The Black Cauldron (1985)

Eigenlijk gewoon gekeken om, als grote Disney-fan, het lijstje van 46 Disney-Classics af te werken. The Black Cauldron was de film die werd gemaakt tussen het hartverwarmende Fox and The Hound (beter bekend als Frank & Frey), en het fel ondergewaardeerde The Great Mouse Detective. Kon dit dan nog mislopen ? Ja, dus...

Het grootste probleem van de film is misschien wel "het compleet anders zijn" dan de andere Disney-films. De film speelt zich af in waarschijnlijk de meest duistere wereld die Disney ooit heeft gecreëerd, waardoor de film meer weg heeft van Lord of The Rings. Geen kleurrijke bossen met vogeltjes of sierlijke kastelen. De "Horned King" is best wel angstaanjagend voor een Disney-Villain, maar komt jammer genoeg niet uit de verf. Zelfs het groene sidekick wezentje begon mij meer op mijn zenuwen te werken dan op mijn lachspieren. De schattige, knuffelachtige Disney wezentjes ontbreken en vooral de mooie boodschappen die Disney er altijd wist in te stoppen. Door dit alles kreeg een Disney-film voor de 1ste keer een PG-rating. En als Jeffrey Katzenberg niet een hele resem scenes had gecut had het wel eens een PG 13 kunnen worden.

Een film waardoor Walt al eens een keer moest omdraaien in zijn graf. Disney bracht dan ook de film niet meer onder de aandacht en bleef weg met merchandise en her-releasde de film dan ook niet.

2.5*

Hmmm.

Helaas niet echt goed o.i.d. En dat heeft vooral te maken met het ontbreken van voldoende humor en charmante characters. Ook de tekenstijl vond ik iets minder. Irritante stemmetjes in de originele versie helpen ook niet mee.

Toch onderhoudend en nergens echt slecht. Maar ondanks de grote hoeveelheid magie, niet Disney's magie.

Redelijk.

Ik heb dit altijd al een vreemde eend in de bijt gevonden. In de tijd dat ik graag naar klassiekers keek als Robin Hood, Peter Pan en Belle en het Beest, kwam mijn vader opeens aan met één of andere Taran.

Wat na een paar seconden duidelijk wordt is dat het verhaal veel donkerder is dan andere Disneys. De zwarte ketel wordt geïntroduceerd en al snel zien we ontvoeringen, draken, heksen en skeletten. Nu is dat niet de eerste keer in een tekenfilm, maar grafische stijl doet vermoeden dat we hier niet met een vrolijk sprookje te maken hebben. De film kent veel onheilspellende momenten zoals de kwade Hoornkoning, de ontvoering van het varkentje, het kasteel en het dode leger.

Ik merk wel dat ik op latere leeftijd meer eisen stel aan een film. Zo zijn diverse characters erg oppervlakkig en sommige oninteressant. Ik had graag mee info gehad over de Hoornkoning. Weet alleen dat ik hem vroeger wel cool vond. Deze film is als pure Disneyfilm niet geslaagd. Maar een ander filmpje - buiten al die zoetsappige Disneys met hun - af en toe - vreselijke gezang - is toch wel goed te doen.

Ik zal toevallig de nieuwe uitgaven staan in de FRS, en kwam erachter dat ik deze nog niet eens gezien had. Dat kan natuurlijk niet als Disney liefhebber, en dus ben ik hem gelijk gaan kijken, maar de titel Disney verdiend deze film niet.

Je word gelijk in het verhaal gegooid zonder enige voorgeschiedenis en kennismaking met de personages. Personages die niet eens leuk zijn en totaal geen Disney gevoel geven, tenminste niet aan mij. Vond het allemaal te donker, te wraakzuchtig, teveel enge scenes, en te weinig scenes die je echt dat lieve Disney gevoel geven, en waar je even kan ademhalen en kan lachen om de dwaze dingen die de personages meemaken. Het blijft de hele film erg donker en het is dan ook geen film voor de kleintjes onder ons. Het enige wat leuk was aan deze film was Henry, die vond ik dan wel erg schattig, en het begin was ook leuk, dat boerderijtje en die dieren gaven wel een goede sfeer, maar zodra ze weg gingen, was dat in mijn ogen weg. En Taran deed me heel erg denken aan Arthur van The Sword en the Stone, vooral qua tekenstijl maar ook qua personage zelf. Dat is verder niet erg want ik heb Arthur altijd leuk gevonden.

Maar wat er al eerder is aangegeven in reviews, het lijkt wel alsof deze film gemaakt is onder dwang, dat de makers er geen zin in hadden en het maar 'even snel' in elkaar gedraaid hebben.

Jammer hoor, die nieuwe uitgaven mag in de winkel blijven, dit is geen waardige Disneyfilm voor mij, op het goed aflopende einde na dan

Een zeer pittige Walt Disney als je het mij vraagt.
Vol dood en verderf, geen liedjes en weinig vrolijkheid.
Toch siert het Disney wel om eens buiten het boekje te gaan.
Verhaal is erg spannend en gaat non-stop door.
De personages zijn erg leuk uitgedacht en bepaalde van deze proberen toch nog een beetje de vrolijke invloeden terug te laten komen. Hiermee bedoel ik de schjagie elf, gordie en de harp-speler.
Toch zag ik wat invloeden van deze film terug in andere films.
Die Gordie lijkt qua gedrag toch erg veel op dobie van HP. Maar ook de mogelijkheid om in een kom te kijken met gedachten vindt je terug in HP.
De 3 hekjes zie je qua karakters weer terug in Hocus Pocus met Midler en Parker.
Waar ik erg van schrok was ook het idee van de zelf opoffering van Gordie. Ook met de tekst, ik heb geen vrienden...ik kan wel dood!!!!. Gelukkig komt het natuurlijk altijd weer goed met de Walt Disney films, dus ook Gordie zien we weer levend terug en overwint het goede het van het kwade.
Al met al een top film om te hebben in je collectie.
Toch raad ik de ouders aan om deze film aan de kleinste onder ons niet te laten zien. De film is erg duister en bepaalde scenes kunnen als zeer beangstigend kunnen ervaren. Ik denk dat de hoofdschurk ook een van de engste is tot nu toe van alle Walt Disney films.
De duisterste Walt Disney van allemaal tot nu toe!!!

Van mij een dikke 4.0*

Disney's donkerste en minst succesvolle klassieker is er een uit duizenden.
De documentaire 'Waking Sleeping Beauty' maakte me weer nieuwsgierig naar de film die een dieptepunt tekende in de Disney geschiedenis. Aan het eindproduct valt dit niet te ontkennen. 'The Black Cauldron' is een slecht uitgewerkte film. Toch heeft hij zijn charme.
Het is goed te merken dat er drie boeken in één script zijn geperst. 'The Black Cauldron' zit vol potentiële wendingen en avonturen die langer mochten duren. Vanaf de eerste scène zit de vaart er daardoor in wat het verhaal zelf niet ten goede komt.
Taran's avonturen zijn interessant en de personages die hij onderweg ontmoet zijn memorabel maar geen van beiden zijn goed uitgewerkt. Het geeft de dubbele smaak van vermaak en onbevrediging. De dialogen zijn matig en hoewel zij goed in lijn zijn met de vaart van het verhaal is bijna alles wat wordt uitgeslagen een cliché quote die in elke actiefilm te horen is.
Ondanks dat een goed verhaal slecht wordt aangepakt is 'The Black Cauldron' een verfrissend uitstapje van Disney's normale repertoire. Het maakt de schrikmomenten onverwachts en de horrortafarelen nog donkerder. Het is zonder twijfel Disney's zwartste film, met donkere humor en grauwe beelden. Ik kan me niet vinden in mijn bericht van zes (!) jaar geleden dat de animatie slecht is. Het is zeker geen meesterwerk, maar juist deze animatie past bij het verhaal. Alsof 'Fantasia' de donkere gedeeltes van 'Sleeping Beauty' ontmoet.
Door het originele verhaal blijft 'The Black Cauldron' een goede inhoud hebben, ook al komt deze nooit tot stand. De film is origineel en toch wanhopig cliché, kinderlijk maar grauw, vermakelijk maar slecht. Het cijfer gaat omlaag want er zijn weinig films die zo erg op de middellijn balanceren.

Naast de duivel op de berg tijdens Walpurgisnacht in de film Fantasia, is The Black Cauldron verreweg het duisterste wat Disney uitgebracht heeft. Toch heeft de film in de vorm van het aandoenlijke wezentje Gurgi wel typische Disney situaties en wordt het geweld nergens echt expliciet. Hoe dan ook, door de krakende stem van John Hurt en de animaties van de Horned King is de film ook verre van geschikt voor de allerjongsten, daar helpt een geanimeerd dodenleger ook goed aan mee.

Jammer blijft alleen dat de personages zelf weinig uitgewerkt zijn en er in bepaalde opzichten toch ook wel een erg groot contrast tussen de lichtvoetige en de wat zwaardere scenes zit. De animaties zijn echter wel behoorlijk goed voor zijn tijd, het is duidelijk dat Disney hier voor het eerst de mogelijkheid had om computers te gebruiken. Alles bij elkaar toch wel een verademing ten opzichte van de bravere Disney-klassiekers, aan de andere kant ook verre van het sterkste werk wat men daar heeft afgeleverd.

Hoewel het verhaal behoorlijk vergelijkbaar is met de grote fantasy avonturen (Lord of the Rings) en duidelijk geïnspireerd is door Europese folklore, is The Black Cauldron een behoorlijk leuk avontuur. Duister voor Disneybegrippen, maar wat mij betreft moet dit goed te doen zijn voor kinderen vanaf een jaar of 6-8. Het verhaal wint het niet van bijvoorbeeld The Las Unicorn of The Land Before Time, maar de tekeningen zijn prachtig. The Horned King is behoorlijk overtuigend. Een leuke schurk! (jammer dat het ondodenleger geen goede vorm krijgt). Gurgi doet me denken aan een wat vriendelijkere versie van Gollum. Een groot pluspunt is het wegblijven van de liedjes. Iets waar ik bij Disney altijd jeuk van krijg. Dat het redelijk afwijkt van andere Disney tekenfilms, vind ik juist een pluspunt.

"... voor een Disney film"

Inderdaad, deze film is best duister "voor een Disney film", maar daarmee is het meeste dan ook wel gezegd vind ik. De combinatie van een aantal typische Disney elementen met wat duistere toevoegingen werkte voor geen meter.

Je zit eigenlijk met een typische Disney cast van good guys (schattige varkentjes, een wannabe held en een knuffelsidekick) die plots in een donkere wereld ronddollen. Om dan af en toe weer langs een paar roze elfjes langs te gaan. Tel daarbij het enorme suffer verhaal op en je hebt de grootste pijnpunten van de film te pakken.

Visueel zitten er een aantal mooie achtergronden in, maar deze clashen met het slordige character design en een aantal luguber lelijke effecten. Enkel het bliksem effect (met de weerkaatsen op afzonderlijke voorwerpen) was geslaagd, de rest leek zo uit één of andere cheesy 80s pulp film te komen.

Voor wie een echt duistere film verwacht, er zitten skeletjes in, de kleuren zijn wat donkerder en je ziet ook een paar druppels bloed. Daarmee moet je het dan ook echt stellen, want meer zieke shit heeft deze film echt niet te bieden.

Vond het een zeer povere combinatie, waarbij Disney wel de intentie had een duisterdere fim te maken, maar halfbakken te werk gaat en daarmee het hele idee keldert. Het resultaat is een mislukking die zelfs met z'n 75 minuten nog veel te lang blijft aanslepen.

1.0*

Arise, my messengers of death! Our time has arrived!

Gisteravond had ik nog wel zin om iets te kijken na I Am Number Four maar ik wou het dan ook weer niet te laat maken. Een perfecte gelegenheid dus om een Disney op te zetten want dat zijn meestal vermakelijke films die nooit echt lang duren. Van deze The Black Cauldron had ik nog nooit gehoord maar toen ik hem een tijd geleden tegen kwam, kon ik het natuurlijk niet laten liggen om mijn collectie te vervolledigen. Met geen enkel idee waaraan ik me kon verwachten begon ik aan de film. En eerlijk gezegd, het is een gemengd gevoel geworden.

Wat direct opvalt is hoe donker de film eigenlijk wel is, qua stijl deed het me zelfs eerder wat denken aan de Lord of the Rings verfilming uit '78. Het is dan ook jammer dat de interessante setting compleet niet lijkt samen te gaan met de schattige personages die zo typisch Disney zijn. Langs de andere kant geeft dit wel een interessantere dimensie aan heel de Disney wereld. Zo is de bijna-dood van Gurgi vanwege het gebrek aan echte vrienden iets dat compleet non Disney is en eerlijk gezegd, ik kan de poging best wel waarderen. Het is alleen jammer dat ze er voor hebben gekozen om de hoofdpersonages (voornamelijk Taran en Eilonwy) zo jong te maken want dit had beter tot zijn recht gekomen als ze wat ouder waren geweest. Maar op zich verschiet ik er nog van dat de film op zich is gemaakt want met 5 jaar productie en 7 jaar effectief maken is dit wel enorm lang voor een film, zelfs al is het een Disney. En dat waren dan nog niet de enige problemen want er werd al lang in de studio getwijfeld of de film uiteindelijk niet te grimmig zou zijn. Er werden al veel scriptveranderingen uitgevoerd maar vlak voor de release werden er dan ook nog eens een heleboel scènes geknipt met een slechte receptie als gevolg. Wat meteen ook de reden lijkt te zijn waarom de film zo onbekend is bij de meesten (alsook bij mij) want Disney heeft hem erg lang in de kluis laten liggen om uit te brengen.

The Black Cauldron heeft een interessante animatiestijl. Voor het eerst werd er geëxperimenteerd met het APT proces maar dat zorgde voor een enorm hoge kost dus werd er hier en daar nog wat CGI aan toegevoegd. Het probleem met APT was ook dat het na een tijd terug vervaagde waardoor er terug werd gegrepen naar de Xerox stijl. Persoonlijk vond ik het eigenlijk best nog wel geslaagd. De film heeft qua tekenstijl voornamelijk trekken van films zoals Sword in the Stone of Aristokatten (de dokter en huisvriend van de gravin en Fflewddur Fflam zijn zelfs twee druppels water), die ook allebei met bovengenoemde Xerox zijn gemaakt, maar dat is één van mijn favoriete tekenstijlen van alle Disney films. De dikke lijnen, de korreligheid, ... Het blijft voor mij echt genieten als ik dit zie in een film. Voor de rest zitten hier nog wel een aantal mooi geanimeerde stukken in maar is het toch wachten op een climax die er nooit lijkt te komen. Wat me de laatste keren is opgevallen bij het (her)zien van Disney films is dat de climax bijna altijd resulteert in een stukje verbluffende animatie. Net alsof ze het allerbeste voor laatste hebben gehouden maar dat lijkt hier niet echt het geval te zijn. De Horned King is op zich erg sterk getekend maar daar stopt het dan ook bij want het uiteindelijke dodenleger is maar zo-zo.

Het is jammer dat de personages niet goed worden uitgewerkt want hier had meer in kunnen zitten. Disney had de kans om eens anders uit de hoek te komen door de mooie tekenstijl (zelfs een aantal van The Nine Old Men hebben hier aan meegewerkt!) te combineren met de donkere setting en verhaal maar het heeft niet mogen baten. Toch blijft The Black Cauldron een vermakelijke film die vooral door zijn atypisch gedrag blijft hangen. Niet het beste wat er in de studio is gemaakt maar zeker ook niet het slechtste.

3.5*

Lang geleden dat 'k deze nog eens had gezien en dus dringend tijd om eens her te bekijken. Het verhaal heeft wel heel wat weg van LOTR. Zelfs het personage Gurgi lijkt wel een afkooksel van Gollum. Nu, de meeste Disneyverhalen zijn wel gebaseerd op bestaande verhalen, maar toch vond 'k het hier een beetje storend.
Het is dus een duister verhaal (zeker voor Disneynormen), maar visueel is het ook wel een erg donkere film. Wel een waardige slechterik, maar toch voelt de film niet direct Disney aan: Het gebrek aan liedjes of memorabele side-kicks.
'k vond het toch een mindere animatiefilm.

The Black Cauldron heeft een duister sfeertje voor een Disneyfilm. De hoop op een nieuwe Rescuers was dus groot. Net omdat dit altijd een vergeten film is, leek het net interessant om een film in de reeks te zien die buiten de lijntjes kleurde. Het verhaal is een mix van Lord of the Rings en Gummi Bears. Het heeft alle potentie om er iets groots van te maken. Maar het loopt wat rond als een kip zonder kop. De bad guy oogt indrukwekkend, maar is niet meer dan een lege doos. Hier en daar een schattig figuurtje en je hebt een animatie die vis noch vlees is geworden. Te soft en warrig voor een goeie avonturenfilm, te donker voor een vlotte kinderfilm.

The Black Cauldron is qua stijl duidelijk anders dan andere Disney’s uit deze periode en heeft op papier de potentie om iets heel goeds te kunnen worden, maar het komt er echter niet uit.

Vooral de personages falen opzichtig. Er is geen leuk aansprekend personage aanwezig, daarvoor is iedereen te oppervlakkig. Taran is een redelijke hoofdrolspeler, maar absoluut ook niet meer dan dat. De Hoornkoning ziet eruit als de ergste Disney-schurk, maar blijft al net zo oppervlakkig en weet zich daardoor niet te profileren.

De animatie zelf vond ik niet onaardig. Het deed ergens aan “Sleeping Beauty” denken met die statische achtergrond, die af en toe best mooi was.

Al met al is het niet heel slecht, maar wel duidelijk een mindere Disney. De personages zijn duidelijk niet memorabel genoeg, waardoor The Black Cauldron nooit echt goed wordt.

2,5*

Met uitzondering van obscure jaren '40-films als Make Mine Music en Melody Time is The Black Cauldron waarschijnlijk de minst bekende Disneyfilm en ook degene die de studio het meest graag lijkt te vergeten. Je zult er bijvoorbeeld geen verwijzing naar vinden in Disneyland en na kort gedraaid te hebben in 1985 nam Disney vooral lang de tijd om hem uit te brengen op VHS, mede ook door de reputatie omdat hij veel te eng zou zijn voor kinderen. Ik herinner me nog dat toen hij eindelijk op VHS uitkwam in 1998 de Donald Duck extra veel waarschuwing maakte over hoe akelig het allemaal wel niet was. Met effect overigens, want mijn jongere zusje ging met die waarschuwing toen voor de film zitten en besloot na vijf minuten, nog voordat er ook maar iets gebeurt was, dat The Black Cauldron te eng voor haar was. Mij viel het indertijd op dat het wat duisterder was dan normaal voor Disney, maar eng vond ik hem niet. Anderzijds, ik was ook alweer 11 toen.

Dit is de eerste keer dat ik hem weer zie sindsdien en ik kon me niet veel anders dan de algemene sfeer en het offer van Gurgi op het einde herinneren. Daar is een reden voor, want The Black Cauldron behoort niet tot het beste werk van Disney, al is het ook weer overdreven dat ze hem zo verdringen, want ze hebben evengoed veel slechter werk afgeleverd. Het grootste pluspunt is het uiterlijk van de film en dan vooral de omgevingen. Het is misschien niet de meest originele fantasysetting, maar wel erg mooi vormgegeven. Aanvankelijk zit het avonturengevoel er ook wel goed in.

Helaas wil de film maar nergens echt goed worden. Het lijkt wel of er geen hart in zit. Dit merk je nog het meest aan de personages. Nou is dat zelden het sterkste punt van Disney, maar ze behoren hier eigenlijk allemaal tot de zwakste van de studio. Dat groene onderkruipsel die de rechterhand vormt van The Horned King is zelfs gruwelijk irritant. The Horned King zelf ziet er overigens dreigender uit dan iedere andere Disneyschurk (met uitzondering van misschien de duivel uit Fantasia), maar daar is ook alles mee gezegd, want hij zijn uiterlijk moet al het werk doen, terwijl zijn karakter bijna achterwege is gelaten.

Het plot is slecht uitgewerkt en zit vol met elementen die nooit helemaal goed tot hun recht komen. We horen dat Eilonwy gevangen is genomen omdat ze die vliegende bal in haar bezit heeft, maar wat kan die vliegende bal precies? De film lijkt die bal al snel te vergeten, want niemand besteed er de rest van de film nog aandacht aan. Zelfs de animators lijken hem vaak zat, want in sommige scènes verdwijnt hij spoorloos, terwijl hij later weer in het team zit. Zo zitten er meer dingen in die overbodig aanvoelen of in het luchtledige blijven hangen. Er zijn ook twaalf minuten uitgeknipt door Jeffrey Katzenberg die een persoonlijke afkeer voor de hele film leek te hebben. Ik ben benieuwd of dat geknipte materiaal de film had kunnen redden.

Ondanks die zwaktes vond ik het wel vaag vermakelijk, mede door het hoge tempo. Maar mocht ik The Black Cauldron nu wederom veertien jaar lang niet zien dan zal ik hem tegen die tijd waarschijnlijk weer net zo vergeten zijn. Het mag dan een meer duistere Disney zijn, het is wel duisternis waar totaal niets mee gedaan wordt.
3*

Ik vind The Black Cauldron samen met films als The Rescuers, The Fox and the Hound, Pinocchio, The Aristocats, The Great Mouse Detective en Snowwhite de beste disney-film. en na Star wars, Watership Down, Stargate en Indiana Jones is het zelfs mijn favoriete film ooit!

The Black Cauldron is een LOTR achtige Dinsey, lekker spannend. hele mooie heldere achtergronden. een leuk en spannend verhaal. wel niet echt voor de allerklijnste, ik zou zeggen 9+.

De eerste film met het APT-process, eerste animatiefilm met CGI, een van de enige animatiefilms met een Cult-status, Inspiratie voor Peter Jackson, Inspiratie voor J.K. Rowling, was meer dan 12 jaar in de maak (1974 t/m 1985), kosten meer dan $44.000.000!, Debut voor Tim Burton en Andreas Deja.
ECHT GEWELDIG JE MOET HEM GEWOON ZIEN!

Het is wel even wennen, deze vrij donkere, volwassen en soms harde Disneyfilm, maar het beviel eigenlijk wel na de vele vrolijke filmpjes met zingende prinsesjes en ADHD-hebbende sidekicks. Niet dat The Black Cauldron nou echt een topfilm is, zeker niet. Daarvoor blijft de film niet tot het einde toe boeien, maar onderhoudend was de film wel. Ik kreeg er zelfs een beetje een soort The Lord of the Rings gevoel bij, inclusief dat ik Gurgi wel wat op Smigel vond lijken. Of zoek ik nu wat te ver door?

Ik heb ieder geval genoten van de donkere sfeer en de soms prachtige details, inclusief uitstekende achtergronden. Het maakte de film toch wat anders dan de meeste Disneys. Het eindresultaat is geen topfilm, maar het is wel te prijzen dat ze eens probeerden wat anders dan hun vorige films te bedenken.

3*

Aangezien baspls nogal eens in een ander topic de woorden black en cauldron laat vallen maakt dat een mens nieuwsgierig. De film is me niet meegevallen.

De opbouw begint eigenlijk nog best goed, rustig en traag op de boerderij, maar ergens drukte iemand dan de hendel vol open. Binnen 10 minuten is Taran al in het kasteel van de vijand en een klein uur later is de film reeds te einde. En dat voor een epische aandoend verhaal. En je denkt bij de aftiteling: wat heb ik gemist?

Want daar zit het probleem. Alle lijkt redelijk eenvoudig te verlopen, sprake van een echte queeste is er niet. Personages krijgen nergens uitdieping en gaan nooit leven, de Prinses komt vanuit het niets ineens in beeld (wie was zij eigenlijk?), Taran vindt een zwaard en is deze zo kwijt door een ruil en ga zo door. Aangezien er geen enkele opbouw of uitdieping is mis ik daardoor ook enige spanning of ander gevoel. Erg jammer, want in de basis kan dit een goede film van tweeënhalf uur opleveren. Nee, alleen Taran zelf, een nogal saaie protagonist, die droomt van een heldenbestaan. Af en toe zie je dat, maar vergelijk dat eens met Alladin die daar eerst een kwartier lang wordt geïntroduceerd vanuit alle hoeken. Of Belle, zelfde verhaal. Of Simba. Die leven en hen begrijp je, Deze Taran niet echt.

Neemt allemaal niet weg dat de animaties mooi zijn. De personages zelf zijn typisch Disney, in gedrag en tekenstijl, maar vooral de achtergronden zijn anders. Mooi gekadreerd, mooie kleuren, goed gebruik van het brede formaat. Ow ja, en wie vindt ook bewegende achtergrond lelijk? Want dan zie je duidelijk een verschil, denk aan loszittende stenen of het huisje van de heksen dat verdwijnt. Niet bepaald mooi, maar dat zal wel een praktische reden hebben. Wel viel me dat juist met zulke achtergronden op.

Al met al een prima opzet met mooie animatie, maar er had op z’n minst een vol uur bij gemoeten. 2,5*.

Een vreemde eend in de bijt, zoals me vantevoren al duidelijk was gemaakt.

Het verhaal hangt nogal van bijzaken aan elkaar, omdat de hoofdverhaallijn uiteindelijk maar marginaal is. Ik vond lang niet alle personages en scènes geslaagd. Het is me bijvoorbeeld nooit helemaal duidelijk geworden wat die 3 dames van de ketel nou precies deden of moesten voorstellen (en zelfs niet helemaal of ze nou goed of slecht waren), en ook die onderwater-elf-achtige wezens waren er maar met de haren bijgesleept. Gorgi is natuurlijk vreselijk irritant, net als Fflewddur en het 'excuusmeisje', zoals ik haar maar even noem, want om nou te zeggen dat ze verder van belang was, nee.

Wat betreft animatie heb ik een dubbel gevoel. De achtergronden zijn vaak prachtig, en heel de film door is alles wel sfeervol, maar wat karakters betreft is het soms aardig matig. Lelijk afgewerkt, bij sommige scenes zag je witte randen om de personages heen, echt alsof het karakter er later ingeplakt was. Ook het geluid was vaak slecht en de spraakanimatie was meestal pover. The Horned King vond ik er overigens wel uitspringen. Erg mooi (en eng!) gedaan, zeker voor kinderen.

Tja, hoe moet ik dit beoordelen. Op een aantal punten zeker mooi en sfeervol, maar wat verhaal en vooral personages en uitwerking betreft blijft het teveel achter.

kleine 3*

Onlangs besloten deze film eens te bekijken, als enige die ik nog niet gezien had uit de Disneystal. Ik had nog nooit van deze film gehoord of gelezen, nu is duidelijk waarom. Het verhaal is heel on-Disney, en veel enger dan de meeste andere films die Disney over de jaren geproduceerd heeft. Dit sprak mij erg aan. Dit is zelfs de eerste Disneyfilm waar bloed in te zien is (ook de enige?) Ik kan me wel voorstellen dat ouders van jonge kinderen minder blij zijn/waren met deze Disney. De verhaallijn lijkt erg op Lord Of The Rings, en zelfs de animatie heeft wat weg van de gelijknamige animatieserie uit 1978. Er zitten echter wel een aantal haken en ogen aan het verhaal van The Black Cauldron.

De dingen waar ik me het meest aan geërgerd heb zijn de elfjes en het verschrikkelijk zwakke einde. De elfjes hebben totaal niks toe te voegen aan het verhaal en zorgen voor het enige zwakke gedeelte in de film. De film heeft over het algemeen een erg volwassen uitstraling, wat in dit gedeelte aan de kant gezet wordt. Erg jammer.

De explosie van het kasteel is een visueel hoogtepunt. The Horned King had alleen een noemenswaardiger eindgevecht verdiend. John Hurt zet echt een geweldige prestatie neer met The Horned King. Dit was voor mij dan ook het hoogtepunt van de hele film. Hoe de film op het eind werd afgeraffeld vond ik erg teleurstellend. Het dieptepunt was echter de dood van Gurgi. Iets wat dood is komt niet terug. Het kan niet zo zijn dat een personage na een paar minuten ‘dood’ te zijn geweest weer vrolijk opstaat.

Verder is het een aardige film. De overeenkomst met Lord Of The Rings vind ik erg positief. Het is jammer dat Disney probeert deze classic zo min mogelijk aandacht te geven, gezien er destijds een groot verlies mee is geleden. Voor mij persoonlijk kan deze ook niet tippen aan de echte topfilms van Disney (Lion King, Aladdin, Peter Pan, Jungle Book etc.). Deels omdat ik met de andere classics opgegroeid ben en deze een groot deel van mijn jeugd in beslag namen.

3,5*

Is dat misschien de reden waarom deze toch wel prachtige film overkomt als onaf? De laatste keer dat ik em zag had ik zoiets van dit is echt wel heel on-Disney. Maar dat vond ik helemaal niet erg want ik vond ook dat deze het hoogste fantasy gehalte had van alle Disneys tot dan uitgebracht en misschien nu nog. Ik bleef op het einde met vragen zitten zoals waar kwam prinses Eilonwy zo ineens vandaan en dat lichtbolletje dat haar overal volgde. Was het een elfje? Wat is haar achtergrond en hoe of waarom was ze op het kasteel? Ik vond het een heel mooie film, sterk verhaal, heel leuke karakters, donkerder dan dat we gewoon zijn van Disney. Allemaal goede punten, maar ik had toch graag wat meer background gekregen vooral over de prinses.Als er een uncut versie is die zou ik maar wat graag willen zien.

Bijzondere Disney, die qua verhaal en duistere en mystieke sfeer iets weg heeft van The Dark Crystal.
Een avontuurlijk verhaal vol maffe wezentjes en dieren, heksen en enge wezens.
Gurgi is mijn favoriet. Wat een grappig beestje. Hij praat als Sméagol, en zijn karakter kent ook overeenkomsten met het bekende LOTR figuur.
De Engelse titel is duister en de Nederlandse titel wat liever; deze film verenigt beide elementen.
Wel wat voorspelbaar, waardoor ik het toch bij 3* houd.

Een gezellige avontuurlijke Disney op de ouderwetse manier, wat voor mij zoveel betekent als : geen overdreven drukdoenerij. Heerlijk. Leuke karaktertjes, misschien had er nog net iets meer humor in gemogen. Sommige scènes leken me voor de allerkleinsten wat (te) eng.
Aan het einde van de film had ik een beetje het gevoel alsof het avontuur nog niet afgelopen was, dat de zoektocht naar de toverketel een onderdeel was van een uitgebreider verhaal.

Disney Classic #28

The Black Cauldron is weer zo'n Disney klassieker die ik nooit eerder zag en om diverse redenen is het een bijzondere mijlpaal te noemen. Allereerst is het de eerste keer dat de Amerikaanse filmtoezichthouders er het stempel "Meekijken gewenst" op plakten. Ten tweede is het fenomeen animatiefilm in de jaren '80 zo omvangrijk geworden dat de producenten, tekenaars etc. pas aan het einde van de film in een lange lijst in beeld komen.

Helaas heeft het voor mij ondanks de duistere sfeer niet veel te bieden. De tekeningen zijn absoluut uitstekend verzorgd maar geen enkel karakter weet mij echt te bekoren. Gurgi moet de nodige sympathie opwekken maar doet dat ook tegen het einde van de film nog steeds niet. Zijn stem deed mij trouwens een beetje denken aan die van Smeagol uit de LotR trilogie. Taran is ook al zo'n vlak personage en heeft net als dat meisje eigenlijk geen specifieke karaktereigenschappen. Als ik een Disney-park mag inrichten zijn deze karakters op z'n zachtst gezegd niet de eerste die ik graag in de poppen wil hebben.

Het verhaal maakt ook niet echt nieuwsgierig. Goed en Kwaad zoeken allebei een magische ketel en natuurlijk komt alles weer op z'n pootjes terecht. Alleen op het moment dat de skeletten in leven komen lijkt er iets op handen te zijn. Dat is helaas maar van korte duur want eenmaal op dat punt aanbelandt lijkt The Black Cauldron door zijn tijd heen te zijn. Er volgen nog wel wat visuele hoogstandjes maar dat is niet genoeg om de film te redden. Over de gehele linie ontbreekt er voor mij iets unieks. Die kleine feetjes (?) zijn best fraai maar kennen we al uit Doornroosje. Een hoog kasteel waar een boze geest samen met zijn stompzinnige hulpje snode plannen bekokstoofd is ook niet bijster origineel. De makers lijken net iets te veel uit hun destijds al gigantische oeuvre geput te hebben zonder er een eigen ziel aan te kunnen geven.

2,5*

Dit is toch wel de leukste Disney uit mijn jeugd.
Ooit in de bioscoop gezien en nu jaren en jaren later een herziening gegeven.
Wat mij het meeste opvalt is dat deze film lekker duister(zo worden ze niet meer gemaakt voor de kleintjes) en soms best eng voor de kids...vandaar dat dit mijn favoriet is

Een spannend duister avontuur vol met leuke en eigenaardige personages.
Op BR zit deze film er nog best aardig uit alleen de voice over van bepaalde personages had van mij wel over gedaan mogen worden(ned versie).....een remake zou ook best op z,n plaats zijn.

Een film vol jeugdsentiment

Mooie en spannende film.
Ik weet nog dat de schurk eng vond als kind, maar nu vind ik 'm vooral heel cool.

Lekker lugubere sfeer, mooi getekend. Ondanks de schattige Gorgi niet echt Disney, maar dat is geen bezwaar. Van veel Disney-films zijn er (helaas matige) sequals. Ik zou het niet erg vinden dat er van deze film eentje zou komen.

Voor een Disney film een behoorlijk donkere sfeer. Het verhaal voelt hier en daar wat gehaast aan. Zo worden diverse personages helemaal niet uitgediept en zitten er enkele wat abrupte overgangen in. Verder is de animatie niet overal even goed te noemen, er zitten beduidend mindere scenes in. Toch is het al met al zeker niet verkeerd. Het verhaal is onderhoudend genoeg en het wat donkerdere sfeertje is ook niet verkeerd. Het wezentje Gurgi doet qua stemgeluid erg aan Gollum uit Lord of the Rings denken.

Eén van de slechtste Disney's die ik ooit gezien en niet omwille van de grimmige sfeer, want dat is zowat het enige goede. Maar wat een vlakke personages en elke 5 minuten wordt er wel iemand nieuw geïntroduceerd die weinig of niets aan het verhaal toevoegt. Het verhaal zelf mist alle structuur en gaat van de hak op de tak. Het einde is een enorme anticlimax en gewoon lachwekkend.