T2 Trainspotting (2017)

Dat was een fijn weerzien van de boys! De film laat niet zo'n verpletterende indruk achter als de eerste, maar is wat mij betreft zeker een waardig vervolg. 11 jaar geleden zag ik Trainspotting voor het eerst, en heb de film afgelopen decennia meerdere malen gezien. Ik keek daarom ook erg uit naar dit vervolg. Stiekem had ik gehoopt op wat meer Diane en een betere soundtrack, maar al met al is het een prima vervolg.

Ik twijfel tussen 3.5 en 4 sterren.

Choose life!

Vond die niet zo goed als den 1ste ze.

Viel tegen. En ik denk dat er wel een vervolg komt. En wat een top song van die Iggy Pop, ik moet elke keer terug denken aan dat optreden in Toppop met die volgens mij papyrusplanten.

Redelijk vervolg, niets meer of minder. De film bevat veel verwijzingen naar de eerste film en dat is wel leuk. Verder vind ik het geen bijzonder verhaal maar de manier waarop het wordt gebracht, zoals in de eerste film, is wel bijzonder. De film kijkt wel vlot weg en heeft mij niet echt verveeld. Er lijkt mij wel nog een derde deel in te zitten...

Laat je niet verblinden door het nostalgische statement. Het is weliswaar een nostalgische terugblik van twintig jaar geleden van de schrijver zelve. Velen die deze film nu bekijken waren nog niet eens geboren toen deel 1 uitkwam. Dat doet niet terzake. Wat wel terzake doet is dat deel 2 behoorlijk realistisch in beeld gebracht wordt. Alles klopt in dat opzicht. Maar toch mist er iets aan, en ik kan mijn vinger er niet op leggen wat dat gemis is...of toch wel....zou Mark Renton wellicht niet getrouwd moeten zijn met Diane (Kelly Mcdonald) Niet alles van deel 1 komt aan bod in deel 2, en dat is een zwaktebod mijns inziens. Ik zou meer terugblikken willen zien, welke de karakters kracht zouden bijzetten. Bijvoorbeeld Diane en Spud, Sickboy...hun jeugd in Schotland vele jaren voor dit alles plaats had.

In eerste instantie is het een feest der herkenning .
De soundtrack doet ook geen enkele moeite om dat te verbloemen.
Zoals regelmatig een langzame versie van Underworld 's- Born Slippy .
En het is de vraag of dit vervolg echt nodig was.
Met name de dialoog van Ewan McGregor in het cafe maakt het eigenlijk al de moeite waard.
Iedereen weet dat een groots klassieker als deze niet valt te overtreffen .
Het is een goede film, met thema,s als wraak,vriendschap,verraad.
Die goed weg kijkt, maar die des je des te meer doet beseffen dat deel een een meesterwerk was , van een beginnend top regisseur .

Overbodig junkie-gemijmer.

Beduidend minder dan T1. Natuurlijk was het wel leuk om de originele cast 20 jaar later ouder doch niet wijzer weer in hun rol terug te zien maar de storyline hing een beetje als los zand aan elkaar. De eerste helft was daarbij behoorlijk saai maar gelukkig trok de 2e helft nog wel bij.
De muzikale omlijsting was een herinnering aan T1 maar verder niet erg uitgesproken.

Misschien een overbodig vervolg, maar met Boyle aan het roer weet je dat het nooit een echt slechte film kan zijn. Ik vond T2 vooral erg grappig, kon me er lange tijd erg mee vermaken. Tegen het einde word het wat grimmiger, en komen er wat mijmer scènes in die weinig toevoegen. Een kwartiertje speelduur er af had derhalve geen kwaad gekund. In totaliteit wel minder dan het eerste deel, welke een aantal legendarische, welhaast magische momenten had, iets wat dit vervolg mist. Typerend wellicht, dat de heerlijke song van het origneel, born slippy van Underworld, hier alleen een paar keer dreigend op de achtergrond te horen valt, maar nooit echt mag losbarsten, iets wat ook geld voor deze film in het algemeen. Het is redelijk maar nooit echt sprankelend. Sterk punt is dat de acteurs nog steeds goed in hun rol zitten. McGregor en de weer lekker angstaanjagende Carlyle zijn het beste in vorm. Verheug me nu al op het derde deel in 2037 als de heren, dan inmiddels zestigplusser, ons hun volgende avonturen mogen tonen.

Leuk!

Wat een geweldig leuke sequel. Boyle flikt het. Heb genoten van z'n hyperkleurrijke foefjes, (wederom) de personages, tot de muziek (Silk). Fijn verhaaltje rond de jongens, veel humor en rake meppen op historisch en emotioneel vlak. Een waardig vervolg wat mij betreft. Heb genoten. Een film om nog eens te zien.

ik ben een van de weinige die dit deel beter vind, misschien wel de enige denk ik..

Eigenlijk zijn alle keuzes die gemaakt zijn betreft het doel van de film geslaagd. T2 wilt geen opvolger zijn en al helemaal niet beter zijn dan deel 1 als alleenstaande film. Het is een ode aan deel 1, zoals het hoort.

Voor de diehard-fans moet dit wel héél feel-good aanvoelen, althans, zo zou ik het voelen als er zoiets zou worden gemaakt van bijvoorbeeld True Romance of BTTF. Ben zelf vooral fan van die heerlijke 90's stijl van Trainspotting, denk aan de muziek en kleding. Ben echter nooit verder gekomen dan 4*, al heb ik mijn stem 3 keer verhoogd.

Leuk om Renton, Simon, Spud en Frank zo terug te zien. Ik vind dat de 20-jaar oude karakters foutloos opnieuw zijn neergezet door de cast, die sowieso gaaf is met McGregor en Lee Miller. Nauurlijk heeft dit deel niet de authentieke 90's stijl maar daar is wel veel aan gedaan audiovisueel gezien, petje af. Het script zelf vind ik misschien wel het grootste minpunt van de film, een beetje makkelijk gekozen, maar het vermaak van de scènes is er nauwelijks minder op geworden.

Jammer dat Born Slippy niet nog een keer volledig door je boxen wordt geblazen en dat Diane's rol toch relatief klein blijft, verder is er nauwelijks wat op aan te merken naast het script.

Net als bij het eerste deel kan ik niet zoveel met de personages in Trainspotting 2, waardoor het mij qua verhaal niet zoveel doet. Slecht valt het echter ook niet te noemen, er is namelijk best aardig voortgeborduurd op de eerste film en het kijkt best vlot weg. De setting in Edinburgh is zeer de moeite waard, zeker de scènes waarin je wat meer van de stad te zien krijgt. Het acteerwerk is in orde en de film beschikt over een behoorlijke soundtrack.

Het rauwe en vuile independent kantje is ervan af, maar geschift blijft het wel. Boyle heeft nu toegang tot grotere budgetten en je ziet duidelijk dat T2 duurder en esthetischer is. Special effects en een hoop visuele hocus pocus die deze film tot een bijna twee uur durende videoclip maken. Het werkt best goed en ik heb me zeker voldoende geamuseerd want ook deze sequel kent enkele goede scènes. Wel moet je er een wat zwakker plot bijnemen (met net teveel bla-bla) waarin de impact van de daden uit het verleden na 20 jaar nog altijd gevolgen hebben voor de ex-toxicomanen. De soundtrack is weer een hippe selectie nummers gaande van Iggy Pop tot Blondie. Tot slot: toprol van Robert Carlyle als Begbie... we zien hem helaas niet veel meer op het grote scherm.

Zeker vermakelijk, mooi geschoten en lekker acteerwerk