Ondskan (2003)

Top film, alleen vind ik had het einde iets uitgebreider mogen zijn, maar ja dat is mijn mening:4,0

2013… dus op youtube te zien, jawel! En ook al begrijp ik maar weinig van de Zweedse taal, het nogal clichématige verhaal was goed te volgen / begrijpen. Na afloop ben ik het vooral eens met Onderhond; voor het hoofdpersonage ANDREAS WILSON en verder snel vergeten; wat een sadomasochistische ellende, bah!

Prachtige film

Indrukwekkende Inrichting-drama. Gedateerd in de jaren 50...

In het begin heb je toch, aangezien je al weet dat het hier over een jongeman met losse handjes gaat, al meteen sympathie voor de zekere Erik Ponti. Zijn leven wordt getekend door agressie, dat voornamelijk wordt gevoed door zijn sadistische vader. En alles gaat toch wel even anders dan gedacht... In plaats van dat Erik onder dwang naar een instelling gaat, gaat hij vrijwillig. Je zou denken dat de ellende daar pas echt begint... Nou, niet helemaal.

Ik vond de andere kant van het thema wel erg boeiend. Erik lijkt in een sympathieke omgeving te komen; Sluit een goede vriendschap met zijn Zwitserse kamergenoot en raakt verliefd op het keukenmeisje. Echter krijgt hij ook te maken met een meedogenloze studentengroep van de hogere klasse, die de touwtjes van alle leerlingen in handen heeft. Het is verrassend om te zien dat Erik hier anders mee omgaat dan je zou denken.

En daarbij weet de film van het begin tot het eind de psychologische spanning bij je aan te wakkeren. De ontgroeningen en straffen gaan zodaning door merg en been, dat je je afvraagt waar een gevoelig mens beter van wordt. Maar nogmaals... de kracht van Erik blijft verbazingwekkend. Zeker hoe hij tegen het einde geweldloos (of verdedigend) afrekent met de kwelgeesten uit zijn hedendaagse leven.

Ja, ik vond dit een prima werkje van Hafstrom, de regisseur van de latere zeer geslaagde films 1408 en Shanghai. Ook de jaren 50 sfeer is prima neergezet en het kille rauwe sfeertje weet bij je binnen te dringen.

Goed.

4,0*

Meeslepend drama over de gewelddadige Erik (Andreas Wilson), die een laatste kans krijgt op een internaat. Daar probeert hij zijn leven te beteren maar stuit al snel op de sadistische praktijken van de daar heersende studievereniging. Goed gemaakt en uitstekend gespeeld, met vooral Wilson erg goed in de hoofdrol. Niet alles wordt even subtiel of overtuigend uitgewerkt, maar de film is zeer onderhoudend en het script heeft veel zinnige dingen te melden.

Zeer goed drama. Vreselijke kostschool waar de leerlingen bizarre regels hebben en de leraren deze hun gang laten gaan. Het verhaal pakt je goed en je wordt helemaal meegezogen in de bizarre regels en wetten die op deze school gelden.

Gelukkig laat de hoofdrolspeler het er niet bij zitten.

Wat je krijgt is een grof drama met goed spel en sterke acteurs. Geen moment is de film saai of vervelend.

Zeer de moeite waard om deze film eens te gaan kijken.

Pakkend drama over een door zijn stiefvader mishandelde jongen die naar een kostschool gestuurd wordt en daar door zijn anti-autoritair gedrag opnieuw geconfronteerd wordt met pesterijen en mishandeling. Een knappe film die misschien psychologisch niet zo diepgaand is, maar mij des te meer overtuigde met een beheerste regie, aangename pacing, een paar heftige scènes en uitmuntend acteerwerk. De twee uur vliegen voorbij.

Dit is de verfilming van een Scandinavische bestseller, waarin machtsmisbruik in de naam van discipline en opvoeding aan de kaak gesteld wordt. Ik kreeg wel sympathie voor Erik, die de cirkel van geweld wil doorbreken en zich wil focussen op zijn studies en sportactiviteiten maar telkens weer voor het voldongen feit gesteld wordt. De thematiek over opvoeding als maatschappelijke pijler keert vaak terug in Scandinavische films. Denk maar aan Der Kommer en Dag (2016) en Drommen (2006)

Oei, ik ben hier blijkbaar één van de weinigen die niet onverdeeld gelukkig is met deze film. Ik struikelde vooral over het vreemde gegeven hoe dergelijke pesterijen - eens niet begaan door de opvoeders of leerkrachten - zo geïnstitutionaliseerd en openbaar waren voor de gehele school, incluis dus het bestuur. Die knokpartijen bijvoorbeeld werden vanop het balkon gade geslagen door het bestuur. Ik weet het niet, maar ik kon er me grotendeels daardoor niet mee vereenzelvigen.

Erik was al een vechtersbaasje in zijn verleden, maar zijn metamorfose - op vraag van zijn moeder - vond ik wel erg bruusk. Ook de afranselingen door zijn vader plaats ik onder hetzelfde stramien. Ik kon Erik dus moeilijk doorgronden, het leek me soms erg contradictorisch. Los hiervan vond ik het acteerwerk en de sfeer wel goed.

Niet voor het eerst dat ik dergelijke kostschoolfilms zie, zowel uit de VS als voornamelijk van Europese bodem. Vaak intrigerend en aangrijpend. Maar ik zag er al betere dan dit. Deze film vond ik eerder matig hoewel er zeker prima elementen in zitten waar niets op af te dingen valt.