Enemy (2013)

Ik weet het niet hoor. Mijn spinnenfobie zegt me dat de vrouw een duivel is, een angstaanjagend roofdier en op zoek is naar een partner/ hapje. Met alle metaforen en aanwijzingen van dien, stel ik dat niet de man op zoek is naar zijn identiteit als huisvader. Maar dat de vrouw haar ouwe partner (de acteur) zat is een nieuwe partner (de leraar) zoekt door duivelse magie waarmee het ene personage wordt opgeheven door een andere partner (helaas voor het andere slachtoffer ).

Het einde interpreteer ik ook anders dan de geleerde uit het YT filmpje.Namelijk (wat ik dus denk) de spin gaat in combat houding. De leraar berust zich.
In plaats van de spin schrikt, en hij realiseert zich dat hij een spinnendoder is, wat het YT filmpje stelt.

Mysterie en aanzetten tot nadenken zijn goede eigenschappen, maar een film waarbij je het halve internet moet afstruinen om een idee te krijgen waar het nu in godsnaam over ging, vooral vanwege de spinnen, omdat de regisseur gemakzuchtig voornamelijk ook zijn mond maar gehouden heeft (waarschijnlijk omdat hij het zelf ook niet weet), heeft zijn werk niet goed gedaan.

Gaandeweg kreeg ik het idee dat Adam en Anthony gewoon dezelfde persoon zijn. Hoe kan het anders van dat litteken, en dat putje in zijn voorhoofd. Sommigen denken aan Invasion Of The Body Snatchers, een veel betere film die dat veel beter uitwerkt. Hier wordt vooral geprobeerd een akelig sfeertje neer te zetten met de filmmuziek en stemmige shots, maar het wil maar niet uit de verf komen. Het blijft bij quasi-intellectuele rommel die ongetwijfeld nog vaak bejubeld zal worden door alle "kenners".

We zien in het begin een merkwaardig peepshow achtig ritueel met een spin. De spin komt niet in de roman voor maar in de film keert hij in meerdere vormen terug. Het lijkt iets dat uit het onbewuste van Anthony en ook Adam komt maar waar het precies symbool voor staat blijft onduidelijk. Er is in het begin een vaag thema over controle en dictatuur, met behulp van wat expositie (Villeneuve is duidelijk niet zo goed dat hij zonder kan) maar de link met het eigen leven van de man wordt zwak uitgebeeld. Een mislukte verfilming die waarschijnlijk (ik heb het boek niet gelezen) beter bij de bron had kunnen blijven.

Zojuist ook Chris Stuckmanns uitstekende analyse Enemy EXPLAINED - Movie Review (SPOILERS) - YouTube bekeken van de film.

Hij vind het verder een meesterwerk omdat het tot denken aanzet. Hier blijf ik het absoluut niet mee eens. De noodzaak tot een beetje quasi-intellectueel en psychologisch gepuzzel achteraf maakt een film nog geen meesterwerk. Uiteindelijk gaat het om heel banale, oppervlakkige angsten, de angst voor commitment en het verlies van vrijheid. Goh wat diepzinnig!

Als het aanzetten tot denken een film al goed maakt kun je een film maken met anderhalf uur een Cryptogram of Sudoku in beeld: meesterwerk!

Kan het wel redelijk vinden in jouw beargumentatie FlorisV, voor mij ook voornaamste reden al dan niet dat ik de tweede keer wel meer genoot van de cinematografie en sfeer, maar verder niks nieuws/unieks voor me. Geef mij toch maar David Lynch (Eraserhead, Blue Velvet, Lost Highway, Mulholland Dr., Twin Peaks: Fire Walk With Me) Nicolas Winding Refn (Fear X, Bronson) of helmaal Richard Kelly's Donnie Darko.

De spin werd waarschijnlijk gebruikt om een soort van suggestie te wekken dat het uit zijn fantasie kan komen. Op zich is dat natuurlijk een trucje dat gebruikt kan worden om een extra gelaagheid te geven, of op z'n minst de kijker extra aan het denken te zetten, maar de suggestie wordt daarmee niet voldoende gewekt om echt te graven in je eigen logica om de boel betekenis te geven. Het wordt dus wat te simpel ingezet, blijft te oppervlakkig.

De film vond ik vooral in het eerste deel sterk, maar had beter uitgesponnen kunnen worden. Het is een thema of concept waar je alle kanten mee uit kan, en de regisseur kiest voor lange trage shots om het mysterie te verhogen, wat ook wel redelijk werkt, maar hij had het plot hier en daar kunnen verdiepen. In plaats daarvan neemt ie weinig risico en lijkt het einde ietwat afgeraffeld/te abrupt.

Het sterke van dit soort concepten is dat het met de logica van de kijker fuckt, net zoals bijvoorbeeld met timeloops. De kijker gaat dan op zoek naar logica en gaat zichzelf vragen stellen, en krijgt die niet of niet genoeg, en het is die hunkering en het niet bevredigen ervan, die een soort vervreemding of mysterie wekt. Echter is het dan nog de kunst om het in een boeiend plot te gieten. De regisseur slaagt daar deels in, maar het is zeker geen meesterwerk.

De beste mindfucking film is overigens los cronocrimenes, met een briljant concept dat lijkt op dit concept maar met een timeloop.

Ja, erg leuk. Goed opgebouwd, in een rustig tempo, en Villeneuve weerstaat de neiging om de boel compleet uit de rails te laten lopen, met de ene na de andere buitensporigheid. Dan kun je beter scoren door af en toe een spin los te laten. Metafoor-technisch misschien niet om heel enthousiast over naar huis te schrijven, maar ter compensatie maak je 'm gewoon heel groot . En dat spinnetje in die hotelgang mag bij mij ook over het plafond komen lopen.

Het feit dat dit door velen als een puzzel wordt gezien, die opgelost kan worden, en vooral dat ze daar misschien wel gelijk in hebben, geeft meteen ook de beperkingen van deze film aan. Enemy slaagt er niet helemaal in de indruk weg te nemen dat het inderdaad niet méér is dan dat. Angst voor 'the ol' Ball 'n' Chain', denk ik?

Nou ja, ik ga hem denk ik nog wel eens bekijken, ooit. Want ik heb me er prima mee vermaakt.

Vreemde maar daardoor toch echt mooie film. Waarin weer zeer sterk acteerwerk verricht door Jake Gijlenhaal.
In de film wordt het verhaal vertelt hoe een man zijn dubbelganger ziet in een film en hem daarna moet en zal ontmoeten....

Ik was wel benieuwd naar deze film, dus ik heb 'm net gekeken. Hij is mij een beetje tegengevallen. Ik vind het verhaal erg vaag en begrijp het niet goed. Niet alles in een film hoeft kristalhelder voor mij te zijn, maar als ik het grotendeels niet snap, vind ik dat vervelend. Met een enorme spinnenfobie is deze film soms wel eng te noemen. Echt een nachtmerrie, sommige beelden. Ik vond het af en toe best spannend en ik heb niks aan te merken op het camerawerk en acteerwerk, maar ik ben niet weggeblazen. 2,5*

Dus: er blijkt iemand rond te lopen die als twee druppels water op je lijkt (afgezien van de kleur ogen, die werden volgens mij bij de acteur omschreven als blauw), en dan... stort je hele wereld in en kun je alleen nog maar stamelend spreken en intens droevig de wereld in kijken...
En dan nog iets met spinnen en wat relatieproblematiek... ik kon er eerlijk gezegd geen touw aan vastknopen. Ik sluit niet helemaal uit dat dat gewoon aan mij ligt, vandaar toch maar twee sterren.

Wie de gebeurtenissen letterlijk neemt, raakt verstrikt in het web van Villeneuve, wie de gebeurtenissen toeschrijft aan de vreemdganger Adam kan zich voorstellen hoe hij verstrikt raakt in zijn eigen leugens die hem een diep existentiële angst bezorgen.

Hoe het ook zij, wel weer een glansrol van Jake Gyllenhaal.

Ook als je de gebeurtenissen niet letterlijk neemt blijft het een zwakke film. Het lijkt alsof meerdere regisseurs iets proberen als David Lynch met de films Mulholland Dr. en Lost Highway. Met gedrochten als Enemy als resultaat.

Ik (en de meesten met mij vermoed ik) heb geen enkel signaal ontvangen iets niet letterlijk op te vatten... ALS dat de bedoeling is zul je dat toch op een of andere manier aan de meerderheid van de kijkers moeten laten merken, dat is in dit geval dan niet gelukt

Dus: er blijkt iemand rond te lopen die als twee druppels water op je lijkt daar zit het em juist,het is 1 en dezelfde persoon.

Da's toch veel te ingewikkeld joh. En dat kan helemaal niet...

Een mooie, zij het ietwat vage film. Prachtig camerawerk, samen met de muziek wordt een hele unheimische sfeer gecreëerd.
Pas na het lezen over de film op wikipedia, achteraf, begreep ik waar de film over gaat. De openingsscene, de spinnen en het gesprek met de congierge in de lift wijzen in een heel andere richting.
Die spinnen zijn m.i. totaal overbodig en vertroebelen het beeld alleen maar. Jammer. Hetzelfde geldt voor de openingsscene.
Het zou een thriller zijn. Gezien de filmomschrijving zelfs een beetje mistery of SF. Maar in feite is het meer drama. Het is dat het camerawerk, de muziek, de stiltes en het goede acteerwerk dat je daar pas na afloop achter komt. Samen met de twee prachtige actrices en een niet onaantrekkelijke acteur was het beslist geen straf om deze film te kijken.

Dat zaken onduidelijk blijven, of verschillend geïnterpreteerd kunnen worden vind ik geen probleem (zie mijn top-10). Maar als men uitleg achteraf nodig heeft om alleen al de kern te begrijpen, dan is er iets misgegaan. Dat heet dan gewoon "té gecompliceerd".

En als iemand dit denkt te begrijpen zónder de veelgenoemde Youtube-uitleg vooraf: petje af... bijna niet te geloven.

Maar goed, ervan uitgaande dat het één en dezelfde persoon is: de ogen van de "acteur" worden beschreven als blauw dacht ik, die van Adam zijn dat duidelijk niet. Dat klopt dan toch niet?

Een film, waar oplettendheid gewenst is. Het eerste deel vond ik maar wat moeizaam op gang komen. Maar gelukkig kon ik mijzelf staande houden, dat wierp gelukkig wel zijn vruchten af. Op den duur, kwamen de puzzelstukjes op zijn plek. Ik vraag me af of men het echt een ''mindfuck'' kan noemen. Echter kon ik helemaal niets van de spinnen maken. De mosterdgele scenes die uitzicht gaven op de stad. hadden niet echt van mij gehoeven. Al met al een film waarvan ik denk dat het bij je moet passen, maar persoonlijk vind ik hem zeker eens het kijken waard.

Vond het een prima film en eigenlijk ook niet meer dan dat. Sicario (2015) blijft mijn favoriet.