van 1984 door Frankrijk reist op weg naar hun vakantiebestemming. Tijdens een tussenstop bij een benzinestation verdwijnt Saskia echter spoorloos, om nooit meer op te komen dagen. De komende jaren besteedt Rex al zijn tijd en geld om in contact te komen met de kidnapper. Hij moet te weten komen wat er met zijn vriendin is gebeurd, en hij is daarvoor tot alles in staat.
Gisteren zag ik de film voor de tweede keer. De eerste keer was eind jaren '80, en ik weet nog dat ik bijzonder geschokt was door het heftige einde van de film. Voor de mensen die de film nog nooit gezien hebben zal ik het einde niet verklappen, maar ik heb er destijds wel een paar nachten slecht van geslapen. De film is dan ook gebaseerd op een afschuwelijk gegeven: ik kan me namelijk niks ergers voorstellen dan dat een van je geliefden spoorloos verdwijnt en je weet niet wat er gebeurd is. De makers van de film spelen op een fantastische manier met dit gegeven, en het feit dat de kidnapper een intelligente, vrij onopvallende man is die niet eens al te onsympathiek overkomt, maakt het er allemaal nog griezeliger op. Prachtfilm. 4*

Een thriller die totaal niet spannend is. Ondanks matig acteerwerk vooral van het verdwenen meisje was dit best integrerend tot aan de kidnapping. Daarna krijgen we een traag middenstuk waarin de dader wordt belicht, hop weg mysterie. Wanneer het dan eindelijk tot een ontmoeting komt tussen dader en de man van het verdwenen meisje zijn we al een uur verder. het wordt niet spannender, integendeel de dader probert nog wat indruk te maken en sympathie te wekken op de gedupeerde met wat verhaaltjes over zijn persoon. En ja met nog slechts 15 minuten zien we dan eindelijk wat er gebeurt is met het meisje, de ontovering was inderdaad heel knullig. En het moment van schok komt uiteindelijk als de gedupeerde uiteindelijk aanvaardt om hetzelfde als zijn vriendin te ondergaan. het einde had ik ergens verwacht, wellicht omdat een familielid mij ooit eens had verteld zonder evenwel te verklappen wat dat onplezierige moment was. Maar de ergste nachtmerrie van mening mens hoef je uiteindelijk niet ver te zoeken.
Uiteindelijk meer een Franse dan een Nederlandse film maar op het einde na niet waard om te bekijken.

Hoewel ik de roman Het Gouden Ei van Tim Krabbé, waarop deze film is gebaseerd, niet heb gelezen, was ik wel bekend met de ontknoping van dat boek. Dat doet echter niet (veel) af aan de kijkervaring van deze film. De spanning wordt goed opgebouwd en zit vooral onderhuids. De dader komt immers al snel in beeld. De film zit goed in elkaar en de Franse omgeving zorgt voor voldoende sfeer. Het acteerwerk is in orde. Een gedegen film van Nederlandse bodem.