Shame (2011)
Genre: Drama
Speelduur: 101 minuten
Oorsprong:
Verenigd Koninkrijk
Geregisseerd door: Steve McQueen
Met onder meer: Michael Fassbender, Carey Mulligan en James Badge Dale
IMDb beoordeling: 7,2 (205.779)
Gesproken taal: Engels
Releasedatum: 9 februari 2012
On Demand:
- Bekijk via Pathé Thuis
- Bekijk via Videoland
- Bekijk via NPO Start Plus
- Bekijk via iTunes
- Bekijk via CineMember
- Bekijk via Film1
- Bekijk via CANAL+
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Shame
Brandon (Michael Fassbender) is een dertiger die in New York woont en moeite heeft om zijn seksleven onder controle te houden. Hij is verslaafd aan pornografie en hierdoor heeft hij moeite om echte relaties met vrouwen aan te knopen. Slechts één vrouw kan echt dicht bij hem komen: zijn eigenzinnige, jongere zus Sissy (Carey Mulligan). Brandon mag dan wel in het openbaar de schijn ophouden een normaal leven te leiden, Sissy weet wel beter. Wanneer ze bij hem in zijn appartement komt wonen, loopt Brandons leven uit de hand. Broer en zus brengen immers het slechtste in elkaar naar boven.
Externe links
- Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op Amazon
- IMDb (7,2 / 205779)
- Trailer (YouTube)
- Shame (MusicMeter)
- Kijk op Film1
- iTunes: € 4,99 / huur € 2,99
- Pathé Thuis: vanaf € 5,99 / huur € 2,99
- Kijk op Videoland
- Bekijk via NPO Start Plus
- Kijk op Cinemember
- Kijk op Canal Digitaal
Social Media
Acteurs en actrices
Brandon
Sissy
David
Marianne
Woman on Subway Train
Alexa
Steven
Samantha
Elizabeth
Rachel
Reviews & comments
BobdH
-
- 488 berichten
- 2307 stemmen
Met Shame levert Steve McQueen een provocerende film af over seksuele verslaving. Met lange scènes waarin veelal geacteerd wordt zonder dialoog maakt McQueen veel duidelijk via zijn beeldtaal. Een lang shot van Fassbender, rennend door de straten van New York; een lange close-up van een emotioneel zingende Mulligan; een proloog gemonteerd op een overweldigende adagio waarin Fassbender zijn scharrels oppikt, het eist allemaal veel van de acteurs.
Mulligan, maar ook vooral Fassbender houden zich hierin fantastisch staande. Beiden spelen eenzame, fragiele personen die zich worstelend door het leven slepen. Hun naturelle spel gaat hand in hand met de zorgvuldig gestileerde film, die hierdoor niet overgestileerd aanvoelt. Wederom, net als in Hunger is er weinig plot, maar Shame is een beduidend rijkere film doordat het een karakterschets is met complexe personages. Ook het gebruik van klassieke muziek doet veel.
Dat de film waarschijnlijk de gevreesde NC-17 keuring krijgt, is belachelijk. Veel fullfrontal shots van de acteurs, maar werkelijke seks beperkt zich tot de beklemmende finale waarin het weinig geërotiseerd wordt. Bovendien is het uiteindelijk geen film over seks, maar over verslaving. En eenzaamheid. Mooi.
Zandkuiken
-
- 1696 berichten
- 1360 stemmen
Indringend en bij vlagen erg indrukwekkend portret van een seksverslaafde, dat tot nadenken stemt. Net als bij debuut Hunger wist Steve McQueen me na 1 kijkbeurt wel nog niet helemáál van m’n sokken te blazen. Shame is een film die me af en toe vastgreep met geweldige passages, maar misschien iets te kil overkomt om bij een eerste visie al een meesterwerk te zijn. Niettemin weer krachtige cinema van McQueen, met een gewéldige Fassbender in de hoofdrol. Voorlopig ruim 3,5*, maar zeker eentje om te herbekijken.
g4uth13r
-
- 29 berichten
- 821 stemmen
Prachtige film, met een ijzersterke Fassbender!
Veel seks, zonder dat ik er eigenlijk echt warm (lees: opgewonden) van werd, en dat is naast de sublieme vertolking en het uitstekende camerawerk, toch wel de kracht van de film.
Ik had nog nooit echt stilgestaan bij wat een seksverslaving juist inhield of wat daar juist bij kwam kijken, maar na het zien van deze film moest ik toch even slikken. Dit kan gerust even serieus genomen worden als een gok- of drankverslaving.
Een kil, emotieloos bestaan... Leven van het ene orgasme naar het andere.
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Een 'must see' film voor mij, alleen al vanwege het feit dat Carey Mulligan hier een hoofdrol in speelt. Kan nooit tegenvallen.
En hij viel ook niet tegen. Vanavond eindelijk gezien in de sneak preview in Lux in Nijmegen. Mooie lange shots, goed verhaal maar vooral uitstekend acteerwerk van Michael Fassbender die een zeer eenzame aan sex verslaafde persoon neerzette en natuurlijk ook de imo zeer aantrekkelijke Carey Mulligan, die ik nog geen enkele slechte rol heb zien spelen. Alle films die ik tot nu toe met haar gezien heb zijn top. Als actrice staat zij bij mij in de huidige cinema daarom ook met stip op de eerste plaats. Er moet heel wat gebeuren wil deze film - vooral het open einde was prachtig - bij mij niet in de top 10 komen te staan van de films over het jaar 2012.
Dat deze film niet genomineerd is voor een oscar is eigenlijk een 'shame' maar natuurlijk wel te begrijpen. Van het preutse Hollywood kun je nu eenmaal niet verwachten dat een film waarin het mannelijke geslachtsdeel en lange neukscènes getoond worden mee kan dingen voor een oscar. Maar so what. Ik vermaak mij tig keer meer met dit soort films dan met een saaie oscarwinnaar zoals "The King's Speech".
4,0*.
Naomi Watts
-
- 54554 berichten
- 3155 stemmen
Lang geleden dat ik zo'n rauwe in your face prent hebt gezien die uitmondt in een gut check. Vooral zeer kundig geregisseerd, en met kundig bedoel ik ook zeer kundig. Op een manier zoals alleen de allergrootsten het kunnen. Weinig dialoog maar McQueen zegt zoveel door gebruik te maken van de essentie van cinema. Geen dialogen maar beeldtaal in zijn puurste vorm en een hoofdrolspeler die echt een zwaar overtuigende rol neerzet die echt veel van Fassbender vergt. Na afloop va nShame kan ik wel stellen dat ik murw gebeukt ben.
Intiem maar tegelijkertijd zo afstandelijk, deed me constant denken aan een geperfectioneerde en moderne film van Cassavetes. De raakvlakken met Killing of a Chinese Bookie vond ik enorm treffend, alleen dan met een ander thema. Een magistraal thema, wat veel ruimte biedt voor een complexe karakterstudie als Shame. Ook al wordt er niet zo veel van Mulligan gevraagd als Fassbender haar breekbare rol wordt echt vol overtuiging ingevuld. Wat vooral Shame zo boeiend maakt is dat er geen achtergrond uitdieping is wat de film alleen maar rauwer maakt. NC-17 rating slaat nergens op (nudity scenes stellen weinig voor) en dat deze niet bij de BP nominees zit is makkelijk te verklaren maar wel spijtig van Fassbender. Wat een acteerprestatie van zijn kant, zelden een rol gezien die zoveel vergt van een acteur en het dan nog zo overtuigend brengen.
Cinematografisch hypnotiserend en van de buitencategorie, magistrale compositie, sterke kadreringen en daarnaast gewoon een performance driven schouwspel. Plot is nihil maar de sfeer is uitmuntend en erg sterk hoe McQueen door beeldtaal de sfeer steeds beklijvender en labieler maakt. Constant hangt de toestand van de psyche van Fassbender in de lucht, wat de sfeer alleen maar broeieriger maakt. Enorm veel mooie scenes maar de New York New York scene steekt er toch wel bovenuit. Carey Mulligan . Dat moment is i.t.t. de rest van de film qua toon erg warm en de camera verliest de fragiele Sissy geen moment uit het oog. Erg sterk. Een heerlijk voortkabbelend en steeds broeierig wordende atmosfeer die in een overtuigen open rauwe climax eindigt.
Mooie 'voelbare' cinema over eenzaamheid, en van zo'n niveau wat je niet verwacht. Ik had totaal iets anders verwacht maar toch wel een erg aangename verrassing. Ik weet niet wat het is, maar de films lijken de laatste tijd wel steeds beter te worden. Terug grijpen naar grootse cineasten van decennia geleden hoeft niet altijd meer zolang je dit soort meesterwerken krijgt. Ik kan er nog steeds niet bij dat ik iets aanschouwt heb wat ik van het niveau Cassavetes vindt. Uniek. Laat het maar snel 7 februari worden, en 'm dan eindelijk, in het gezelschap van FbtS deze op 't grootste scherm te zien.
timbo_
-
- 13112 berichten
- 3720 stemmen
Wauw, wat een film. Nooit eerder heb ik zo briljant een verslaving naar film vertaald zien worden. Nu had ik wel al gerekend op geweldig acteerwerk wat ik niet had verwacht was dat Shame zoveel memorabele scenes zou bevatten. Het begint al met de fantastische openingsscene in de metro. Het spel van jager en prooi gespeeld wordt begeleid door de sublieme soundtrack of de New York New York scene met Mulligan. Pareltjes die van Shame cinema maken zoals cinema bedoeld is.
En wat is Fassbender goed zeg. Onbegrijpelijk dat hij niet genomineerd is voor de Oscar voor beste hoofdrol. Had hem van mij zelfs mogen winnen. Ook mooi het gebrek aan antwoorden. Veel vragen blijven over de film hangen en je mag zelf invullen hoe de twee zijn geworden zoals ze zijn geworden. Nee, ik kan nu al met zekerheid zeggen dat Shame mijn eindejaars top 10 zal halen.
Voor nog meer lof Tim's Filmblog - filmmad.wordpress.com
Filmkriebel
-
- 8946 berichten
- 4130 stemmen
Geen film waar je met een big smile uit de bioscoop komt. Uiteindelijk is de situatie van het hoofdpersonage best pijnlijk. Die pijn zie je duidelijk in zijn ogen wanneer hij bijna op het einde van de film een triootje beleeft en zijn perversies hem in een diepe afgrond storten waarbij hij zich vervreemd van zijn eigen vlees en bloed . De droefenis en leegheid van zijn bestaan valt gewoon van zijn gezicht af te lezen telkens als hij voor de zoveelste keer klaarkomt. Fassbender verdient een oscar voor zijn rol want dit is imposant geacteerd.
En McQueen heeft zijn huiswerk goed gedaan. Hij vat de eigenschappen van seksverslaving imo goed samen in enkele markante scènes en voert het terug tot een scharniermoment in zijn jeugd. Scharniermoment die slechts één keer aangehaald wordt. Terzelfdertijd is dit ook het zwakste punt van de film, want ook mensen zonder nare ervaringen in hun jeugd kunnen aan seks verslaafd raken. Dus waarom zou je dit op deze manier gaan legitimeren?
De film is uiteindelijk nog niet zo kil uitgedraaid als ik dacht en bevat ook enkele warme scènes met zijn zus, die hem de betekenis van echte menselijke liefde opnieuw leert aanvoelen. Het is Mulligan die voor die warmte zorgt, het naieve zusje die hunkert naar genegenheid en "New York" zingt met een emotie die niet lijkt door te dringen bij haar broer. Voor mij zal dit voorlopig Fassbender's mooiste rol blijven.
starbright boy (moderator films)
-
- 21292 berichten
- 4462 stemmen
Allereerst is McQueen prima filmer. De scene waarin Mulligan haar hele liedje uit mag zingen is zo'n voorbeeld. Heel veel filmmakers kappen dat af, McQueen maakt er een sleutelmoment in de film van. Fasbender die gaat joggen is ook al zo'n fraaie scene. En zo zijn er meer. Ook op de cast en dan met name Fassbender is niets aan te merken. De zwakke plek van Shame zit 'm in toon en script.
Het probleem van Shame zit 'm wat mij betreft in het verhaalverloop. Ik vind het erg jammer en makkelijk dat de film die vrij sterk de huidige staat van Brandon weet te schetsen er niet voor kiest om een eventuele verandering echt vanuit hemzelf te laten komen of desnoods niet laat te komen, maar de film zet een instabiel naar aandacht hunkerend familielied naast 'm die een eind aan haar leven maakt. Dat is nogal grof geschut in een film die verder behoorlijk subtiel is en maakt de toon meteen een stuk moralistischer en de film minder interessant. Ben het overigens ook met Filmkriebel eens dat de verklaring voor Brandons gedrag wat karig en weinigzeggend is. Doe er meer mee of (liever) laat het weg.
Een heel goede film met een paar foutjes. Lichte tegenvaller na hele hoge verwachtingen.
3.5*
dutchtuga
-
- 16970 berichten
- 4100 stemmen
De conclusie die ik wel kan trekken is dat Shame mij uiteindelijk koud heeft gelaten. Ik waardeer de vertelwijze en de cinematografische kalmte, maar scriptgewijs vond ik dat Shame teveel fouten maakte. Het is fijn dat ze eens een andere verslaving uitlichten, maar het personage van Fassbender vond ik weinig geloofwaardig (vooral die switch in karakter tegen het einde) en de rol van de zus krampachtig erin geworpen om een soort van reactie uit Fassbenders personage te krijgen, o.i.d. Kortom: er was sprake van weinig character development. De conclusie deed me daarom ook vrij weinig. Jammer, ik had hier best veel van verwacht.
3*
Number23
-
- 8253 berichten
- 4941 stemmen
Prachtig geschoten film. Vol met mooie en lange scenes en mindblowing acteerwerk. Daarmee doel ik trouwens puur alleen op Fassbender, wat een rol zet hij hier neer. Vaak heeft hij niet eens woorden nodig. Alleen al die scenes in de metro, de bar en de vrijpartij met het Afro-Amerikaanse meisje zijn 4* waard. Van Mulligan ben ik daarentegen nog steeds geen fan. Ze doet het aardig, jammer dat ik haar personage een van de mindere dingen in de film vind. Maar de film blijft gewoon oogstrelend mooi
Weirdo_W
-
- 62 berichten
- 103 stemmen
Laat ik mijn mening over deze film positief beginnen. Ik vind het hele idee voor de film best goed eigenlijk. Op een onderwerp als seksverslaving rust nog steeds een taboe lijkt me. Meer als bij drugs- of alcoholverslaving. Ik was dus best benieuwd naar deze film. Vooral benieuwd hoe dit idee zou worden uitgewerkt.
Nou vond ik deze film dus echt helemaal niet boeiend eigenlijk en wel om de volgende redenen. Ten eerste vond ik het tempo in de film echt veel te traag. Neem nou de scene waarin zijn zus dat nummer zingt of die hardloopscene. Ik vond dit dus echt veel te lang duren en mijn aandacht verslapte dan ook flink. Vooral tegen het einde van de film begon het me ontzettend tegen te staan. Het gedeelte dat hij aan de bar zit, vervolgens gaat hij naar een of andere homotent en als klap op de vuurpijl ook nog een triootje.
Ik snap wel dat de film eerlijk en rauw, zeg maar 'in your face', moest overkomen. Het is natuurlijk een film over seksverslaving dus ik kon wel verwachten dat er de nodige seks in voor zou komen. Maar in deze mate? Ik vond het over het algemeen niet echt in dienst van de film staan. Ik had een beetje het gevoel dat ze er soms weer even lukraak een seksscène doorheen wouden gooien. Bijvoorbeeld als ze ineens voor een groot raam flink tekeer zitten te gaan. Ik vond het allemaal een beetje too much eigenlijk. Zeker tegen het einde van de film had ik meer het idee dat ik naar een pornofilm zat te kijken in plaats van een drama.
Ook vond ik dat er echt heel weinig ontwikkeling in het verhaal en de karakters zelf zat. Misschien daardoor kon ik ook nauwelijks meeleven met de personages. Dat vind ik eigenlijk wel vrij belangrijk bij een film als deze.
Ik wil niet zeggen dat er helemaal niets goeds in de film zat. Er zaten wel een paar aardige gedeeltes in, maar ze waren spaarzaam. Hoogtepunt wat dat betreft voor mij was de scene waarin ze in het restaurant zitten te eten. De ongemakkelijkheid straalde er vanaf en die knullige ober maakte het nog net een beetje erger ook (nog een vleugje humor ook). Erg sterk gedaan.
Maar al met al veel te weinig hoogtepunten in deze film. Ik vond het een ontzettend eentonige, langdradige en vervelende feel-bad-movie en ik was erg blij toen die afgelopen was.
1 ster
Madecineman (moderator films)
-
- 7484 berichten
- 1695 stemmen
Interessante en unieke film, goed gekozen onderwerp maar ook niet geheel vrij van enige zwaktes.
Op de eerste plaats is het een mooi geschoten film, niet het rauwe hand-held documentaire- achtige aandoende wat bij dit 'genre' erg in zwang lijkt te zijn de laatste jaren. Nee, prachtig belichte en uitgekaderde shots, lange tracking shots omlijst met mooie muziek. Absoluut de sterkste troef die Shame uitspeelt is het fenomenale acteerwerk, van met name Fassbender natuurlijk die een zeer geloofwaardige getroebleerde eenzame verslaafde neerzet. Een onsympathieke klootzak maar toch voelde ik uiteindelijk wel iets van medelijden voor hem. De bijrollen zijn eigenlijk zonder uitzondering trouwens ook allemaal erg goed hier.
Ik deel niet de mening dat de film op het einde de fout maakt om moralistisch te worden of dat de zelfmoord van Sissy overbodig zou zijn geweest. De zelfmoord maakt imo duidelijk hoe diep de verslaving zit bij deze man. Hij ziet gewoon niet dat mensen in zijn omgeving, waar hij ongetwijfeld van houdt en die ook op hem geven, het erg moeilijk hebben. Duidelijk dat Sissy ook een kutleven heeft en dat haar roep om aandacht vooral een hulpvraag is aan wellicht de enige persoon in deze wereld die ze vertrouwd en die ze familie kan of wil noemen... Echter is Branon zijn emotionele vizier zo vertroebeld door zijn verslaving dat hij het gewoon niet ziet tot het te laat is. Het einde is volgens mij ook gewoon open voor eigen interpretatie, althans ikzelf had niet het idee dat hij nu van zijn verslaving af was of niet. Ik bedoel gaat hij nu wel of niet achter die vrouw uit de metro aan? Overigens was dit nu dezelfde vrouw als uit het begin van de film? En zag ik het nu goed dat ze itt tot de eerste scènes geen trouwring meer aanhad? Dat laatste shot uit de film en de mogelijke betekenis houdt me nog steeds bezig iig...
De film kent enkele erg sterke scènes die goed de impact van een (seks)verslaving weergeven. Zo las ik dat het vreemd was dat zijn baas (en vriend) niet verder onderzoek deed naar de besmette PC. Echter komt de constatering dat hij niet gelooft dat zijn vriend en een van zijn beste medewerkers zo'n zieke geest kan hebben gewoon keihard aan. Ook de scene in die vieze homobar is erg sterk. Tot dan doet Brandon het met vrouwen waarvan je als kijker nog kan denken; Tja allemaal mooie vrouwen, ik zie het probleem nog niet zo erg. Echter maakt deze scene genadeloos duidelijk dat zelfs dat hem niet meer uitmaakt. De eenzaamheid die daar vanaf druipt is bijna onthutsend.
De seks in de film is niet geil of opwindend, het is gevoelloos, lelijk zelfs. Een automatische handeling zonder emotionele betrokkenheid, alsof je een pak suiker openmaakt. Enige uitzondering hierop is de seks met zijn collega. Daar gebeurt ineens iets tussen twee mensen, fascinerend om te zien. Hoe Brandon plotsklaps ook zijn eigen zwakte ontdekt en dat er nauwelijks meer een uitvlucht uit deze ellendige situatie voor hem is. De verslaving is sterker dan zijn eenzaamheid...
Shame is een erg kille, bijna nihilistische film (soms een beetje too much voor mijn smaak zelfs). Hier en daar twijfel ik wel of McQueen niet wat zijn doel voorbij schiet met de hoeveelheid en expliciteit aan seksscenes? Alhoewel ik begrijp waarom en wat hij hiermee wil bereiken bestaat de kans dat mensen het vooral over deze scènes zullen hebben en de rest, de eigenlijke kern, vergeten...
Lastige film om te beoordelen wel, zit constant te twijfelen tussen een 3.5* of een 4* maar neig nu uiteindelijk toch meer na het laatste.
4*, dan toch voor deze uniek ongepolijste filmdiamant.
NYSe
-
- 1749 berichten
- 1611 stemmen
Alvast het grootste pluspunt aan deze film is Michael Fassbender, die een acteerprestatie levert die maar zelden gezien wordt. Zijn Brandon Sullivan is introvert, charmant en bovenal in- en intriest. Hoe verder de film vordert, hoe meer de wanhoop en realisatie van zijn verslaving aan Fassbender's gezicht af te lezen is. Het triootje aan het eind van de film behoort tot de treurigste seksscènes uit de filmgeschiedenis, waar de climax bijna aanzet om te gaan huilen.
Lof ook aan Carey Mulligan, die zich zonder moeite overeind houdt naast dit acteergeweld. Haar Sissy is uitbundig, grappig, treurig en ontroerend. In een film die zich voornamelijk centreert rondom Brandon, zorgt Mulligan ervoor dat haar personage, wanneer in beeld, minstens zo boeiend blijft, ook al kunnen we haar stoornis maar moeilijk achterhalen.
De seks in de film is ongemakkelijk en kil. Het is een drug voor Brandon en dat zien we. Geen romantiek, geen liefde, geen passie, alleen maar seks. Dat dit hetgene is waar het bij Brandon om draait zien we in (nóg) een hoogtepunt van de film: er niet in geslaagd een meisje voor seks mee naar huis te nemen, wandelt Brandon uit pure wanhoop een gaybar binnen om zo snel mogelijk te worden gepijpt. De titel wordt ook in deze scène formidabel uitgelegd door Fassbender's uitdrukking.
Even kil en vreugdeloos is de setting. New York uit Shame is het New York uit New York, New York dat Sissy halverwege de film zingt. Deze versie is niet zwoel of vrolijk, maar treurig en eenzaam, een interpretatie van de filmmaker. De appartementen zijn groot, maar ook wit en kaal. De straten zijn verlicht als we Brandon zien wandelen, maar er zijn geen bekenden die hij tegenkomt. Iedereen is een vreemde voor elkaar en deze anonimiteit is precies wat Brandon zoekt om zijn verslaving te voeden: wanneer een potje seks met een collega toch uitdraait op iets serieuzers raakt Brandon in paniek en tijdelijk impotent. Hij kan uit schaamte geen mensen toelaten in zijn perverse wereld, wat de wanhoop verklaard als zijn zus opeens voor de deur staat.
Dat de film ondanks de kilheid niet vreselijk wordt om naar te kijken komt door de fantastische cinematografie. Ieder beeld is een feestje, met in het bijzonder het openingsshot. Het maakt de film toegankelijker, zoals dat ook gebeurde met Hunger, McQueens vorige film met ook al zo'n zwaar onderwerp en beeldschone beelden.
Een welhaast perfecte film, een meesterwerk.
merijn82
-
- 1874 berichten
- 413 stemmen
Goede en interessante film met uitmuntend acteerwerk.
Uiteraard begin ik met het benoemen van het spel van Fassbender. Hoe hij de eenzame, verslaafde en gefrustreerde Brandon neerzet is in één woord fenomenaal. Daar heeft hij overigens lang niet altijd woorden voor nodig. Zijn gezichtsuitdrukking en houding verraden vaak genoeg over zijn gemoedstoestand en het is ontzettend knap om te zien hoe dat naarmate de film vordert steeds een tikkeltje intenser wordt. Ik had geen idee dat hij hiertoe in staat was. Ik heb een paar films gezien met Fassbender in de hoofdrol, maar als je hem bijvoorbeeld in Eden Lake aan het werk ziet dan is het allemaal maar doorsnee. Zo'n rol als deze is hem blijkbaar op het lijf geschreven. Nu ook snel maar eens Hunger gaan bekijken.
Naast dat het acteerwerk voor mij het grootste gedeelte van de film maakt, zitten er op filmisch gebied ook een aantal zeer interessant geschoten scènes in. De meest in het oog springende was voor mij de hardlopende Brandon. Maar zo waren er nog wel meer. Ook de beklemmende muziek vond ik een pluspunt.
Dat Shame een zeer vakkundig gemaakte film is neemt niet weg dat het hier en daar een beetje langdradig wordt. Natuurlijk ontkom je bij het neerzetten van een verslaafde niet aan een bepaalde sleur en terugkerende rituelen, maar er had wat mij betreft iets meer 'verhaal' aan toegevoegd kunnen worden. Zo had ik het bijvoorbeeld niet vreemd gevonden als Brandon zijn baan op de tocht zou komen te staan. Alleen al die porno op zijn PC was al aanleiding tot wat meer onderzoek geweest. En zo kan ik nog wel wat toevoegingen verzinnen om het geheel wat vlotter te maken.
Ik vond het verder niet storend dat de zelfmoord van zijn zus wordt 'gebruikt' om de film een bepaalde richting op te duwen. Ik denk dat ernstig verslaafde mensen zoals Brandon inderdaad alleen maar door middel van een bepaalde gebeurtenis wakker geschud kunnen worden. Wat ik verder fijn vond is dat er weinig bekend werd gemaakt over de achtergrond van broer en zus. Daar heb ik als kijker liever zelf een idee bij. Overigens zie ik het einde van de film als volgt:
Na de zelfmoordpoging van zijn zus is het duidelijk dat Brandon inziet dat het zo niet verder kan (dat interpreteerde ik op deze manier door met name de scène waarin hij wanhopig en huilend in de regen ter aarde stort) en dat hij zijn situatie wil gaan verbeteren. Dat hij die plannen heeft blijkt ook al uit de scène waarin hij al zijn spullen weggooit overigens. Op het laatst, in de metro, lijkt het erop alsof hij bewust niet achter de vrouw met wie hij veelvuldig oogcontact heeft aangaat. Hij wil het zo niet meer. Of iemand als Brandon dit allemaal zo maar even (zonder hulp) kan veranderen is een tweede...
Al met al een erg goede film. Hier en daar dus wat traag, maar over het algemeen bleef ik toch geboeid kijken en heb ik met name van het acteerwerk kunnen genieten. Waar ik mij ook mee heb vermaakt is dat er een aantal nietsvermoedende stelletjes hun valentijnsdag/valentijnsdate bij deze film wilde vieren. Het 'wat een kutfilm' was dan ook veelvuldig te horen tijdens de aftiteling, in de zaal waar ik gisteren zat.
4*
Karl van H.
-
- 2808 berichten
- 2103 stemmen
De ultieme film om met je vriendinnetje op Valentijnsdag te gaan bekijken. Voorwaarde is wel dat je vriendinnetje van ontzettend goede dramafilms houdt met fenomenaal acteerwerk - Fassbender spat werkelijk van het scherm af, en het enige wat hij daarvoor nodig heeft is een getergde blik - en het prachtigste camerawerk dat je in lange tijd hebt gezien. Shame is op zijn best in McQueens lange shots - Fassbender die door de straten van New York rent, Fassbender op date, Fassbender die geen erectie weet te krijgen, Fassbender die zijn zusje voor de tv de deur wijst -, maar de rest van de tijd valt er meer dan te genieten (op een wrange manier, dat wel) van de complexe karakters. Shame gaat over een iemand die tegelijkertijd sympathiek en onsympathiek is, tegelijkertijd menselijk en onmenselijk, tegelijkertijd een viespeuk en gewoon een heel zielige man. De film is niet zo kil en ongemakkelijk als ik van tevoren had verwacht, integendeel, hij is afstandelijk maar toch emotionerend, en het enige ongemakkelijke moment is het moment waarop Fassbender zich zelf alleen maar ongemakkelijk voelt (namelijk, als zijn zus seks heeft in de kamer ernaast). Hunger was al geen onaardig debuut, maar met deze film gaat McQueen daar dubbel en dwars overheen: een van de beste films sinds tijden.
Shinobi
-
- 4260 berichten
- 2498 stemmen
Een erg mooie film om te zien met zeer sterk acteerwerk van Fassbender als Brandon, wat zet hij hem toch perfect neer met al zijn onvolkomenheden en om Carey Mulligan als Sissy niet te vergeten, ik had geen idee dat zij zo mooi kon zingen.
En om de mooie lange shots niet te vergeten waarin soms geen eens dialoog nodig was, maar het beeld voor zich laat spreken.
Klein minpuntje vond ik wel de overdreven veel seksscènes, maar goed is misschien ook wel te verwachten in zo een film. Maar wel knap hoe Fassbender zijn frustraties zo laat zien. Vooral te zien als hij het met zijn collega wilt doen, maar geen harde krijgt om het vervolgens wel met een prostituee te doen.
Trouwens ik weet niet of ze het expres erin verwerkt hebben dat Sissy uit Los Angeles (de stad waarin Drive zich afspeelt) komt en ze zegt ook nog iets in de trant van:"I don't know how to drive." Ik vond het op zich wel grappig.
4,0 Sterren.
Dreiecke
-
- 2768 berichten
- 902 stemmen
Een heel mooi uitgevoerde film, met lange opnamen en in een eigen stijl.
Goed geacteerd door Michael Fassbender en ook een interessante rol van Carey Mulligan.
Steve McQueen weet seksverslaving aan de orde te stellen op een niet-goedkope manier. Er komt wel aardig wat seks in beeld, maar door de muziek eronder en door de vage, trippy beeldenmontage verandert de lading van seksueel steeds naar emotieloos of zelfs geladen met een bepaalde mistroostigheid.
Dit vind ik knap gedaan.
De seksverslaving kan m.i. in deze film in gedachten ingewisseld worden voor ook andere verslavingen (drugs bv), vrijwel alle gegevens en gebeurtenissen blijven dan overeind. Ook knap dat de film dus universeel gezien kan worden en aan meer zaken herkenbaarheid geeft.
Er wordt m.i. gebruik gemaakt van wat symboliek. De vorm van de film zie ik als een cirkel, waarbij het eind zo goed als aansluit op het begin (op een ring + andere kleding en make-up van het meisje na). De vrouw in de metro zie ik mede daardoor als de gepersonificeerde verleiding.
Het viel mij op dat als de vrouw in het begin opstaat en de trein verlaat, zij geen interesse toont in de man, waardoor ik denk dat hij het voorgaande, de verleiding, voor het grootste deel fantaseerde (alleen zelf zo zag).
In het begin draagt zij 2 ringen, later 1. Misschien het afwikkelen van een innerlijk proces in de man?
Ik kan niet zeggen dat hij al genezen is, want de fantasie blijft hem m.i. parten spelen. Hij ging er deze keer niet verder in mee, maar dat is geen garantie voor altijd. Hij blijft 'het meisje' als verleiding tegenkomen.
Wat ik wel denk te weten, is dat men in de meeste gevallen niet zomaar zonder professionele hulp van een fikse verslaving afkomt. Dat is óf een (veel) langer en moeilijk proces óf lukt regelmatig helemaal niet.
Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Daarnaast leg ik dan nog de littekens op de armen van de zus + de voor mij gevoelsmatige cirkelvorm van de film en trek ik de conclusie dat een en ander zich herhaald heeft en zich in die lijn wellicht weer gaat herhalen.
Tot de ringen op zijn bv? Of symboliseren de ringen de mate van verbondenheid met de verleiding?
Dan zou het misschien de goede kant opgaan.
jipt
-
- 3416 berichten
- 3154 stemmen
Triest en desolaat portret over seksverslaving, met enkele pijnlijke maar erg sterke scènes. Fassbender had dit jaar de Oscar mogen krijgen, maar dat is een onmogelijke opgave in het preutse Hollywood. dikke 4*
wwelover
-
- 2553 berichten
- 3491 stemmen
Wat een indrukwekkende en trieste film. Schitterend gefilmd en een regelrechte schande dat deze film genegeerd is bij de Oscars. Deze film had van mij best, beste film, beste acteur, beste bijrol, beste cinematografie en beste muziek mogen winnen (minimaal). Fassbender speelt echt geniaal en ook Mulligan is fantastisch. Het verhaal is klein, maar gewoon uitstekend verfilmd. Veel seks ja, maar ook dat is gewoon erg mooi gefilmd. Maar ik denk dat Fassbender zich wel vermaakt heeft tijdens de opnames.
4.5*
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Shame is het type film dat al snel een meesterwerk genoemd wordt, maar ik weet niet zeker of hij dat wel verdient. Natuurlijk kun je er bewondering voor hebben dat Steve McQueen een onderwerp aansnijdt dat eigenlijk al genegeerd wordt. Ook is het ontegenzeggelijk goed gefilmd en zitten er enkele indrukwekkende scènes tussen (New York, New York is het hoogtepunt, knap dat van zo'n triomfantelijk liedje zoiets pijnlijks gemaakt wordt). En uiteraard is het acteerwerk van hoog niveau met acteurs als Fassbender en Mulligan in moeilijke rollen.
Alle goede kanten ten spijt bleef ik toch wat leeg achter. Brandon is seksverslaafd. Dat is de hele film. McQueen weet goed over te brengen hoe het leven van een seksverslaafde eruit ziet, maar meer haal ik er ook niet uit. Dat maakt op zich niet zoveel uit, maar ik heb de indruk dat McQueen ook nog iets wilde zeggen dat er niet zo sterk uit komt. Als het puur op de seksverslaving gericht was dan was een lengte van 60 minuten meer dan genoeg geweest, maar het personage van Mulligan en vage verwijzingen naar een duister verleden duidden naar meer betekenis. Hoe goed Mulligan ook acteert, ik bleef de indruk houden dat Sissy in het script geforceerd was om wat meer in Brandon los te maken. De emotionele uitbarsting van Brandon als gevolg van de zelfmoordpoging van zijn zusje voelde dan ook meer als een plotontwikkeling dan een karakterontwikkeling aan en goed acteerwerk kan dat maar tot in beperkte mate verhullen. De film is op zijn best als hij observeert, maar zodra er iets nadrukkelijker een verhaal is wordt het minder. Daarom werken die hints naar het verleden mij niet zo. Het heeft zelfs iets gemakzuchtigs, alsof het een poging is om Brandons probleem dieper te laten lijken zonder de moeite te nemen om die diepte ook daadwerkelijk in te duiken. Brandon bestaat als personage een beetje in een vacuüm. Hij is seksverslaafd en dat is alles wat we echt over hem weten. Dat kan genoeg zijn voor een observerende film, maar voor een verhalende film is het te karig om even te zeggen "We come from a bad place". Een erg afgezaagde zin als je het zo leest.
Het is niet zozeer dat de film mij onberoerd bleef. Ik was niet zo ontdaan of geëmotioneerd als vele andere kijkers, maar een deel van de spanning van Brandon kon ik wel voelen en scènes als die waarin hij over straat rent kan ik lang naar kijken. Maar ik weet niet of Shame een film is waar de som zo sterk is als zijn delen.
3*
Montorsi
-
- 9620 berichten
- 2272 stemmen
Sterke opvolger van Hunger.
McQueen is alvast een regisseur die tot nu toe een goeie scherpe, korte en treffende titel op zijn films weet te plakken. Ook op het regisseursvlak weet hij vooruit te gaan. Waar Hunger vooral imponeerde in één scene, is het hier het pijnlijke en trieste bestaan van twee personen wat bijblijft. Bovendien is verslaving op zich een mooie achtergrond, en is deze verslaving daar wel een bijzonder interessante variant op.
Mooi geschoten, ietwat aan de trage kant maar niet storend, mooie soundtrack, en een fijn script. Fassbender blijft toch wel een hele sterke acteur, vond ik al toen hij net opkwam, maar is er inmiddels na zijn echte doorbraak zeker niet minder op geworden. Naast Mulligan, de andere hedendaagse topper, heb je een cast waar menig cineast van zal dromen vermoed ik.
Scripttechnisch ook een goede keus de achtergrond weg te laten, en bepaalde scenes niet chronologisch te laten verlopen. Werkte erg goed. Al met al weer een hele goeie film van McQueen, regisseur om in de gaten te blijven houden. Had deze film nog ietsje beter verwacht misschien, maar ik zou ook niet weten op welk vlak.
4*
Ach ja zo'n sexverslaving gaat vanzelf wel weer over, schat ik in.
Baseer je dat nog ergens op? Lijkt me juist een van de moeilijkste dingen om van af te komen, aangezien het niet alleen een verslaving is, maar sex daarnaast ook gewoon pure oerinstinct is. Geheelonthouding zit er vrijwel niet in met andere woorden, dat is toch wat anders dan iemand met een drugsverslaving. Ook heel zwaar, maar daar kun je door het spul niet meer om je heen te laten zijn (lees: ontwenningskliniek oid) lichamelijk vrij snel niet meer afhankelijk van zijn.
clockwork72
-
- 2727 berichten
- 1582 stemmen
Zeer goede film dit, uitstekende acteerprestaties, vooral Fassbender, erg goed acteur. De situatie waarin de hoofdpersoon zit wordt echt van kwaad tot erger. Ook erg mooie en memorabele soundtrack.
4*
JacoBaco
-
- 10564 berichten
- 2326 stemmen
Een film wat veel meer is dan alleen een film over een man met een chronische verslaving aan pornografie en seks. De film gaat expliciet in op de effecten van zo'n verslaving. Daar is als kijker enige empathie voor nodig, maar gelukkig is daar Michael Fassbender die één van zijn meest uitdagende en intense rollen neerzet! En bovendien creëert de film ook een bepaalde atmosfeer door de visuele kunst in combinatie met een prachtige score! Ook zijn details belangrijk zoals Brandon die in volle glorie door het beeld loopt en vervolgens staat te pissen in zijn appartement. Dat draagt allemaal bij aan het realisme en bij een realistische film horen realistische handelingen. En zo zijn er meer van dat soort kleine dingetjes die op de eerste plaats overbodig lijken, maar dit verre van het geval is.
Ik vind het knap dat de film heel erg ingaat op de pure lusten. Er komt geen liefde bij kijken, het is louter een sterke innerlijke aandrang naar pornografie en seks. Je hele leven is hier eigenlijk 24/7 op afgestemd. Ze zeggen weleens bevrediging is de dood van verlangen. Daar ben ik het volledig mee eens. Al ervaart iedereen dat op zijn eigen manier en het hoeft geen probleem te zijn. Maar het kan een belemmering worden wanneer het extreme vormen begint aan te nemen. Je verlangt bijvoorbeeld naar een goed huwelijk met een gezinnetje, een baan en alles erop en eraan, maar wanneer mensen dat bereikt hebben, komt er toch weer een verlangen naar iets anders, iets groters, spannenders of meer uitdagend. Eigenlijk continu bezig je verlangens proberen te bevredigen en steeds weer een grens overschrijden om jezelf maar te kunnen pleasen. In Shame zien we bijvoorbeeld dat Brandon zich oraal laat bevredigen door een man. Dit heeft er niets mee te maken dat hij eventueel bi-sexueel is. Integendeel, het gaat hier om grenzen overschrijden, pure lust en frustratie! Ook zien we dat wanneer hij een trio heeft met 2 vrouwen hoe tegenstrijdig het is. Enerzijds is het voldoening, anderzijds is het verdriet en leegte.
Het einde vind ik perfect, maar de hardloopscène viel in mijn beleving wat tegen. Ik had er al het e.e.a. over gelezen, maar in gedachte had ik het mij heel anders voorgesteld! Shame geeft voor mij een diep ontroerend beeld en gevoel hoe het is om te moeten leven met een seksverslaving en er daardoor buitengewoon frustrerende intense conflicten kunnen ontstaan tussen liefde en lust. En niet te vergeten, eenzaamheid! Fassbender zet een belachelijk goede rol neer, maar wordt ook prima ondersteund door Carey Mulligan. Ook zij zet iets overtuigds neer. Ik ga Shame absoluut nog is een keer kijken! Deze film zal voor mij hoogstwaarschijnlijk gaan uitgroeien tot een pareltje! Tot die tijd 4,0!
Theunissen
-
- 11414 berichten
- 5338 stemmen
Best een aardig drama (ook nog eens origineel) die vooral dankzij Michael Fassbender, zeer goed te bekijken viel. Het verhaal is best goed en ook boeiend en de persoon in kwestie Brandon (Michael Fassbender) had inderdaad een probleempje (de overige personen in deze film trouwens ook) maar eerlijk gezegd vond ik het nog wel meevallen. Hij kon zo iedere vrouw (ook nog zeer fraaie vrouwen) om zijn vinger winden, dus echt een probleem had hij eigenlijk niet. Normaal heb ik het niet zo op mevrouw Carey Mulligan maar in deze film speelde ze tenminste niet eens de rol van onnozel tutje en ze speelde ook best leuk en goed. Het eerste shot van haar onder de douche (inclusief een buikje) was eveneens best fraai. Maar zoals gezegd steelt Michael Fassbender toch weer de show in deze film want hij speelde echt geweldig. Er zat ook redelijk wat bloot in deze film welke best fraai wordt weergegeven. Al met al een lekker drama wat zich prima wegkijkt en het einde (laatste 10 minuten) vond ik heel goed.
james_cameron
-
- 5971 berichten
- 9108 stemmen
Fascinerend, indringend portret van een seksverslaafde, emotioneel afgesloten man (Michael Fassbender), die steeds dieper wegzakt in egocentrisch gedrag en eenzaamheid. Fassbender is fenomenaal goed en bewijst net als in Hunger dat hij op zijn best is wanneer hij geregisseerd wordt door Steve McQueen. Net als Hunger beschikt Shame over een prachtige beeldvoering, met lange shots en weinig dialogen. Net als Hunger is Shame helaas wat aan de afstandelijke kant, waardoor het moeilijk meeleven is met de personages. Het onderwerp vraagt natuurlijk om expliciete scenes en veel naakt, iets waar de film zeker niet voor terugdeinst. Regisseur McQueen slaagt er echter in om alles krachtig maar niet goedkoop en plat in beeld te brengen, daarbij geholpen door een unaniem sterke cast (Carey Mulligan is ook erg goed) en een mooie soundtrack.
tomzorz
-
- 67 berichten
- 322 stemmen
De slavernij aan instincten. McQueen doet een prima job met het uitbeelden van de l(a/u)st die een man moet meetorsen en soms wel eens kan neerhalen.
Op sommige momenten tijdens de film dacht ik wel dat het iets te ver en te gemakkelijk ging. Maar achteraf bekeken vind ik het wel gerechtvaardigd, via de extrema's treft hij precies de essentie en pijnlijke realiteit van de kwestie. Het is soms zeer plat, maar dat is dan ook net de pure waarheid en waar het om draait.
De film weet je ook de hele rit vast te houden met haast enkel zeer mooie cinematografie. De dialogen zijn dun bezaaid, maar als ze er zijn dan weten ze de spanning lekker op te krikken.
De frustratie, de drang, het verlangen, je kan jezelf ervoor haten en schamen, maar je kan je er niet van bevrijden... tot het bevredigt is. En dan begint het weer opnieuw. En telkens wordt die grens het stukje verschoven... tot je je als hetero zelfs laat pijpen door een man
Gaan we eronder door of bestaat er toch een wil en een weg die genoeg tegenstand kan bieden? Een worsteling van allen tijde, en dit is een uitstekende actuele weergave daarvan.
Phoenix
-
- 7846 berichten
- 1418 stemmen
Zeer fraai in de donkerste (letterlijk én figuurlijk) momenten, vooral wanneer de main theme van de score weer om de hoek komt kijken, maar af en toe ook iets te gerekte scènes. Zo'n scene in het restaurant had zijn functie na 1/3e van het uiteindelijke shot wel behaald vond ik.
Fassbender is verder nu al dé acteur van 2012, wat een beest.
4*
Ste*
-
- 1960 berichten
- 1283 stemmen
Bah, wat duurt het allemaal lang. Een hoop gestileerde lange shots, hippe locaties. Maar tot ver in de film gebeurt er gewoon geen reet. Nou vind ik dat eigenlijk nooit erg, maar dan moet het wel op een of andere manier boeiend zijn.
Heel die seksverslaving komt totaal niet overtuigend voor het voetlicht. Tja, hij kijkt porno en neukt af en toe een wijf, maar om nou te zeggen dat zijn gedrag ongezond of extreem overkomt, nee niet echt. Pas op het laatst loopt het allemaal een beetje uit de hand, maar toen was m'n aandacht echt allang verslapt.
Ik hou duidelijk meer van dialogen en een naturelle sfeer in films. En als er met lange shots en weinig woorden, irritante plingelmuziek en een lui kleurenfilter een bepaalde sfeer geschept wil worden... tja, dat is mijn ding meestal gewoon niet zo. In ieder geval niet in deze film.
Niet slecht of onvoldoende, wel saai en vervelend.
2,5 - 3*
T.O.
-
- 2206 berichten
- 2463 stemmen
Zeer relevante film en compromisloos gebracht door McQueen. Door het afstandelijke onderwerp en de verknipte karakters is het soms wel moeilijk om helemaal in de film op te gaan. Dat effect bereikt de film m.i. dus niet, hoewel dat gezien de inhoud ook een lastige opgave is natuurlijk. Helaas schiet het ook nog wat uit de bocht via de opeenvolgende scènes van de homobar en de zelfmoordpoging.
De appartementen zijn groot, maar ook wit en kaal. De straten zijn verlicht als we Brandon zien wandelen, maar er zijn geen bekenden die hij tegenkomt. Iedereen is een vreemde voor elkaar en deze anonimiteit is precies wat Brandon zoekt om zijn verslaving te voeden: wanneer een potje seks met een collega toch uitdraait op iets serieuzers raakt Brandon in paniek en tijdelijk impotent. Hij kan uit schaamte geen mensen toelaten in zijn perverse wereld, wat de wanhoop verklaard als zijn zus opeens voor de deur staat.
Mooi verwoord, dit is precies de essentie van de combinatie tussen verslaving en eenzaamheid die de film tracht te laten zien.
P.s. leuk om overigens New Yorkse danceklassiekers van Tom Tom Club, Blondie en Chic achter elkaar te horen
BBarbie
-
- 12795 berichten
- 7632 stemmen
Erg mooie, gevoelige film over een yuppie, die als de dood is om iemand zijn zorgvuldig afgeschermde, haast steriele wereldje binnen te laten dringen en die derhalve noodgedwongen zijn seksverslaving bevredigt door vluchtige one-night-stands en frequent masturberen. Hij komt in de problemen, wanneer zijn extroverte zus zich in zijn leven binnendringt én wanneer de relatie met een collega (knap gespeeld rolletje van Nicole Beharie) net iets verder dreigt te gaan dan oppervlakkige seks.
Een niet alledaags thema, dat door Steve McQueen binnen de contouren van een quasi-anoniem New York met veel gevoel wordt vormgegeven, met name door lange nadenkmomenten.
Meest gedenkwaardige scène: het oogcontact tussen Michael Fassbender en Lucy Walters in de metro, met een geweldige mimiek van Walters. Erg subtiel. Ik vermoed dat wij deze roodharige de komende jaren nog wel vaker zullen tegenkomen.
Het laatste nieuws
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer | MovieMeter Recap
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Eerste trailer uitgebracht van nieuw seizoen 'Mayor of Kingstown' met Jeremy Renner die is teruggekeerd na zijn heftige ongeluk
Bekijk ook
Jagten
Drama, 2012
713 reacties
La Vie d'Adèle
Drama / Romantiek, 2013
683 reacties
12 Years a Slave
Drama / Biografie, 2013
525 reacties
Submarino
Drama, 2010
145 reacties
Ruang Rak Noi Nid Mahasan
Drama / Romantiek, 2003
67 reacties
El Abrazo de la Serpiente
Drama / Avontuur, 2015
43 reacties
Gerelateerde tags
new york citypornografiesex addictionco-workers relationshipinternet pornself-loathing brother sister relationship
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.