Welp (2014)

Spannend scouting film, maar ook niet meer dan dat. Mysterie blijft onopgelost wat ik toch wel jammer vind.. Zoals hierboven ook aangegeven, ook was ik ineens de andere kinderen kwijt waar zijn die gebleven? Had best 10 minuten bij gekunt om dit verder uit te diepen.

Meer van verwacht.

Een scouting horror, daar ben ik altijd wel klaar voor. Weinig van dit soort films voorbij zien komen, dus was ik wel nieuwsgierig. Met een cast vol kinderen kan je niet bepaald heel veel verwachtten maar gelukkig zaten er weinig echt irritante bij.

De film is qua horror wat flauw. Dat Kai ventje is meer bloedirritant en totaal niet dreigend. Leek soms wel naar kinderhorror te neigen, maar wanneer de finale aanbreekt is het allemaal wat donkerder. De film kent minder genade en daarmee is het dus wat beter.

De killers / schurken zijn nogal dom en komen zwak over. De kills zijn af en toe wel leuk, maar in het algemeen ook vrij slordig uitgewerkt. De scene waarbij de kinderen in de tent overreden worden had wel wat lomper gemogen eigenlijk en komt de film soms zelfs amateuristisch over.

Aan het acteerwerk ligt het zeker niet, wel aan de spanning en dreiging. Het had allemaal wat beter kunnen zijn, en daarmee schiet de film dus op een aantal vlakken wat tekort. Voor de rest is het wel prima te doen.

Als ex-lid van de scouts, liefhebber van kamperen en de Ardennen, kon ik de sfeer in deze film goed smaken.

Een paar puntjes waar ik het misschien nog wat anders had willen zien, maar boven de verwachtingen. Want horror uit onze streken, daar is over het algemeen nog veel werk aan.

Niet echt onder de indruk van deze Welp. Pluspunt is duidelijk de setting waar wordt gekampeerd. Jammer is dan ook dat de film erg traag begint en de film qua horror ook wat laat op gang komt. Personages zijn ronduit irritant en het acteerwerk viel me dus ook vies tegen. Op het gebied van horror wel sterker, met onder meer de 'valstrikken' en minimale gore, maar vooral de sfeer houdt de film nog enigszins op de been.

Crowdfunding is een middel om onafhankelijk van de regeldruk van bovenaf een film te kunnen maken. Een middel om een filmproject van de grond te krijgen zonder vervelende inmenging van de mensen die het (beter) weten. Aan Welp kon het publiek ook meebetalen, maar de makers van Welp hadden blijkbaar weinig last van inmenging en zetten de geldelijke bijdragen op geheel eigen wijze in.
De sponsoring kwam heel ludiek ten goede aan de totstandkoming van allerhande gemechaniseerde valstrikken die in de film worden gebruikt om personages te slachtofferen. Een goed doel dus. Blijkbaar is er veel geld binnen gekomen. In de film worden indrukwekkende apparaten en mechanismen succesvol ingezet om van de personages af te komen.
De film is een degelijke film, die door de bosrijke setting, een beetje mysterie en de score heel vaak het goede horrorsfeertje produceert. Onheilspellend, dreigend en raadselachtig. De film doet niet aan duidelijke verklaringen, maar geeft aanzetjes. Zo wordt er soms gehint naar kindermisbruik, jaagt een deel van de bossige streek de bewoners onbegrijpelijke angst aan en zijn de contouren van een gesloten fabriek om de zoveel tijd aandachttrekkend zichtbaar. Dingen die onheilspellend werken maar waarvan de waarheidsgetrouwheid of de precieze werking niet wordt verduidelijkt.
Het gevolg is dat er van inzicht weinig sprake is. Veel in de film blijft rudimentair en onderontwikkeld. De achtergrond blijft vaag. Antwoorden zijn er weinig. Onbeantwoorde vragen des te meer. De eigen fantasie wordt aan het werk gezet. Ik hou daar wel van. Vooral als meer inzichten in personages en omstandigheden geen uitermate boeiende aanvullingen lijken te zijn, zoals in deze film.
Het is allemaal wel ok. De setting van een afgelegen stuk bos doet het vooral in de nachtelijke uren erg goed. En de personages zijn dan wel wat vlak, maar krijgen net genoeg persoonlijkheid mee, om met gretige instemming van de kijker geofferd te worden.
Met de killer zit het ook wel goed. Hij bedient zich heel adequaat van de vallen die met particuliere gelden werden gefinancieerd. De routine van de killer is dan wel wat voorspelbaar, maar geen val is dezelfde en de manier waarop het einde van een leven wordt ingeluid, is steeds een verrassing.
Welp is geen wereldschokkende noviteit op horrorgebied, maar is absoluut leuk kijkwerk.

Geen slechte film en wanneer een Belgische productie het slasher-horror genre wenst op te zoeken, mogen we dat gerust promoten. Leuk debuut voor een langspeelfilm voor Jonas Govaerts, vooral bij het grote publiek bekend voor de uitstekende Vlaamse serie Tabula rasa.

Grootste pluspunt is inderdaad de setting van de afgelegen bossen en de zweem van mysterie dat er hangt van de mythe van een ronddolend moordlustig kind. Echt eng is het nooit geweest, een beetje mysterieus dat wel. Ook geen echte scare jumps. Op dat vlak blijft het allemaal vrij braaf. Hier en daar een beetje goor, maar ook dat blijft expliciet binnen de perken. Wanneer het hek helemaal van de dam is vallen de doden bij bosjes. Weinig betrokkenheid ook met de personages. Bij momenten ook stroef geacteerd door vooral Devoogdt hoewel ik hem in andere producties (bvb serie De dag of Ben X) wel meer dan uitstekend vond. Hetzelfde geldt eigenlijk voor Stef Aerts: uitstekend in onder meer Adem, maar hier toch net niet.

De booby traps zijn wel fijn, maar wel vergezocht. Ook allemaal iets te toevallig alsof het bos platgelopen wordt door ongewenste indringers die verdreven (of uitgemoord) moeten worden. Behoorlijk allemaal, maar vrij inspiratieloos of origineel te noemen. Iets meer diepgang in het plot of personages had een absolute meerwaarde geweest.