Requiem for a Dream (2000),
The Basketball Diaries (1995),
Trainspotting (1996),
Enter the Void (2009) ... om er maar enkele te noemen zijn stuk voor stuk erg sterke films over druggebruik en de gevolgen van verslaving en afkickverschijnselen die hiermee gepaard gaan. Ook deze uiterst krachtige confronterende Christiane F. past moeiteloos in dit rijtje thuis en overtreft misschien deze eerder genoemde films nog.
Christiane F. gebaseerd op het dagboek van geeft een indringende kijk in het drugmilieu van een aantal jongeren in de Berlijnse straten van de jaren 80. Specifiek werpt men een blik op een toch wel erg jong publiek dat omgevormd wordt van een talentvolle jongere naar een aftakelende junk. Daar waar het voor Christiane eerst start met pillen gaat het al snel helemaal mis wanneer ze overgaat naar spuiten. Ondanks het feit dat de film al 38 jaar oud is en de beelden niet altijd even scherp zijn, is het net een sterkte waardoor de troosteloosheid extra in de verf komt. De sfeersetting is grauw en toekomstloos. Mooi camerawerk ook waarbij de shots op je netvlies worden gebrand.
De metamorfose van Christiane van mooi jong meisje van 13-14 jaar naar een doorleefde junk is onthutsend. Om aan extra cash te komen tippelt ze in navolging van haar vriendje. Fysisch en mentaal vervallen ze tot een hoopje ellende. Erg sterke en overtuigende acteerprestatie overigens van Natja Brunckhorst. Fijn ook dat David Bowie in de film optreedt tijdens een life-concert en dat doorheen de film zijn muziek te horen is.
Een toppertje!